ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

จอมยุทธ์ชาย ใต้จันทร์ นั้นมีพัด
คอยแกว่งกวัด ปัดเป่า เฝ้ารักษา
หากนางใด ใจเจ็บ เก็บซ้ำมา
จะเยียวยา ทาใจ ให้หายดี

ท่องทั่วล่า หาฝัน อันสดใส
เอ่ยคำพจน์ รดใจ ให้สุขขี
ร่ายคำกลอน ป้อนกานท์ สานไมตรี
ไร้กระบี่ มีพัด ไว้ปัดภัย....(สำนวนที่ ๑ แนะนำตัว)

ได้มาพบ สบเจอ เธอคนงาม
จึงเอ่ยถาม นามดู อยู่ที่ไหน
จึงด้นกลอน วอนเว้า เฝ้าถามไถ่
นามว่าไร ให้เอ่ย โปรดเผยคำ

ถือกระบี มีท่า วิชายุทธ์
สกัดจุด ฉุดใจ ให้ถล่ำ
คารมผาด บาดหู อยู่ประจำ
ดูงามขำ ช่ำชอง และว่องไว...(สำนวนที่ ๒ ถามนาง)

นางไม่เอ่ย เผยตอบ ที่สอบถาม
ทั้งวู่วาม ตามติด เข้าชิดใกล้
กระบีคู่ จู่โจม และโถมใส่
พัดกวัดไกว ใช้ตี กระบีลง

กระบีหล่น คนลื่น ยื่นไม่อยู่
แม่โฉมตรู ดูเด่น ดังเช่นหงษ์
เซถลา ขาสั่น ไม่มั่นคง
คว้าโฉมยง ตรงไหล่ ไว้ทันที...(สำนวนที่ ๓ โฉมตรู ผู้วู่วาม)

พัดติดมือ ถือไว้ ใช้นำโชค
คอยพัดโบก โรคภัย ให้หน่ายหนี
ใช้ท่องยุทธ์ ดุจแขน แทนกระบี
ทุกถิ่นที่ มีไว้ ใครก็ชม

จึงใช้พัด กวัดแกว่ง แต่งคำอ้อน
ร่ายกลกลอน ป้อนใจ ให้สุขสม
สร้างไมตรี ที่สวย ด้วยคำคม
ใช้รักห่ม บ่มกลอน แล้วอ้อนตาม...(สำนวนที่ ๔ อาวุธประจำกาย)

ต้องโทษที ที่ตี กระบีหล่น
อย่ากังวล คนดี อย่าผลีผลาม
แม่โฉมยง จงไตร่ ให้รู้ความ
นะคนงาม ตามนี้ นี่ของเธอ

หยิบกระบี ที่หล่น อยู่บนพื้น
แล้วหยิบยื่น คืนให้ แต่ไม่เผลอ
ตายังจ้อง ต้องหลีก อีกไหมเออ
เพราะอาจเจอ เธอแสร้ง แล้วแทงไส้ (สำนวนที่ ๕ ต้องวัดใจ)

นางจึงเอ่ย เผยว่า ข้าหยอกเล่น
พี่ดูเด่น เป็นยุทธ์ คงหยุดไหว
แต่ว่าพื้น ลื่นมาก อยากขืนได้
เลยไถล ใช่ว่า จะฆ่าฟัน

เมื่อเสียหลัก หักหลบ ก็พบว่า
กระบีข้า หาใช่ ดังใจฝัน
โชคยังดี ที่พัด สกัดมัน
ไม่อย่างงั้น มันคง ตรงขั้วใจ (สำนวนที่ ๖ เฮ้อ...อุบัติเหตุ)

..........จบตอนที่ ๑ ........

[ปุถุชน ฅนธรรมดา]

ไร้กระบี่ ที่กระหวัด
มีเพียงพัด ปัดพลิ้วไหว
เฉวียนกวัด พัดแกว่งไกว
กระบี่ใจ ที่เฉียบคม

เป็นกุนซือ ชื่อกล่าวขาน
เป็นตำนาน อันเลื่องฉม
ที่พริ้วไหว ดังสายลม
กระบี่คม ที่ปลายชิว

นามกระเดื่อง เลื่องลือลั่น
ภพท้านสั่น หวั่นไหวหวิว
ยามที่พัด ปัดปลิดปลิว
ล่วงศึกลิ่ว อย่างช่ำชอง

