| 15 กรกฎาคม 2011, 11:33:AM |
ธันวาคม
Special Class LV2
นักกลอนผู้ก้าวสู่โลกอักษร
คะแนนกลอนของผู้นี้ 63
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 47
|
 |
« ตอบ #40 เมื่อ: 15 กรกฎาคม 2011, 11:33:AM » |
 ชุมชน
|
ศ.ศาลาหาเริดร้างให้คว้างเคว้ง
คงเลบงเชลงพจน์จรดดวงขวัญ
เคียงข้างทัดหยัดยืนบางคืนวัน
ละม้ายจันทร์วันแรมคอยแย้มเรียว
พิรุณพรมลมพลิ้วเป็นริ้วสาย
เพียงมุ่งหมายชม้ายแลชะแง้เหลียว
เคียงคู่หลิวปลิวโยนโอนอ่อนเปรียว
มิเปล่าเปลี่ยวเดียวดายในสายลม
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : นพตุลาทิตย์, รพีกาญจน์, บ้านริมโขง, สะเลเต, ไม่รู้ใจ, สุวรรณ, เมฆา..., ~ploy pim~, สายลมที่หวังดี, ฉันเอง, ♥หทัยกาญจน์♥, รการตติ, sunthornvit, Prapacarn ❀, สุนันยา, หนามเตย, ลมหนาว, Design with love ᵔᴥᵔ, Music
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 22 สิงหาคม 2011, 11:13:PM |
|
ไม่รู้ใจ
|
|
« ตอบ #41 เมื่อ: 22 สิงหาคม 2011, 11:13:PM » |
ชุมชน
|
ดั่งดาวโลมโสมส่องตระกองฟ้า
ประโลมหล้าพาให้ใจสุขสม
รานรอนโศกโยกคลายวายระทม
แสนภิรมย์ชมชื่นระรื่นทรวง
เพียงร้อยเรียงเคียงพจน์รินรสฉ่ำ
หวานน้ำคำพร่ำกล่าวราวสร้อยสรวง
วจีพร่างดั่งแขจ่างแดดวง
ละมุนห้วงหทัยปริ่มเอิบอิ่มเอม
ไม่รู้ใจ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, สุวรรณ, รพีกาญจน์, สะเลเต, เมฆา..., ~ploy pim~, สายลมที่หวังดี, ฉันเอง, รการตติ, sunthornvit, Prapacarn ❀, สุนันยา, หนามเตย, ลมหนาว, Design with love ᵔᴥᵔ
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 23 สิงหาคม 2011, 11:59:AM |
รพีกาญจน์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3482
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,752
ทุกคนมีเครดิต แต่ทำลายได้ง่าย สร้างขึ้นใหม่ได้ยาก
|
|
« ตอบ #42 เมื่อ: 23 สิงหาคม 2011, 11:59:AM » |
ชุมชน
|
สิ้นเยื่อใย ไมตรี คราที่ผ่าน
จึงซมซาน ขานไข ให้เกษม
เพลิดเพลินชม ดมดอม พะยอมเปรม
เคล้าคลึงเคลม เอมอิ่ม พริ้มฤทัย
แค่โฉบกาย ร่ายกลอน วอนชั่ววูบ
เล้าโลมลูบ จูบจำ หาทำได้
ยังละมุน กรุ่นกลิ่น ประทิ่นใจ
ขอลาไกล ไม่รัก พักศาลา
รพีกาญจน์ 59
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, เมฆา..., ไม่รู้ใจ, ~ploy pim~, สายลมที่หวังดี, ฉันเอง, รการตติ, sunthornvit, D, Prapacarn ❀, สุนันยา, หนามเตย, ลมหนาว, Design with love ᵔᴥᵔ, Music
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 23 สิงหาคม 2011, 12:15:PM |
|
สะเลเต
|
|
« ตอบ #43 เมื่อ: 23 สิงหาคม 2011, 12:15:PM » |
ชุมชน
|
ฟ้ามืดมัวหัวใจใยหม่นหมอง
ยามเหม่อมองท้องฟ้าคราโศกเศร้า
ฟ้ามืดมัวทั่วทิศคล้ายจิตเรา
พิษความเหงาที่เผชิญเกินทานทน
อยากหยุดพักรักช้ำทำหนักหนา
ยังศาลาอาศัยคลายสับสน
