| 08 มิถุนายน 2011, 05:17:PM |
แป้งน้ำ
ผู้ดูแลทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 647
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,303
เธอไม่เคยคิดผูกพัน ~ฉันเข้าใจ
|
 |
« เมื่อ: 08 มิถุนายน 2011, 05:17:PM » |
 ชุมชน
|
 หากรัก . . เปรียบเหมือนปุยเมฆก้อนน้อย
ปรารถนาให้สายลมพัดพาล่องลอย . .. ไปสุดฟ้า
ไปก่อตัวเป็นฝนพรำรดต้นไม้ ~ ใบหญ้า
หายเจ็บแล้วรีบให้ลมหอบพัดกลับมา . . . ในอุ้งมือเธอ
. . . . . . . .
แต่รัก . . . กลับเป็นเหมือนของหนัก ~ หนักที่ถูกทับถม
เหมือนกรวดหินที่ถูกคลื่นซัดจม . . . อยู่เสมอ
ดำผุด . . ดำว่าย . . อยู่ในวังวนซึ่งหาทางออกไม่เจอ
รักจึงเป็นสิ่งสวยงามเลิศเลอ . .. ที่ทำให้ฉันน้ำตาเอ่อ . . ทุกวัน~* |
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ทอฝัน, (ฟ้า) มารสุรา, ไม่รู้ใจ, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, my smile, ~ploy pim~, สะเลเต, Music, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ฉันเอง, เมฆา..., amika29, คนแบกไมค์, ll~วาบูชิ~ll, จอมขวัญ, ♥ กานต์ฑิตา ♥, ลมหนาว, นพตุลาทิตย์
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 08 มิถุนายน 2011, 08:31:PM |
|
บ้านริมโขง
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: 08 มิถุนายน 2011, 08:31:PM » |
ชุมชน
|
หากน้ำตารินหลั่ง ทั้งยังรัก
เป็นน้ำตาแห่งภักดิ์มักใหญ่หลวง
หาใช่แสร้งแบ่งเศร้าเจ้าแดดวง
ทุกข์ทั้งปวงไม่เกิดหากเทิดรัก
เพราะน้ำตาไหลหลั่งทั้งเศร้า, สุข
น้ำตาปลุกอารมณ์เป็นปมหลัก
น้ำตาเตือนหัวใจใครไร้รัก
น้ำตาจักแสดงทุกแหล่งใจ
มีสุขมากสุขปลื้มซึมสองเนตร
หาขอบเขตใดกั้นหยุดหวั่นไหว
มีทุกข์หนักอกหักรักทิ้งไป
น้ำก็ไหลออกตาพาระทม
เจ้าน้ำตานี่หนาข้าเกลียดเจ้า
ขมกลับเข้ามาอ้างวางให้ขม
จมในใจลึกลงส่งให้จม
ร้าวเหลือข่มตรมในใครไม่ร้าว
ระทดระทวย..ด้วยทุกข์..ไร้สุขไร้แสง
สะดงแสดง..แกล้งสุข..เกินสดเกินสาว
เบื้องหลมเบื้องหลัง..ถั่งถม..ด้วยคมด้วยคาว
ให้เหน็บให้หนาว..คราวนี้..มีตมมีตาย
น้ำตาหลั่งครั้งใด ...ให้เป็นสุข
ล้างใดทุกข์หลีกเร้น....ให้เป็นสาย
เพิ่มชีวาสร้างชีวี....มีสุขกาย
“รักไม่คลาย” หนึ่งวลี .....มีสุขเกิน
"บ้านริมโขง" |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ~ploy pim~, สะเลเต, Music, รพีกาญจน์, สล่าผิน, แป้งน้ำ, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ฉันเอง, เมฆา..., amika29, ปรางทิพย์, คนแบกไมค์, จอมขวัญ, ♥ กานต์ฑิตา ♥, ลมหนาว
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 14 มิถุนายน 2011, 05:31:PM |
ฉันเอง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 182
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 685
เป็นตัวเองดีกว่า..วุ้ย
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 14 มิถุนายน 2011, 05:31:PM » |
ชุมชน
|
ในคำรัก ประจักษ์จริง ในสิ่งไหน
อยู่ที่ใคร ได้รับ ประดับสรวง
หากเป็นรัก มักมาก จากคนลวง
ได้แต่ห่วง คนรับ ประทับใจ
เพียงแค่รัก สักนิด ที่คิดฝัน
จะมีวัน เป็นจริง ทุกสิ่งไหม
จะยั่งยืน ตราบฟ้า นภาไกล
เพียงแค่ให้ ฉันสักนิด ก็คิดพอ
ฉันเอง.. |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, นพตุลาทิตย์, รพีกาญจน์, ~ploy pim~, amika29, คนแบกไมค์, บ้านริมโขง, ลมหนาว, แป้งน้ำ, จอมขวัญ, ♥ กานต์ฑิตา ♥
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ขอแต่งโลกสวย ด้วยคำกลอน  |
|
|
| 14 มิถุนายน 2011, 09:23:PM |
amika29
Special Class LV4
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 341
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 593
~ยังเป็นโลกใบเก่า..แค่ไม่มีเขาเท่านั้นเอง~
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 14 มิถุนายน 2011, 09:23:PM » |
ชุมชน
|
~เหนื่อย~ หากรักเธอแล้วต้องเจ็บ
ก็ขอเก็บรักไว้ดีกว่า
เหนื่อยเต็มที่ที่ต้องมีน้ำตา
โดยที่เธอไม่เคยเห็นค่า..ของใจ
รักเธอมากจริง ๆ นะ
แต่คงพอแล้วหล่ะ..หมดแรงจะให้
เหนื่อยเต็มที่ที่ต้องฝืนใจใคร
มันกล้ำกลืนฝืนไม่ไหว...ใจมันล้า เอ-มิ-กา |
อย่า..."อิจฉาชีวิตคนอื่น"
แต่จง....ใช้ชีวิตให้สดชื่น
แล้วให้...."คนอื่นอิจฉา"
|
|
|
| 04 กรกฎาคม 2011, 07:28:PM |
|
|
|
|
