29 พฤษภาคม 2011, 04:55:PM |
ปุถุชน ฅนธรรมดา
Special Class LV3.9 นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 102
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 120
~** กวีจร กลอนร่าย มั่นรัก อักษรา **~
|
|
« เมื่อ: 29 พฤษภาคม 2011, 04:55:PM » |
ชุมชน
|
~ เพียงลม พัดผ่าน ~ ( บทกวีตามใจ...ฅนจร )
ผิวหวิวแผ่วแว่วไผ่ไหว พานหวานลางร้างใช่ใจ ใครใคร่เคียงเพียงคืนกลืน
จางจางเจือเจือจืดจืด ชืดชืดชาชาฝืนฝืน ร้างล้างราลารื่นลื่น กลับเกลือกกลอกกลืนเกี่ยวกร
ลมเอยเปรยผ่านซ่านซึ้ง คำนึงพึงหน่ายถ่ายถอน พัดแล้วแผ่วผ่านสัญจร แรมรอนตอนร้างห่างลา
ล่องลิ่วผิวผ่านย่านหย่อม อ้อย่อมน้อมซู่ลู่หา ด้วยแรงแห่งซัดพัดพา โชยมาคราชื่นรื่นรมย์
เล้าโลมโหมโปรยโชยชื่น ค่ำคืนกลืนกลายคลายขม รอยท้อรอถางทางตรม จ่อมจมถมทับกับกาล
ฤาปรายกรายรีดกรีดเนื้อ แล่เถือเกลือทาพล่าผลาญ ลมผิวหวิวแว่วแผ่วพาน ดังกาลผ่านแล้วแจวจร ฯ
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ทอฝัน, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ฌลา, แป้งน้ำ, ~ploy pim~, ดอกกระเจียว, นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, ♥ กานต์ฑิตา ♥, victoria's secret, บ้านริมโขง, สะเลเต, รพีกาญจน์, เมฆา...
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
29 พฤษภาคม 2011, 05:31:PM |
ฌลา
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 29 พฤษภาคม 2011, 05:31:PM » |
ชุมชน
|
...ภายใต้ท้องฟ้ากว้าง... สายลมพัดเบาบาง....ให้หวั่นไหว แสงแดดโรยลา...เหมือนกับความห่วงหา...ของใจ หมดแล้วใช่หรือไม่....กับความรักที่ได้...จากเธอ
...ภายใต้ท้องฟ้ากว้าง... ฉันยังคงอ้างว้าง....อยู่เสมอ... แม้ยืนอยู่เคียงข้าง...แต่กลับยิ่งรู้สึกเหินห่าง...จากเธอ ทุกครั้งที่พบเจอ...กลับยิ่งตอกย้ำให้รู้ว่าเธอ...จะไป...
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : แป้งน้ำ, ทอฝัน, ~ploy pim~, ดอกกระเจียว, นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, ♥ กานต์ฑิตา ♥, victoria's secret, บ้านริมโขง, ปุถุชน ฅนธรรมดา, สะเลเต, รพีกาญจน์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เมฆา...
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
รวมกลอน
|
|
|
29 พฤษภาคม 2011, 05:41:PM |
ทอฝัน
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 29 พฤษภาคม 2011, 05:41:PM » |
ชุมชน
|
...วอยวอยหวิว ว่อนว้าง ควะคว้างเคลื่อน เพียงสะเทือน ยอดหญ้า ผวาอ่อน กลิ่นดินเก่า เคล้าคลุ้ง ณ ทุ่งดอน สายลมรอน คล้ายเพื่อน เตือนสำนึก
...ละมุนปุย เมฆบาง ลอยกลางฟ้า เกาะกลุ่มเกี่ยว เลี้ยวพา มาผนึก เปลี่ยนรูปร่าง ต่างแปลง แฝงลุ่มลึก ตามคิดนึก หมายมั่น ให้ผันไป
...คราครู่เดียว กลับกลาย สลายร่าง ละอองจาง ลอยจร เปลี่ยนก้อนใหม่ มิอาจยั้ง ให้อยู่ ณ หมู่ใด จำต้องไกล ถูกแกล้ง ด้วยแรงลม
...ฟ้าสีฟ้า ตอนนี้ เปลี่ยนสีแล้ว มองเห็นแนว เมฆต่ำ สีดำข่ม ดอกหญ้าไหว ไกวซัด ระบัดพรม ความรื่นรมณ์ คลี่คลาย คล้ายจะรู้
...ครืนครืนคราง สะเทือน เริ่มเยือนถี่ แปลบปลาบมี แสงวาบ ลงทาบสู่ กรรโชกซ้ำ อีกคราว ก็กราวกรู พร่างสายพรู ชำแรก เข้าแทรกดิน
...เพียงพัดผ่าน ห้วงหาว หนาวเพียงนี้ ลมช่างไม่ ปราณี คนพลัดถิ่น ต้องเปียกปอน หลบหลีก ปลีกชีวิน วอนลมผิน เมฆฝน พ้นชีวัน...
.................อืมม์...//ทอฝัน
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ช่ออักษราลี, ~ploy pim~, แป้งน้ำ, ดอกกระเจียว, นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, ♥ กานต์ฑิตา ♥, victoria's secret, บ้านริมโขง, ปุถุชน ฅนธรรมดา, รพีกาญจน์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เมฆา...
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
29 พฤษภาคม 2011, 06:27:PM |
|
|
30 พฤษภาคม 2011, 07:20:AM |
|
|
|