ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ดิษฐา]

ประกวดแต่งกลอนประจำเดือน มิถุนายน ๒๕๕๔ ... เวลาไม่หวนคืน...


ผลการให้คะแนน
>>> คลิ๊กที่นี่

ผลประกวดกลอน
>>> คลิ๊กที่นี่

ผลประกวดเก่าๆ
>>> คลิ๊กที่นี่

(หมดเขตรับกลอนวันที่ ๓๐ มิถุนายน ๒๕๕๔)

กติกา 
1.หากยังไม่ได้สมัครสมาชิก ขอให้สมัครสมาชิกก่อนที่ >>>>!!!คลิ๊กที่นี่ !!
2. รูปแบบของกลอนนั้น Free Style ความยาวอย่างน้อย 2 บท (บทกลอนสั้นกว่านี้ขอสงวนสิทธิ์ไม่พิจารณาผลประกวด)
3. กลอนที่โพสนี้ ขอให้เป็นกลอนที่แต่งขึ้นเอง และไม่เคยโพสที่ไหนมาก่อน
4. ส่งได้ไม่เกิน 2 ผลงานต่อ 1 ท่าน
5. ผู้ที่ได้คะแนนลำดับที่ 1-3 ของผลการประกวดเดือนนี้ ขอให้เป็นกรรมการของเดือนถัดไป มิฉะนั้นขอสงวนสิทธิ์ที่จะขอคะแนนคืนนะจ๊ะ (กฎปรับปรุงใหม่ เม.ย.54 :กรณีเป็นกรรรมการเดือนถัดไปเนื่องมากจากชนะการประกวดกลอนจะไม่ได้รับคะแนนกลอน 5 คะแนนเหมือนเช่นเดิมแล้ว แต่กรรมการที่มาจากอาสาสมัครจะยังคงได้รับคะแนนกลอน 5 คะแนนเช่นเดิมจ้ะ)
6. ผู้ที่ได้คะแนนลำดับที่ 1-3 ของผลการประกวดเดือนนี้ สามารถส่งผลการประกวดกลอนในเดือนถัดไปได้ตามปกติ แต่หากเดือนถัดไปได้รางวัลลำดับที่ 1-3 ขอสงวนสิทธิ์ที่จะสละคะแนนให้ลำดับถัดไปแทนนะจ๊ะ ส่วนผลการประกวดจะยังเรียงลำดับเช่นเดิม

เมื่อหมดเวลารับผลงานที่ส่งเข้าประกวด กรรมการทุกท่านจะได้รับอีเมลล์ ที่มีแบบฟอร์มสำหรับกรอกคะแนนกลอนประจำเดือนนั้น

เวลาโพสขอให้ยึดรูปแบบตามนี้นะจ๊ะ

ชื่อบทกลอน : ...................................
ผู้แต่ง : ..............................

รางวัล   
1. รางวัลอันดับ 1 (ชนะเลิศ) ได้รับ 15 คะแนน และขึ้นโชว์ที่หน้าแรกของ www.klonthai.com
2. รางวัลอันดับ 2 ได้รับ 12 คะแนน
3. รางวัลอันดับ 3 ได้รับ 9 คะแนน
4. รางวัลชมเชย มี 3 รางวัล ได้รับ 3 คะแนน
5. รางวัลขวัญใจเพื่อนๆกลอนไทย ได้รับ 3 คะแนน (มีคนกดยกนิ้วให้มากที่สุด)
6. และสำหรับ Class ธรรมดา (ชื่อคลาสอักษรเหลือง) หากติดอันดับ 1 ใน 6 จะได้ปรับคะแนนเป็น 20 และเป็น SP Class LV1 ทันที   

ผลประกวดกลอนอันดับ 1-3 จะถูกส่งไปให้สมาชิกของ klonthaiclub.com อ่านเป็นการเผยแพร่และประกาศเกียรติคุณ 

เมื่อประกาศผลการประกวดกลอนแล้ว จะบวกคะแนนไปให้ใน profile ทันที (ไม่ได้มีการแจ้งแต่อย่างใด)

ใช้เกณฑ์การตัดสิน (5 ธ.ค.53) จาก >>>> ว่าด้วยการประกวดกลอน

[ดอกกระเจียว]

