ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไพร พนาวัลย์]

.~- รักติดลบ -~.

เมื่อความรักออกฤทธิ์จนติดลบ
รักแรกพบคบกันหมั่นชิดใกล้
สองซาบซึ้งตรึงจิตสนิทใน
คล้องดวงใจจับจองดั่งต้องมนต์

รสรักหวานซ่านซ่าจนบ่าท่วม
สองรักร่วมต่อเติมดั่งเริ่มต้น
ประคองคู่ชู้ชมติดลมบน
ต่างเวียนวนแหวกว่ายในสายธาร

บัดนี้ดวงฤดีพี่แสนเศร้า
ทุกข์รุมเร้าเข้าแทรกจนแตกซ่าน
ดั่งหลงทางหว่างห้วงติดบ่วงมาร
ต้องซมซานหวานอมสุดข่มใจ

ด้วยรักจำนิราศน์ต้องขาดช่วง
รักหลุดร่วงโรยราแทบบ้าใบ้
รักแท้แพ้ใกล้ชิดพ่นพิษไกล
ดั่งเถาวัลย์พันใบคนใกล้เคียง

แต่ชั่งเถิดเกิดมาใช้กรรมเก่า
รักสองเราจืดจางถึงทางเบี่ยง
ดุจไร้ค่าท่ารอมิพอเพียง
รักเอนเอียงติดลบ...ต้องจบเกมส์

 
"ปรางค์  สามยอด"

[--ณัชชา--]

รักที่หวังเอาไว้คล้ายหมดหวัง
รักกับชังสับสนอย่างข้นเข้ม
เมื่อสมหวังในรักมัก ปรีเปรม
สุขเกษมฤดีทุกวี่วัน

ยามรักพลาดขึ้นมาน้ำตาตก
ใจช้ำฟกวิโยคสุดโศกศัลย์
นี่แหละคือความจริงทุกสิ่งอัน
เพราะฉะนั้นเลิกลุ่มหลง ปลงเหอะโยม

[เมฆา...]

๐ รัก..นอกระบบ ๐

๐
รักอ่อนแรงไร้ฤทธิ์ตามติดรัก
ขวัญตระหนักมักเพ้อถึงเลอโฉม
แม้ยามค่ำคืนค่อนนอนประโลม
ดั่งผิงโคมโสมนัสอึดอัดทรวง
๐
หาได้คลายความหนาวคราวมานเหน็บ
สะอื้นเก็บเพียงจิตที่คิดหวง
เพียงข้างเดียวเปลี่ยวหม่นไร้คนควง
ได้แค่ลวงอกตน..พอ..พ้นคืน
๐
หนาวระเรื่อเนื้อกายกระส่ายกระสับ
ข่มตาหลับลอบไหลได้แค่ฝืน
ยังเบิกโพลงโจ่งพร่ำสุดกล้ำกลืน
ดั่งมนต์ยื่นขื่นขมชมก่อนนอน
๐
พลิกซ้ายขวาหน้าหลังภวังค์ครุ่น
เหมือนขาดทุนทางจิตถูกปลิดถอน
หลอกให้เราโอนรักทุกวรรคตอน
แต่กลับคลอนคลาดเคลื่อนเงื่อนบัญชี
๐
รักสะสมรอบเดือนเลื่อนติดลบ
ดอกเบี้ยทบซบทุนซุกหุ้นหนี
กลายเป็นคนจนกรอบบอบฤดี
ยิ่งกว่าหนี้..นอกระบบที่พบเจอ
๐
ถูกพิษรัก..ทวงซ้อมตรอมเช้าค่ำ
ต่อยอกคว่ำ..ซ้ำครั้งคลั่งเสมอ
หมัดคิดถึงข้างเดียวรอเหนี่ยวเธอ
แต่กลับเซ่อ...โดนสวนด้วยทวนคม....

