23 มิถุนายน 2011, 07:17:PM |
--ณัชชา--
|
|
« เมื่อ: 23 มิถุนายน 2011, 07:17:PM » |
ชุมชน
|
พริ้วเพลงไพร ภูผา ทุ่งหญ้าไหว ระบัดใบ ระยับ รับม่านฝน มวลแมกไม้ ริ้วร่าย สายธารวน เหงากมล ยลฟ้า น้ำตาโปรย
ซากกองเกวียน ฝูงควาย สายลมแล้ง พื้นดินแดง แตกทรุด สุดแห้งโหย สุดสิ้นแสง แห่งถิ่น ระรินโรย เหมือนหนึ่งดั่ง ถูกโบย ระโรยแรง
ภูตะวัน เสียดฟ้า จวนลาลับ ตะวันดับ เพลาค่ำ ระส่ำแสง ตะวันรอน ระเรื่อยไหล ใจเปลี่ยนแปลง ลับลาแลง สาดแสงเดือน เยือนนิรันดร์
ราตรีกาล ม่านหมอก งามดอกฟ้า ดอกดารา พราวพริบ ระยิบฝัน ดอกฟ้าล่วง ละลิ่วไหว คลายสัมพันธ์ วะวิบหวั่น สะท้านไหว ใต้ดอกดาว
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, ยามพระอาทิตย์อัสดง, masapaer, รพีกาญจน์, ระนาดเอก, victoria's secret, นพตุลาทิตย์, หฤหรรษ์, กาญจนธโร, บอม ซอง ดุ๊ก, ปรางทิพย์, ไพร พนาวัลย์, sugarplus, เมฆา..., พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
23 มิถุนายน 2011, 08:55:PM |
ระนาดเอก
webmaster
คะแนนกลอนของผู้นี้ 780
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,732
~พลิ้วไหว..ดั่งสายน้ำ~
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 23 มิถุนายน 2011, 08:55:PM » |
ชุมชน
|
๐ ริ้วแดดเต้นเป็นเงาผ่าวระอุ ไอองศาบรรลุคุความกร้าว ผิวเนื้อขับรับไอดั่งไฟกราว ก่อเกิดวาวหยาดเหงื่อท่วมเนื้อตัว
๐ ดวงตะวันที่ลอยยังปล่อยแสง คอยกลั่นแกล้งแผลงฤทธิ์ดุจชิดหัว ครอบคลุมทุกสรรพสิ่งนิ่ง-น่ากลัว ก่อนสลัวคราย่ำเข้ากล้ำกราย
๐ หลังจากเพ็ญชิงผืนคืนขอบฟ้า ฉาบม่านดำสู่นภาดาราฉาย กลบกลืนแสงเดชา-ตาวันวาย คลื่นพระพายก็ไล้ใส่สกล
๐ ตัดกันอย่างสิ้นเชิงเปรียบเพลิงมอด แสงที่ทอดยามที่-ระวีหล่น ช่วงแห่งกาลเติมไฟใส่ร่างคน หลังผจญอุปสรรคเพื่อพักกาย..
ระนาดเอก
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เพรางาย, --ณัชชา--, victoria's secret, นพตุลาทิตย์, masapaer, หฤหรรษ์, กาญจนธโร, บอม ซอง ดุ๊ก, ปรางทิพย์, ไพร พนาวัลย์, sugarplus, เมฆา..., พี.พูนสุข, สะเลเต, รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
23 มิถุนายน 2011, 09:22:PM |
สล่าผิน
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 23 มิถุนายน 2011, 09:22:PM » |
ชุมชน
|
พริ้วเพลงไพร ภูผา ทุ่งหญ้าไหว ระบัดใบ ระยับ รับม่านฝน มวลแมกไม้ ริ้วร่าย สายธารวน เหงากมล ยลฟ้า น้ำตาโปรย
ซากกองเกวียน ฝูงควาย สายลมแล้ง พื้นดินแดง แตกทรุด สุดแห้งโหย สุดสิ้นแสง แห่งถิ่น ระรินโรย เหมือนหนึ่งดั่ง ถูกโบย ระโรยแรง
ภูตะวัน เสียดฟ้า จวนลาลับ ตะวันดับ เพลาค่ำ ระส่ำแสง ตะวันรอน ระเรื่อยไหล ใจเปลี่ยนแปลง ลับลาแลง สาดแสงเดือน เยือนนิรันดร์
ราตรีกาล ม่านหมอก งามดอกฟ้า ดอกดารา พราวพริบ ระยิบฝัน ดอกฟ้าล่วง ละลิ่วไหว คลายสัมพันธ์ วะวิบหวั่น สะท้านไหว ใต้ดอกดาว
ใต้ฟ้าหม่นเมื่อมองด้วยหมองจิต พาให้คิดว้าเหว่เวหาหาว ไร้จันทราดารามาพร่างพราว อากาศหนาวร้าวทรวงในห้วงกาล
เสียงหรีดหริ่งเรไรกลางไพรพฤกษ์ ฟังแล้วนึกถึงวันที่ผันผ่าน เคยมีรักสลักไว้ในดวงมาน ต้องสะท้านใจนักเมื่อรักคลาย
ฟังหรีดหริ่งยิ่งทำให้ช้ำหนัก คิดถึงรักเคยมีฤดีสลาย ใต้ฟ้าหม่นคนเหงาเศร้าเจียนตาย อยู่เหมือนหน่ายชีวิตฤทธื์รักทำ