ชื่อบทกลอน..เมื่อครั้งเยาว์วัย
ชื่อผู้แต่ง......ดอกกระเจียว

ตั้งแต่ครั้งเยาว์วัยผูกใจรัก
หมายสมัครบทกลอนอักษรศรี
เพียงปอสามก็อาจหาญกานต์กวี
ขึ้นปอสี่เฝ้าพากเพียรขีดเขียนกลอน

ฉันทลักษณ์หลักการด้วยค้นคว้า
ไม่ได้มีในวิชาที่ครูสอน
ตามพี่สาวผู้ชำนาญอ่านก่อนนอน
ศิลปิลวัยละอ่อนจึงจัดเจน

ยามถึงคราวเรียนรู้เลยดูคล่อง
เพราะฝึกท่องแต่ปอสองเหลือยากเข็ญ
เมื่อปอหกสุดสบายไม่ลำเค็ญ
จึงมาเป็นปราชญ์กวีที่ฉายแวว

เคยจดหมายให้เพื่อนส่งเกลื่อนห้อง
ซึ้งจนร้องไห้ระงมเป็นทิวแถว
ขนาดครูยังซึ้งซึ่งรู้แนว
เลยเรียกเราเข้าแถวรับไม้เรียว

ด้วยกลอนนั้นมีคำนี้”...ที่รักจ๋า”
สื่อออกมาจากใจอันโดดเดี่ยว
อีกลายมือครูก็รู้อยู่แล้วเชียว
พร้อมส่งตาเขียวเขียวมาที่เรา

ด้วยอาทรกลอนคิดลิขิตนั้น
เพื่อนยืนยันเคยไปส่งให้เขา
มาหลายหนเชื่อได้ก็หูเบา
เลยสุ่มเดาเขียนถึงสุดซึ้งใจ

พร้อมคัดลอกลายมือด้วยซื่อสัตย์
ในเนื้อความนั้นชี้ชัดให้หวั่นไหว
จบปอหกนี้หนากันเมื่อใด
จะจับจองเพื่อนไว้เป็นแฟนกัน

ทั้งเชยชมเนื้อหน้าว่าสวยนัก
อีกทั้งบอกว่าหลงรักด้วยใจมั่น
จากทับสองน้องทับหนึ่งซึ้งรำพัน
เพียงตอบมาหากันพี่จะคอย

พอบ่ายหนึ่งวันนั้นครูรวมห้อง
ทั้งทับหนึ่งและทับสองไม่เหงาหงอย
สาวเจ้ากรรมร้องไห้น้ำตาปรอย
เพื่อนก็พลอยร้องไห้เสียน้ำตา

ครูอ้อยอิ่งค่อยเปิดเผยเปิดผนึก
ในสำนวนลุ้นระทึกเป็นหนักหนา
จบบรรทัดพร้อมเสียงเห่..เพื่อนเฮฮา
แล้วรุมมามองที่เรา..นักประพันธ์

เรายิ้มรับด้วยสำนวนนั้นชวนหัว
อีกลายมือก็รู้ทั่วครูชวนขัน
พร้อมบทบาทยั่วเย้าสารพัน
(พลางว่า)“นี่ลายมือของใครกันช่างหน้าตี”

[ล้อเกวียน]

ชื่อบทกลอน : เวลาในขวดแก้ว
ผู้แต่ง : ล้อเกวียน


     อยู่กับฝันวันเก่าเฝ้าคิดถึง
รักตราตรึงซึ้งใจให้สุขสันต์
กับสัญญาว่ารักภักดิ์นิรันดร์
กับคำมั่น..แต่นี้มีเพียงเรา

     แม้วันนี้มีเพียงเสียงสะอื้น
กับค่ำคืนกลืนเก็บเหน็บความเหงา
กับคำยอกตอกย้ำช้ำไม่เบา
"คนโง่เขลา..ถูกสาวหลอก" เขาบอกมา

     เก็บเวลาดีดีที่เธอให้
ยังสุขใจยามจินต์ถวิลหา
ใส่ขวดแก้วแล้วแอบแนบอุรา
เก็บรักษาไว้หวนครวญคะนึง

[คนแบกไมค์]

