หญิงมีเบอร์ใช่ชั่วช้าอย่าติฉิน
เธอหากินสุจริตคิดดูบ้าง
ที่เธอทำเพราะจำใจใช่อำพราง
เอาเรือนร่างกายเธอบำเรอชาย
ก่อนจะมามีเบอร์เธอถูกหลอก
ลิ้นจิ้งจอกสังคมมันโลมไล้
ตกเป็นทาสคารมแสนตรมใจ
มันจึงขายเธอมาไม่ปราณี
หากขัดขืนถูกตบต่อยแทบย่อยยับ
มันบังคับให้สมสู่เหมือนหมูหมา
เธอต้องฝืนใจทำช้ำอุรา
อนิจจาเศษมนุษย์ที่สุดเลว
จากวันนั้นเรื่อยมาจนถึงบัดนี้
เธอจึงมีราคีใจอยู่ในอก
เพราะกรรมเก่าสาปตกห่วงห้วงนรก
น้ำตาตกโสเภณีหญิงมีเบอร์
เครดิต ไม่รู้ใครแต่งครับเจอในสมุดโน๊ตที่บ้าน
สงสัยจะเป็นอาหรือลุงก็ไม่ทราบ แต่ปรับคำใหม่บางคำ เพราะดีเลยเอามาโพส
ตุลาทิตย์