สล่าผิน
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ระนาดเอก, victoria's secret, นพตุลาทิตย์, --ณัชชา--, (ฟ้า) มารสุรา, หฤหรรษ์, กาญจนธโร, บอม ซอง ดุ๊ก, ปรางทิพย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เมฆา..., พี.พูนสุข, sugarplus, สะเลเต, รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ชายใจคอนโด
|
|
|
23 มิถุนายน 2011, 10:34:PM |
นพตุลาทิตย์
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 23 มิถุนายน 2011, 10:34:PM » |
ชุมชน
|
หมู่ดาวเด่นเต้นระยับวับวาวฟ้า วาดนภาร้อยเรื่องราวสกาวแสง บทบาทสุขทุกข์เหงาเศร้าแสดง เร้นลับแฝงแต่งประกายพรายนภา
ดาวระยิบวิบวับระยับเร้น ดั่งดาวเด่นเต้นตำระบำขา เฉกเช่นฉายฉากซ้อนซ่อนมายา เทิดทิวาราตรีปรีดาเดือน
พอพระกาฬผ่านฟ้าลาแสงโสม ปลุกประโลมขอบเขาลำเนาเถื่อน อัศวินรินพราวขาวยวงเยือน อุษาเรือนเลื่อนโลมชมพูเจือ
แว่วดุเหว่าเกลาเสียงลำเลียงแว่ว เบิกรับแก้วสุรีย์ดิถีเหนือ สาดแสงทองผ่องพรรณสุวรรณเจือ เรืองระเรื่อเหนือโลกดับโศกกาฬ
ตุลาทิตย์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : (ฟ้า) มารสุรา, --ณัชชา--, หฤหรรษ์, กาญจนธโร, บอม ซอง ดุ๊ก, ปรางทิพย์, ไพร พนาวัลย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เมฆา..., พี.พูนสุข, sugarplus, สะเลเต, รพีกาญจน์, victoria's secret, ไม่รู้ใจ, รัตติกาล
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
24 มิถุนายน 2011, 09:15:AM |
sugarplus
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 24 มิถุนายน 2011, 09:15:AM » |
ชุมชน
|
อดีตรักภูตะวัน พรายฝนพรำผันพร่างกลางเดือนฝัน
ภูตะวันอดีตใครโอ้ใจเอ๋ย
เพียงผ่านมาฤทัยใยเฉยเมย
ออกปากเผยภูตะวันฉันมิลืม
|
|
|
|
24 มิถุนายน 2011, 02:39:PM |
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 24 มิถุนายน 2011, 02:39:PM » |
ชุมชน
|
อดีตรักภูตะวัน พรายฝนพรำผันพร่างกลางเดือนฝัน
ภูตะวันอดีตใครโอ้ใจเอ๋ย
เพียงผ่านมาฤทัยใยเฉยเมย
ออกปากเผยภูตะวันฉันมิลืม
ลืมไปแล้วความหลังครั้งอดีต
เพราะชีวิตที่ผ่านมันไม่ปลื้ม
ชีวิตใครก็ของใครใช่หยิบยืม
ถ้าหากลืมแล้วไม่ทุกข์ก็สุขใจ
|
|
|
|
24 มิถุนายน 2011, 04:33:PM |
sugarplus
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 24 มิถุนายน 2011, 04:33:PM » |
ชุมชน
|
อดีตรักภูตะวัน พรายฝนพรำผันพร่างกลางเดือนฝัน
ภูตะวันอดีตใครโอ้ใจเอ๋ย
เพียงผ่านมาฤทัยใยเฉยเมย
ออกปากเผยภูตะวันฉันมิลืม
ลืมไปแล้วความหลังครั้งอดีต
เพราะชีวิตที่ผ่านมันไม่ปลื้ม
ชีวิตใครก็ของใครใช่หยิบยืม
ถ้าหากลืมแล้วไม่ทุกข์ก็สุขใจ
ในบางครั้งความหลังที่ฝังจิต
กรรมลิขิตขีดเส้นก็เป็นได้
ที่เคยรักกลับชังลาร้างไกล
จิตหมองไหม้ครวญคร่ำน้ำตานอง
ถ้าจะหาคนที่มีใจเดี่ยว
โปรดจงเหลียวมานิดอย่าคิดหมอง
จะทุ่มเทหัวใจให้เธอครอง
ขอให้น้องเชื่อคำที่จำนรร
|
|
|
|
24 มิถุนายน 2011, 08:35:PM |
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 24 มิถุนายน 2011, 08:35:PM » |
ชุมชน
|
ภูตะวันวันนี้ไม่มีรัก
เหลือเพียงปลักความทุกข์ไม่สุขสันต์
แม้เวลาผันผ่านเนิ่นนานวัน
คำรักมั่นที่เคยให้ไม่เป็นจริง
|
|
|
|
|