 
ชื่อบทกลอน    เวลาลวงทวง..กรรม
ชื่อผู้แต่ง        mercury

หากเวลาย้อนกลับคล้ายลมหวน
ส่งเสียงครวญหวีดหวิวแลพริ้วไหว
หยอกล้อเปลวเกลียวคลื่นอากาศไป
สะบัดโบกโยกไกวตามฤดู

คงกระหน่ำซ้ารอยระรอกเล่า
วนเวียนเฝ้ากระหน่ำโศกวิโยคโหย
ร่ำไห้อดีตเศร้าย้อนรอยมาเช่นเคย
กระไรเลยหนอกรรมไม่ร้างลา

การกระทำที่ทำและได้รับ
ไม่อาจทวนหวนกลับปรับแก้ไข
จงเร่งสร้างความดีประจักษ์ใจ
เก็บเอาไว้เป็นตั๋วเดินห่างกรรม.

[ieclove]

ชื่อบทกลอน  เวลาไม่หวนคืน
   ชื่อผู้แต่ง    ieclove

ณ ที่หนึ่งมีหัวใจ  ฝากไว้ด้วย   รอเธอช่วย  สานต่อ  ขอศึกษา 
นอนหนุนตัก   หยอกล้อ   คลอเคลียมา  เธอก็ลูบ   ผมเรานะ  แค่เบาๆ
ยามเธอหลับ   เราก็   คอยห่มผ้า  ยามหิวละ   เราก็หา   อาหารให้ 
รองเท้าเปื้อน   ก็คอยเช็ด  ไม่บอกใคร  ไปเรียนสาย   ช่วยอธิบาย   ให้ครูฟัง
ได้ดูแล  เขาแค่ช่วง  เวลาหนึ่ง  อาจไม่ซึ้ง  แต่ขอทำ  ตามใจฉัน 
เธอเลือกใคร  ไม่ว่า  อย่าทิ้งกัน  ขออยู่ห่าง  ห่างเท่านั้น  ฉันก็พอ

แม้เวลาผ่านไปไม่หวนกลับ  แม้ต้องนับดาวเป็นร้อยคอยส่งฝัน
ก็ไม่ลืมคำเธอบอกว่ารักกัน   แม้เป็นแค่คำสั้นๆมันซึ้งใจ
การรักใครอธิบายคงไม่ถูก      ลูกต่อลูกหลานต่อหลานยังสงสัย
ที่ห่วงเขาหวงเขาคืออะไร     เรียกว่ารักหรือไรใครช่วยที

ฝากบทกลอนร้อยใจที่ได้เขียน  ถึงได้เรียนมาน้อยค่อยศึกษา
อาจไม่เพราะแต่อยากฝากอย่าร้างลา  บทนี้หนาสั่งด้วยใจไปด้วยมือ
หากโชคร้ายพิมพ์ไปเธอไม่อ่าน  เพราะลำคาญคนไร้ค่าบ้าอย่างฉัน
ก็ขอโทษแค่อยากฝากคำลำพัน  คงเป็นสุดท้ายที่ฉันอยากบอกไป

[กล่องความทรงจำ]

ชื่อบทกลอน  ....  จากคนอื่นคนไกล
    ผู้แต่ง          ....   กล่องความทรงจำ


... ไม่ได้บังเอิญ ...
ที่จะมาเผชิญ หน้าเธอ ในวันนี้
บอกตามตรง ว่าเตรียมใจมา เป็นอย่างดี
แค่อยากพิสูจน์ ฉันกับเธอสักที ว่าตอนนี้  ต้องการอะไร

...  เราเลิกกันนานแล้ว  ...
หลายปี ที่ไร้วี่แววการติดต่อ ขอเริ่มใหม่
ฉันเอง ยอมรับว่า ... ต้องทนอยู่อย่าง เจ็บปวดใจ
เพราะที่ผ่านมา คิดถึงเธอทีไร .... เป็นต้องร้องไห้... ทุกที

.... รู้ดีว่าเวลา ไม่อาจหวนคืน ....
ตัวฉันเอง ก็ไม่สามารถบังคับ หรือฝืนให้เธอกลับมายืน ใกล้ใกล้ ที่ตรงนี้
แค่มีข้อเสนอ หากเธอยังรู้จัก หัวใจตัวเองดี
ถ้าเธอยังไม่มีใครแทนที่ .... เริ่มใหม่ได้ไหมคนดี ฉันนี้จะรอฟัง

