ที่ฉันเหงา...ก็เพราะใคร

--ร้องให้--เสียใจมาก็นาน
เจ็บปวดร้าวราน ตั้งเท่าไหร่
ก็รู้อยู่แล้ว ว่าเขาไม่ให้ใจ
ยังโง่งมรักเขาทำไม ให้ได้อะไรขึ้นมา

ตัดใจให้ได้สักที
ต้องกล้ำกลืนฝืนทนแบบนี้..ยิ่งล้า
มัวนั่งเศร้า เสียใจ เสียน้ำตา
คิดหรือเขาจะหันกลับมา..ไม่มีทาง....

เอ-มิ-กา

อยากจะตัดให้ขาด..จากใจนี้
แต่คนดีรู้ไหม..มันยากล้นเหลือ
ใช่ว่าอยากเก็บไว้..ให้คลุมเคลือ
แต่ว่ารักที่เหลือ..มันล้นใจ

อยากจะเลิกคิด-เลิกหวัง
แต่บางครั้งก็ปวดใจ..คล้ายสลาย
เจ็บปวดมานาน..ร้าวรานแทบตาย
สุดท้าย..ก็ตัดใจไม่ได้..สักที.....

ไม่เอานะไม่ร้องให้
เหนื่อย..ล้าได้..แต่อย่าร้องให้ให้เขาเห็น
กลั้นเอาไว้ก็เคยทำได้ ไม่ยากเย็น
ต้องแกร่งอย่างที่เป็น อ่อนแอให้เขาเห็น..เพื่ออะไร

ยิ้มสิ...ต้องยิ้มให้ได้นะ
ทั้งที่น้ำตามันล้น จนเกือบไหล
อ่อนไหวแค่นี้มากพอแล้วหัวใจ
จะให้อ่อนแออีก..ทำเพื่อใคร...
...เพราะคนที่เสียใจ..มันคือเรา..

เอ-มิ-กา

ยิ้มได้...แต่ต้องฝืน
ต้ิงกล้ำกลืนฝืนใจไม่ให้ไหว
เจ็บมามากพอแล้วใจเอ๋ยใจ
ลุกขึ้นสู้ต่อไป...ด้วยหัวใจดวงเดิม

ความรัก...มันหอมหวาน
พอนานๆกลับขื่นขม
รักไม่ดีดูแลไม่ได้ อาจตรอมตรม
แล้วสมสุขสมหวัง ได้อย่างไร

ใจเอ๋ย..ใจคน
จะวิ่งเวียนวกวนไปถึงไหน
เขาไม่รักเราแล้ว..ไม่เป็นไร
เลิกร้องให้ ...แล้วยิ้มให้ได้นะคนดี

เอ-มิ-กา

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ที่ฉันเหงา...ก็เพราะใคร (อ่าน 13271 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 7 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้