ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[--ณัชชา--]

ไม่เคยแย่งของใครให้ใจช้ำ
ยังคงย้ำจุดยืนทุกคืนค่ำ
คิดแบ่งใจใครไปไม่เคยทำ
หรือเหยียบย่ำใจใครทำไม่เป็น

ถึงอายุย่างใกล้วัยสามสิบ
คานลิบลิบตรงหน้าในตาเห็น
นั่นไม่ใช่เรื่องแปลกแยกประเด็น
แม้ยากเข็ญอดสูเรื่องคู่ครอง

ถึงไม่ สวยรวยร่างอย่างนางฟ้า
ทอดสายตามองชายในทั้งผอง
หลายหนุ่มที่ติดป้ายไว้ว่าจอง
ไม่เคยมองซักคนไม่สนใจ

ก็มีบ้างเผลอไผลไปชั่วครู่
แต่ก็รู้เหมือนกันมันไม่ใช่
ปิดประตูรีบสลัดตัดออกไป
ป้องกันไว้ก่อนถลำใจกล้ำเกิน

ใจหนึ่งเบื่อเหลือทนคนรอบข้าง
จิตคงว่างถามไถ่ทำให้เขิน
ว่าวันไหนเมื่อไหร่ได้บัตรเชิญ
มีคนเดินพาสู่ประตูวิวาห์

ทุกคำถามเหมือนไฟเผาไหม้จิต
มันเป็นสิทธิ์เสรีฉันนี่หว่า
ฉันจะรักชอบใครไยนำพา
ผิดไหมถ้าจะเอ่ยปากว่ารักทอม

[สล่าผิน]

แสนเสียดายคนงามเฝ้าตามฝัน
สาวที่ฉันหลงไหลไล่ตามกล่อม
แสนน่ารักหนักหนาโสภาพร้อม
กลับไปยอม"ทอม"เข้าเฝ้าเสียดาย

หนุ่มผิดหวังครั้งนี้มีไม่น้อย
ที่เฝ้าคอยแอบหวังตั้งใจหมาย
เธอฝากใจให้ทอมพร้อมทิ้งชาย
เธอกลับกลายเป็นดี้ต้องลี้ไกล

เธอมีสิทธิ์คิดรักสมัครฝัน
ร่วมผูกพันกับทอมพร้อมอยู่ใกล้
สิทธิ์เสรีมีพร้อมย่อมตามใจ
จะรักใครมีสิทธิ์คิดจะทำ

แล้วเหล่าชายหลายคนทนผิดหวัง
คงต้องตั้งใจใหม่ใช่นึกขำ
มองกระเทยเชยชิดติดประจำ
ทนกลืนกล้ำเพราะเธอเลือกเจอทอม............อิอิ

สล่าผิน
30พค.2554

[จ้อง เจรียงคำ]

ถ้าหากเธอเมินหมายชายทั้งแท่ง
อยากเปลี่ยนแปลงสัมพันธ์อันเคยหอม
ระหว่างเราไร้ค่าถ้าเธอพร้อม
ก็ยินดียินยอม..จะตรอมตรม

อกสามศอกสองคืบซอกหลืบซ้าย
มันคล้ายคล้าย..ขัดขืนต่อขื่นขม
ที่อาจไม่สามารถตัดขาดปม
เมื่อรักล่ม..ใช่พ่ายชายชาตรี

แน่ที่สุดจุดนี้พี่เจ็บปวด
แต่ยิ่งยวดใหญ่นักคือศักดิ์ศรี
ต้องเสียนุชสุดใจให้นารี
ปวดฤดี..แทบดับทั้งอับอาย

มันสลับสับสนระคนเจ็บ
เสมือนเหน็บดวงจินต์สิ้นความหมาย
ก่อนยินยอมแยกทางอย่างง่ายดาย
ขอโทษแทนน้องชาย..ไร้น้ำยา.. ขำๆนะครับ ขออภัย

[บ้านริมโขง]

แล้วจะถามทำไมเมื่อใจมั่น
เรื่องเสพสันต์อยู่ที่ใจใครหล่อหลอม
เมื่อเธอรักเธอชอบปลอบพะยอม
เธอก็พร้อมพลีร่างวางเดิมพัน

แต่ขอบอกไว้ก่อนให้หล่อนรู้
สิ่งมีอยู่ได้ไม่ครบสบสุขสันต์
เธอได้คู่แต่ใช่อยู่ดูดีกัน
ไม่นานวันต้องกระทบลงตบมือ

เขาไม่มีอย่างหมายชายมีอยู่
จะอดสูดูอัดอั้นไม่หวั่นหรือ
หากมีต่างแสนเพลินเกินเล่าลือ
เสียงอื้อฮือ..! ทั่วคุ้งทุ่งลับแล

เถิด..ไม่ห้าม ตามใจ ให้ประจักษ์
ด้วยความรักเลือกได้ดั่งหมายแข
หากยามใดดินฟ้าพาผันแปร
สงสารแท้นาดอน..ต้องวอนพรหม.

