ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

นิราศร้างเงินตราพาโศกศัลย์
รายได้เราหลักร้อยใช่หลักพัน
อันงานนั้นใช่มีทุกวันไป

วันไหนดีมีดวงเข้าควงโชค
โลกทั้งโลกดูกระจ่างสว่างไสว
เหมือนได้ขึ้นสู่สวรรค์ในทันใด
มองอะไรก็เห็นเป็นงดงาม

งานคือเงินเงินคืองานบันดาลสุข
ถึงล้มลุกอย่างไรจะไม่ถาม
สู้ตั้งหน้าตั้งตาพยายาม
ก็หวังความก้าวหน้าประสาตน

เขาบอกว่าเสียเหงื่อเพื่อหน้าที่
ก็ยังดีกว่าน้ำตาคราสับสน
จึงตั้งใจทำงานหาญอดทน
เพื่อหลุดพ้นจนยากลำบากกาย

แต่เจ้ากรรมทำกินหาสินทรัพย์
มือขวารับซ้ายซดเงินหมดหาย
กว่าได้มาสักร้อยลิ้นห้อยตาย
แต่รายจ่ายทำไมไม่ปราณี

เงินได้มาหายากลำบากหนอ
แต่ไม่พอให้เห็นแม้เซ่นผี
ผีความอยากมากหน้าเข้าราวี
เห็นโน่นนี่ไม่ได้ต้องใช้ตังค์

เงินที่ได้เพียงน้อยแค่ร้อยบาท
ต้องถึงฆาตจากไปไม่เหลียวหลัง
เพื่อสนองตัณหาอนิจจัง
คิดหยุดยั้งก็ไม่ไหวใครช่วยที

อยากกินเกลือต่างข้าวเศร้าที่สุด
เพียงเพื่อหยุดการจ่ายที่หน่ายหนี
แต่ก็หยุดไม่ได้ทำไงดี
ชีวิตนี้คงไม่รวยด้วยเงินตรา

แบ๊งค์ห้าร้อยแบ๊งค์พันเคยฝันเห็น
แต่ยากเย็นเกินไปไม่มาหา
สงสัยบุญทุนก่อนไม่ย้อนมา
วาสนาเรานี้ทีไม่ไกล

อยากร่ำรวยด้วยทรัพย์นับไม่ขาด
แต่อนาถหนักหนาน้ำตาไหล
จะทำงานหาญหักสักเพียงใด
ยังไม่ได้เงินทองตามต้องการ

ชีวิตนี้ที่จนผลใดก่อ
ให้ย่อท้อจนใจไม่ประสาน
นึกแล้วหน่ายให้เบื่อเหลือประมาณ
กุศลทานคงทำไม่หนำใจ

จึงขอลาความรวยด้วยทุนน้อย
น้ำตาปรอยรินหลั่งดังน้ำไหล
ข้าย่อท้อเหลือล้นจะทนไป
อยู่ทำไมตายดีกว่าชาติหน้ามี

ทำบุญสวดกรวดน้ำขอสำเร็จ
ให้มีเพชรพลอยทองของเศรษฐี
หวังกุศลผลชาติหน้าได้ปราณี
ให้มั่งมีล้นฟ้าอย่าจนเอย.~~

[ไพร พนาวัลย์]

เมื่อก่อนเคยอยู่ดีมีเงินใช้
คิดอะไรใสสวยคนรวยเอ๋ย
จะใช้ผีโม่แป้งยังแย่งเลย
คนคุ้นเคยมากหน้ามาเดินตาม

ทำงานเบาเช้าสายสบายนัก
พาคนรักเดินเล่นทุกเย็นย่าม
ไปออกรอบชิงชัยได้ถ้วยงาม
ทุกสนามมาเสนอให้เบอร์ตี

ได้เป็นแช้มป์หลายหนฉันคนเก่ง
มีคนเฉ่งปลายนวมมารวมบี้
Hole in one ฝันหวานมานานปี
ในวันดีตีลงก๊วนงงงวย

