ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เอื้องกุหลาบ]

ยี่สิบหก วกถึง คำนึงหา
มิถุนา มาถึง คำนึงหวน
อรรถรส บทกลอน อ่อนรัญจวน
แสนเย้ายวน ชวนร่ำ ฉ่ำอารมณ์

นิราศเลิศ เพริศแพร้ว พร่างแพรวพริ้ง
มีค่ายิ่ง จริงแท้ แลเหมาะสม
ครูพากเพียร เขียนย้ำ เป็นคำคม
น่าชื่นชม อุดมรส แห่งบทกลอน

อีกกาพย์โคลง โยงมา สุภาษิต
ให้ข้อคิด ศิษย์จำ ในคำสอน
ทั้งบทเศร้า เคล้าสุข ทุกบทตอน
ส่องสะท้อน ย้อนถึง ซึ่งวันวาน

สองร้อยปี ที่ผ่าน แม้นานมาก
กลอนครูฝาก หลากครั้ง ยังคงหวาน
ราวบุปผา คราตื่น ชื่นแย้มบาน
ฉ่ำดวงมาน ผ่านผัน ทุกวันไป

"ไม่เมาเหล้า แต่เรา ยังเมารัก
สุดจะหัก ห้ามจิต คิดไฉน"
ทุกวลี ที่อ่าน ซ่านซึ้งใจ
ขอเก็บไว้ ในห้วง ดวงชีวิน

ดอกไม้เหน็บ เย็บปัก และถักร้อย
มาลัยน้อย ห้อยครบ นบถวิล
สุนทรภู่ ครูกวี สี่แผ่นดิน
ยังหอมกลิ่น จินต์ล้ำ ถ้อยคำกลอน

 

[panwat]

ให้หวนคิด ถึงคำ “สุนทรภู่”
บรมครู กานท์วจี ที่สั่งสอน
สุภาษิต เตือนใจ ไว้ทุกตอน
เป็นบทกลอน ที่นึกจำ ยามรันทด

ที่สอนว่า อย่าไว้ ใจมนุษย์
มันแสนสุด ลึกล้ำ เหลือกำหนด
ถึงเถาวัลย์ พันเกี่ยว ที่เลี้ยวลด
ก็ไม่คด เหมือนหนึ่งใน น้ำใจคน

ลูกจะนึก ขึ้นได้ ในทุกที
เมื่อยามที่ จิตต้อง ช้ำหมองหม่น
ใจอึดอัด อิดหนา ระอาจน
เมื่อทุกข์ทน คิดถึงกลอน ท่านสอนมา

[ไพร พนาวัลย์]

มีสลึงพึงประจบให้ครบบาท
อย่าให้ขาดสิ่งของต้องประสงค์
เรามีน้อย ใช้น้อย ค่อยบรรจง
อย่าจ่ายลงให้มาก จะยากนาน

สุภาษิตของท่านสุนทรภู่
หลานทุกผู้ควรจำคำกล่าวขาน
ควรประหยัดไว้ก่อนอย่าหย่อนยาน
จะต้องการสิ่งใดดั่งใจเอย

 
"ปรางค์  สามยอด"

[...สียะตรา..]

……มาลีรายแต่งบายศรีขึ้นสี่ทิศ

…น้อมบูชิตถ้วนทุกครูผู้แตกฉาน

…ประสิทธิ์สรรค์ฉันทลักษณ์วิจักข์กานท์

…เนื่องบุราณสืบจำรัสจวบปรัศยุบัน





…………สังขารแม้นเสื่อมสิ้น………………….ตามวาร

……ดีชั่วทุกข์สราญ……………………………..ผ่านแล้ว

……รอยเลื่องลือโลกขาน………………………..หาล่วง  เลือนนา

……ยงเก็จกวินแก้ว………………………………ประดับไว้เอกกวี