ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[คนแบกไมค์]

คงเป็นเพราะว่า....ฟ้าดินกลั่นแกล้ง


คง    เพราะฟ้าทดสอบในความรัก
เป็น   เพราะดินตระหนักความห่างเหิน
เพราะ เท่าที่ผ่านมาต้องเผชิญ
ว่า     เราเดินฟันฝ่าขวากหนามใด

ฟ้า    กำหนดบทพิสูจน์ให้เราสอง
ดิน    กำหนดบททดลองให้ลองไข
กลั่น   กำหนดบทนำให้ช้ำใจ
แกล้ง  กำหนดกฎไซร้ทำร่วมกัน.

 ไม้หันอากาศ    สระอึ   สระอุ    สระเอ

 
                
                  

[(ฟ้า) มารสุรา]

ต่อด้วย...สายโยงใยในดวงจิต
ไม้หัน...ติดบนคำ “รก”อกผวา
อากาศ...หายกายสั่นหวั่นอุรา
อยากบอกมาว่ารักช่างหนักใจ
อึดอัดแสนแน่นทรวงดวงแดเอ๋ย
อุทานเผยเอ่ยวาจาจะกล้าไหม
เอนี่เราเขลาขลาดมิอาจไป
บอกความนัยให้สาวเจ้าต้องเศร้าตรม

(ฟ้า)มารสุรา

ครุ่น....คิด....เคียง....ครอง....นาง....น้อง....แนบ....นอน

[บ้านริมโขง]

ครุ่น....คิด....เคียง....ครอง....นาง....น้อง....แนบ....นอน

ครุ่น.....ด้วยหวังยังคอยละห้อยหา
คิด...เพียงคราไกลห่างอย่างขื่นขม
เคียง...กานดาเหว่ว้าพาระทม
ครอง...ตรอมตรมซมซานร้าวรานใจ

นาง...ฝากคำพร่ำเพรียกสำเหนียกสั่ง
น้อง...หนึ่งหลั่งน้ำตาพาหวั่นไหว
แนบ...ทั้งสองตระกองกอดยอดวิไล
นอน...แนบซุกอุ่นไอ...ไว้คู่กัน.

..........................................

รัก  ฉัน ให้ นาน  นาน หวาน อย่า คลาย

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

"รัก  ฉัน ให้ นาน  นาน หวาน อย่า คลาย"

อยากให้รัก  สักนิด  ติดสักหน่อย
รู้ฉันคอย  มองหา  เวลาฝัน
อยากให้คุณ  มองหา  กันทุกวัน
นานแล้วนั้น  ฉันนี้  ยังคงรอ

ผ่านมานาน  แล้วนะ  ที่รักจ๋า
ที่ผ่านมา  คำหวาน  หว่านเกิดก่อ
อย่าให้รัก  มลาย  หายเป็นพอ
เพียงพี่ต่อ  มอบรัก  จักมิคลาย

พระอาทิตย์อัสดง

หัวข้อต่อไป  "  ไม่ได้ทำทุกอย่าง.....เพื่อให้คุณรัก "

[คนเผาถ่าน]

รัก  ฉัน ให้ นาน  นาน หวาน อย่า คลาย

รัก...เจ้าเอยเคยพร่ำ     รำพัน
ฉัน...นั้นยังจำมั่น     มิสร่าง
ให้...เธอถึงฝั่งฝัน    ตราบชั่ว หายใจ
นาน...แสนนานเพียงใด    จะอยู่ คู่เธอ

นาน...แค่ไหนฟันฝ่า   เพื่อเธอ
หวาน...เพียงแค่พร่ำเพ้อ   ย่อมได้
อย่า...ลืมแม้ไม่เจอ   ยังมั่น จริงแท้
คลาย...กังวลเถิดแม่  จอมใจ...