"บ้านริมโขง"

[สล่าผิน]

หวังห้ามนุชสุดยากหากคิดห้าม
จำต้องตามแต่ใจไม่อาจข่ม
คู่นารีมีเกล่อเธอภิรมย์
ชายชวดชมเธอได้เธอไม่แล

หากนารีมีใจไปแบบนี้
อีกหน่อยมีสาวไหนไร้สาวแน่
น่าสงสารท่านชายหลายดวงแด
เป็นชายแท้ทำไงสาวไม่มอง

หากชายแท้แต่ขาดสวาทสาว
ต้องปวดร้าวระทมแสนตรมหมอง
หาคู่ชายอายตนบนครรลอง
เพราะใจของชายแท้แค่นารี

จึงขอเตือนถึงชายทั้งหลายทราบ
จงเข็ดหลาบอย่าเลวร้ายขายศักดิ์ศรี
อย่าดูหมิ่นเหยียดหยามข้ามสตรี
จงทำดีทุกอย่างให้นางปอง

สล่าผิน

[--ณัชชา--]

เป็นนานาจิตตังอย่าชังหน้า
ใช่โกรธาผู้ชายให้หม่นหมอง
เพียงแค่เห็นธาตุแท้เลิกแลมอง
คบผู้ชายรกสมองตรองให้ดี

รักผู้หญิงด้วยกันฉันมีสุข
ลืมความทุกข์ในใจไม่เสียศรี
พวกผู้ชายใจเสือเบื่อเต็มที
คบสตรีสบายใจไม่เปลืองตัว

[บ้านริมโขง]

เป็นนานาจิตตังอย่าชังหน้า
ใช่โกรธาผู้ชายให้หม่นหมอง
เพียงแค่เห็นธาตุแท้เลิกแลมอง
คบผู้ชายรกสมองตรองให้ดี

รักผู้หญิงด้วยกันฉันมีสุข
ลืมความทุกข์ในใจไม่เสียศรี
พวกผู้ชายใจเสือเบื่อเต็มที
คบสตรีสบายใจไม่เปลืองตัว.....ณัชชา

เห็นธาตุแท้ของชายกลับกลายเปลี่ยน
เป็นบทเรียนว่าชายคล้ายกันทั่ว
แต่ความจริงหญิงคิดผิดที่กลัว
ดูเหมือนมั่วเหมาหมดกดอารมณ์

เลือกชายจริงหญิงเฟื้องเปลืองทั้งนั้น
เพราะรักกันต้องเรียงเคียงคู่สม
ต่างก็จ่ายขายอยากฝากชื่นชม
คุณหรือผมก็ต้องเปลืองเรื่องหมดแรง..

อิ อิ อยู่เฉยๆ ไม่ได้หร๊อก..

"บ้านริมโขง"

[--ณัชชา--]

มิได้เก็บกดอารมณ์กลับชมชื่น
มีดาษดื่นผู้ชายใจเสแสร้ง
ล้วนแต่เรื่องความคิดจิตระแวง
ชอบสำแดงตัวว่า "ข้าแน่จริง"

พอรู้ทันวันนี้ก็หนีหลบ
มันน่าคบตรงไหนชายกลอกกลิ้ง
เห็นแต่พวกปลิ้นปลอกหลอกอย่างลิง
ทำเย่อหยิ่งยิ่งนักรักไม่ลง

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ไม่เคยแย่งของใครให้ใจช้ำ
ยังคงย้ำจุดยืนทุกคืนค่ำ
คิดแบ่งใจใครไปไม่เคยทำ
หรือเหยียบย่ำใจใครทำไม่เป็น

ถึงอายุย่างใกล้วัยสามสิบ
คานลิบลิบตรงหน้าในตาเห็น
นั่นไม่ใช่เรื่องแปลกแยกประเด็น
แม้ยากเข็ญอดสูเรื่องคู่ครอง

ถึงไม่ สวยรวยร่างอย่างนางฟ้า
ทอดสายตามองชายในทั้งผอง
หลายหนุ่มที่ติดป้ายไว้ว่าจอง
ไม่เคยมองซักคนไม่สนใจ

