ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ineedyou]

อยู่เดียวดายกลางสายลมตรอมตรมจิต
เฝ้าครุ่นคิดถึงคนไกลใยห่างเหิน
เหม่อมองฟ้าทุกคืนค่ำช้ำเหลือเกิน
ต้องเผชิญความอ้างว้างกลางสายลม

[--ณัชชา--]

อยู่เดียวดายกลางสายลมตรอมตรมจิต
เมื่อครุ่นคิดขึ้นมาพาขื่นขม
หัวใจฉันแสนเหงาร้าวระบม
รักไม่สมคิดมาแสนอาลัย

[คนแบกไมค์]

อยู่เดียวดายกลางสายลมตรอมตรมจิต
หยุดพินิจในท่ามกลางสายลมหนาว
ทอดสายตาแอบมองฟ้าและหมู่ดาว
กลับปวดร้าวเดียวดายไม่เห็นใคร

**ขอบพระคุณที่ชี้แนะ**

[บ้านริมโขง]

เอาฟ้าห่มข่มอารมณ์ที่ตรมหนาว
เอาหมู่ดาวเป็นเพื่อนเกลื่อนสวรรค์
เอาเรไรหริ่งร้องซ้องจำนรรจ์
บุบผาพรรณดั่งนารีมีให้ชม

รำเพยพาผกาชื่นในคืนนี้
อวลฤดีพี่นักหักใจข่ม
ยืนเดียวดายเพียงเดียวเปลี่ยวอารมณ์
เพียงแหงนชมเดือนสวยด้วยคร่ำครวญ

เดือนเจ้าเอ๋ย..ขออื่นที่ชื่นแฝง
แทนหม้อข้าวหม้อแกงแบ่งกระสวน
อยากมีรักสักครั้งฝังรัญจวน
เป็นคู่ชี้ชื่นชวนล้วนต้องการ

ไม่อยากยืนห่อลมด้วยขมจิต
ไม่อยากชิดเพียงเงาเฝ้าสงสาร
ไม่อยากบ่มคมรักที่ปักมาน
ไม่อยากรานใจตนล้นระกำ

"บ้านริมโขง"

[darkness_hero]

อยู่เดียวดายโดดเดียวกลางสายลม
น้ำค้างพร่างน้ำตาพรมด้วยใจเหงา
หมู่ดาวเคยร่วมนับของสองเรา
เหลือเพียงเงาไร้ราคากลางสายลม

[ineedyou]

                           
   
                           

                                                   เหม่อมองฟ้าเปล่าเปลี่ยวเดียวดายอก
                                                   เพ้อพร่ำพกอยู่เพียงเดียวเปลี่ยวไฉน
                                                   แสนคำลวงห่วงหาแล้วลาไกล
                                                   ยืนร้องไห้เดียวดายกลางสายลม

                                                   โอ้ใจเอยไฉนเป็นเช่นนี้เล่า 
                                                   ใยโศกเศร้าไร้สุขสิ้นสุขสม
                                                   ต้องทนฝืนช้ำฟกที่อกตรม
                                                   รักไม่สมระทมระบมใจ

                                                   ไม่อยากยืนฝืนทนอยู่บนเหงา 
                                                   ไม่อยากเศร้าขอเจ้าอย่าเงียบหาย 
                                                   ไม่อยากมองท้องฟ้าไร้ดาวพราย
                                                   เมื่อรักแล้วมอบใจให้ใช่หลอกกัน

                              

    
 
                  
                                                   

[Design with love ᵔᴥᵔ]

เดียวดายใต้เงา ความเดียวดาย
ความว่างเปล่าไม่จางหายไปเลยหนา
เดียวดายกลางสายลมที่พัดมา
หนาวลึกถึงอุรา...แสนปวดใจ

ที่ตรงนี้ยังมีฉันยืนอยู่...
คอยต่อสู้ทุกสิ่งที่ทำให้หวั่นไหว
ที่ตรงนี้ยังมีฉันแม้วันผ่านไปไกล
นั่งทอดใจร่ำไห้...กับค่ำคืน

                         with love"

[Music]

"เดียวดายกลางสายลม"
เป็นบทเพลง.ที่ประพันธ์มาจากความรู้สึกลึกซึ้ง.ละเอียดอ่อน
มีผู้นำมาร้องหลายอารมณ์ ทั้งหญิงและชาย
ซึ่งล้วนแต่มีชื่อเสียง

มีmv มากมายกว่าเพลงใดๆที่พบมา
แต่จะเป็นภาพนิ่ง เพื่อให้ผู้รับฟังได้ใช้"จินตนาการ"ของตนอย่างเต็มที่

