ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ช่วงนี้ไม่ว่าง]

คน  ให้ทั่ว  จั่วโจทย์  โคตรยาก
แต่ง  ลำบาก  ยากแน่  แท้หนา
ต่อ  เติมฝัน  วันไหน  ไกลตา
น่า  จะรู้   อยู่ว่า   ฟ้าไกล

รัก  เขาแล้ว  แววหวัง  พังสิ้น
จัง  หวะลิ้น  ไม่คล่อง  ต้องแพ้
จุ๊บ  ไม่ได้  หล่อนไม่  ยอมแน่
จุ๊บ  อีกแค่  นิดเดียว  ถึงตาย~~

ข้อต่อไป   รักน้องเท่าฟ้า   แต่ว่าไม่พร้อม  รักแท้ต้องซ้อม  รักปลอมต้องซึ้ง

[(ฟ้า) มารสุรา]

รักน้อง..นี้มีใจให้เปี่ยมล้น
เท่าฟ้า..บนแสนกว้างกลางวิถี   
แต่ว่า..เราต้อยต่ำช้ำฤดี
ไม่พร้อม..ที่เคียงคู่อยู่วิวาห์
 
รักแท้..นะจะบอกออกปากผ่าน
ต้องซ้อม..นานขานวจีที่มีค่า 
รักปลอม..ปลอมย่อมลวงบ่วงกามา
ต้องซึ้ง..กว่าหากรักจริงสิ่งจีรัง

(ฟ้า) มารสุรา

รัก..หลง..เกลียด..เศร้า..เหล้า..ยา..ปลาปิ้ง..ลิงค่าง

[พรายม่าน]

รัก..หลง..เกลียด..เศร้า..เหล้า..ยา..ปลาปิ้ง..ลิงค่าง

รัก คือคำพร่ำพ่นของคนหลอก
หลง คือกลอกกลิ้งกลับจับใจขัง
เกลียด คือรักเมื่อร้างเปลี่ยนข้างชัง
เศร้า คือวังวนว้างหว่างว่างลวง

เหล้า คือหล่มถมทรามบนความคิด
ยา  คือมิตรสิทธิแท้ที่แม่ห่วง
ปลา คือคนหน้าใสแต่ใจกลวง
ปิ้ง อยากปิ้งทิ้งหวงไหม้บ่วงคอย

ลิง หรือหลุกหลิกได้เท่าใจสั่ง
ค่าง ก็ยังไม่ไวเหมือนใจสอย
บ่าง ที่ยุหรือเร่าเท่าใจลอย
ชะนี คอยคู่เร้าหรือเท่าคน ฯ

แถมให้อีกสองตัว อิ อิ
พรายม่าน
สันทราย
๑๙.๐๖.๕๔
“อยากรอเหมือนกัน แต่ไม่รู้จะรอใคร”

[ทอฝัน]

“อยากรอเหมือนกัน แต่ไม่รู้จะรอใคร”


อยาก..........บอกเธอคนนั้นว่าฉันรัก

รอ..........แต่เริ่มรู้จักมิพักบ่น

เหมือน..........นกโง่โผผินเที่ยวบินวน

กัน..........ตัวตนไว้เพียงระเบียงไม้


แต่..........เมื่อพบสบหน้ามิกล้ามอบ

ไม่..........แม้ลอบแลหลงพะวงไฝ่

รู้..........ว่ารักด้อยค่าเกินฝ่าไป

จะรอใคร..........แค่คิดก็ผิดแล้ว...


"ดรีม"

"เธอเคยรักฉัน จริงๆหรือเปล่า..."
http://youtu.be/3pZPidTY6Ow

[(ฟ้า) มารสุรา]

เธอ..ที่ฉันนั้นเล่าเฝ้าห่วงหา
เคย..ถามไถ่ไหมว่าพี่ยาเอ๋ย
รัก..กี่มากจากคำพร่ำชมเชย
ฉัน..อยากเอ่ยเผยในใจกมล
จริง..ยิ่งนักภักดีมีแต่น้อง
จริง..หวังปองหญิงใดจะไม่สน
หรือ..พิสูจน์พูดขานสาบานตน
เปล่า..เล่ห์กลล้นทรวงหวงแต่เธอ

(ฟ้า) มารสุรา

คำ..ตอบ..ของ..ฉัน..นั้น..อยู่ที่..หัวใจ..เธอ

[เมฆา...]