ก็มีบ้างเผลอไผลไปชั่วครู่
แต่ก็รู้เหมือนกันมันไม่ใช่
ปิดประตูรีบสลัดตัดออกไป
ป้องกันไว้ก่อนถลำใจกล้ำเกิน

ใจหนึ่งเบื่อเหลือทนคนรอบข้าง
จิตคงว่างถามไถ่ทำให้เขิน
ว่าวันไหนเมื่อไหร่ได้บัตรเชิญ
มีคนเดินพาสู่ประตูวิวาห์

ทุกคำถามเหมือนไฟเผาไหม้จิต
มันเป็นสิทธิ์เสรีฉันนี่หว่า
ฉันจะรักชอบใครไยนำพา
ผิดไหมถ้าจะเอ่ยปากว่ารักทอม

ณัชชา

ผิดหรือไม่ใครเล่าเข้าใจซึ้ง
ยากหยั่งถึงหัวใจในทุกหย่อม
ผิดหรือถูกอย่างไรถ้าใจยอม
แม้คนอื่นหว่านล้อมย่อมไม่ฟัง

จะถูกผิดคิดเอาตัวเราแหละ
อาจถูกแขวะแคะค่อนตาร้อนมั่ง
ถ้าเรามั่นฉันนี้ไม่อินัง
รักทอมหวังไม่ผิดเป็นสิทธิ์เธอ

 

"กานต์ฑิตา"
๓๐ พฤษภาคม ๒๕๕๔

[บ้านริมโขง]

มิได้เก็บกดอารมณ์กลับชมชื่น
มีดาษดื่นผู้ชายใจเสแสร้ง
ล้วนแต่เรื่องความคิดจิตระแวง
ชอบสำแดงตัวว่า "ข้าแน่จริง"

พอรู้ทันวันนี้ก็หนีหลบ
มันน่าคบตรงไหนชายกลอกกลิ้ง
เห็นแต่พวกปลิ้นปลอกหลอกอย่างลิง
ทำเย่อหยิ่งยิ่งนักรักไม่ลง

ถ้ารู้ทันแล้วไงไยต้องเศร้า
รู้ไม่เท่าต่างหากปากเลยหลง
บอกว่าแค้นแสนแค้นแม้นปลดปลง
ก็ไม่หลงรักชายคล้ายยิ่งกลัว

นี่แหละหนาปากว่าตาขยิบ
ทำมุบมิบนินทาน่าชวนหัว
ชายไม่รักว่าชายไม่หมายตัว
ก็เนียนัวอย่างงี้...พี่รักไง ?

"บ้านริมโขง"

[--ณัชชา--]

นั่นเห็นไหมปากกล้าทำก๋ากั่น
ไม่มีวันที่จะเวียนเปลี่ยนนิสัย
หากจะพูดรวมกัน.....สันอะไร
ทำปากไวไม่ระวังไม่ยั้งคิด

นับเป็นบุญกลับใจได้แต่ต้น
รู้ทันคนหยาบหยามเที่ยวตามติด
ถ้าหลวมตัวเชื่อเขาเฝ้าผูกมิตร
ทั้งชีวิตฉันคงลงนรก

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

เฝ้าอ่านครบจบบททุกพจน์แจ้ง
กลอนสำแดงแบ่งหลายมากมายเรื่อง
บ้างน่าคิดจิตฉันพลันประเทือง
บ้างขุ่นเคืองเรื่องราวที่สาวมา

หลากความคิดสิทธิ์ชนทุกคนทราบ
เลยเห็นภาพหาบใจใครโหยหา
หญิงหรือชายหลายอย่างต่างนานา
หากเมินหน้าครานี้ชายลี้ภัย

ถ้าชายมิมองหญิงแล้วทิ้งขว้าง
แล้วตามทางข้างชายเสียดายไหม
หญิงมิคบหลบหน้าจะว่าใด
หากชายไซร้ไปหมายชายด้วยกัน

 

โอ๊ะ..โอววว ขำๆนะครับ

บัณฑิตเมืองสิงห์

[sugarplus]

ฝากให้คิดผลิตยาดีกว่าไหม
เผิ่อเอาไว้รักษาโรคหายโศกศัลย์
เก่งเรื่องยาก็ใช้ยารักษามัน
หากถึงขั้นทำได้หายปรวนแปร

รักษาโรคผิดเพศสำเร็จได้
รักษาให้เข้าที่มีทางแก้
หญิงรักชายชายรักหญิงยิ่งต้องแค
สุขที่แท้เมื่อเราเข้าถูกทาง

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~รักเทียบเทียม เปี่ยมเท่ากัน~