 

[คนแบกไมค์]

รักติดลบ เหตุพักรบ จนติดรัก
บังเกอร์หลัก ก็ปล่อยร้าง เกินทานไหว

หลุมที่มี ก็ตื้นเขิน จนเกินไป
หลบยังไง ก็ไม่พ้น กระสุนลวง

รั้วลวดหนาม ที่มีอยู่ ไม่อยากใช้
เกี่ยวใจใคร จนหมกไหม้ ให้เป็นแผล

ขอเป็นเสี่ยว เกี่ยวใจร้าว ของดวงแด
ตนนั่นแหละ รักติดแห แผลติดใจ..

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

รักติดลบ  คบใคร  ไปไม่รอด
แจวไม่จอด ไว้วันหลัง  มาแต่งใหม่
เพราะวันนี้  ไม่ว่าง  มีนัดไง
จะแต่งตัว  เตรียมไป  เที่ยวกับแฟน

[รุ่งอรุณ]

...........................................

รักติดลบอบร้อนนอนไม่หลับ

หากเปลี่ยนปรับเป็นคูณพูนสุขผล

รักติดลบจมเกมส์เคลมเปลี่ยนคน

บวกอีกหนไม่เห็นจะเป็นไร

..........................................

[panwat]

รักติดลบ จบกัน ฉันติดกับ
เขาหลอกรับ คำมั่น จนหวั่นไหว
จึงทุ่มทุน ร่วมทาง หมดทั้งใจ
แต่ที่ได้ คืนมา น้ำตาริน

หมดทั้งทรวง ห้วงใจ ให้เขาหมด
เขาเลื่อนลด ชั่นค่า ว่าหมดสิ้น
เหยียบฉันลง หลุมหล่ม จนจมดิน
แล้วโบยบิน  เลี่ยงหลบ เลยจบกัน 

[ไพร พนาวัลย์]

รักที่หวังเอาไว้คล้ายหมดหวัง
รักกับชังสับสนอย่างข้นเข้ม
เมื่อสมหวังในรักมัก ปรีดิ์เปรม
สุขเกษมชีวีทุกวี่วัน

ยามรักพลาดขึ้นมาน้ำตาตก
ใจช้ำฟกวิโยคสุดโศกศัลย์
นี่แหละคือความจริงทุกสิ่งอัน
เพราะฉะนั้นเลิกลุ่มหลง ปลงเหอะโยม

อยากจะปลงเหลือเกินมัวเดิมดุ่ม
จึ่งตกหลุมแห่งรักที่หักโหม
เพราะเธอนั้นเปรียบเป็นดั่งเช่นโคม
เฝ้าคอยโลมดวงใจที่ไร้แรง

คิดจะรักหน้ามนคนสุดท้าย
จึ่งมั่นหมายเต็มเติมคอยเพิ่มแสง
แต่แสนงอนเหลือเกินต้องเดินแพลง
คอยกลั่นแกล้งให้ง้อสุดท้อใจ

ขอขอบคุณสวรรค์ที่พลันเบี่ยง
ให้เธอเลี่ยงหลบมุมดั่งรุมไล่
เราจบกันแค่นี้เธอมีใคร
คนที่ใช่เชยชมสุขสมปอง

เมื่อหมดหวังคนเก่าหาเอาใหม่
คนที่คอยเยื่อใยมีใจส่อง
เฝ้าห่วงหาเช้าเย็นมิเป็นรอง
คอยประคองดวงใจแม้ไกลกัน

มีแรงบวกเข้ามาเมตตาด้วย
เธอแสนรวยน้ำใจปองใฝ่ฝัน
เฝ้าปลอบโยนโอนอ่อนดั่งอ้อนจันทร์
รักเธอนั้นเข้าแล้วนะแก้วตา 

 
"ปรางค์  สามยอด"

[masapaer]