คำ..ตอบ..ของ..ฉัน..นั้น..อยู่ที่..หัวใจ..เธอ

 

คำ..หนึ่งในทรวงนี้ที่เก็บมั่น
ตอบ..โจทย์ฝันที่ใฝ่ได้เสมอ
ของ..ความรักถักร้อยรอยละเมอ
ฉัน..ถึงเพ้อเป็นสุขทุกคราวไป

นั้น..คือคำว่ารักที่ปักแน่น
อยู่ที่..แก่นใจฉันมิหวั่นไหว
หัวใจ..บอกตอกย้ำซ้ำฤทัย
เธอ..รู้ไหม..คำนั้น.....“ฉันรักเธอ”

 

..ยืมหน้ามาเข้าฝัน วันเดียวดาย...

หวีดวิ้ว!

 

[(ฟ้า) มารสุรา]

ยืม..หัวใจให้ฉันนั้นเปิดออก
หน้า..กลิ้งกลอกอย่างเธอเผลอไม่ได้
มา..ทำชายร้ายนักหักอกใจ
เข้า..มาใส่มนตร์เสน่ห์เล่ห์ลมลวง
ฝัน..สลายตายลงปลงสวาท
วัน..นี้พลาดพลั้งองค์ลงติดบ่วง
เดียวดาย..ไร้ใครแคร์ทั้งแดดวง

หวีดวิ้ว!..ทรวงหักเปราะเพราะ..รักเธอ

(ฟ้า) มารสุรา

เมื่อ..ทิ้ง..ฉัน..ไว้..อย่า..ได้..กลับ..มา

[สมนึก นพ]

ยืม..หัวใจให้ฉันนั้นเปิดออก
หน้า..กลิ้งกลอกอย่างเธอเผลอไม่ได้
มา..ทำชายร้ายนักหักอกใจ
เข้า..มาใส่มนตร์เสน่ห์เล่ห์ลมลวง
ฝัน..สลายตายลงปลงสวาท
วัน..นี้พลาดพลั้งองค์ลงติดบ่วง
เดียวดาย..ไร้ใครแคร์ทั้งแดดวง

หวีดวิ้ว!..ทรวงหักเปราะเพราะ..รักเธอ

(ฟ้า) มารสุรา

เมื่อ..ทิ้ง..ฉัน..ไว้..อย่า..ได้..กลับ..มา

ลืมของวางยังจำ เมื่อ นำใช้..........
อยู่ไกลใกล้ทุกสิ่ง ทิ้ง เพราะเผลอ...
แต่ยังห่วงอยู่นั่น ฉัน หาเจอ..........
จึงแก้เก้อเก็บใหม่ ไว้ เป็นทาง.......

หมดประโยชน์ไร้ค่า อย่า เก็บนี่......
..ในทุกที่เหลือใช้ ได้ กีดขวาง......
แอบซ่อนมิดปิดลับ กลับ พ้นทาง....
คือสะสางไม่เสาะหา มา อีกเลย......

เปรียบเสมือนรักเรา เมื่อ เก่านั้น......
แค่ห่างกันกล่าวหา ทิ้ง มาเฉย........
ถึงเกี่ยวก้อยกระชับมั่น ฉัน ยังเคย......
มีเอื้อนเอ่ยเก็บรักนี้ ไว้ ที่ใจ...........

เคยปรามฉันไว้ว่า อย่า รีบร้อน........
ช้าช้าก่อนพร้าด้าม ได้ งามใหม่.......
หลงคอยหลายเดือนดับ กลับ หายไป
หมดห่วงใยขออย่า มา ดีกัน.........
..................
นพ
19 มิ.ย.54

ลืมวางตัวตั้ง จึงรีบกลับมา

[ฦๅฤๅ]

ลืม   ไปแล้วว่ารักคืออะไร
วาง   ทิ้งไว้ไม่เคยคิดจะผกผัน
ตัว   คนเดียวมีความสุขทุกๆวัน
ตั้ง   แต่นั้นฉันก็เปลี่ยนเป็นคนใหม่

จึง   นอนเล่นกินเที่ยวอย่างโดดเดี่ยว
รีบ   หนีเชียวถ้าใครทำให้หวั่นไหว
กลับ   ไปนะชิ่วๆไม่ว่าใคร
มา   ทำใจชั้นหวั่นไหวชั้นไม่ยอม

