ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[~ นายใบชา ~]

- เป็นเพียงสัมผัสธรรมดา -
ถูกแต่งขึ้นจากคนเหว่ว้า .. คนหนึ่ง
ความรู้สึกอ่อนไหวในห้วงคำนึง
เลยบรรจงเขียนคำว่า คิดถึง  ผ่านอารมณ์ของบทกลอน



- ไม่มีอะไรที่โดดเด่น -
หากแต่กลั่นอักษรผ่านสายลมเย็น .. มาออดอ้อน
สอดประสาน ความรัก ความอาทร
ทอเป็นหมอนนุ่มอุ่นอ่อน .. ยามนิทรา

[tina]

~เป็นเพียงกลอน ธรรมด๊า..ธรรมดา~
แต่ไม่ได้ลงล๊อกขึ้นมา คงเศร้า
โจรโขมยคงได้โกย ยกเค้า
เหลือเพียงเสื้อผ้าเก่าๆ..ติดตัว

คล้ายกลอนแต่ง แบ่งไป ให้กัน
แต่ไม่ระบุชื่อใครคนนั้น ชัวร์ชัวร์
อ่านไปคิดเอ๋อไป มั่วมั่ว
ระวังจะเข้าตัว .. นัวเนีย..

 

[อเนก_ตะวันออก]

เธอได้เอ่ย...กลอนดีๆนี่เหลือล้น
เธอได้บ่น...กลอนดีๆนี่เหลือหลาย
เธอได้พูด...กลอนคมขำออกจากใจ
ฉันจึงพูด...อย่างคมคาย....  นายเเน่จริง
เพราะดีน่ะ

[อ้อนจันทร์]

กินข้าวกับอะไร
ถึงแต่งกลอนได้ ลื่นไหล แบบนี้
ต่างจากเรา แต่งยังไง ก็ไม่ได้ดี
เฮ้อ !! รู้งี้ ไปผูกคอตายใต้ต้นผักชี ดีกว่าเรา

"อืมบทกลอนนายใบชาฯ พริ้วไหว สมคำล่ำลือจริงๆ" (ยืมบทพูดมาจาก โหมโรง)
ถ้าเป็นผู้หญิงนะ จะให้แม่ไปขอ(ตั้งนานแล้ว)
แต่นี้เป็นผู้ชาย...อ๊าาา รึว่า เราชอบผู้ชาย ไม่จริ๊งง !!

[tina]

จากใจ อ้อนจันทร์..

ไม่สบผล ต้นผักชี ทำชีช้ำ
ไม่เคยทำ Suicide ใช่จะคล่อง
ใช้โรยหน้า ถ้าจะดี เลยรี่ลอง
หรือเราต๊อง ลองดูแล้ว แห้วทุกที่ ...เง้อ..

จึงหันเห เทใจให้ ใบชาหนอน
ในกานท์กลอน ที่อ้อนแต่ง แย่งใจพี่
ให้หลงลืม ปลื้มลวดลาย ร่ายวจี
เริ่มซะที ที่เสาะหา ใบชากัน

หาใบชา ดีดี ที่ไร้หนอน
หากใบอ่อน หนอนแน่นขนัด ไม่คัดสรร
ก้มมองดู เธออยู่ไหน ให้บอกกัน
แม่ของฉัน นั้นรอ สู่ขอเธอ

 



จากใจ ใบชา..ที่ไร้หนอน

งานเข้าแล้ว ตัวเรา งานเข้าแล้ว
อันพี่แก้ว แซวหรือชัวร์ ตัวฉันเอ๋อ
แม้อยู่เดียว เปลี่ยวหนาว คราวที่เจอ
แต่ถ้าเธอ จะมาอำ ยิ่งช้ำใจ

ทั้งอุปสรรค จักหลากหลาย กร่ำกรายเข้า
ต้องหนีเขา เอาตัวรอด ยอดอ่อนไว้
ทั้งยูนิฟ ลิปตัน คั้นแต่ใบ
ต้องหนีไกล ที่ใหม่หา ลาที่เดิม

หากอ้อนจันทร์ ดั้นด้นหา ชาไร้หนอน
ฉันจะอ้อน หนอนใบชา เข้ามาเสริม
ทำให้งง หลงเลยไป ไกลกว่าเดิม
จนเป็นเริม เศร้าใจ หาไม่เจอ......ซะงั้นอ่ะ

 

แซวๆนะจ๊ะ

ไปหล่ะ จิ๊กกริ่วว ว  ว

[~ นายใบชา ~]

. แ ต่ ง ก ล อ น ม า ซ ะ ก็ ม า ก ม า ย .
แต่คงเป็นสัมผัสธรรมดาจากหนึ่งผู้ชาย .. ขี้เพ้อฝัน
ไม่มีบทกวีล้ำค่า .. อ้างอิงบทตำราสำคัญ
ก็เแค่นั้น .. ให้อักษรเกี่ยวอารมณ์ในแต่ละวัน .. พัดผ่านไป

 

. อ ย า ก เ ขี ย น ก ล อ น ดี ๆ .
หากแต่ความรู้สึกกับสมองที่มี .. ผมคงทำไม่ไหว
ถ้อยคำหวานๆลึกซึ้งอย่างไคร
เพียงแค่นี้ที่ทำได้ .. แค่สั่งการหัวใจ .. ไม่ยอมให้มันหยุดเคลื่อนไหว
 .. เ ท่ า นั้ น เ อ ง ..






ขอบคุณคำชมและกำลังใจดีๆจากทุกๆคนครับ   

[นพตุลาทิตย์]

แม้ถ้อยคำฉ่ำพจน์สะกดฝัน
เพราะรังสรรค์จากใจไม่ไฉเฉ
ใบชาชุ่มหนุ่มน้อยร้อยเสน่ห์
กลางชะเลกลกลอนอักษรใจ

ตุลาทิตย์

งดงามยิ่งล้ำ
ลำนำคำหวาน
ไข้อยากฝากจาร
ในสารสือกลอน

กลอนทำมะดา
ร้อยค่าโอนอ่อน
ลงรักอักษร
บวรบ้านเรา

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ก ล อ น ธ ร ร ม ด า
ไ ม่ มี ค่ า ร า ค า แ ท น สิ่ ง ไห น
ก็ แ ค่ ถ้ อ ย คำ ที่ พู ด  พ ร่ำ เ รื่ อ ย ไ ป
ก็ แ ค่ หั ว ใ จ ที่ มั น สั่ ง ม า

. . . .

ไ ม่ รู้ ห ร อ ก นะ ว่ า จะ ซึ้ ง ไ ห ม
ก็ แ ค่ หั ว ใ จ มั น ร่ำ ร้ อ ง โ ห ย ห า
ก็ แ ค่ ต้ อ ง ก า ร กั น บ้ า ง บ าง เ ว ล า
เ จ้ า หั ว ใ จ ดั น พ า ม า ขี ด เ ขี ย น เ ป็ น ก า น ท์ ก ล อ น

. . . .

พ ร ะ อ า ทิ ต ย์ อั ส ด ง