๐ รัก..นอกระบบ ๐

๐
รักอ่อนแรงไร้ฤทธิ์ตามติดรัก
ขวัญตระหนักมักเพ้อถึงเลอโฉม
แม้ยามค่ำคืนค่อนนอนประโลม
ดั่งผิงโคมโสมนัสอึดอัดทรวง
๐
หาได้คลายความหนาวคราวมานเหน็บ
สะอื้นเก็บเพียงจิตที่คิดหวง
เพียงข้างเดียวเปลี่ยวหม่นไร้คนควง
ได้แค่ลวงอกตน..พอ..พ้นคืน
๐
หนาวระเรื่อเนื้อกายกระส่ายกระสับ
ข่มตาหลับลอบไหลได้แค่ฝืน
ยังเบิกโพลงโจ่งพร่ำสุดกล้ำกลืน
ดั่งมนต์ยื่นขื่นขมชมก่อนนอน
๐
พลิกซ้ายขวาหน้าหลังภวังค์ครุ่น
เหมือนขาดทุนทางจิตถูกปลิดถอน
หลอกให้เราโอนรักทุกวรรคตอน
แต่กลับคลอนคลาดเคลื่อนเงื่อนบัญชี
๐
รักสะสมรอบเดือนเลื่อนติดลบ
ดอกเบี้ยทบซบทุนซุกหุ้นหนี
กลายเป็นคนจนกรอบบอบฤดี
ยิ่งกว่าหนี้..นอกระบบที่พบเจอ
๐
ถูกพิษรัก..ทวงซ้อมตรอมเช้าค่ำ
ต่อยอกคว่ำ..ซ้ำครั้งคลั่งเสมอ
หมัดคิดถึงข้างเดียวรอเหนี่ยวเธอ
แต่กลับเซ่อ...โดนสวนด้วยทวนคม....

คุณแสลง

 

ซบ..นอกระบอบ
 
รักของเขาลงทุนหมุนรายจ่าย
คงซื้อขายใจเล่นเน้นสะสม
ให้ติดบ่วงนักตุนทุนนิยม
จึงระงมเจ็บแสบแบบสาใจ
 
ปิดบัญชีหนี้รักหักติดลบ
เสียดุลงบประมาณสานมิไหว
เสียดอกเบี้ยเพลียรักหนักทรวงใน
ถอนยังไงติดลบงบบานปลาย
 
 
โอนดอกรักสายด่วนทบทวนด้วย
ไม่รับส่วยคนไหนให้เสียหาย
โอนสนั่นขวัญพี่นี้ตาลาย
ส่งสุดสายปลายทางนางใดกัน
 
รักเรือนต้น..ไม่ได้รับ..กลับจ่ายดอก
คล้ายโดนหลอกชอกช้ำทำเสียขวัญ
ทุนทรัพย์อับรักหักรอวัน
หมดประกันหัวใจไร้ทุนรอน
 
ถูกพิษรักนอกระบบตบที่หน้า
น้ำเนตรบ่านองใจไม่อาจถอน
ซบอกพี่นอกระบอบกรอบชักคลอน
รักลุ่มดอนซ่อนเงื่อนเฉือนบัญชี
 
กะเรียกคืนเตรียมพร้อมแม้ตรอมกลับ
ก็ว่าสับด้วยทวนสวนแล้วหนี
รวบคิดถึงหมัดตรงลงฤดี                     
กลับเสียทีเพราะง้าวเขาสวนคืน 


มะสะแป   
 
 

[สะเลเต]

ทุ่มเทใจจนเกลี้ยงขอเพียงรัก
แต่เห็นพี่ยึกยักชักสงสัย
เหวี่ยงไมตรีอีกครั้งเอ๊ะยังไง
ทำเฉไฉเชือนแชแม้มองตา

ขว้างรักมั่นเข้าไปกลางใจพี่
ไยโดดหนีหลบเลี่ยงเบี่ยงองศา
ต้องมานั่งอาลัยปลายท้องนา
รักสูญค่า...บัญชีปิดเพราะติดลบ

--- สะเลเต ---

[--ณัชชา--]

ทุ่มเทใจจนเกลี้ยงขอเพียงรัก
แต่เห็นพี่ยึกยักชักสงสัย
เหวี่ยงไมตรีอีกครั้งเอ๊ะยังไง
ทำเฉไฉเชือนแชแม้มองตา

