คิดไม่ออกแล้วจริงๆ นั่งเขียนไปเขียนว่าอยู่นานแล้ว ไม่รู้ว่าจะแต่งต่อยังไงดี
พอดีว่าอาจารย์เขากำหนดมาให้ด้วย พอดีไม่ถนัดแต่งแบบนี้
ช่วยหน่อยนะค่ะ ส่งวันพรุ่งนี้แล้วด้วย
**************************
นิราศ.....
โอ้อาลัยใจป่วน....ให้หวั่น
จำจรจากลานางมา....ไกล เปลี่ยวเปล่า....ลิบลิบลับกานดา
ถึงบางแคแลตลอดทั้ง.... หมายมุ่งมาดยลเนื้อเย็นพอเห็น....
ขอเจ้าสายสุดใจโปรด.... อยู่รอ....เว้าวอนอ้อนคารม
เข้าบางด้วนครวญคิดพินิจ.... นัยนั้นสื่อคืออาดูรคูณทับ....
รักหลักเร้นร้างรา....ตรอมตรม ................................
ผ่านบางไผ่เยื่อใยเพียง.... ปลุกชีวิตพี่ฟื้นคืนหรรษา
.............................. ..................................
**************************
ถ้าให้แต่งแบบธรรมดาก็พอทำได้อยู่หรอก แต่พอเจอแบบนี้แล้ว ...
ไปไม่เป็นเลยง่ะ ....
ไม่ค่อยชอบแต่งที่เป็นแบบบังคับเท่าไร มันคิดไม่ออก
ขอร้อง นะค่ะ คิดไม่ออกจริงๆ ที่จริงแล้วต้องแต่ง 2 กลอน เคลียร์ไปได้ 1 กลอน แต่ยังเหลืออีกหนึ่ง
ส่งพรุ่งนี้แล้ว .... รบกวนด้วยนะค่ะ
