ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไผ่เดียวดาย]

คำหวานหวาน ทุกทุกคำ ที่พร่ำเอ่ย
มันไม่เคย จะจริงใจ ในคำไหน
ทุกคำพูด ปูดขึ้นมา เหมือนยาใจ
แต่แฝงไว้ ด้วยยาพิษ ออกฤทธิ์ตาม

กับหัวใจ ที่มันไร้ ไม่รู้สึก
ซ่อนอยู่ลึก ลงข้างใน ไม่อยากถาม
ใช่ว่าฉัน จะไม่รู้ อยู่ทุกยาม
แต่ตรงข้าม มันคอยย้ำ ทำทำไม

ปากบอกรัก ใจไม่สน คนโกหก
ที่เพ้อพก พรรณา วาจาใส
ต่อหน้าอย่าง ลับหลังอย่าง ช่างทำไป
ในหัวใจ ละอายไหม ให้ตรึกตรอง

ไม่ใช่ฉัน ไม่รู้เรื่อง เชื่องทุกอย่าง
แค่ปล่อยวาง ไม่ใส่ใจ ให้ขุ่นข้อง
พูดไปเถอะ ถ้าอยากพูด ขุดมากอง
เล่ห์เหลี่ยมทอง ใช้ให้คุ้ม ทุ่มให้พอ

โลกความจริง ความลับไม่ มีในโลก
คิดโกหก หลอกลวงใคร ใดเล่าหนอ
รักษาไว้ ถ้าแน่จริง และนิ่งพอ
อย่าให้บ่อ ความจริงแตก คือแยกทาง

[--ณัชชา--]

คำหวานหวานทุกคำที่พร่ำบอก

ไม่เคยหลอกใจใครให้หมองหมาง

รักที่ทุ่มเทให้ไม่เคยจาง

เรื่องลาร้างหลงไปไม่เคยมี

[รุ่งอรุณ]

............................................

ไม่ใช่จะไม่รู้ดูไม่ออก

ป่วยการบอกพูดไปให้มันเมื่อย

สู้ทำนิ่งปล่อยเฉยอย่างเนือยเนือย

นั่งเรื่อยเปื่อยว่างว่างห่างสายตา

............................................

[นพตุลาทิตย์]

อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก
แต่ลมปากหวานหูมิรู้หาย
แม้เจ็บอื่นหมื่นแสนจะแคลนคลาย
เจ็บจนตายเพราะเหน็บให้เจ็บใจ

ท่านสุนทรภู่ ฝากมา

ปล. วันนี้แต่งกลอนมากไป เบลอๆ