ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สะเลเต]

อยากโผผินบินไปยังไพรกว้าง
แต่ถูกขวางทางบินสูญสิ้นฝัน
ถูกกังขังรั้งไว้ให้จาบัลย์
ฟ้าลงทัณฑ์สวรรค์ใยไร้เมตตา

ทุกคืนค่ำร่ำไห้ใจยิ่งเหงา
อยู่กับเงาเศร้าใจในวาสนา
ด้วยเคราะห์กรรมจำพรากจากพนา
โชคชะตาฟ้ากำหนดกฏแห่งกรรม

คิดถึงไพรพนาฟ้ากว้างใหญ่
เคยอาศัยแสนสุขทุกคืนค่ำ
เจอมนุษย์โหดร้ายใจแสนดำ
เขารุกล้ำป่าเขาจับเรามา

ใส่ยังกรงกรอบทองมองอร่าม
กุญแจล่ามปิดทางอย่างแน่นหนา
อาหารพร้อมทุกยามสามเวลา
แต่ทว่า...มิใช่ใจต้องการ

ส่งเสียงร้องแทบคลั่ง...ยังกรงสวย
วอนท่านช่วยคืนพงหากสงสาร
ขออิสระอีกหนหลีกพ้นทรมาน
โปรดเจือจานวานส่งคืนพงไพร

--- สะเรเต ---

ขอบคุณภาพ...จากอินเตอร์เนต

[ทอฝัน]

...สถิต ณ กรงทองร่ำร้องกู่
ใครจะรู้เล่าว่าน้ำตาไหล
หลุบปีกหางซ่อนฝันอันวิไล
คงมิพบสบใครในวันนี้

...เคยโผผินบินกร่างอยู่กลางฟ้า
ทุกท่วงทีลีลาสง่าศรี
หลงคำหวานพรานไพรใจราวี
นำวิถีชี้บ่งสู่กรงกรรม

...เพียงเปล่งเสียงสื่อสารมาขานบอก
ช่วยให้ออกจากกรอบที่ครอบคร่ำ
สกุณาอ่อนแรงแฝงรอยคำ
วอนถึงผู้กระทำได้ย้ำคิด

...อันเสรีมีค่ามากกว่าไหน
ล้วนถวิลบินไกลเพื่อใช้สิทธิ์
ปล่อยกายาถลาร่อนอย่ารอนริด
คืนชีวิตสู่โลกกว้างเหมือนอย่างเคย...

.......................//ทอฝัน

[บ้านริมโขง]

เกิดมาในพงศ์พันธ์คนมั่นหมาย
เกิดในสายประสงค์แห่งดงไหน
แม้อยู่ในป่าสูงยูงยางไพร
หามีใครห้ามปองของผู้คน

ไม่คิดถึงพึงใจของใครอื่น
คิดแต่ชื่นใจมั่นว่าฉันสน
จะอย่างไรอยู่ไหนไม่กังวล
นิสัยบนมนุษย์ผุดประจาน

เจ้านกน้อยในป่าราคาสูง
จับแยกฝูงเพื่อให้ใครสนาน
ยัดใส่กรงสวยหรูดูเบิกบาน
นั่นคืองานของคนบนวิธี

แม้เป็นนกด้อยค่าราคาต่ำ
ยังถูกย่ำทำลาย ตาย. หรือหนี
ร้างสำเนียงเสียงไพรไม่ไยดี
เหงาชีวีที่พนามาเงียบงัน

บางครั้งนกในกรงก็หลงเชิด
โก่งคอเปิดเสียงหวานปานเสกสรร
เพื่อทดแทนอาหารสานชีวัน
แม้รำพันก็ไม่เปลี่ยนให้เพี้ยนไป

เมื่อนกน้อยลืมป่ายิ่งพาเศร้า
นานวันเข้าติดกรงด้วยหลงใหล
ถึงแม้ปล่อยนอกกรงส่งเจ้าไป
ยังวนเวียนมาใหม่ในสุขเคย

ไม่ยอมหาอาหารเพื่อสานชีพ
สุดตันตีบทางมุ่งผดุงเผย
ให้เขาเลี้ยงในกรงหลงชื่นเชย
อยากอยู่เฉย เหมือนใคร ในบางคน
.....................

เป็นมนุษย์ใช่ห่างทางวิโยค
ทั้งมีโชคอับโชคโลกสับสน
บางต้องการงานสบายเที่ยวไหว้บน
อยากหาคนมาเลี้ยง...เยี่ยงนกเอย..

"บ้านริมโขง"

๓ มิถุนายน ๒๕๕๔

[Music]

๐ ฉันอยากเป็น"พิราบขาว" . . . . . . . .  แต่ไม่อยากส่งข่าวว่าอยู่ไหน?
ไม่อยากพบ.กระทบ.กระเทือนใจ . . .ไปให้ไกลสุดกู่..หมู่วิหค

๐ เจอแต่นกมีหู-หนูมีปีก. . . . . . . . . ต่างสับหลีกพร่ำบ่นคนละก๊ก
หัวใจกล้าล่าถอยพลอยตระหนก . . . . . . หมั่นป้องปกคุณธรรม..เป็นกำบัง

๐ คิดจะไปให้ไกลกว่าครั้งก่อน . . . . . ทำใจอ่อนซ่อนหลบ..ว่าจบหวัง
เมื่อเห็นกรงถูกเปิด...เตลิดรัง . . . . . . ไม่อยากฟัง..ไก่กา..น้ำตาริน

๐ จะไม่ย้อนเหลียวหลังให้สังหาร . . . ไม่สื่อสารสดับพวกกลับลิ้น
อุทาหรณ์สอนว่าถ้าข้าฯชิน. . . . . . จะโบยบินเสรี..อย่างปรีดา