ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[จอมขวัญ]

~สายรุ้งวาดลงตรงขอบฟ้า
แต้มนภาให้สวยด้วยสีสัน
สาดสีแดงแต้มแต่งจากตะวัน
วาดเขียนวันและคืนฟดูกาล

~ธรรมชาติยังเปลี่ยนฟดูได้
นับประสาอะไรเวลาผ่าน
จะไม่เปลี่ยนใจคนจากวันวาน
ที่ยาวนานผันไปในนาที

~ทุกละอองการรวมตัวเพื่อหยดหยาด
แต่หยดคือสายฝนแต่ล่ะที่
ช่วยพร่างพรมคนรอหวังอยู่ตรงนี้
ให้ผ่านพ้นนาทีที่เนิ่นนาน

~ลมพัดแผ่วแล้วผัดละอองฝน
กระทบคนเหม่อมองคิดถึงบ้าน
ใจดวงน้อยหงอยเหงาอย่างร้าวราน
เวลาผ่านคืนวันฉันยังคอย

~ได้รู้จักความเหงาก็วันนี้
ได้คิดถึงคนดีอย่างเศร้าสร้อย
ได้หยุดคิดเตรียมใจไว้รอคอย
ความเลื่อนลอยยังคงซึ้งถึงกลางใจ

~จอมขวัญ~
 

[เพรางาย]

สายรุ้งงามเลือนสายสลายฝัน
ดวงตะวันรื้อเมฆละอองใส
ตาจึงเห็นภาพชัดถนัดใจ
มิหักเหลวงให้ไพล่หลงทาง

เมื่อรุ้งจบลบรักจนจางเจื่อน
รสขมเฝื่อนแตะลิ้นสิ้นอางขนาง
ขอจดจำแสงส่องละอองบาง
ยอมลาร้างโดยดีแต่นี้ไป

[ปุถุชน ฅนธรรมดา]

วาดรุ้งเรียวเคียวโค้งตรงขอบฟ้า
หลังธาราสินธุ์ฝนหล่นร่วงไหล
แดดกำซาบอาบแสงส่งแรงใจ
สู่คนไกลผ่านมากับฟ้างาม

ยามโค้งรุ้งคุ้งเคียวเป็นเรียวสวย
ก็หมายด้วยหลังฝนที่บ่นถาม
หลายคนคว้าล่าไล่ในนิยาม
หลังฝนพรำฟ้าเปิดเฉิดพร่างพราย

จึงมีรุ้งคุ้งโค้งโก่งคันศร
พาดแสงรอนเรืองแรงแห่งความหมาย
ทุกความหวังยังจริงและพริ้งพราย
ทอประกายสายสบหลังจบตรม

เพียงตื่นต่อรอชมหลังพรมพร่าง
ที่กระจ่างแจ่มแจ้งดับแสงขม
ฟ้าหลังฝนโค้งรุ้งยังพุ่งพรม
ดังหวังสมขมสร่างหลังจางซา ฯ



~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~