ขว้างรักมั่นเข้าไปกลางใจพี่
ไยโดดหนีหลบเลี่ยงเบี่ยงองศา
ต้องมานั่งอาลัยปลายท้องนา
รักสูญค่า...บัญชีปิดเพราะติดลบ

--- สะเลเต ---

เห็นความรักขว้างมาผวารับ

วิ่งไล่จับไม่ทันเพราะมันหลบ

หาเท่าไรเท่าไรก็ไม่พบ

รักเลยจบซบเซาเขาไม่รัก

[ไพร พนาวัลย์]

ทุ่มเทใจจนเกลี้ยงขอเพียงรัก
แต่เห็นพี่ยึกยักชักสงสัย
เหวี่ยงไมตรีอีกครั้งเอ๊ะยังไง
ทำเฉไฉเชือนแชแม้มองตา

ขว้างรักมั่นเข้าไปกลางใจพี่
ไยโดดหนีหลบเลี่ยงเบี่ยงองศา
ต้องมานั่งอาลัยปลายท้องนา
รักสูญค่า...บัญชีปิดเพราะติดลบ

--- สะเลเต ---

เห็นความรักขว้างมาผวารับ

วิ่งไล่จับไม่ทันเพราะมันหลบ

หาเท่าไรเท่าไรก็ไม่พบ

รักเลยจบซบเซาเขาไม่รัก

มัวนั่งเบลอเผลอไผลเพราะใจฟก
ยังตระหนกอกเปิงในเพิงพัก
"สะเลเต"ขว้างใจตอนไข้หนัก
จึงเสียหลักล้มลงไม่ตรงแนว

ค่อยประคองยืนตรงบรรจงรับ
รีบกระชับดวงใจเข้าใส่แก้ว
จึงรู้ว่ารักร้าวไม่วาวแวว
จะขัดให้ใสแจ๋วแม้แป้วปม

เจ้า"ณัชชา"ถลาลิ่วดั่งปลิวนุ่น
รักวัยรุ่นอุ่นนักใช่รักขม
แม้ติดลบกลบไว้ไม่ลอยลม
จะขอบ่มรักบอกให้งอกงาม

จะขอปิดบัญชีเป็นหนี้รัก
แม้จมปลักไม่ปล่อยให้ลอยข้าม
ขอหลบหลีกปลีกตัวเพียงชั่วยาม
ถ้าทวงถามเมื่อไหร่จะใบ้กิน 

 
"ปรางค์  สามยอด"

[--ณัชชา--]

รักติดลบจบแล้วเจอแห้วซะ

แค่ลองประก็บายพ่ายแพ้สิ้น

ความรักเลยขาดช่วงล่วงลงดิน

แพ้จนชินแล้วใจอย่าได้ริ

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

เธอตัดรอน  อ่อนใจ  เยื่อใยสิ้น
ช่างใจหินใช่น้อย  ไร้รอยปริ
หินอย่างไร  ใค่รรู้  ขอดูซิ
ทั้งกะบิ เป็นแท่ง  แข็งดังเพชร

[รพีกาญจน์]

รักติดลบจบแล้วเจอแห้วซะ

แค่ลองประก็บายพ่ายแพ้สิ้น

ความรักเลยขาดช่วงล่วงลงดิน

แพ้จนชินแล้วใจอย่าได้ริ

รักติดลบ กลบเกลื่อน ชายเบือนหลบ
รักที่สบ พบแห้ว ใช่แล้วสิ
รักแท้ย่อม หอมหวาน จานกะทิ
รักจะผลิ ติหน คอยบนคาน

รพีกาญจน์ 59

ปอ อา ดอ + หนอ อา โท + ครอ อะ บอ = ปาดหน้าครับ

[นพตุลาทิตย์]

ต้องการใจเยียวยารักษาต่อ-
ชีวิตรอขอเธออย่าเผลอติ
ถึงชินแล้วแห้วไปคือไม้ผลิ-
พอรวิฉายแสงก็แทงใบ

แม่คุณกะไม่ให้ต่อเลย น่อ  มีคนต่อก่อนสอง อิอิemo_66

[--ณัชชา--]

