ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[หนามเตย]

คิดถึงนะรู้มั๊ยใครคนหนึ่ง
ยังรำพึงห่วงใยในใจฉัน
เฝ้าคิดถึงคนดีทุกวี่วัน
ในใจนั้นเฝ้าคิดถึงคนึงครวญ
หายไปใหนดวงใจที่หลงเฝ้า
หรือมัวเมาหลงอยู่ที่ใหนหนา
รู้หรือไม่ใจฉันคอยเธอกลับมา
เฝ้าเรียกหาทุกนาทีที่รอคอย..


อิอิ...ผิดหัวข้อ ขออภัยนะคะ


    emo_50หนามเตย

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

" รอเธอกลับมา "

รอเธอกลับ เสมอ รอเธอกลับ
อย่าไปลับ  ดับลา  พาเสียศูนย์
คิดถึงพี่  ที่รัก  ทุกอณูน
ทวีคูณ  พูนเพิ่ม เติมทุกวัน

กลัวพี่ห่าง  ร้างลา  พาอับฉา
กลัวใจเหงา  เศร้าหนัก  รักเพ้อฝัน
กลัวคนดี  มีใคร  ไม่รักกัน
กลัวพี่นั้น  ผันแปร  แปรเปลี่ยนไป

น้องยังรอ  คงยัง  น้องยังรอ
มีพี่ก่อ  ต่อรัก  มักหวั่นไหว
คำที่พร่ำ  ขอจง  มาจากใจ
ด้วยอุ่นไอ  ใจนี้   อยากมีคุณ

พระอาทิตย์อัสดง

"ใครทำให้ฉันเสียความรู้สึกไม่อยากแต่งกลอน"

ใครนะใคร  ใครกัน  ช่างทำได้
หรือว่าไป  พี่เอง  ที่สับสน
หรือกลัวใคร  มาตาม  ยามวกวน
คงทุกข์ทน  จนมุม  ให้สุมอก 

แต่ว่าไป  ไม่แต่ง  แข่งกันหรือ
แต่ฝีมือ  น้องหนู  คงต้องหมก
ห่างจากพี่  มากมาย  คล้ายลูกนก
คงต้องตก  ต๊กใจ  พี่โมคราง 

พระอาทิตย์อัสดง

น้องดง  เหมา 2 หัวข้อ เลยแล้วกัน อิอิ แกล้งทั้ง 2คนเลยนะ จัดไปให้ล่ะ

หัวข้อต่อไป  " หนึ่งหยาดหยดพิรุณ .... ไหลสู่ดวงจิต "

[แม่ค้าหน้าหวาน]

" หนึ่งหยาดหยดพิรุณ .... ไหลสู่ดวงจิต "

๏ ระบัดพลิ้วปลิวไหวไผ่ลมล้อ
โอนเอนกอ-หน่อซับกับไอฝน
กรุ่นละมุนอุ่นดินเคล้ากลิ่นตน
ด้วยดวงมน-วนเวียนเรียนรู้กัน

๏ หยดพิรุณหล่นร่วงสู่ดวงจิต
ใช่ยาพิษกร่อนใจจนไหวหวั่น
หากแต่เพียงชุ่มชื่นอยู่คืนวัน
อยู่เคียงฝันสานทักรักเปียกปอน

~แม่ค้าหน้าหวาน~

หัวข้อต่อไปนะค่ะ "พรมฝัน...มั่นรัก" 

เชิญต่อค่ะ 

[ปุถุชน ฅนธรรมดา]

~พรมฝัน...มั่นรัก~



ร้อยเรียงรักถักทอให้ห่อห่ม
พร้อมพร่างพรมพลิ้วผ่านดังม่านสวย
มาสอดส่อสื่อใจให้อำนวย
ระรินรวยรอยรักให้ทักทาย