เพียงสองจินต์ ยินยอม จะทอมดี้
หรือจะทอม ดันดี ต้องตีเข่า (เกี่ยวกันไหม)
ถ้าเคียงคู่ รู้ซึ้ง หนึ่งใจเรา
นั้นเทียมเท่า รักงาม ตามครรลอง

ผิดหรือถูก ผูกผล บนสำนึก
ความรู้สึก ใดเล่า เจ้าสนอง
หรือเพียงเล่ห์ เพทุบาย ใช่หมายปอง
หรือคิดครอง เคียงใคร่..ใจรู้ดี

ถึงหน่อเนื้อ เชื้อพันธุ์ นั้นแตกต่าง
ก็มิขั้น กั้นกาง ทางสุขขี
รักเราสอง ครองคู่ สู่ฉิมพลี
ไร้นาที ปีศก ให้วกวน

เพียงมั่นใจ ในรัก ด้วยหนักแน่น
จะหมื่นแสน ขวากหนาม ก็ข้ามพ้น
ทอมหรือเทียม เปี่ยมได้ ด้วยใจดล
เพียงสองคน คิดแยบ แบบเจือจุน

แม้ผู้ชาย หลายคน ต้องทนเหงา
เพราะตัวเจ้า เลือกทอม พร้อมอุดหนุน
แต่สักวัน ผันจิต ทิศสมดุลย์
โลกคงหมุน คืนกลับ รับทำนอง

ด้วยสาเหตุ ไหนหนอ ข้อยบ่รู้
แต่เมื่อดู เหตุผล คนทั้งสอง
ก็เห็นฝัน มั่นจิต คิดสมปอง
ด้วยหมายครอง คล้องคู่ สู่วิวาห์

จึ่งไม่ผิด สิทธิ์สม อารมณ์ร่วม
หากหลอมรวม จิตผนึก พร้อมศึกษา
เพียงอยู่เหนือ เนื้อเพศ เหตุกามา
นั่นมีค่า สมศักดิ์..รักงดงาม


   ให้สมปรารถนาเถิดหนอ ท่านเอ๋ย
 
 
บอม ซอง ดุ๊ก

[Music]

ขอโทษณัช..คนดี..สุดที่รัก
ยุ่งงานหลัก..งานรอง..ยากมองข้าม

พบวลี...มีใจในเนื้อความ
แม่นงราม..เปรยประเด็นที่เป็นไป

มันยากแท้ขุดพบ..ใครครบสูตร
รักดื่มดูดหมดหวาน..ก็พาลได้

อย่าเปลี่ยนแนวแววกลบ..เมื่อคบใคร
รักเพราะใจ..ใช่เพราะเจอ..ปรนเปรอลวง

ความยุ่งใจในมนุษย์..ยากหยุดพิศ
ด้วยต่างคน ต่างคิด...ได้ทุกช่วง

รักมิยอมเปลี่ยนแปลง....เป็นแรงทวง
สุดาดวง..เปรียบประชด..ให้มดครวญ


**หญิง..เข้าใจในหญิง..ดีที่สุด.../...แต่เมื่อถึงจุด..สุภาพบุรุษ..อาจเข้าใจกว่า**

[ทอฝัน]

ไม่เคยแย่งของใครให้ใจช้ำ
ยังคงย้ำจุดยืนทุกคืนค่ำ
คิดแบ่งใจใครไปไม่เคยทำ
หรือเหยียบย่ำใจใครทำไม่เป็น

ถึงอายุย่างใกล้วัยสามสิบ
คานลิบลิบตรงหน้าในตาเห็น
นั่นไม่ใช่เรื่องแปลกแยกประเด็น
แม้ยากเข็ญอดสูเรื่องคู่ครอง

ถึงไม่ สวยรวยร่างอย่างนางฟ้า
ทอดสายตามองชายในทั้งผอง
หลายหนุ่มที่ติดป้ายไว้ว่าจอง
ไม่เคยมองซักคนไม่สนใจ

ก็มีบ้างเผลอไผลไปชั่วครู่
แต่ก็รู้เหมือนกันมันไม่ใช่
ปิดประตูรีบสลัดตัดออกไป
ป้องกันไว้ก่อนถลำใจกล้ำเกิน

ใจหนึ่งเบื่อเหลือทนคนรอบข้าง
จิตคงว่างถามไถ่ทำให้เขิน
ว่าวันไหนเมื่อไหร่ได้บัตรเชิญ
มีคนเดินพาสู่ประตูวิวาห์

ทุกคำถามเหมือนไฟเผาไหม้จิต
มันเป็นสิทธิ์เสรีฉันนี่หว่า
ฉันจะรักชอบใครไยนำพา
ผิดไหมถ้าจะเอ่ยปากว่ารักทอม