รักติดลบจบแล้วเจอแห้วซะ

แค่ลองประก็บายพ่ายแพ้สิ้น

ความรักเลยขาดช่วงล่วงลงดิน

แพ้จนชินแล้วใจอย่าได้ริ

รักติดลบ กลบเกลื่อน ชายเบือนหลบ
รักที่สบ พบแห้ว ใช่แล้วสิ
รักแท้ย่อม หอมหวาน จานกะทิ
รักจะผลิ ติหน คอยบนคาน

รพีกาญจน์ 59

แหมพี่เราแนมเหน็บได้เจ็บสุด

ว่าเป็นชุดเลยหนอพอเล่าขาน

จะแก่เฒ่าเราเพียงแค่เหนียงยาน

เพราะเชี่ยวชาญคานทองหมองทำไม

[ไพร พนาวัลย์]

รักติดลบจบแล้วเจอแห้วซะ

แค่ลองประก็บายพ่ายแพ้สิ้น

ความรักเลยขาดช่วงล่วงลงดิน

แพ้จนชินแล้วใจอย่าได้ริ

เธอตัดรอน  อ่อนใจ  เยื่อใยสิ้น
ช่างใจหินใช่น้อย  ไร้รอยปริ
หินอย่างไร  ใค่รรู้  ขอดูซิ
ทั้งกะบิ เป็นแท่ง  แข็งดังเพชร

หินอะไรแข็งจังใครชั่งขุด
ถึงจะมุดอยู่ไหนยังไปเด็ด
เที่ยวถ้ำมองจ้องดูแม้รูเล็ด
มันน่าเช็ดน้ำลายให้หายมึน

 
"ปรางค์  สามยอด"

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

เปรียบหินแข็ง  แกร่งมาก  แต่อยากได้
ลงแรงไป  รีบรุด  เดี๋ยวขุดขึ้น
ก็เพาะกล้าม  แน่นปึ๊ก  โคตรบึกบึน
แถมด้วยกึ๋น  อย่างดี  มีปัญญา

เมื่อใจรัก  หักลบ  จบกินแห้ว
คงเห็นแวว  ว่าหมอง  ต้องจองหา
กระนั้นเลย เฉยชัด  กับณัชชา
ปล่อยดีกว่า  แผลใจ  รีบไปเย็บ

[ไพร พนาวัลย์]

เปรียบหินแข็ง  แกร่งมาก  แต่อยากได้
ลงแรงไป  รีบรุด  เดี๋ยวขุดขึ้น
ก็เพาะกล้าม  แน่นปึ๊ก  โคตรบึกบึน
แถมด้วยกึ๋น  อย่างดี  มีปัญญา

เมื่อใจรัก  หักลบ  จบกินแห้ว
คงเห็นแวว  ว่าหมอง  ต้องจองหา
กระนั้นเลย เฉยชัด  กับณัชชา
ปล่อยดีกว่า  แผลใจ  รีบไปเย็บ

เรียกรถหวอหมอจ๋ารีบมาหน่อย
ถ้าขืนปล่อยไว้นานต้องคลานเก็บ
โดนคนลวงหลอกหลอนต้องฟ้อนเล็บ
เขาแนมเหน็บอย่างนี้ต้องมีเคือง

ฉันกินแห้วหมดห่อต้องขอหั่น
คนรู้ทันทำทีอยากมีเรื่อง
เย็บแผลแล้วตัวเรารีบเข้าเมือง
เดินย่างเยื้องเมื่อยปวดไม่รวดเร็ว

 
"ปรางค์  สามยอด"

ขอบคุณ คุณระนาดเอกเหลือเกินที่คอยสะกิดบอกคำผิด ให้แก้ไข
นี่แหละคือผู้ชี้ขุมทรัพย์ทางปัญญาล่ะ
ลุงปรางค์ เขียนกลอนได้ดีขึ้น ก็เพราะคุณระนาดนี่แหละ ที่คอยชี้แนะตลอดมา
ขอให้จำเริญๆเป็นศรีแห่งบ้านกลอนตลอดไปเถิดนะ พ่อคุณเอ๋ย