คนเผาถ่าน  (ไปแบบน้ำขุ่นๆ)

ปล.  ช้าอีกแล๊ะ...ขอลงนะ  หัวข้อต่อไปใช้ของน้อง"ดง"ครับ

[พรายม่าน]

"  ไม่ได้ทำทุกอย่าง.....เพื่อให้คุณรัก "

ไม่มงไม่มองไม่จ้องไม่จับ
ได้ร้งได้รับได้อับได้เฉา
ทำดีทำได้ทำร้ายทำเรา
ทุกอย่างทุกเหย้าทุกข์เท่าทุกข์ทน

เพื่อเธอเพื่อใครเพื่อไหม้เพี่อหมาง
ให้จืดให้จางให้ร้างให้หม่น
คุณรื่นคุณสุขคุณซุกคุณซน
รักเรี่ยรักหล่นรักคนรักลวง ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๗.๐๖.๕๔

“เลขหนึ่งเลขเดียว โดดเดี่ยวนะเธอ”

[สะเลเต]

“เลขหนึ่งเลขเดียว โดดเดี่ยวนะเธอ”

เลขหมายนี้โทรไปเขาไม่รับ
หนึ่งนาทีคอยนับกับเศร้าหมอง
เลขหมายนี้ไม่ปลื้มจึงลืมมอง
เดียวดายนักรักต้องครองระทม

โดดตัวล้มลงนอนร้อนใจนัก
เดี่ยวดวงแดคิดหนักรักติดหล่ม
นะเธอนะโทรมาหาคนตรม
เธอจะสมน้ำหน้ามิว่ากัน

--- สะเรเต ---
-- ผล สุดท้าย เธอ ก็ ลืม ปลื้ม บาง  ใคร--

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

“เลขหนึ่งเลขเดียว โดดเดี่ยวนะเธอ”

เลขนี้เลขเด็จ  เลขเจ็ดเลขไหน
หนึ่งนี้หนึ่งใจ  หนึ่งใครหนึ่งคุณ
เลขเจ็ดเลขเดียว  เลขเกี่ยวเลขหนุน
เดียวเด็ดเดียวลุ้น  เดียวหมุนเดียวเวียน

โดดโลดโดดเต้น  โดดเดี่ยวโดดดาย
เดี่ยวนี้เดี่ยวหมาย   เดี่ยวใจเดี่ยวเปลี่ยน
นะจ๊ะนะค่ะ  นะพรากนะเพียร
เธอขีดเธอเขียน  เธอเรียนเธอทำ

พระอาทิตย์อัสดง

พี่พรายม่าน  อัสดงขอเล่นด้วยนะค่ะ ผิดพลาดบอกน้องดงด้วยนะค่ะ ควรแก้ตรงไหน คิดหัวฟูแล้วค่ะ

หัวข้อต่อไป  -- ผล สุดท้าย เธอ ก็ ลืม ปลื้ม บาง  ใคร--   ของพี่(-- สะเรเต --)

[สล่าผิน]

-- ผล สุดท้าย เธอ ก็ ลืม ปลื้ม บาง  ใคร--

ผลของรักที่เราเฝ้าก่อไว้
สุดท้ายได้คำตอบเธอมอบฉัน
เธอทำเมินเหินห่างจางสัมพันธ์
ก็ใครกันสัญญาว่ารักจริง

ลืมแล้วหรือถือคำที่พร่ำบอก
ปลื้มคนนอกสัญญาพาสุงสิง
บางคนบอกเธอได้ใครแอบอิง
ใครที่เธอทอดทิ้งแทบบ้าตาย

สล่าผิน

"ไม่รักไม่ว่า  อย่าได้หลอกกัน" กระทู้ต่อไปครับ

[คนเผาถ่าน]

"ไม่รักไม่ว่า  อย่าได้หลอกกัน"

ไม่.....รักไม่ว่า  อย่ามาหลอกกัน
รัก.....แค่สั้นสั้น  คำนั้นงุนงง
ไม่.....แน่แก่ใจ  ได้แต่สัยสง
ว่า.....เราจะลง   ที่ตรงจุดใด

อย่า....นะขอร้อง  ช่วยตรองสักนิด
ได้....โปรดอย่าปิด  บิดเบือนหัวใจ
หลอก....ฉันช้ำชอก  บอกหน่อยได้ไหม
กัน....เพื่ออะไร   ในเมื่อไม่รัก