.... หากตัดสินใจได้ ....
ตอบมาให้หัวใจ ฉันได้หลุดออก จากกรงขัง
ตอนนี้เป็นได้แค่ คนอื่นคนไกล ที่ท้อแท้ใจเป็นกำลัง
นะ...กลับมาอีกครั้ง ... คืนอื่นคนไกลอย่างฉัน .... ขอเคียงคู่ฝัน เป็นคนใกล้ใจ ... ของเธอ

 

[กระรอกขาว]

บทประพันธ์: วันวานไม่หวนคืน
ผู้ประพันธ์:  กระรอกขาว


กลิ่นเจ้าหอม หวลหอม เจ้าหอมหวล
ไม่อาจทวน หวลกลิ่น สิ้นความหวาน
ไม่อาจหวน ทวนเวลา หาวันวาน
ไม่อาจทาน หวนคืน ฝืนชะตา

ผ่านไปแล้ว ความเก่า เมื่อคราวก่อน
ไม่อาจย้อน กลับวัน ผกผันหา
ผ่านมาแล้ว ไม่อาจฝืน คืนเวลา
ที่ผ่านมา ผ่านไป ในทุกวัน

สายน้ำไหล แล้วไป ไม่ไหลกลับ
ดังชนม์ดับ ลับลา เข้าอาสัญ
ไม่อาจฟื้น คืนมา กลับหากัน
ทั้งโศกศัลย์ สุขทุกข์ เคล้าคลุกไป

สิ่งที่ผ่าน จำจด เป็นบทสอน
อย่าอาวร หลงใจ ไม่ไปไหน
อดีตล่วง ผ่านแล้ว ให้แคล้วไป
จดจำไว้ เรียนรู้ คู่ชีวา

เคยผิดพลาด ไม่อาจทวน หวนไปเปลี่ยน
ไม่วนเวียน เรียนรู้ ดูเถิดหนา
จดจำแล้ว อย่าผิดซ้ำ ย่ำชะตา
ผิดเพื่อเรียน รู้ค่า ชีวาตน

ล้มเพื่อลุก เจ็บเพื่อจำ ย้ำความคิด
ต้นชีวิต ปลูกไว้ ใกล้ออกผล
ปุ๋ยอย่างดี อดีตเก่า ให้เรายล
คงออกผล ดีได้ ในสักวัน

อนาตค ปัจจุบัน ยันอดีต
จงเขียนขีด วาดเอา ดังเจ้าฝัน
แล้วฟันฝ่า สอนใจ ใช้ชีวัน
ประดิษฐ์ฝัน ยืนไกล ให้ยาวนาน

อย่ากลัวไป คราใด ใจพลาดผิด
ใช้ชีวิต ขมนิด อย่าติดหวาน
อย่ายึดติด คิดแก้ แค่วันวาน
เพราะว่ากาล ไม่อาจทวน กลับหวนคืน

[ปาระ]

ชื่อบทกลอน : เวลามิหวนคืน
ผู้แต่ง :  นิวาตะ

ห้วงเวลาหาหวนเดินทวนกลับ
ล่วงเลยลับสับเปลี่ยนต้องเวียนหมุน
มิถอยถดลดน้อยค่อยคอยคุณ
มีแต่หนุนเดินหน้าไม่พาที

จะทำการงานใดใคร่ครวญคิด
อย่าด่วนจิตจัดแจงแสร้งทำนี้
จะกลับแก้เกินกาลพาลไม่ดี
จะเสียทีท่วงท่าเวลาเลย

อันวารีไหลล่วงมิทวงกลับ
เวลาลับจับไว้ไม่ได้เหวย
มิอาจหวนคืนกลับลาลับเลย
อย่าเฉยเมยเวลาจะพาตรม

[ดาวระดา]

ชื่อบทกลอน:วันวานหลานกับยาย สู่ความหมายแห่งวันคืน
ผู้แต่ง:ดาวระดา

เด็กหน้าซื่อตาใสวัยสิบขวบ
ใช้มือรวบผมยายพลางบ่ายหน้า
ความน้อยใจในโตรกโชคนำพา
เช็ดน้ำตาทาต้นแขนหนอใต้คาง