ขอลาไกลอดสูจากผู้คน
หยุดดิ้นรนปราถนาเธอมาครอง
ขอยอมแพ้แด่เขาเรายอมเศร้า
หากว่าเขาครองใจในทุกห้อง
มิอาจสู้ดูหน้าถ้าเป็นรอง
ตำแหน่งสองหมองหม่นทนช้ำใจ
ขอเอนกายพักพิงสิ่งหม่นหมอง
ขอจับจองศาลาหาสิ่งใหม่
ด้วยอาพับอับจนหนทางไป
ร้าวทรวงในโศกศัลย์ฉันเดียวดาย
ธารน้ำตาผิดหวังหลั่งรินล้น
ไหลเอ่อท้นท่วมใจไม่ขาดสาย
อนุสรณ์ความช้ำจำมิคลาย
ร้องไห้สลายผิดหวังเพียงครั้งเดียว
ฝากฝันร้ายกายช้ำกระหน่ำถม
ฝากรักขมหมองไหม้เขาไม่เหลียว
ใจเหว่ว้าเดียวดายรักคลายเกียว
แตกเป็นเสี้ยวฝากไว้ในศาลา
---สะเลเต---
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆา..., รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ, ~ploy pim~, ไพร พนาวัลย์, สายลมที่หวังดี, ฉันเอง, รการตติ, sunthornvit, D, Prapacarn ❀, สุนันยา, หนามเตย, ลมหนาว, Design with love ᵔᴥᵔ, Music
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 23 สิงหาคม 2011, 09:06:PM |
|
บอม ซอง ดุ๊ก
|
|
« ตอบ #44 เมื่อ: 23 สิงหาคม 2011, 09:06:PM » |
ชุมชน
|
~เท่านั้นหนอ~
ฉากละคร ตอนชีวิต ย่อมผิดพลั้ง
ใช่ฟ้าชัง ดินแช่ง แกล้งเขียนบท
ทุกสัมผัส หวานขม อารมณ์รส
ล้วนกำหนด จากตัว ทุกชั่วดี
เขม็งดู ลู่ตรง อาจหลงเท้า
เพียงขัดเกลา เพลาผ่อน ย้อนวิถี
ล้มร้อยครั้ง ตั้งใหม่ ได้ร้อยที
ผิดเหล่านี้ เจียระไนย ให้ปัญญา
แม้นมาดฝัน ชั้นเลิศ ประเสริฐศรี
แต่ย่ำยี ขี้ฉ้อ ก่อปัญหา
คงได้เพียง เสียงแช่ง เหมือนแร้งกา
สิ้นราคา ค่าเสนียด เกียรติจัญไร
โลกขันแข่ง แย่งยื้อ คืออีกฉาก
ที่ความอยาก กำหนด บทหลงไหล
ที่ความหิว สั่งสู้ อยู่ร่ำไป
รอเพียงใจ สั่งคัท ตัดเรื่องราว
เริ่มแอ็คชั่น ตั้งแต่ เริ่มแบเบาะ
บทไหนเหมาะ ได้รู้ อยู่ทุกก้าว
บทไหนฝืน ได้เห็น เป็นทุกคราว
มีเพียงดาว ชี้ทิศ จิตมายา
สิ่งสำคัญ ยิ่งใหญ่ คือใยเยื่อ
ที่กูลเกื้อ เอื้ออาทร ผู้อ่อนล้า
พลีเรือนรัก พักใจ ใต้ศาลา
เพื่อตื่นมา สานฝัน ที่บันดล
มานอนอุ่น หนุนอิง ทิ้งบทเศร้า
สู่ฉากเรา เงาร่ม หลบลมฝน
บทน้ำจิต อุทิศเอื้อ เพื่อมวลชน
คือบทคน ใจคัท ตัดฉากลวง
บอม ซอง ดุ๊ก
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ~ploy pim~, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, ไม่รู้ใจ, ฉันเอง, รการตติ, D, Prapacarn ❀, สุนันยา, หนามเตย, ลมหนาว, Design with love ᵔᴥᵔ, Music
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
เสกสรรกลั่นอักษร....พลิ้วโอนอ่อนตามอารมณ์
|
|
|
| 20 มิถุนายน 2012, 08:38:PM |
|
ไม่รู้ใจ
|
|
« ตอบ #45 เมื่อ: 20 มิถุนายน 2012, 08:38:PM » |
ชุมชน
|
ความอ้างว้างว่างเปล่าในเงาโศก
การณ์วิโยคซ้ำรอยคอยห่วงหวง
อาวรณ์แท้แลร้างเลือนห่างทรวง
ใจจมห้วงบ่วงเล่ห์เสน่ห์จาง
แสงสุดท้ายปลายหวังช่างหมองหม่น
ใจเจ็บจนร้าวเกินถูกเมินหมาง
อีกกี่เจ็บกี่ช้ำกี่คำคราง
จะเห็นทางสิ้นเหงาสิ้นเศร้าตรม