แสนสนุกสุขสบายมาหลายแล้ง
ไม่เหือดแห้งเงินทองทั้งกองถ้วย
ทำอะไรได้เงินจนเพลินรวย
กุศลช่วยอวยชัยสุขใจจัง

ลูกบอลลูนพองลมจนสมหน้า
ลอยเหนือฟ้าท้าหมอกกระฉอกชั่ง
ไม่คิดว่าจะหมดลมขย่มรัง
ต้มยำกุ้งแค้นคั่งจนพังครืน

จากเคยรวยซวยหนักสำลักหนี้
คนตามบี้บ้าบอดั่งล้อลื่น
ระทมทุกข์บุกกระหน่ำสุดกล้ำกลืน
ต้องขมขื่นใจกาย ตายทั้งเป็น

จำต้องสู้ต่อไปแม้ใจหาย
ทรัพย์มลายนายเอ๋ยไม่เคยเห็น
ต้องตกอับจับเจ่าทุกเช้าเย็น
ความลำเค็ญมาครองให้ต้องทน

ยิ่งเงินทองหายากเข้าปากอ้อย
ช้างก็พลอยอดกินยามสิ้นฝน
ทะเลทรายกรายถิ่นต้องดิ้นรน
คงผ่านพ้น คน,ทาส...นิราศน์เงิน 

 
"ปรางค์  สามยอด"

[บ้านริมโขง]

นิราศชีวิต

เพียงเท่านี้หรือไรในตัณหา
เกิดแก่เจ็บและตายต่างตามมา
สิ้นปัญญาสิ้นใจอันไหนดี..

พ่อแม่เพียงเลี้ยงมาให้เติบใหญ่
ท่านจากไปหาเองเร่งเสริมศรี
ตามตัวอย่างพ่อแม่แท้ยังมี
บอกทางที่ควรเป็นและควรทำ

เหมือนนกน้อยเมื่อถลาลารังแล้ว
เสียงเจื้อยแจ้วกลางพงคงอิ่มหนำ
แต่จริงแท้แสนยากอยากเพียงคำ
ต้องบินต่ำบินสูงพยุงตน

เสียงไม่เปลี่ยนว่าสุขหรือทุกข์โศก
ยังโบยโบกโลกแลแท้ฉงน
ชีวิตเพียงลำพังยังสู้ทน
ไม่เห็นบ่นเป็นอยู่  เหมือนผู้คน

มีทางเลือกมากอย่างวางข้างหน้า
ล้วนขอท้ามุ่งหมายปลายแห่งผล
แกร่งพอใหม่ใจสู้ในหมู่ชน
เพียงหาเลี้ยงชีพตนจนวันตาย

อันเงินตราพาปองของสมมติ
เป็นที่สุดต่อประสงค์ตรงความหมาย
จริงหรือถ้าขาดเงินเกินเดียวดาย
มีชีพคล้ายไร้ค่า...ราคาคน

บ้างยึดติดคิดหลงดงราคะ
บ้างชำระด้วยร่างอย่างทุกข์หม่น
บ้างศักดิ์ศรีมีขายให้หายจน
บ้างบางตน..เงินผี..พี่ยังกิน.

"บ้านริมโขง"

๒๙ มิถุนายน ๒๕๕๔

[darkness_hero]

มีเงินแสนใจไม่พอขอฝันหวาน
อยากมีสักสิบล้านตามใจฝัน
มีสิบล้านขอร้อยล้านก็แล้วกัน
มีพันล้านก็ไม่พอเติมเต้มใจ

แล้วเมื่อใดเล่าจะพอชีวิตนี้
มีสักกี่แสนล้านนับไม่ไหว
เฝ้าไขว่คว้าหาเพิ่มอยู่ร่ำไป
เหมือนวิ่งไล่เส้นขอบฟ้าไม่รู้พอ

darkness_hero