ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

ฉันและเธอ  แต่งงานกัน  ก็หลายปี
จึงอยากบอก  เธอคนดี  ว่ารักมาก
ซ้อมทุกวัน  บทรักนั้น  ฉันเคยฝาก
จนเธออยาก  จะกระอัก  รักเป็นเลือด

คำเธอเชือด  ดวงใจ  เมื่อวานนี้
เป็นคำที่  ทำลายรัก  ของเราสอง
เธอบอกว่า  ฉันดีไป  เกินจะมอง
เธออยากถอง  ฉันนี้  ให้เจ็บใจ

รู้บ้างไหม  ฉันเลี้ยงเธอ  ด้วยลำแข้ง
มันอ่อนแรง  เหนื่อยล้า  ขนาดไหน
ทั้งบทรัก  ก็ซ้อมเธอ  ทุกวันไป
มันท้อใจ  ยิ่งนัก  เพราะรักเธอ~~

[สะเลเต]

ทุกทุกวันเช้าเย็นประเคนด้วยเข่า
จันทร์ถึงเสาร์ศอกหมัดจัดเสนอ
มาทำงานทุกวันฉันจึงเบลอ
ก็รักเธอ ฉันพร้อมยอมอดทน

ขอบตาเขียวปากเจ่อเธอนั้นต่อย
ยามอารมณ์บ่จอยใจสับสน
กระสอบทรายอย่างฉันนั้นสู้จน-
ไม่เคยบ่นท้อถอยหรือน้อยใจ... 

--- สะเลเต ---

[คนแบกไมค์]

อย่าบอกรัก กับฉัน ด้วยการเข่า
อย่ากระเซ้า ด้วยหมัด ขยับถี่
อย่าศอกถอง ที่ตา มันไม่ดี
อย่าลองดี เพราะฉัน คงจากไป

แต่ใช่ว่า ฉันนั้น ไม่ได้รัก
ถ้าเหนื่อยนัก หัดพัก บ้างได้ไหม
หากทำได้ จะเคียงข้าง เธอตลอดไป
เพราะยังไง ก็ยังหวัง ในเงินเดือน..
 

[รพีกาญจน์]

Dewada ซ่าชาย จากค่ายไหน
ออกแม่ไม้ ใส่หญิง ทิ้งหมัดเข่า
ร่างร่วงเละ เตะหนัก รักเบาเบา
เลือดกำเดา ปากเจ่อ เธอยอมทน

แช่งสักหน่อย ง่อยเปี้ย เสียแข้งขา
เดินเหมือนลา ขาลาก ไม่อยากสน
จะขอซัด อัดน่วม ร่วมด้วยคน
ฟาดผัวป่น รีบรัก ฟูมฟักเมีย

คนข้างบ้านทนไม่ไหวแล้ว...
 

รพีกาญจน์ 59

[เมฆา...]

๐ เท้าหน้า..เพราะว่ารัก ๐


๐ ตั้งแต่แต่งงานมาข้าผู้น้อย
มิเคยด้อยอ่อนข้อต่อฝ่ายหญิง
เป็นผู้นำครอบครัวคนตัวจริง
รับผิดชอบทุกสิ่งมินิ่งดาย

๐หากะตังค์เข้าบ้านทำงานบ่อย
จะมากน้อยทยอยให้ไม่ขาดสาย
ส่วนงานเรือนของคุณ..มิวุ่นวาย
ขอสบายนอนพักตามหลักกรรม

๐ หากขึ้นเสียงเพลี่ยงพล้ำจะยำให้
บ่นมากไปเดี๋ยวสวนม้วนถลำ
ฉันเท้าหน้าต้องเน้นเป็นประจำ
จงอย่านำล้ำหน้าสามีเลย

๐ โปรดอยู่ในโอวาทอย่าอาจหาญ
ทำระรานสามีตีหน้าเฉย
เดี๋ยวหมัดเท้าเข่าศอกจะออกเอย
เหมือนเคยเคย..จำไหม..ให้ระวัง
(“บอกใครหว่า?”..เสียงภรรยาดังมาจากข้างหลัง)

๐ ปากบวมเจ่อ เธอกล้าซ่าอีกหรือ
“เดี๊ยะ! หลังมือ..ผ้าเต็มกองให้มองมั่ง!”
นี่เธอกล้า!..เถียงหรือช่างดื้อจัง
ชิชะ! อยู่ไหนล่ะ ..กะละมัง..เอาตังค์!มา...
 
(เดี๋ยวจะรีบไปซื้อผงซักฟอก..แล้วเดี๋ยวจะมาซักเองคร้าบคุณภรรยาคร้าบ)
..ปากก็บวม..เหนื่อยก็เหนื่อย..ยังต้องมาซักผ้าอีก..โอ้ชีวิต..

 

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

อย่าบอกรัก กับฉัน ด้วยการเข่า
อย่ากระเซ้า ด้วยหมัด ขยับถี่
อย่าศอกถอง ที่ตา มันไม่ดี
อย่าลองดี เพราะฉัน คงจากไป

แต่ใช่ว่า ฉันนั้น ไม่ได้รัก
ถ้าเหนื่อยนัก หัดพัก บ้างได้ไหม
หากทำได้ จะเคียงข้าง เธอตลอดไป
เพราะยังไง ก็ยังหวัง ในเงินเดือน..
 

OK  เลย  ถูกใจมาก~~~~


เธอรักฉัน  เพราะหวัง  ในเงินเดือน
ช่างเป็นเพื่อน  และรักแท้  แน่นักเชียว
พอหมดเงิน  เธอก็คง  ไม่แลเหลียว
เส้นก๋วยเตี๋ยว  คงดีกว่า  สายใยเธอ

ที่ฉันจ่าย  มันมิใช่  เป็นเงินเยน
ที่เธอเห็น  มันมิใช่  เป็นดอลล่า
แต่ที่จ่าย  เป็นเงินบาท  บอกเธอมา
ทั้งบาทซ้าย  บาทขวา  ที่จ่ายไป

เธอรับไหว  ฉันจะจ่าย  ให้ทุกเดือน
ไม่แชเชือน  ไม่มี  ที่บิดพริ้ว
เมื่อรับแล้ว  เธอจะต้อง  เดินตัวปลิว
อย่าหน้านิ่ว คิ้วขมวด  ปวด ตับ ตับ~~

[ธาตรี รติกานท์]

๏ จะต้องทำอย่างไรให้เธอรัก
ยากยิ่งนักเรื่องใจไม่ฝึกฝน
จะต้องทำอย่างไรใจร้อนรน
ให้เธอสนฉันบ้างอย่าร้างรา ๏

๏ อยากเดาใจเธอถูกเพื่อปลูกรัก
อยากฟูมฟักร่วมสร้างร่วมค้นหา
หากรู้ใจรู้จิตรู้จินตนา
คงไม่มากลัวเขาจนเศร้าใจ ๏

๏ กลัวฉันกลัวกลัวเขาเข้าฟูมฟัก
กลัวฉันกลัวเธอจักรักเขาไหม
กลัวฉันกลัวกลัวสูญเสียเธอไป
กลัวฉันกลัวขาดใจหากไร้เธอ ๏

๏ จะต้องทำอย่างไรให้เธอรัก
ยากยิ่งนักพลั้งผิดพลาดเสมอ
จะต้องทำอย่างไรบ้างนะเออ
ก่อนเขาได้ใจเธอจนหมดใจ ๏

~ธาตรีรติกานท์~
๑๙.๐๖.๒๕๕๔