ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

"อัศจรรย์..แห่งแสงตะวัน?"

๐

๐ เคลื่อนคืบคลานเย้าหยอกหมอกตรู่สาง
ไล้เก็จวาวน้ำค้างก่อนจางหาย
ส่งประภัสเลื่อมชั้นพรรณราย
เมื่ออรุณทักทายฉายโลกา

๐ ม่านหน้าต่างสีขาว-ราวสีแป้ง
กระเพื่อมแฝงรับตะวันอันสง่า
ลำแสงส่องกระทั่งวังราชา
แล้วเคลื่อนมาสู่เรือนเยือนบ้านคน

๐ กลิ่นควันธูปลอยคว้างสร้างมนต์ขลัง
เวียนโชยมาประดังล้างวันหม่น
ปลุกชีวิตทุกผู้สู้ผจญ
ดำเนินหนทางทิศลิขิตเอง

๐ ชั้นโต๊ะหมู่ดูสง่าเด่นตานัก
วงพระพักตร์พระแก้วแววงามเปล่ง
รับรังสีแดดอ่อนป้อนละเลง
ความวังเวงถูกขับวับหายไป

๐ ส่งราศีเรือนชานบ้านที่เหงา
คลุมด้วยเงารัศมีที่สุกใส
ทออณูผสมลมหายใจ
สร้างวารวัยโสภีทุกชีวา

๐ ลำแสงอ่อนขับเคลื่อนที่เยือนเหย้า
เคลื่อนบางเบาส่งขวัญคลื่นหรรษา
อัศจรรย์แสงอรุณอุ่นวิญญาณ์
ยามยาตราคืบคลานสู่บ้านชน..

ระนาดเอก

[บ้านริมโขง]

เริ่มชีวิตวันใหม่ใจเป็นสุข
ตื่นขึ้นลุกเข้าครัวไม่มัวหม่น
เตรียมอาหารสำหรับกับทุกคน
ส่วนของตนเตรียมไว้ใส่บาตรพระ

เข้าอาบน้ำตามกายสบายจิต
แต่งตัวปิดปรกกายสบายล่ะ
ยิ้มกับตนบนคันฉายคล้ายสวยสะ
เอาแป้งประเย็นชื่นรื่นอารมณ์

เดินไปรอใส่บาตรพร้อมถาดข้าว
แสงแวววาวจากตะวันนั้นใสสม
ส่องจีวรพระท่านอันอุดม
ยามเราก้มลงกราบทราบอุ่นไอ

เงยหน้ามองฟ้างามอร่ามเรือง
ดังปลดเปลื้องทุกข์บ่มขมไฉน
ปล่อยหลุดพ้นจากจิตที่ผิดไป
เริ่มวันใหม่ด้วยคำ...ทำความดี

"บ้านริมโขง"

[--ณัชชา--]

มิค่อยได้ตื่นเช้าซักเท่าไร
เพราะเวลาหลับไหลไม่คงที่
บางครั้งงานต้องทำยามราตรี
แทบไม่มีวันว่างยังต้องทน

เรื่องใส่บาตรมีบ้างบางครั้งนะ
ยิ่งวันพระจงเจาะเพราะหวังผล
เผื่อหลวงตาให้หวยดีหนีความจน
หากกุศลมีพอ ขอสองตัว

[นพตุลาทิตย์]

ระวิฉายพรายพราวราวเจือมุก
สาดแสงปลุกลุกตื่นคืนสุขี
แสงเรื่อเรื่องเหลืองทองผ่องรุจี
เช้ารุ่งนี้รี่ขยับปรับกายา

ลุกจากเตียงเบี่ยงบ่ายสายแน่แน่
รีบไปแช่น้ำเย็นเหม็นสุขา
ก้มลงมองส่องโถโตลูกตา
อ้วกใครหว่าน่าโวยก๋วยเตี๋ยวใคร

แบบว่า ไปต่อก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นเอ็น ออกหมดเลย หุหุ

[ระนาดเอก]

มิค่อยได้ตื่นเช้าซักเท่าไร
เพราะเวลาหลับไหลไม่คงที่
บางครั้งงานต้องทำยามราตรี
แทบไม่มีวันว่างยังต้องทน