ไม่รู้ใจ |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ดุลย์ ละมุน, รการตติ, blues, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เนิน จำราย, sunthornvit, D, Prapacarn ❀, รัตนาวดี, สุนันยา, หนามเตย, รพีกาญจน์, กาแฟดำ, ลมหนาว, Design with love ᵔᴥᵔ, Music
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 20 มิถุนายน 2012, 09:25:PM |
|
ดุลย์ ละมุน
|
|
« ตอบ #46 เมื่อ: 20 มิถุนายน 2012, 09:25:PM » |
ชุมชน
|
ช่างร้าวรวดปวดแปลบแสบซึ้งจิต
รักออกฤทธิ์พิษซ่านจนฝ่านขม
หนาวเดียวดายก่ายหมอนนอนระทม
เสียงระงมตรมหน่วงจากห้วงแด
กลิ่นความเงียบเสียบใจไหวหวั่นนัก
ฤาพิษรักปักมีดมากรีดแผล
กรีดซ้ำซ้ำย้ำรอยคอยรังแก
จนอ่อนแอพ่ายแพ้อยู่แดเดียว
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, รการตติ, blues, sunthornvit, D, รัตนาวดี, Prapacarn ❀, สุนันยา, หนามเตย, รพีกาญจน์, กาแฟดำ, ไม่รู้ใจ, ลมหนาว, เนิน จำราย, Design with love ᵔᴥᵔ, Music
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 20 มิถุนายน 2012, 10:23:PM |
|
กาแฟดำ
|
|
« ตอบ #47 เมื่อ: 20 มิถุนายน 2012, 10:23:PM » |
ชุมชน
|
ความอ้างว้างว่างเปล่าในเงาโศก
การณ์วิโยคซ้ำรอยคอยห่วงหวง
อาวรณ์แท้แลร้างเลือนห่างทรวง
ใจจมห้วงบ่วงเล่ห์เสน่ห์จาง
แสงสุดท้ายปลายหวังช่างหมองหม่น
ใจเจ็บจนร้าวเกินถูกเมินหมาง
อีกกี่เจ็บกี่ช้ำกี่คำคราง
จะเห็นทางสิ้นเหงาสิ้นเศร้าตรม
ไม่รู้ใจ
๐ ใยดูเศร้าเหงาหนักนักพี่สาว
บทกลอนราวร้าวรวดปวดใจขม
ฤๅใครทำช้ำใจให้ระทม
จึงจ่อมจมบ่วงเหงาเศร้าวิญญา
กาแฟดำ
(แวะมาต่อกลอนทักทายพี่สาว...... คิดฮอดก๊าบบบบบบบบ)
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, blues, ไม่รู้ใจ, ลมหนาว, เนิน จำราย, ดุลย์ ละมุน, รการตติ, Design with love ᵔᴥᵔ, Music, รัตนาวดี
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 21 มิถุนายน 2012, 09:00:PM |
blues
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 173
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 371
รอยยิ้มเธอเปลี่ยนโลกได้
|
|
« ตอบ #48 เมื่อ: 21 มิถุนายน 2012, 09:00:PM » |
ชุมชน
|
ความอ้างว้างว่างเปล่าในเงาโศก
การณ์วิโยคซ้ำรอยคอยห่วงหวง
อาวรณ์แท้แลร้างเลือนห่างทรวง
ใจจมห้วงบ่วงเล่ห์เสน่ห์จาง
แสงสุดท้ายปลายหวังช่างหมองหม่น
ใจเจ็บจนร้าวเกินถูกเมินหมาง
อีกกี่เจ็บกี่ช้ำกี่คำคราง
จะเห็นทางสิ้นเหงาสิ้นเศร้าตรม
ไม่รู้ใจ ในคืนเหงาเปล่าเปลี่ยว เดียวดายอยู่
ยากรับรู้ในสำนึก รู้สึกขม
ใจโอนอ่อนพริ้วไหว ใส่อารมณ์
เฝ้าทับถมพอกพูน ท้นทวี
ขอพักใจให้หายหมอง ตรองสุขสม
อย่าให้ตรมจนตาย ไม่หน่ายหนี
พอหายเหนื่อยก็จะไป ใช้ชีวี
กับโลกที่แสนสับสน และกลลวง
bluesky |
"ทุกถ้อยคำที่เอื้อนเอ่ย เพื่อจะเปรยให้เธอฟัง"
|
|
|
|