...พูดไม่ออกโอ้ใจเอาไงนี่
เจรจาพาทีละมุนละม่อม
อยากเอ่ยออกบอกความตามเพื่อนบอมฯ
เกรงจะงอมเพราะคำคนย่ำยี

...ผิดไหมเล่าถ้าเราจะไม่ตอบ
แม้รักชอบอยู่หนา"ณัชชา"นี่
เธอคือหนึ่งยอดมิตรอิสตรี
แสนลึกซึ้งเกินที่จะกล่าวคำ

...หลับตาลงส่งสารผ่านดวงจิต
สื่อลิขิตขานไขละไมพร่ำ
หากคลื่นตรงจูนติดนิมิตจำ
คงเข้าใจลำนำที่ร่ำเรียง...

...แจมแค่นี้นะฮะณัช ที่เหลือใช้โทรจิต...//ดรีม

[--ณัชชา--]

พี่มิวสิคคนดีสุดที่รัก
เพิ่งประจักษ์ว่าง่ายหาใดเหมือน
ณัชจึงฝากถ้อยคำมาย้ำเตือน
ณัชพบเพื่อนรู้ใจรักตายเลย

[บ้านริมโขง]

**หญิง..เข้าใจในหญิง..ดีที่สุด.../...แต่เมื่อถึงจุด..สุภาพบุรุษ..อาจเข้าใจกว่า**
   Music

บทสรุปที่เห็นเด่นชัดไหม ?
ช่างได้ใจผมจริงแม่หญิงเอ๋ย
เมื่อถึงจุด จุด จุด สุดเสบย
ไฉนเลยจะเท่า...เราผู้ชาย

ไม่ว่าใครถ้ารักมักที่ชอบ
หาคำตอบสุดทางวางเป้าหมาย
ต้องชายจริงหญิงแท้แน่เลยนาย
สืบสกุลมากหลาย...จากชายจริง....โห่...ฮิ้วววว....

[Music]

 


พอได้ที..พี่จ๋า..ผวาปีก
หาแนวฉีก เช่นเชื้อ ว่าเหนือหญิง
น้องวางหมาก ไว้ล่อ แต่ขอติง
จุดแอบอิง ใช่ชาย รู้ใจคอ

 

สำคัญตรง บุรุษ คือจุดแยก
เข้ามาแทรก มาสวม เพื่อร่วมหอ
หวังผู้สืบสกุล..ต้องลุ้นรอ
น้ำตาคลอ ยอมทน..แบบจนใจ

 

เมื่อคำถาม "ผิดไหม? รักใคร่หญิง"
ตอบแบบหยิ่ง..ด้วยซ้ำ..ว่า..ทำได้
และถ้าเจ้า คิดเผื่อ มีเยื่อใย
อย่าร่ำไร...อยู่เลย..เดี๋ยวเคยตัว



      

      .....ดีใจด้วยที่น้องณัช..  ..ลงรูปเป็นแล้วววววว.....    

[amika29]

ฝากให้คิดผลิตยาดีกว่าไหม
เผิ่อเอาไว้รักษาโรคหายโศกศัลย์
เก่งเรื่องยาก็ใช้ยารักษามัน
หากถึงขั้นทำได้หายปรวนแปร

รักษาโรคผิดเพศสำเร็จได้
รักษาให้เข้าที่มีทางแก้
หญิงรักชายชายรักหญิงยิ่งต้องแค
สุขที่แท้เมื่อเราเข้าถูกทาง

....คู่ชีวิต....
คือเพื่อนช่วยคิด และชิดใกล้
คือใครซักคนที่คอยหวง ห่วงใย
คือคนที่หัวใจ มีความสุขเมื่อใกล้เสมอมา

คือผู้ให้คำปรึกษา แนะว่าถูกผิด
ไม่ได้แค่คิดแต่จะผลิตลูกหรอกหนา
ความสุขมีหลายที่ใช่แค่จ้ำจี้นี่นา
เพราะงันคบทอม "ไม่ต้องรักษา" แค่เลิกใช้สายตาแทนหัวใจ

เมื่อตื่นขึ้นมาแล้วยอมรับว่าโลกไม่แบน
จะเปิดใจรับทอมเป็นแฟน ผิดตรงไหน
แค่ต้องการคู่ชีวิตสักคน อย่าไปสนคำนำหน้าว่าอะไร
แค่ใจบอกว่า "ใช่" จะคิดมากทำไม คบไปเลย

 emo_85ว่าแต่เค้าลงรูปกันยังไงล่ะเนี่ยทำไม่เป็น