เรื่องใส่บาตรมีบ้างบางครั้งนะ
ยิ่งวันพระจงเจาะเพราะหวังผล
เผื่อหลวงตาให้หวยดีหนีความจน
หากกุศลมีพอ ขอสองตัว

น้องณัชชา

๐ ภาพหลวงตาตะลึงอึ้งอมยิ้ม
เห็นแม่สาวเนื้อนิ่มยิ้มชวนหัว
บ่นพึมพำทีท่าหน้าตื่นกลัว
ซ้ำยังมัวขี้ตาคราตื่นนอน

๐ อยากจะรวยช่วยได้จำไว้นะ
เตรียมจดซะสองตัวชัวร์แน่หล่อน
เป็นคาถาร่ำรวยพระอวยพร
คือสุนทรว่า"ขยัน"..แบ่งกันน๊า..

ระนาดเอก

 

[--ณัชชา--]

มิค่อยได้ตื่นเช้าซักเท่าไร
เพราะเวลาหลับไหลไม่คงที่
บางครั้งงานต้องทำยามราตรี
แทบไม่มีวันว่างยังต้องทน

เรื่องใส่บาตรมีบ้างบางครั้งนะ
ยิ่งวันพระจงเจาะเพราะหวังผล
เผื่อหลวงตาให้หวยดีหนีความจน
หากกุศลมีพอ ขอสองตัว

น้องณัชชา

๐ ภาพหลวงตาตะลึงอึ้งอมยิ้ม
เห็นแม่สาวเนื้อนิ่มยิ้มชวนหัว
บ่นพรึมพรำทีท่าหน้าตื่นกลัว
ซ้ำยังมัวขี้ตาคราตื่นนอน

๐ อยากจะรวยช่วยได้จำไว้นะ
เตรียมจดซะสองตัวชัวร์แน่หล่อน
เป็นคาถาร่ำรวยพระอวยพร
คือสุนทรว่า"ขยัน"..แบ่งกันน๊า..

ระนาดเอก

 

คาถานี้ไม่ไหวณัชไม่ชอบ
รอคำตอบจากพระหลัง"ยะถา"
ถ้าไม่ให้แล้วหนอก็ขอลา
เพราะหวังว่าจะหาได้ในเร็ววัน

ก้มกราบลาพระแล้วอย่างแน่แน่ว
เริ่มเห็นแววมาบ้างอย่างใจฝัน
หากจะเป็นอย่างไรให้เป็นกัน
ใจมุ่งมั่นรีบรุด..ขูดต้นตาล..

[ระนาดเอก]

มิค่อยได้ตื่นเช้าซักเท่าไร
เพราะเวลาหลับไหลไม่คงที่
บางครั้งงานต้องทำยามราตรี
แทบไม่มีวันว่างยังต้องทน

เรื่องใส่บาตรมีบ้างบางครั้งนะ
ยิ่งวันพระจงเจาะเพราะหวังผล
เผื่อหลวงตาให้หวยดีหนีความจน
หากกุศลมีพอ ขอสองตัว

น้องณัชชา

๐ ภาพหลวงตาตะลึงอึ้งอมยิ้ม
เห็นแม่สาวเนื้อนิ่มยิ้มชวนหัว
บ่นพึมพำทีท่าหน้าตื่นกลัว
ซ้ำยังมัวขี้ตาคราตื่นนอน

๐ อยากจะรวยช่วยได้จำไว้นะ
เตรียมจดซะสองตัวชัวร์แน่หล่อน
เป็นคาถาร่ำรวยพระอวยพร
คือสุนทรว่า"ขยัน"..แบ่งกันน๊า..

ระนาดเอก

 

คาถานี้ไม่ไหวณัชไม่ชอบ
รอคำตอบจากพระหลัง"ยะถา"
ถ้าไม่ให้แล้วหนอก็ขอลา
เพราะหวังว่าจะหาได้ในเร็ววัน

ก้มกราบลาพระแล้วอย่างแน่แน่ว
เริ่มเห็นแววมาบ้างอย่างใจฝัน
หากจะเป็นอย่างไรให้เป็นกัน
ใจมุ่งมั่นรีบรุด..ขูดต้นตาล..

