ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุวรรณ]

“ กระดึงดังกังสดาลแล้วขวัญแก้ว
ลมพัดลูบจูบแนวพงพฤกษา
ใกล้ถึงฝั่งริมน้ำท่าธารา
ที่โคควายลงท่ามาหากิน

ทนอีกหน่อยนะเจ้าอย่าเง้างอด
แม่อยู่นี่คอยกอดนะโฉมฉิน
หากถึงท่าชลธารที่ไหลริน
จะพายุพิณเล่นให้ชื่นใจ

ทั้งตีโป่งลอยน้ำทำตัวป่อง
ตีแตกฟองพรายผุดเป็นชุดใหญ่
สอนเจ้าว่ายน้ำคลองตามหนองไพร
เมื่อโตไปจะได้ไม่กลัวน้ำ ”

ยืนริมหนองคลองเก่าเราเคยเล่น
ต้องลมเย็นพัดผ่านกาลคืนค่ำ
ให้นึกถึงครั้งแม่สอนเราจำ
บทเรียนนำชีวิตรู้จักโต

มาวันนี้สภาวะคลื่นไม่เหมือนก่อน
 หนองน้ำนิ่งเน่านอน ซากกองโข
นี่หรือยุคนีออนที่เขาโชว์
ความอดสูกองโทนโท่ โธ่!เป็นไป

[[Love]]

ทุกห้วยหนอง  คลองบึง  ถึงวันนี้
คงไม่มี  ปูปลา  จะอาศัย
ด้วยน้ำเน่า  เข้าแซง  ทุกแห่งไป
ที่วางไข่  ไม่เหลือ  เพื่อสืบพันธุ์

น้ำในคลอง  ตื้นเขิน  เกินเพราะแล้ง
เหมือนกลั่นแกล้ง  กุ้งปลา  ให้อาสัญ
จึงยิ่งลด  หดหาย   ไปทุกวัน
ด้วยน้ำนั้น  ไม่มี   เป็นที่มา...