สองเส้นสายใยก่อที่ทอถัก
สองหัวใจใฝ่ปักจักทอสาย
สองร่วมสานผ่านซึ้งเป็นหนึ่งกาย
ด้วยมั่นหมายแน่นตรึงเป็นหนึ่งทรวง

จึงปรายผ่านพร่างพรมมาห่มรัก
ด้วยแน่นหนักรักซร้องให้ส่องสรวง
พรมด้วยฝันมั่นรักกับดาดวง
กาลลับล่วงเลยลิ่วยังพลิ้วพรม ฯ





~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~

หัวข้อต่อไป "สบตา...ผ่านฟ้าไกล" ครับผม

[ฉันเอง]

"สบตา...ผ่านฟ้าไกล"


แม้จะไกลถึงไหน  แค่ปลายฟ้า
สุดสายตาพาใจ  ให้ไปถึง
ในห้วงลึกแห่งฝัน  นั้นตราตรึง
ไม่คำนึงว่าใกล้ไกล  ใจตามทัน

หากเธอรักภักดี   พี่ขอกล่าว
ไม่รวดร้าวคราวใด  ได้เหหัน
สบสายตาผ่านฟ้าไกล  ให้แจ่มจันทร์
ในทุกวันฝากลมแรง  แฝงให้ไป

ฉันเอง..

"นิยามรักของเธอ  เป็นเช่นไร"
เชิญเลยคับ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

"นิยามรักของเธอ  เป็นเช่นไร"

นิยามรัก  ไมมี  ในสมอง
ไม่จับจอง  ห้องหับ  กับคนไหน
แค่ที่รู้  ดูคน  ไม่หลายใจ
จะมีไหม  ใครสักคน  ทน"อัสดง"

น้องไม่ชอบ  ตอบเลย  น้องไม่ชอบ
อย่ามาสอบ  ลอบถาม  ความให้หลง
นิยามรัก  ภักดี  และซื่อตรง
ต้องมั่นคง  ส่งเสริม  เพิ่มความดี

คุยง่ายง่าย  หายใจ  ไม่ติดขัด
ถ้อยความชัด  วัดใจ  ไปเลยพี่
อย่าเกะกะ  ระราน  พาลชีวี
ถ้อยวจี  ที่บอก  ไม่หลอกลวง

พระอาทิตย์อัสดง

หัวข้อต่อไป  " วจีหวาน เริงรส  พจน์ไม่ลวง "  พี่แม่ค้าขอยืมสโลแกนหน่อยนะค่ะ พอดีชอบ 

[พรายม่าน]

" วจีหวาน เริงรส  พจน์ไม่ลวง "

ไม่มีหวานอะไรจะไม่หลอก
ให้ฉ่ำทิพย์หยิบบอก ออกแดนสรวง
ก็น้ำตาลลอกสียังมีลวง
เอาอะไรกับห้วงบ่วงคำคน

ลองกระเทาะเคาะเคลือบที่เหลือบสี
บรเพ็ดดีๆวจีหล่น
คำยิ่งหวานขานเพราะยิ่งเยาะปน
เป็นมดปลวกลวกตน บนน้ำตาล ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๑.๐๖.๕๔

หัวข้อต่อไป “ไหนว่าดีไม่พอ”

[ไม่รู้ใจ]

"ไหนว่าดีไม่พอ"

ก็เพราะคิดว่า.....ไม่ดีพอ
ถึงได้ง้อ....แค่พอดี
อย่าเพิ่งเหลิง สิ คุณพี่
เดี๋ยวเกิดบ้าจี้....ไม่ง้อ....แล้วทำไง

ต่อได้แค่นี้.......
หัวข้อท่านพี่นี้....โหดจัง.....รู้ไหม
ทั้งเค้น...ทั้งขู่เข็ญ....เหงื่อกระเซ็น.....น้ำตาไหล
คนอะไร.....ช่างใจร้าย......ทำกันได้ลงคอ