น้องณัชชา

๐ ฝากคาถาทีเด็ดเพชรน้ำหนึ่ง
แม่เอวกลึงดูดายไหงมองผ่าน
กลับไปขูดต้นไม้เหงื่อไคลบาน
จนมือด้านถลอกเคล็ดยอกไป

๐ พระให้เลขมาคิดมันผิดศีล
เห็นเธอปีนต้นตาลพานไถล
หยิบดอกบัวอารามเป็นความนัย-
แม่ทรามวัยนับกลีบแล้วรีบแทง(หวย)..

ระนาดเอก

 

[hort39]

"อัศจรรย์..แห่งแสงตะวัน?"

๐

๐ เคลื่อนคืบคลานเย้าหยอกหมอกตรู่สาง
ไล้เก็จวาวน้ำค้างก่อนจางหาย
ส่งประภัสเลื่อมชั้นพรรณราย
เมื่ออรุณทักทายฉายโลกา

๐ ม่านหน้าต่างสีขาว-ราวสีแป้ง
กระเพื่อมแฝงรับตะวันอันสง่า
ลำแสงส่องกระทั่งวังราชา
แล้วเคลื่อนมาสู่เรือนเยือนบ้านคน

๐ กลิ่นควันธูปลอยคว้างสร้างมนต์ขลัง
เวียนโชยมาประดังล้างวันหม่น
ปลุกชีวิตทุกผู้สู้ผจญ
ดำเนินหนทางทิศลิขิตเอง

๐ ชั้นโต๊ะหมู่ดูสง่าเด่นตานัก
วงพระพักตร์พระแก้วแววงามเปล่ง
รับรังสีแดดอ่อนป้อนละเลง
ความวังเวงถูกขับวับหายไป

๐ ส่งราศีเรือนชานบ้านที่เหงา
คลุมด้วยเงารัศมีที่สุกใส
ทออณูผสมลมหายใจ
สร้างวารวัยโสภีทุกชีวา

๐ ลำแสงอ่อนขับเคลื่อนที่เยือนเหย้า
เคลื่อนบางเบาส่งขวัญคลื่นหรรษา
อัศจรรย์แสงอรุณอุ่นวิญญาณ์
ยามยาตราคืบคลานสู่บ้านชน..

ระนาดเอก

ทุกวันใหม่ยังอุ่นอรุณฉาย
เมื่อเพรางายฟ้าแจ้งทุกแห่งหน
ปลุกกายใจให้ตื่นชื่นกมล
ปลุกผู้คนยิ้มรับกับตะวัน

แม้ชีวิตไม่มีอะไรแน่
อาจท้อแท้ไปบ้างบนทางฝัน
อาจมืดมิดเหมือนคืนที่ไร้จันทร์
ยังเชื่อมั่นพรุ่งนี้มีแสงทอง

รุ่งอรุณแห่งความหวังยังรออยู่
หากเราสู้สุดใจไม่หม่นหมอง
ทุกวันใหม่มีตะวันอันเรืองรอง
คอยสาดส่องนำทางทุกผู้คน

hort39

[สายใย]

เมือแสงทองส่องฟ้านกกาตื่น
อรุณรื่นชื่นจิตชีวิตใหม่
เสมือนครั้งสมัยเรายังเยาว์วัย
สำราญใจไร้ทุกข์สนุกกัน
                 
                 ตะวันสายคล้ายกลุ้มของหนุ่มสาว
                 ครั้นถึงคราวหาคู่สู่สุขสันต์
                 หากสองใจสมปองครองสัมพันธ์
                 เช่นความฝันหวานชื่นรักยืนยง

                                          ระวิวารผ่านสายเข้าบ่ายคล้อย
                                          ต้นไม้น้อยถึงวัยใหญ่ระหง
                                          แต่ชีวิตเรานั้นไม่มั่นคง
                                          อาจปลิดปลงส่งให้อีกใจช้ำ
                                                                 
                                                             ในที่สุดมนุษย์เราก็เท่านี้
                                                             เกิดแก่มีเจ็บตายคือบ่ายค่ำ
                                                             สิ่งที่เหลือเพื่อกำหนดเขาจดจำ
                                                             คือบุญ,กรรมทำไว้ให้โลกลือ