ฦๅฤๅ



ขอ ให้ คน แต่ง ตื่น สาย นิด หน่อย

[(ฟ้า) มารสุรา]

ขอ..ได้ไหมใจฉันมันเรียกร้อง
ให้..เศร้าหมองครองตนบนความเหงา
คน..อะไรไยแสร้งกลั่นแกล้งเรา
แต่ง..เถอะเจ้าเข้าหอขอวิวาห์
ตื่น..จากคานวานว่าลงมาเถิด
สาย..นักเกิดเหนียงยานเลยกาลช้า
นิด..นิ้วนางทางแหวนแล่นส่งมา
หน่อย..แก้วตารับหมั้นวันแต่งงาน

(ฟ้า) มารสุรา

เพียง..บอก..ว่า..รัก..จะ..ภักดี..ตลอด..กาล

[เอ๊พ]

เพียง..บอก..ว่า..รัก..จะ..ภักดี..ตลอด..กาล

เพียงใจเขลาเบาไปไม่ทันคิด
หลงลืมสิทธิ์บอกคำมั่นสำคัญหนอ
ว่าคนหวงห่วงเจ้าเฝ้าพะนอ
ยังคงรอรักอยู่มิรู้วาย

จะขอย้ำคำพร่ำเคยเฉลย
ให้ทรามเชยภักดีมั่นไม่จางหาย
ตลอดแดนเขตขามยากกล้ำกราย
แม้นกาลวายสาปไว้ ไม่ขอลืม


ขอ.อย่า.แสร้ง.แกล้ง.ใจ.ให้.ใหล.หลง

[สายใย]

ขอ ให้ฉันได้ไหม ใคร่จักขอ
อย่า ลวงล่อแม้นใจเธอไม่ปลื้ม
แสร้ง สรรค์ถ้อยน้อยใจ ว่าใครลืม
แกล้ง ดูดดื่ม ดั่งมั่น คำสัญญา

ใจ เจียนดับ ดวงหนึ่ง พึ่งประจักษ์
ให้ ความรัก เนื้อเย็น ไม่เห็นค่า
ใหล หลงนักปักใจ ไม่นำพา
หลง เพราะตาบอดสนิท ด้วยพิษรัก

“ เธอ จะ รู้ บ้าง ไหม ว่า ใคร คอย” 

ขออนุญาต แก้ กระทู้นะครับ ...ขอบคุณ..ครับ
 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

“ เธอ จะ รู้ บ้าง ไหม ว่า ใคร คอย” 

อยากให้รู้  เข้าใจ  ใครรักเธอ
คอยเสมอ  เพ้อพร่ำ  ถึงคำพี่
รู้หรือไม่  ใจรัก  ปักฤดี
หวังหริหรี่  มีบ้างไหม  อย่าให้รอ

อยากจะรู้  มีใจ  ให้บ้างไหม
ว่าคนไกล  ใจคิด  อยากติดต่อ
รู้บ้างไหน  ใครหนึ่ง  พึ่งถักทอ
อยากจะก่อ  ต่อรัก  มักเพ้อคอย

พระอาทิตย์อัสดง

[(ฟ้า) มารสุรา]

ยาม...บาดเจ็บเหน็บอุราแสนสาหัส
พระ...พายพัดซัดใจให้สลาย
อาทิตย์...แสดแผดเผาเร่าร้อนกาย
อัสดง...ลับหายกลายมืดดำ

ยาม...ใดท้อหนอเราเศร้าดวงจิต
พระ...เพื่อนมิตรชิดชอบปลอบความช้ำ
อาทิตย์...สาดพาดทางสว่างนำ
อัสดง...คลายค่ำย่ำอรุณ

(ฟ้า) มารสุรา

นี่...แม่คุณ...ไม่...คิด...จะ...วาง...หัวข้อ...ให้เลยนะ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

นี่...แม่คุณ...ไม่...คิด...จะ...วาง...หัวข้อ...ให้เลยนะ

นี่..พ่อคุณ  ลืมหน่อย  คอยมาย้ำ
อย่าใจดำ  ทำบุญ  แม่คุณ..หน่อย
หัวสมอง  ไม่..ดี  มีตาลอย
คิด..บ่อยบ่อย  น้อยใจ  ใครเหมือนกัน