ไม่รู้ใจ

(แค่เห็นหัวข้อแต่ละครั้ง ก็อยากลงไปชักดิ้น ชักงอแล้ว
แต่งไปแต่งมา ไม่รู้จะเป็นกลอนเปล่า ได้ ป่ะ เนี่ยยย
ต้องพยายาม มั่ว จนจบอีก.......(แซวเล่นนะจ๊ะ))

กลอนผิดพลาด ขออภัยนะคะ  มันตื้อ น่ะ

หัวข้อใหม่ จ้า     "ที่ตรงนี้"

[รพีกาญจน์]

ที่ตรงนี้ มีดี ที่ตรงนี้
จะไม่หนี ตรงนี้ ไปที่ไหน
ถึงจะมี ที่อื่น หวานชื่นใจ
จะอยู่ใกล้ ไม่ไกล ไปจากเธอ

ที่ตรงอื่น หมื่นแสน ไม่แม้นเทียบ
เอามาเปรียบ เทียมไว้ ได้เสมอ
ถึงจะดำ คร่ำค่า ว่าเลิศเลอ
ใจเสนอ อยู่ยง ที่ตรงนี้

รพีกาญจน์ 59

(ไม่รู้ว่า..เขียนได้อย่างไร)

หัวข้อใหม่   " พรุ่งนี้เช้า "

[แป้งน้ำ]

  " พรุ่งนี้เช้า "





วันนี้ . . ยังบอกรักคุณไม่เพียงพอ
พรุ่งนี้ค่อยบอกรักคุณต่อ . .. ดีไหม
คืนนี้พระจันทร์แง้มบานหน้าต่าง . . กล่อมดวงใจ
คงอยากให้ฉันเข้านอนไว ~ไว . . . จะได้รีบตื่นมาบอกรักคุณ

. . . . . . .

เผลอแป๊บเดียวก็จะผ่าน . .. คืนนี้
ออกคำสั่งกับเข็มนาฬิกาอีกที . .. ให้รีบ ~ รีบหมุน
พรุ่งนี้เช้าจะส่ง sms ไปจุมพิตรับอรุณ
อย่าลืมห่มผ้าอุ่น ~ อุ่น . .
คอยก่อนนะคุณ .. . ขอให้ฝันดี~*



. .. หมดแรงแซวอัสดงแล้ว . . แป้งง่วง . . คร่อกก zzZZ . ..
. .. หัวข้อต่อไป "ง่วงนอน" . ..

 

[เมฆา...]

ปุจฉา..."ใครทำให้ฉันเสียความรู้สึกไม่อยากแต่งกลอน"

๐
กลตำราคราคร่ำด้วยคำหยาด
บทวรรคบาทนาฎกรรมย้ำศักดิ์ศรี
ร้อยกรองกลั่นฉันใดในพาที
นั้นคือถ้อยรุจีที่เปี่ยมคุณ
สะท้อนค่าคำคิดสถิตย์อก
ออกหยิบยกเพื่อยาภาษาสุน-
ทรียะศาสตร์สังเคราะห์เพาะอรุณ
ให้อบอุ่นห้องฤดีที่รำพัน
ค้นจากจิตประดิษฐ์เรียงเยี่ยงที่รู้
พึ่งคำครูดูบ้างเพื่อรังสรรค์
ให้ออกมางดงามตามจำนรรค์
ที่จิตฝันต่อคำแล้วนำจาร
บ้างก็เบือนเหมือนว่าค่าตันตีบ
ไร้ซึ่งกลีบแห่งกลอนอักษรหาญ
ขณะจิตคิดพ่ายแก่ภัยพาล
ความรู้สึกนึกซ่านระรานกอง
ไม่อยากต่อแต่งตัดคัดประดิษฐ์
ล้านิมิตมืดมัวหัวสมอง
เคยคิดไขใครกันหยันทำนอง
ให้อกต้องหยุดแต่งสำแดงความ...