สีผมยายกลายเทาเป็นขาวชัด
ก่อนเคยรัดมัดมวยสลวยร่าง
ผมดำขลับกลับกลายคลายสีจาง
เป็นตัวอย่างวันวานที่ผ่านพ้น

คิดถึงวันข้างหน้าน้ำตาไหล
ยายบอกใกล้ฝั่งแล้วไม่กี่ฝน
หนูน้อยมองยายส่ายหน้าวน
พร้อมเอ่อล้นน้ำตามาประดัง

ยายชี้แจงแห่งเหตุเขตมนุษย์
ความสิ้นสุดกุดลงนั้นคงขลัง
การยึดมั่นถือมั่นว่าจีรัง
พระท่านสั่งยายไว้ว่า....ไม่มี

เด็กหญิงฟังคำยายขยายข้อ
เจ้าขาดพ่อแม่ไปใช่ขาดศรี
จงพาจิตคิดทำแต่กรรมดี
ตามคำที่ยายสอนก่อนนอนนั้น

แม้เข้าใจในธรรมสักกำหนึ่ง
คงได้พึ่งยามลับสู่ดับขันธ์
อย่ายึดยื้อถือพื้นแห่งคืนวัน
เพราะไม่หันกลับหวนให้ชวนเชย

[กาญจนธโร]

ชื่อบทกลอน...~เวลาไม่หวน..ครวญใดฤๅ...~
ผู้แต่ง...ปภัสร์


วันเจ้าร้าง ห่างไกล ไร้คำท้วง
จำลาบ่วง ลวงใด เคยใหลหลง
ตัดสวาท ปาดบั่น สะบั้นปลง
นวลอนงค์ ส่งช้ำ กระหน่ำโบย

แทบกระอัก รักเล่ห์ พังเพสิ้น
บ้าใบ้กิน กลืนกล้ำ ระกำโหย
คลั่งไคล้นุช ดุจแล่ แผลเกลือโรย
ล้ำคำโปรย โกยกอบ เพียงปลอบปลอม

พิไรถาม ความนัย ช่วยไขขาน
เป็นถ้อยทาน จารลอก ลายหลอกหลอม
พรอดประโลม ลมลิ้น จวบยินยอม
เตรียมความพร้อม ซ้อมเข็ญ เข่นกมล

ของสูงค่า กว่าครอง เคยมองเห็น
ใครฉกเล่น เร้นซ่อน ย้อนฉงน
เพียงน้อยหนึ่ง ทึ้งพราก ไปจากยล
รักล่องหน ค้นหาย ละลายเลือน

ยังคร่ำครวญ ครวญคร่ำ รำพึงเพ้อ
ร่ำแผ่วเผลอ เผลอแผ่ว แว่วเสมือน
ครั้งเคยร่วม ร่วมเคย เชยติดเตือน
กลับแชเชือน เชือนแช ไม่แลกัน

ใดฤๅคั่น กั้นกาง บนทางรัก
ใดฤๅภักดิ์ หักผลาญ บนลานฝัน
ใดฤๅเลศ เหตุจินต์ บิ่นสัมพันธ์
ใดฤๅขวัญ มั่นพลี ขยี้ลาญ

ปภัสร์
๐๖ มิถุนายน ๒๕๕๔

[นพตุลาทิตย์]

ชื่อบทกลอน: เวลา...ไม่เท่ากัน
ผู้แต่ง: ตุลาทิตย์

แต่ละคนวนว่ายใต้กิเลส
อันเป็นเหตุแห่งทุกข์ใช่สุขสันต์
เดินทางมาช้าเร็วทางเดียวกัน
ตายเท่านั้นปลายทาง "ไม่ต่างเลย"

อันเวลามีค่าว่าดั่งทรัพย์
แล้วใยกลับปล่อยว่างอย่างเมินเฉย
ใช้ชีวิตเรื่อยไปอย่างใจเคย
ก็คงเผยหนทางมิต่างไป