จะ..กระซิบ  ปริบตา  ก็ว่ามา
คอยวาง..ท่า  น่ารัก  ปักใจฝัน
ลืมหัวข้อ..  ต่อไป  ให้แบ่งปัน
คะแนนนั้น  ผันไป  ให้เลยนะ..(พ่อคุณ) 

พระอาทิตย์อัสดง

ขอโทษคร๊าบบบ ลืมลงหัวข้อ รีบไปหน่อย   

หัวข้อต่อไปค่ะ  " หัวใจ  ทำไม  ถึงได้  ขี้ลืม"

[กาญจนธโร]

หัวใจ นี้ มีไว้ เพื่อใครหรือ
ทำไม ถือ รักชอบ มอบยอดหญิง
ถึงได้ เลือน เบือนรัก ปักใจจริง
ขี้ลืม ยิ่ง อิงแนบ แอบลำพัง

หัวใจ อ้อน อ่อนอุ่น เจือจุนบ้าง
ทำไม ช่าง เหินห่าง ให้ร้างหวัง
ถึงได้ แสร้ง แกล้งเหยียด เกลียดชิงชัง
ขี้ลืม จัง ฝั่งฝัน ฉันและเธอ

"เกินกว่าสำคัญ ไม่มีวันลืม"

[นพตุลาทิตย์]

เพราะบังเอิญ เกิน ไปก็ใช่ที่
บ้านกลอนนี้ปี กว่า มาสร้างสรรค์
มีครูกลอนสอนศึก สำ นึกพลัน
สิ่งสำ คัญ คือเพื่อนเกลื่อนบ้านกลอน

ที่ห่างหายไปเป็นปี ไม่ มีจาก
ก็เพราะอยาก มี เพื่อนเตือนคำสอน
คือเพื่อนรักทักกันทุก วัน ออน
ไม่ลดทอนห่อน ลืม เลือนเพื่อนกลอนไทย


ตุลาทิตย์

...ลิขิตฟ้า หรือจะสู้ มานะตน...

[คนแบกไมค์]

...ลิขิตฟ้า หรือจะสู้ มานะตน..


ลิขิตพรหมห่มรักช่างซับซ้อน
ฟ้ากำหนดบทตอนซ่อนความหมาย

หรือกลั่นแกล้งแฝงเล่ห์ออกอุบาย
หรือซ้อนชายเชิงชั้นประชันกัน

จะฤาสู้ฟาดฟันประชันลิขิตฟ้า
สู้สุดหยุดพสุธาไม่หวั่นไหว

มานะอดหรือทนดีหนอใจ
ตนคิดได้ไม่ได้ช่วยบอกที


  ...สู้ ไม่ถอย ถ้า ไม่ ปล่อย จะ เจอ ดี...

[(ฟ้า) มารสุรา]

สู้...ขาดใจไม่หวั่นวันมามาก
ไม่ถอย...จากพรากชิดติดกาวเหนียว
ถ้า...กายยังหลังชนฝาท้าเลยเชียว
ไม่...ยอมเลี้ยวหลบหนีแม้นมีภัย
ปล่อย...พลังถั่งโถมโรมรันฆ่า
จะ...ไร้เหตุเมตตาแม้หน้าไหน
เจอ...เป็นฟันบั่นฆาตขาดบรรลัย
ดี...ชั่วไซร้ไม่นำพาถ้าเป็น..ยุง

(ฟ้า) มารสุรา

ตบ..ตี..เตะ..ต่อย..เสียบ..สอย..สะ..สาง

[สะเลเต]

ตบ..ตี..เตะ..ต่อย..เสียบ..สอย..สะ..สาง

ตบ..มาเลยเสยกลับรับด้วยหมัด
ตี...ด้วยเข่าศอกอัดรีบจัดให้
เตะ...และหยิกจิกหน้าถ้าหนีไกล
ต่อย...เข้าไปสามทีที่ปลายคาง

เสียบ...กุหลาบปักไว้ใต้หน้าอก
หลังรัวชกสามที...จึงหนีห่าง
สอย...จนหล่นสะใจก่อนแยกทาง
คงรุ่งสาง...ฟื้นแน่แค่ซ้อมมือ

--- สะเลเต ---

จะ ตาม หา เธอ  อยาก เจอ คน ร่วมฝัน