ทศกัณฐ์นั้นโอ๋มณโฑมาก
ทั้งสิบปากแสนยุ่งทำสุงสิง
เล่นจ้ำจี้จนท้องป่องจริงจริง
ธรรมเนียมหญิงแน่แน่ต้องแพ้ท้อง
นางออดอ้อนออกปากอยากข้าวทิพย์
ปากทั้งสิบปากนั้นพลันสนอง
กากนาสูรคือมือกาวทอง
รีบแอบย่องฉกฤาษีที่หุงกิน
ท้องที่สองคลอดตามธรรมชาติ
แต่ประหลาดเด็กไยเหมือนใจหิน
ไม่เคยร้องอุแว้ให้แม่ยิน
กล้บร้องดิ้นว่าผลาญญาติอนาถนัก
ทศกัณฐ์จอมโหดพิโรธนัก
อยากจะหักคอเด็กเสียให้ได้
แต่เกรงขึ้นหน้าหนึ่งจึงเลิกไป
เพียงเอาใส่ผอบน้อยปล่อยลอยแพ
ฤาษีชื่อท้าวชนกเดินตกน้ำ
หัวถลำโดนอะไรดูให้แน่
ทำกลัวกลัวกล้ากล้านัยน์ตาแล
ตูคงแย่ถ้าผอบพบโมรา
ค่อยเปิดอย่างแข็งใจมือไม้สั่น
เห็นเด็กนั้นน่ารักเป็นหนักหนา
ไม่เคยเลี้ยงฟูมฟักชักระอา
ใจนึกว่าฝังไว้คงไม่ตาย
อยู่ใต้ดินนานเท่าไรไม่เป็นข่าว
จนเป็นสาวแล้วด้วยสวยเหลือหลาย
คนฝังเป็นอัลไซเมอร์ลืมเผลอกาย
ผลสุดท้ายนึกได้ไถขึ้นมา
เห็นเป็นสาวสดใสวัยเอ๊าะเอ๊าะ
รุ่นกระเตาะอายุสาวราวสิบห้า
ตั้งชื่อตามประเพณีว่าสีดา
ช่างสวยน่าประกวดอวดนางงาม
ชะตาถึงคราที่จะมีคู่
เพราะธนูหนักมากยากแบกหาม
มันวางอยู่เกะกะพระอาราม
รถยกยามนั้นไซร้ก็ไม่มี
ของซึ่งไม่อาจยกรกกุฎิ
จะชั่งกิโลหาซาเล้งหนี
จึงป่าวร้องใครบ้างพลังดี
ยกไอ้นี่ขึ้นได้เอาไปเลย
แถมสีดาทรามวัยให้เปล่าเปล่า
พระรามเข้าอาสาอย่างผ่าเผย
ยกน้ำหนักเหรียญทองคล้องยังเคย
จึงเสบยสมใจได้นางครอง
ดาว อาชาไนย
[/size][/b][/center]