เชื่อเถอะนะ....... ทุกบทกวีและท้องฟ้า
ซ่อนความรู้สึกที่มีค่า ถ้าหาเจอ

ขอบคุณผู้ที่ประพันธ์เพลงนี้
อยากบอกว่า.."ฉันเข้าใจ"

<a href="http://www.youtube.com/v/kLvzF50JnJc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/kLvzF50JnJc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ถ้าท่านอยากฟัง...แล้วฟังไม่ได้
ช่วยกดที่มุมล่างด้านขวาของกรอบ (คำว่า YouTube)ละกันค่ะ


 

[สุดสาย]

เกิดเป็นความ..เดียวดาย..ใต้ฟ้าเหงา
จมอยู่กับ..วันเก่า..เศร้าไม่หาย
ได้แต่พร่ำ..ครุ่นคิด..ติดเสียดาย
มองผ่านสาย..ฝนหลั่ง..อีกฝั่งไกล

ตื่นขึ้นมา..ตอนเช้า..ยังเศร้าหนัก
คนเคยรัก..สั่นคลอน..จนอ่อนไหว
คราบน้ำตา..ริดรด..แทบหมดใจ
น้ำตาไหล..เอ่อคลอ..ท้อเหลือเกิน 



@ นารา  @

[ลมหนาว]

กลางสายลมพรมพลิ้วปลิวไสว
มองฟ้าไกลใจระอาล้าสับสน
เฝ้าคิดถึงหนึ่งใครในกมล
น้ำตาหล่นบนความเหงาเศร้าเดียวดาย

เคยพะนอคลอเคล้าเจ้าเคียงข้าง
บัดนี้นางร้างลามาห่างหาย
ปล่อยให้พี่นี้โดดเดี่ยวเปลี่ยวใจกาย
รักสลายหายจางลับกับสายลม

[Music]

เกิดเป็นความ..เดียวดาย..ใต้ฟ้าเหงา
จมอยู่กับ..วันเก่า..เศร้าไม่หาย
ได้แต่พร่ำ..ครุ่นคิด..ติดเสียดาย
มองผ่านสาย..ฝนหลั่ง..อีกฝั่งไกล

ตื่นขึ้นมา..ตอนเช้า..ยังเศร้าหนัก
คนเคยรัก..สั่นคลอน..จนอ่อนไหว
คราบน้ำตา..ริดรด..แทบหมดใจ
น้ำตาไหล..เอ่อคลอ..ท้อเหลือเกิน

.....ปัญจ์ - นารา.....

<a href="http://www.youtube.com/v/bcqQLiI5O6s&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/bcqQLiI5O6s&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

มอบให้คุณ... ปัญจ์ - นารา ........ด้วยรักและผูกพัน

...เฉพาะ เพลงนี้..ยังไงซะ"รัดเกล้า ก็ร้องไพเราะกว่า เบน  ชลาทิศ" ค่่ะ...

ยอมเก็บความทรงจำที่ล้ำลึก
มิเคยนึกว่าต่างต้องห่างเหิน
ได้ครอบครองความหวัง...แค่บังเอิญ
แม้ต้องเดิน.ลำพัง.แต่ยัง...รอ



 

[ineedyou]

                             
                                      
                               

                                                       
                                                       ทั่วนภาจันทร์ฉายดาวรายล้อม
                                                       ใจหม่นหมองโหยไห้อาลัยหา
                                                       มิอาจลืมวันวานที่ผ่านมา 
                                                       รู้เถิดว่าทุกวัน..ส่งฝันดี
                                                         
                                                      เธอจากไปแสนไกลไม่หวนกลับ
                                                      ฉันยอมรับเข้าใจอย่างเต็มที่
                                                      ว่าสิ้นแล้วความฝันที่ฉันมี
                                                      ทุกวันนี้หม่นไหม้ให้จำยอม

                                                      รักของฉันอยู่ไกลเกินเอื้อมถึง
                                                      ทุกวันจึงหม่นหมองแอบร้องไห้     
                                                      ต้องซ่อนเร้นตรอมตรมระทมใจ
                                                      น้ำตาไหลยืนเดียวดายกลางสายลม     



                                                   
                                                     
                                      
                                                     
                                                   

                                        


                                       

[ineedyou]

                                     





                                                        เหม่อมองฟ้ามืดมนระคนเหงา 
                                                        เนิ่นนานเนาเศร้าอยู่มิรู้หาย 
                                                        ลมหนาวโชยโบยพลิ้วผ่านผิวกาย 
                                                        เหน็บหนาวในใจเราเฝ้าตรอมตรม

                                                                     
                                                         ลมหนาวโชยโบยพลิ้วละลิ้วผ่าน 
                                                         หนาวสะท้านซ่านทรวงให้ห่วงหา
                                                         ยะเยือกหนาวยาวนานที่ผ่านมา 
                                                         เตือนใจว่ารักของเราที่ลาโรย