คนเผาถ่าน

~๐ เดียวดาย อาดูร สิ้นสูญ หัวใจ  เพราะเธอ ใช่ใหม  ใจร้าย หลอกลวง ๐~

[(ฟ้า) มารสุรา]

เดียวดาย...ให้ไร้คู่ดูอับเฉา
อาดูร…เหงาเศร้าทรวงดวงแดฉัน
สิ้นสูญ…เจ้าเขาพรากเราจากกัน
หัวใจ...หวั่นสั่นไกวไหวระรัว
เพราะเธอ...สูงเกินไปได้แต่เฝ้า
ใช่ใหม...เล่าเนื้ออุ่นแม่ทูนหัว
ใจร้าย...จริงทิ้งเราหลงเมามัว
หลอกลวง…ยั่วตัวข้าแทบบ้าตาย

(ฟ้า) มารสุรา


นี่..ทำไม..เธอ..ใจร้าย..ปล่อย...ให้ชาย...แอบ...หมายปอง

[my smile]

นี่..ทำไม..เธอ..ใจร้าย..ปล่อย...ให้ชาย...แอบ...หมายปอง



นี่คนเดินดิน..หรือนางฟ้า
ทำไมเอวองค์.ใบหน้า..ช่างใส..ได้ใจเพียงนี้
เธอทำบุญกับอะไร..กินข้าวกับแกงแบบไหน..คนดี
ใจร้าย!! ทำไม ?ฟ้าไม่ประทานแบบนี้-แบบนี้..ให้ผมสักคน...(น้านนน)

ปล่อยให้ชะเง้อ.ชะแง้..ดูโน้น.นี้..คอยหา
ให้ชายไทยอย่างผม.เสียแล้ว.เสียเล่า.น้ำตา..ตั้งหลายหน
แอบมองคนงาม..เยี่ยงนางฟ้า..มันเกินใจ..สุดทน
หมายปองคนหน้ามน..แต่เค้าไม่สน..มันนอย นิ น้อยใจ...(ฮิฮิ)


ตอน.แรก.ที่.รัก....เธอ.ใส่.ใจ.ดี

[แป้งน้ำ]

ตอน.แรก.ที่.รัก....เธอ.ใส่.ใจ.ดี



ตอนหัวใจยังปิดตาย
แรก~ แรกเธอกระวนกระวาย . .. อยากคบกับฉัน
ที่รัก . . โลกที่เปี่ยมไปด้วยความหวานละมุน . . อบอุ่นทุกวัน
รักของเธอเติมเต็มสีสัน . .. จนฉันรับมาผูกพัน . .. เต็มดวงใจ

. . . . . . . .

เธอ . . แค่เผลอใจมาผูกพัน
ใส่ใจกันแค่ช่วงสั้น ~ สั้น . .. ใช่ไหม
ใจเธอเงียบเหงาเหว่ว้า . . เวลาคิดถึงใคร
ดีกับฉันแล้วรู้สึกทดแทนกันได้ . .. เลยแกล้งใส่ใจ . . เท่านั้นเอง~*



. .. ไปแล้วไปลับ . . อย่ากลับมาเลย . ..

[กาญจนธโร]

ไป ไกลตา ครานี้ เห็นทีเนิ่น
แล้ว อย่าเดิน เพลินปลื้ม จนลืมหวัง
ไปลับ แล้ว แกร่วเหงา เฝ้ารอฟัง
อย่า ห่วงหลัง ยังรอ มิพ้อพาล

กลับ เมื่อไหร่ ไอกรุ่น ละมุนรัก
มา กอบภักดิ์ ถักร้อย เรียงสร้อยสาน
อีก กี่วัน เดือนปี มั่นพลีมาน
เลย ล่วงกาล ผ่านผัน มิหวั่น..คอย

"ด้วยความห่วงใย หัวใจจึงฝากถาม"

[สมนึก นพ]

"ด้วยความห่วงใย หัวใจจึงฝากถาม"
...................
กำหนดวาง ด้วย นี้ที่ให้เล่น...........
และต้องเน้น ความ หมายใคร่ลองบ้าง
มีหลายช่วง ห่วง นิดอาจผิดทาง......
กลัวเมินห่าง ใย ดีมีหายไกล..........