วิสัชนา.. "ง่วงนอน"

๐
ครั้นพิเคราะห์เจาะใจใช่ใครอื่น
คนที่ยื่นความเครียดและเหยียดหยาม
ก็คือจิตอีกข้างที่ยังตาม
คอยหาบหามจิตหลักสู่ปลักตรม
ปลักที่ว่าคือนามความย่อท้อ
สร้างหลุมบ่อง่วงหงาวหนาวสะสม
ฉุดใจดีขี้เกียจเดียดคารม
สร้างเนื้อปมบ่มกายหมายทิ้งกลอน
ให้ซึมซับรับเศร้าเข้าสาดส่อง
ดับแสงผ่องแผ้วพาลลานอักษร
ใช้ความง่วงล่วงเกินดำเนินพร
สั่งให้ลืม..สุนทรแล้วนอนไป...
นี่แหล่ะหนอคือเหตุเขตรู้สึก
ทำให้นึกหุนหันและหวั่นไหว
จึงหมายคิดแต่งกลอนตอนหัวใจ
สันต์สดใส...ไม่ง่วงเผื่อทรวงจาร...

ขอรวมหัวข้อของพี่ท่านนะโมกะสาวแป้งไว้ด้วยกันเลยนะครับ..อิอิ
หัวข้อต่อไป....   คำคม-คมขำ   .....เชิญคร้าบบบ...

[พรายม่าน]

"คำคม-คมขำ"

จากคำคม คมขำ เป็นคำขม
คนขำคม ข่มคับ กับคำขื่น
แต่คำขม คมขาด ไม่อาจคืน
เคยครึกครื้น คลื่นคล้ำ เพราะคำคม

คู่เคียงคน คมขำ คืนค่ำคั่น
แค่คลายครัน ครั้นค่ำ เป็นคำขม
ขอคืนค่า คว้าไขว่ ขอดไขว้ตรม
ขืนค่าคม เคว้งคว่ำ ข่มคำคน ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๒.๐๖.๕๔

เอ้า เฮ ! หัวข้อใหม่ “ โลกร้าง”

[อัศจรรย์จิต]

โลกร้าง
สีคงเซียวซีดโทรมเป็นปมด้อย
หากโลกร้อยถ่อยทรามลุกลามหนอ
สิ้นสีสดหมดค่าน่ายกยอ
เหลือเพียงตอต่ำทรุดเกินฉุดรั้ง

เมื่อโลกเสื่อมสูญสิ้นหมดสิ้นซาก
เพราะความอยากจากจิตสร้างคิดผัง
ทำลายโลกสีงามด้วยชิงชัง
ต้องผุพังดังยกขึ้นบรรยาย

ผู้อาศัยไม่ช่วยเอื้ออวยโลก
มัวสับโขกขีดข่วนล้วนกลค่าย
ความเมตตาแห่งธรรมถูกทำลาย
วันสุดท้ายกลายร่างสีฟางโทรม


หัวข้อต่อไป   บ้านร้าง

[กาญจนธโร]

คำคม..คมขำ

ถ้อยคารม คำคม ของคมขำ
ระเรื่อยย้ำ ถลำล่วง บ่วงลมหวาน
ในห้วงจินต์ ถวิลรส พจมาน
รมย์สราญ ซ่านซึ้ง ตรึงติดเนา

กระซิบอ้อน ป้อนหยอด พรอดสนาน
สำเนียงผ่าน ขานซาบ อาบทรวงเหงา
ชโลมชื่น รื่นหู พรูแผ่วเบา
หลงคำเจ้า จึงจดจ่อ รอฟังความ

หฤทัย ไหวหวั่น เพราะฝันถึง
รำพันซึ้ง รึงรัด ระบัดหวาม
หลับหลงเผลอ ละเมอแว่ว แผ่วนงราม
ฤๅพจน์งาม ตามแม่ ติดแต่บรรพ์