มิต่อกร รอนฤทธิ์ราพ
แต่กำหราบ ปราบผยอง
แรงกระบี่ ที่ลำพอง
ด้วยพัดพลิ้ว ที่ปลิวไกว

ใช้กวัดแกว่ง เข้าแข่งสู้
ให้เจ้ารู้ แม้อ่อนไหว
แต่แข็งแกร่ง แรงไว้ใน
พัดพลิ้วไหว ในเชิงกร

เข้าต่อตี ที่ท้ารบ
วางแผนจบ ชาญสมร
ก็หมายด้วย ช่วยต่อกร
กระบี่รอน ที่ฤทธิ์แรง ฯ



~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
ตามเนื้อเรื่อง เนื้อกลอนนะครับผม อิอิอิ 

[เพรางาย]

โรยหลิวระร่ายสายน้ำเอื่อย
เรือเฉื่อยท่องธารม่านวันใหม่
ฝนดาบกระหน่ำทำร้ายใบ
เรือล่มจมไปในพริบตา

โฉมงามแตะเท้าถึงชายฝั่ง
วาดมือพลังกรีดน้ำซ่า
พลดาบกระเด็นจากธารา
และห่าโลหิตโรยห่มดิน

เก่งนักมักพาลเจ้ามารร้าย
ทำลายเรือล่มจมสูญสิ้น
ชดใช้คืนมาด้วยชีวิน
โบยบินจากไหนจงไขคำ

หนึ่งรอดนอนหงายปลายมีดจ่อ
รีรอเหงื่อผุดสุดกลืนกล้ำ
ขึ้นล่องปล้นฆ่าเป็นประจำ
เพียงทำงานโจรเลี้ยงปากท้อง

โฉมงามแค่นเสียง-เลี้ยงปากเจ้า
ท้องยุ้งพุงเท่าห้วยบึงหนอง
ทรัพย์เขาถือสิทธิ์คิดจับจอง
ควรต้องใช้ตัวเลี้ยงปลาปู

ชาวบ้านเพียงเห็นสายฟ้าขาว
ศพโจรนอนยาวกันทั้งหมู่
โจษจันเทวาปรานีตู
หั่นชีพทุกผู้กำจัดภัย

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

" ตอบคุณพี่นัท "

หากท่านพี่  มีนาม  ตามที่อ้าง
ช่วยเปิดทาง  หว่างเรา  ขอเท่านี้
มารักษา  หัวใจ  ให้น้องที
เพราะกระบี่  พี่ท่าน  ปักผ่านใจ
(แก้แนะนำตัว 1) 

หากน้องงาม  ดั่งคำ  ที่พร่ำกล่าว
ขอความสาว  ทำพี่   มีหวั่นไหว
ร่ายวิชา  สกัดจุด  ฉุดฤทัย
ดูว่องไว  ช่ำชอง  ให้น้องชอบ 
(ไม่ต้องถามหลงแล้ว  2)

วิ่งตามติด  ชิดใกล้  หมายให้โอบ
พี่ท่านโลภ  โอบน้อง  ร้องจนหอบ
สงสัยพี่  มีคิด  ติดรอบครอบ
น้องคงหมอบ  ตอบรับ  พับแนบกาย
(วู่ว่ามที่ไหน พี่คิดแผนล่ะเสร้ 3)

อาวุธพี่  ที่มือ  ถือโบกพัด
คอยเปาปัด  ขจัด  พัดร้อนหาย
สลักชื่อ  ชิวเอ๋อร์  เผลอหรือลาย
หรือพี่ชาย  หมายปอง  ใจน้องนาง
(อาวุธพกพายังมีชื่อเรา 4)

อย่าได้เผลอ  เออ-ออ  อย่ารอช้า
เพราะตัวข้า  ไม่พร้อม  จะยอมห่าง
หยิบกระบี่  เล่มงาม  ตามความบาง
เสียบตรงทาง  ข้างซ้าย  หมายขั้วใจ
(ไม่วัดอ่ะ เอาใจมาเลย 5) 

อยากจะบอก  พี่ท่าน  ผ่านฝีปาก
เรื่องมายมาก  จากพี่  ที่หวามไหว
เพราะกระบี่  พี่นัท  ซัดกลางใจ
ตรงหทัย  ให้ล่วง  ดวงแดดิ้น
(อุบัติเหตุที่ไหน จงใจต่างหาก 6)

พระอาทิตย์อัสดง

มั่วเอา แล้วกัน