เริ่มมามั่ว หัว เวียนเขียนติดขัด........
จำต้องหัด ใจ รักจักเรียนได้...........
สัมผัสดึง จึง ซ้ำควบกล้ำไป...........
ผิดมากไหม ฝากถาม ตามเขียนมา....

อยาก เขียน กลอน หวาน อย่าง ท่าน ยาก นัก

นพ
8 มิ.ย.54

[tina]

อยาก..จะบอก ออกไป ให้รู้ว่า
เขียน..ทุกครา พาลุ้น ให้วุ่นจิต
กลอน..ที่แต่ง แบ่งมา จากความคิด
หวาน..น้อยนิด ติดขำ อำทุกที

อย่าง...กลอนนี้ มีเข่นเขี้ยว เสียวสนุก
ท่าน..ที่ลุก รอเขียน เพียรเต็มที่
ยาก..หยั่งรู้ ดูโอกาส ปาดแซงมี
นัก..กวี มีเตรียมปรับ รับกลอนกัน

อยาก บอก ว่า รัก ... แต่  มัก ไม่ กล้า

[(ฟ้า) มารสุรา]

อยาก...เอื้อยเอ่ยเผยมานมาขานไข
บอก...ความนัยให้เจ้าเข้าใจฉัน
ว่า...แอบปลื้มซึมซาบอาบชีวัน
รัก...เธอนั้นหวั่นไหวในกมล
แต่...ด้วยเราต่ำต้อยซ้ำด้อยค่า
มัก...เจียมตัวกลัวว่าเขามิสน
ไม่...บังอาจเอื้อมฟ้ามาสู่ตน
กล้า...สู้ทนบนฝันแค่นั้นพอ

(ฟ้า) มารสุรา


ให้...รู้...แล้ว...กัน...ว่า...ฉัน...รัก...เธอ

[tina]

ให้..ฉันประเดิม เริ่มต้น ว่าสนเหรอ
รู้..ถึงเธอ คงมิข้อง ต้องหวั่นไหว
แล้ว..สองเรา เข้าคู่เคียง ตามเสียงใจ
กัน..และกัน มีให้ เสมอมา

ว่า..แต่ว่า ถ้ารู้ สู่ใครอื่น
ฉัน..คงยืน เขินอาย คล้ายคนบ้า
รัก..ให้ไป ใช่จะชอบ ตอบกลับมา
เธอ..คงโดน ครหา ว่าตามัว...

 

เพราะ-ความ-รัก-นั้น .. ทำ-ให้-ฉัน-ตาบอด

[คนแบกไมค์]

เพราะ-ความ-รัก-นั้น .. ทำ-ให้-ฉัน-ตาบอด

เพราะใครใครว่าฉันอินโนเซ้นต์
ความที่เป็นคนไร้ที่ปรึกษา
รักที่ได้จึงเหมือนมีมายา
นั้นแล่ะหนาเขาจึงลวงรักลองชิม

ทำเหมือนแกล้งแสร้งรักเป็นที่สุด
ให้เร่งรุดออดอ้อนป้อนคำหวาน
ฉันก้หลงเล่ห์คำดั่งน้ำตาล
ตาบอดปานคนหลงหลงคนลวง


แน่ใจแล้วหรือ    สิ่งนั้นคือรัก

[yotaga]

แน่ใจแล้วหรือ    สิ่งนั้นคือรัก

แน่..นอนนักหักจิตพิศวาส
ใจ..แทบขาดบาดลึกนึกแหนหวง
แล้ว..เธอหละไม่คิดถึงสุดาดวง
หรือ..แค่ลวงทวงถามความในใจ
สิ่ง..ที่เธอเพ้อพร่ำรำพันถึง
นั้น..ไม่ซึ้งตรึงจิตพิสมัย
คือ..คำหนึ่งซึ่งเธอเผลอบอกไป
รัก..นั่นไงเป็นจริงหรือสิ่งลวง

                 
อย่ามาทักทายฉันให้หวั่นไหว