ดั่งลำนำ บำบวง สรวงเสนาะ
เฉกฉอเลาะ ธิดาดวง ห้วงสวรรค์
พทีเรียง เพียงเอ่ย เผยจำนรรจ์
ดุจวงวรรณ ชั้นฟ้า มาประโลม

ช่างงามแท้ แม่งามคำ งามน้ำจิต
งามพักตร์พิศ งามองค์ ประจงโฉม
งามจริต กว่าหญิงใด ในโพยม
งามดั่งโสม ส่องฟ้า ในราตรี

คล้ายต้องมนต์ กลใจ ใฝ่จงรัก
มาดมั่นนัก ภักดิ์ชม ฉมฉวี
ตราบชีพวาย หมายที่สุด นุชนรี
คือวจี ที่เอ่ยใว้ ให้สัญญา

ปภัสร์


 

บ้านร้าง

บ้านหลังเก่า ซอมซ่อ รอมร่อหัก
แต่อวลรัก ถักทอ ต่อใยฝัน
พ่อแม่ลูก น้อมเหนี่ยว เกี่ยวสัมพันธ์
ร่วมแบ่งปัน เจือจานสุข ทุกเวลา

บ้านหลังโต โอ่อ่า ค่าร้อยล้าน
เสียงทะเลาะ ระราน พาลเข้าหา
ทั้งแม่พ่อ เพาะบ่ม ขมวาจา
ลูกศึกษา วิชาผล จนเชี่ยวชาญ

จะบ้านเก่า บ้านใหม่ ใช้ใจสร้าง
จะรื้อร้าง บ้านเล็กใหญ่ ใช้ใจผลาญ
บ้านมั่นคง ทรงสุข ไร้ทุกข์ราน
ด้วยใจหว่าน เจือจุน เข้าหนุนนำ

โดนท่านพรายม่านปาดซะ หน้าคะมำเลย
เดี๋ยวขอตัวไปทำแผลก่อน อู้ยยยซี้ดดดด!เจ็บ
เอ้า!หัวข้อต่อไป"คือเสียงเพรียก..จากหัวใจ"
 

 

[ฉันเอง]

"คือเสียงเพรียก..จากหัวใจ"


ร้อยทิวาราตรี มิมีเหมือน
เมื่อได้เยือนกลับถิ่น ไม่สิ้นหวัง
คือเสียงเพรียกจากหัวใจ ใส่พลัง
จะจากไปกี่ครั้ง ก็ยังคอย

จากไปนานค้นหา สิ่งที่หาย
สิ่งที่กายหัวใจ  ไม่ให้ถอย
พบเพียงโลกมายา  ที่ล้าลอย
รอข้าหน่อยถิ่นเก่า  เพียรเฝ้าชม

ฉันเอง..

เธอไม่เคยคิดผูกพัน ~ฉันเข้าใจ

ยืมของน้องแป้งน้ำมาใช้ก่อนนะ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

" เธอไม่คิดจะผูกพัน ~ ฉันเข้าใจ "

"เธอไม่คิดจะผูกพัน .... ฉันเข้าใจ
ก็เมื่อเธอมีใคร .... ที่ไม่ใช่ฉัน
เพราะถึงยังไง .... เธอไม่คิดจะผูกพัน
เราต่างก็รู้กัน .... เมื่อความสัมพันธ์มันสิ้นสุดลง
........

ฉันเองก็จะเข้าใจ
เพราะไม่สามารถ .... บังคับใจคุณให้หลง
ก็แค่ใจมันไม่ยอมที่จะปลง
หัวใจเลยป่นเป็นผง .... ทรงตัวไม่ได้เลย
........