หากทำให้เวลานี้มีค่าแล้ว
ดั่งได้แก้วมณีเด่นเห็นสุกใส
"นิพพาน" คือจุดหมายปลายเส้นชัย
ครองสติไว้ไม่ประมาททุกชาติกาล

แม้นภพนี้เรามีเวลาน้อย
ก็ใช้สอยได้ประโยชน์เป็นโจษก์สาน
สร้างคุณงามความดีมิช้านาน
ควร "นิพพาน" สมใจใช่เพียง "ตาย"

[กริชอักษร]

ชื่อบทกลอน: อย่าปล่อยให้เวลากำหนดชะตาเรา
ผู้แต่ง: กริชอักษร


ปล่อยใจให้เดินทางอย่างอิสระ
ไม่ผูกมัดพันธะและเงื่อนไข
หัวใจเลยลอยล่องละลิ่วไป
บนฟากฟ้านภาลัยไม่หวนคืน

ปล่อยอารมณ์จมดิ่งในห้วงลึก
ความรู้สึกเศร้าหม่นจนขมขื่น
ใช้อารมณ์ฟูมฟายในหลายคืน
กว่าจะฟื้นตื่นขึ้นมาพบความจริง

ปล่อยตัวเองเคว้งคว้างอย่างเสียหลัก
ไม่ตระหนักดีชั่วมั่วทุกสิ่ง
ใช้คนรักกำบังแอบเอนอิง
จึงเริ่มวิ่งหนีบางสิ่งที่พบเจอ

แม้นาฬิกาจะไม่มีถ่าน
แต่เวลาก็ผันผ่านอย่างเสมอ
แม้จะไม่มีใครบันทึกเรื่องราวของเธอ
แต่ทุกผลที่พบเจอแสดงถึงเหตุที่เธอทำมา

[monday0]

ชื่อบทกลอน :  เวลาไม่หวนกลับ
ชื่อผู้แต่ง  :ฮัจยี สมศักดิ์ บุญมาเลิศ

สายน้ำไหล ไปแล้ว  แจวลาลับ
ไม่หวนกลับ  รับรู้กัน  พลันขอกล่าว
สอนให้คิด  จิตคน  พ้นกลิ่นคาว
เป็นเรื่องราว  หนาว-ร้อน  ย้อนถึงเรา
ดั่งเวลา  มาไล่หลัง  ทุกครั้งแล้ว
ทุกถิ่นแถว  แนวทาง  ห่างหลายเท่า
เวลานั้น  มันไม่แน่  แต่นานเนา
ไม่เหลือเงา  เรางุนงง  จงทำงาน
เวลาไย  ไม่หยุด  ควรฉุดยื้อ
มนุษย์ซื่อ  คือดีสร้าง  ต่างสืบสาน
เวลาหมด  ปรากฏมี  วิถีมาร
ชีวิตท่าน  จะพาลทุกข์  คลุกระทวย
สายน้ำไหล  ไม่เหลือ  เมื่อฝนหลั่ง
ก็เปรียบดั่ง  เวลาดี  เรามีด้วย
ไม่หมองหม่น  จะจน-มี  ที่เป็นมวย
“ดี” ฉกฉวย  สวยงามใช่  จะไม่เชย
 


[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

[LyLy]

ชื่อบทกลอน อย่าปล่อยให้เวลาผ่านไป โดยไม่มีคุณค่าอะไรเลย
ผู้แต่ง  Lyly

จงอย่าปล่อยเวลาให้ผ่านไป
โดยที่ไร้คุณค่าและความหมาย
เมื่อเวลาผ่านไปจะเสียดาย
แต่เสียใจเวลาไม่หวนคืน

ตอนเช้าตื่นใช้เวลาให้คุ้มค่า
มีเวลารู้จักใช้ไม่ต้องฝืน
เวลาอาจหมดไปเพียงข้ามคืน
ทำใจให้สดชื่นไปพร้อมกัน

ตอนนี้ก็อยู่ชั้นป.6แล้ว
อีกไม่นานเวลาที่เดินกับฉัน
มันใกล้จะหมดแล้วตอนอยู่ด้วยกัน
สิ่งที่คิดมันกำลังจะเป็นจริง

เพื่อนหลายคนที่ฉันนั้นแสนรัก
อยากจะทำด้วยกันไปทุกสิ่ง
ที่ฝันไว้อยากทำให้เป็นจริง
ก่อนที่เราต้องทอดทิ้งต้องจากไป

ตอนจะจากเวลาแสนมีค่า
วินาทีทิ้งไปย่อมไม่ได้
อยู่ด้วยกันน้อยไปฉันเสียใจ
ขออภัยที่ผิดไว้จะจำไปตลอดกาล...

(ขออภัยถ้าผิดพลาดไปบ้างนะคะ ที่เขียนเรื่องเพื่อนบ่อยๆเพราะอยู่ป.6แล้วเดี๋ยวต้องแยกจากเพื่อนๆก็เลยเสียใจอ่ะค่ะ แหะๆ)

[/i]

[ภู กวินท์]

       
         

     ชื่อบทกลอน: พรุ่งนี้...เวลาไม่หวนคืน

                  ผู้แต่ง: ทำมะดา

               ........................

เวลาและวารี                  ไม่ยินดีจะคอยใคร
ทุกยามข้ามเราไป             กำหนดไว้เป็นประจำ

บางสิ่งและบางอย่าง          อยู่ระหว่างการกระทำ
แม้ยากต้องตรากตรำ          เพียงสู้ไหวในใจตน

อยู่กับกาลเวลา                 ย่อมรู้ค่าทุกแห่งหน
วันเปลี่ยนอาจเวียนวน         อย่าคอยจนพ้นเส้นทาง

ผลัดวันประกันพรุ่ง              ยิ่งหมายมุ่งยิ่งออกห่าง
คลาดเคลื่อนจนเลือนลาง     ไม่อาจตามกลับคืนมา

เวลาล่วงไปแล้ว                คงไร้แววจะตามหา
พรุ่งนี้ชี้ชะตา                    จะหลบหน้าหรือท้าทาย

ต่อสู้วันพรุ่งนี้                    อาจจะมีที่เสียหาย
ดีกว่าต้องเปล่าดาย             เมื่อสุดท้ายหลุดหายไป.

           
            ..........................

                   

[BangPlaMa]

ชื่อบทกลอน เวลาไม่หวนคืน
 
ชื่อผู้แต่ง  :BangPlaMa                                     

                                        เวลาไม่หวนคืน                                        หลับหรือตื่นเวลาเดิน
                                  อยู่กรุงหรือทุ่งเนิน                                           เวลาเรามีเท่ากัน
                                  จงเร่งกระทำการ                                             อย่าปล่อยวารให้ผ่านวัน
                                  เวลาวารีนั้น                                                   เมื่อผ่านผันมิหวนมา
                                  พ่อแม่มีพระคุณ                                              ท่านนำหนุนให้ชีวา
                                  อย่าอ้างเรื่องเวลา                                           หมั่นไปหามาดูแล
                                  ความรักที่รักลูก                                              จะผิดถูกมิผันแปร
                                  รักนี้เรียกรักแท้                                              ที่พ่อแม่ให้แก่เรา

[เฮยอิง]

ชื่อบทกลอน เวลาไม่หวนคืน
 
ชื่อผู้แต่ง  :  เฮยอิง


รตรีกาลจะผ่านแล้ว   ฤทัยแผ่วจะแคล้วไหว

ระลอกคลื่นจะกลืนใจ   สละไว้ ณ ห้วงกาล

ละอองลมจะห่มฟ้า   ประมวลหานภาหวาน

มิลืมเลื่อนและเลือนนาน   ก็คงผ่าน ละ ทิ้งยาม

รตรีนี้มิหวนกลับ   ฤา ย้อนทับสลับถาม

สดับเยี่ยงละเพียงนาม   ก็คงตามปกติมัน

จะล่วงให้อะไรผ่าน   และเนิ่นนานละกาลฝัน

ประดับเถิดนะกำนัล   ถวายท่านพระมีคุณ

[greetha]