งั้นก็จบกันแค่นี้
เดินจากกันด้วยดี .... แล้วทำเฉยๆ
เป็นอย่างที่คุณคุ้นเคย
ไม่ต้องควงคนใหม่มาเย้ย .... เพราะฉันเมินเฉยไม่รู้สึกอะไร

พระอาทิตย์อัสดง

หัวข้อต่อไป  "เป็นตัวเองดีกว่า ... วุ้ย"  ยืมหน่อยนะค่ะ พี่ ฉันเอง  คนดีของเค้า
ปาดหน้าใครขออภัย  คริคริ  เจ้าของสโลแกน นั่งมองตาปริบๆ จุ๊ฟฟฟฟ

[แป้งน้ำ]

  "เป็นตัวเองดีกว่า ... วุ้ย"




วันนี้ . .. ขอเผยธาตุแท้
เซ็กซี่ตัวแม่ . .. ต้องเรียกพี่
ตาค้างเลยอ่ะดิ่ .. . คนดี
สวยซ่อนรูปอย่างนี้ . .. รู้นะ . . แอบมอง

. . . . .

เป็นตัวเอง . . ดีกว่าวุ้ย
ประเภทเสื้อยืดขาลุย . . . เลิกใส่ให้หมอง
ทั้งบ้านมีแต่สายเดี่ยวเป็นกอง
จีสตริงน่ะเหรอ? . .โอ๊ย! มีเต็มห้อง
ก็มันเป็นของคู่กันอยู่แล้ว

. . . . .
 



. .. หัวข้อต่อไปคงมีแต่อัสดงคนเดียวที่แต่งได้ . . "今 生 住 定" . . โฮ๊ะๆ . ..  (แปลว่าไรหว่า ) . ..
. .. อ่ะ . .. เดี๋ยวจะหาว่าใจร้าย . . เพิ่มตัวเลือกให้อีกหนึ่งหัวข้อ .. "ถ้าแน่จริง . . ก็ทิ้งฉันสิ!!" . ..

[สายใย]

 
"ถ้าแน่จริง . . ก็ทิ้งฉันสิ!!" . ..
.......                         ......

ถ้าแน่จริง  ทิ้งเลย ไม่เคยสน
ถึงรักล้น ก็พร้อม จะยอมพ่าย
ถ้าไม่รัก อย่าหลอก ช่วยบอกชาย
คงไม่ตาย เพราะหญิง เขาทิ้งนิ

ขอยอมรับ ว่าใจ ฉันไม่แน่
ขอยอมแพ้ คำนั้น ทิ้งฉันสิ
ให้เลิกรัก เธอเลย ไม่เคยริ
ยังหวังผลิ เผลอพร่ำ เพิ่มสัมพันธ์

.................................................
...... "ฉันขอโทษ โปรดอภัย หากไม่รัก"...
 

[กัลมลี*]

...... "ฉันขอโทษ โปรดอภัย หากไม่รัก"...


ฉันขอโทษโปรดอภัยหากไม่รัก
ขอโทษที่จมปลักภักดีมั่น
เพ้อฝ่ายเดียวเกี่ยวร้อยรอยผูกพัน
จนเข้าขั้นหลงใหลอยากใกล้ชิด

ไม่รู้เลยเธอเบื่อฉันเหลือหลาย
เบื่อจนสายตาสบเบือนหลบบิด
อกหักนั้นว่าแย่แต่ขอนิด
อย่าตัดมิตรคนนี้ที่แอบรัก



หัวข้อต่อไปค่ะ "โปรดคิดสักนิดก่อนคิดห่าง"

[พรายม่าน]

"โปรดคิดสักนิดก่อนคิดห่าง"

คิดน้อยหน่อยนักคิดสักนิด
ยามชังพอชิดกลับคิดหนัก
เคยคบกลับคลาดประหลาดนัก
เคยรักผลักพลาดประหลาดใจ

เคยคลอเคลียใครกลับไม่คิด
ทุ่มเทชีวิตแล้วคิดไหม
ก่อนเมินมุ่งหมางเลือนห่างไป
คงยากพรากได้ ถ้าใจคิด ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๒.๐๖.๕๔

หัวข้อต่อไป “ กอดใกล้ ไกลกลาย”