ชื่อบทกลอน      เวลาไม่หวนกลับ
ชื่อผู้แต่ง           กรี-กวี

          เวลาไป  เวลามา  เวลากลับ
เวลาลับ  แล้วหวนมา  หาได้ไม่
เวลากลืน  ทุกสิ่ง  อย่านิ่งไป
เวลาให้  โอกาส  อย่าพลาดทำ
          เวลาดี  มีสุข  ทุกข์ไม่เห็น
เวลายาก  แค้นลำเค็ญ  มิเห็นขำ
เวลาจน  ทนลำบาก  ให้ตรากตรำ
เวลาช้ำ  ทำยิ้มสู้  อยู่คนเดียว
          เวลารับ  เอาทุกสิ่ง  ที่มีอยู่ 
เวลารู้ แม้ทุกสิ่ง  มิเคยเหลียว
เวลาสร้าง มิว่างเว้น แม้สิ่งเดียว
เวลาเกี่ยว ทำสิ่งใด  ใช้เวลา
          เวลาเจ็บ  เวลาไข้  ได้รับรู้
เวลาอยู่  เวลาไป ก็ให้หา
เวลาทุกข์  เวลาสุข  ก็เวลา
เวลามา  รวดเร็ว  ดั่งเปลวไฟ
          เวลานำ  ทุกสิ่ง  มาให้เรา
เวลาเอา  ทุกสิ่ง ไม่ทิ้งไว้
เวลาสร้าง สรรพสิ่ง  แล้วทำลาย
เวลากลาย  เป็นยา  รักษาใจ
          เวลาผ่าน  เลยไป  ไม่หวนกลับ
เวลาลับ  ล่วงไป  น่าใจหาย
เวลาเรา  เหลือน้อย  ค่อยค่อยตาย
เวลาเช้า เริ่มสาย  แล้วบ่ายเย็น
          เวลาสร้าง  ความดี  ยังมีเหลือ
เวลาเผื่อ  ได้ทำดี  ยังมีเห็น
เวลาหมด  ลมหายใจ  ได้บำเพ็ญ
เวลาเป็น  เครื่องชี้นำ  ให้ทำดี.
 
 

[greetha]

ชื่อบทกลอน   เวลาไม่หวนกลับ
ผู้แต่ง             กรี-กวี
   
          เวลาเลยลับล่วงละลิ่วลิบ        จะฉวยหยิบสิ่งใดเร่งใฝ่หา
เวลาล่วงเลยแล้วแหละแก้วตา           นงพงามัวงอนพี่ถอนใจ
          รักนงคราญนานมาเวลาแรก     ด้วยเริ่มแตกเนื้อสาวเจ้าผ่องใส
เวลากลืนเจ้ายืนรอพี่ท้อใจ                 จะพรากวัยล่วงเลยไปเกยคาน
          ถึงวันนี้มีเหลือไว้เผื่อเลือก        มากลิ้งเกลือกเลือกก็กลัวคำกล่าวขาน
พี่ก็หนึ่งในนั้นเมื่อวันวาน                    ได้พบพานก็เพิ่มพูนรักทูลใจ
          ด้วยวัยสาวเย้ายวนให้ชวนหลง  รักองนค์นัยนาอย่าผลักไส
เวลานานผ่านพรากกระชากวัย             จะน้อยใจวัยชราหาใครมอง.
                                     --------------------

[มะเขือส้ม]

ชื่อบทกลอน   อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา
ผู้แต่ง           มะเขือส้ม อิอิอิ

ความไม่เที่ยงแปรปรวนในที่สุด
หาอะไรมาหยุดฉุดรั้งไหว
ต้องทำใจกับการฝันเปลี่ยนไป
อย่าอาลัยไปเลยอนิจจัง
     
กาลเวลาพ้นผ่านไม่หวนคืน
หยุดกล่ำกลืนเศร้าโศกไร้ความหวัง
เก็บน้ำตาที่รินไหลเป็นพลัง
ส่งกำลังต่อสู้ฟันผ่าไป
 
ลุกขึ้นยืนก้าวข้ามจากหลุมลึก
ไม่หวนนึกความเศร้าที่ผ่านไป
มีแต่เจ็บปวดตัวและหัวใจ
ทำใจได้จะไร้ทุกข์ชั่วนิรันดร์

เด็กใหม่ หัดแต่ง ช่วยแน่ะนำสำนวนด้วยนะคับ ผมไม่เก่งศัพท์ พอมีทางช่วยได้ไม ช่วยแน่ะนำด้วยนะคับ