ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

"กอดใกล้  ไกลกลาย"

กอดใกล้  ไกลกลาย
คับคล้าย  คลายเคลื่อน
ติตรอง  ต้องเตือน
พบเพื่อน  ผูกพัน

วังเวง วาบหวิว
ผ่านผิว  ผกผัน
จึงจาร  จากจันทร์ 
เก็บกั้น  กล่ำกลืน

พระอาทิตย์อัสดง

พี่ท่าน พรายม่าน น้องดง อยากต่อพี่ท่านเป็นอย่างมาก ถ้าผิดพลาดโปรดชี้แนะด้วยนะค่ะ มั่วจริงๆ เจ้าค่ะ
หัวข้อ  " สุดที่รักคุณโทรมา "

[tina]

...สุดที่รักคุณโทรมา...

มือถือเก่า จอขาวดำ ต้องร่ำไห้
ไร้แสงวิบ กระพริบไว เหมือนใครอื่น
ไร้MissCall รอสายเข้า เฝ้าทุกคืน
แม้เคยยื่น เบอร์ฉัน ปันให้ไป

มิโทรมา ว้าวุ่นใจ รู้ไหมหนอ
ได้แต่รอ ทุกวัน มันไม่ไหว
อยากโทรกลับ เกรงมิรับ กลับตัดไป
เหมือนตัดใจ ไร้เยื่อ ไม่เหลือดี

จึ่งจัดเต็ม เมมชื่อใหม่ ในมือถือ
เปลี่ยนเป็นชื่อ 'สุดที่รัก' ในทุกที่
เมื่อมีใคร โทรหา มาเร็วรี่
เพราะว่ามี "สุดที่รักคุณโทรมา"

สบายใจ ได้มากมาย สบายใจ
ไม่ว่าใคร ต่อใคร ได้โทรหา
ต้องได้รับ กับทุกสาย ที่โทรมา
อาจพูดว่า "สุดที่รัก สวัสดี.."

 

หัวข้อ ต่อไป คือ...

..แค่คนโทรผิด..

[บ้านริมโขง]

...แค่คนโทรผิด

เบอร์ของเรา หลุดไง ให้โทรผิด
ใครหนอคิดแกล้งกันแล้วหันหนี
กดมาเล่น พอรับ กับวลี
“โทรผิดพี่” นี่หนอ ขอโทษกัน

เราไม่ยอมกดตามถามให้รู้
โทรให้ดูนี่ไงใช่หุนหัน
กดทีไรตรงเบอร์เธอทุกวัน
ผูกสัมพันธ์เบอร์ผิด..เป็นมิตรใจ.

เรื่องต่อไป...  “ถ้าหัวใจฉันมีปีกบิน”

[ไม่รู้ใจ]

“ถ้าหัวใจฉันมีปีกบิน”

ดีที่ได้บิน
โผผินไปลับ
ไม่คิดกลายกลับ
พบกับความลวง

หลงพร่ำหลงเพ้อ
ละเมอห่วงหวง
ให้เจ็บช้ำทรวง
ตกบ่วงตรอมตรม

จบแล้วคนดี
พอทีความขม
ขอผ่านลอยลม
ทุกข์จมจากไกล

ไม่รู้ใจ

"ขออย่าได้พบกันอีกเลย"

[สล่าผิน]

"ขออย่าได้พบกันอีกเลย"

เจ็บช้ำนักรักรานถึงกาลจาก
แม้รักมากอย่างไรจำใจหนี
ปล่อยเธอไปไกลแสนแค้นชีวี
ที่เธอมีรักซ้อนซ่อนสำรอง

อย่าได้พบกันอีกขอหลีกเว้น
ห่างกันเช่นรางรถไฟไร้แตะต้อง
ทั้งสองมานขนานกันไร้วันมอง
เราทั้งสองอย่าพบประสบเจอ

เจ็บแล้วจำทำใจให้เข็ดหลาบ
จิตรับทราบการลาอย่าได้เผลอ
ฉันส่วนฉันอย่ารวนเธอส่วนเธอ
อย่าพร่ำเพ้อต่อไปไม่อาวรณ์

เธออยู่เหนือเมื่อรู้ฉันอยู่ใต้
จะขอไม่พบกันเหมือนวันก่อน
จากต้องจากพรากต้องพรากอยากตัดรอน
จะจากจรจนกว่าชีวาวาย

สล่าผิน

หัวข้อต่อไป  "รักที่แหนงหน่าย"

[ไม่รู้ใจ]

"รักที่แหนงหน่าย"

หมดสิ้นเยื่อใย
มิใคร่ถวิลหา
แม้แค่สบตา
อย่ามาเจอกัน

รักแรงแหนงหน่าย
จากกลายมลายฝัน
ไม่ขอผูกพัน
คำมั่นเคยมี

ขอเริ่มก้าวใหม่
ด้วยใจสุขศรี
สดใสชีวี
คนที่รักจริง

ไม่รู้ใจ

"คือคำว่ารัก"

[บ้านริมโขง]

"คือคำว่ารัก"
อะไรหรือ คือคำ ว่ารักนั่น
อะไรกันฉันยังชั่งใจอยู่
เธอฉอเลาะออดอ้อนวอนน่าดู
เธอเคียงคู่ดูแล..แท้คือรัก ?

เธอห่วงหาสารพันยามฉันจาก
เธอสุขมากยามใกล้ได้ประจักษ์
เธออาทรอาลัยยามไกลนัก
คือว่า “รัก”  ได้ไหม ใครตอบที.

 


หัวข้อต่อไป.... “ครวญ”

[สะเลเต]

“ครวญ”

มองทะเลเหว่ว้ามองฟ้าเหงา
ภาพวันเก่าเข้าภวังค์หวังลืมสิ้น
คลื่นซัดทรายกลายเสียงเพียงได้ยิน
ใจพังภินภาพเขาเข้าเวียนวน

ลมเอื่อยเอื่อยเฉื่อยฉิวผิวกายหนาว
แสนปวดร้าวรักทำช้ำหมองหม่น
อยากจะลบลืมใครในกมล
ลืมบางคนเคยรักแค่สักครั้ง

เสียงสะอื้นกลืนหายสลายในอก
น้ำตาตกตรอมใจในความหลัง
ภาพวันเก่าเข้ารุมสุมประดัง
น้ำตาหลั่งรินไหลใจเพ้อครวญ

--- สะเรเต---

หัวข้อต่อไป.... “ นานแค่ไหน..ใจจะลืม ”

[ฉันเอง]

“ นานแค่ไหน..ใจจะลืม ”


มันจบลงแล้วใช่ไหม?  แต่ทำไมฉันไม่รู้สึกอย่างนั้น
ยามลืมตาขึ้นมาในเช้าอีกวัน  นึกว่ายังมีกันอยู่ร่ำไป
มองหา  ยามตื่นมานึกว่าความฝัน ที่ขาดเธอไป มันเกินอภัยแล้วนั่น
สำหรับตัวฉัน  มันก็เหมือนวันวาน“ นานแค่ไหน..ใจจะลืม ”

ไม่เคยคิดมาก่อนตอนรู้จัก
ไม่เคยรักเท่าใครไหนเสมอ
ไม่เคยท้อขอเพียงใจให้ได้เจอ
ไม่เคยเผลอฝากหัวใจให้ใครเลย

รักเพียงเธอเท่านั้น ที่ฉันใฝ่
รักเพียงใจในหวังดี ที่เธอเผย
รักเพียงมั่นฉันรักเธอ เพ้อลงเอย
รักเพียงลมรำเพย เลยต้อง"จำ"

ฉันเอง..

"วันนี้เรายังรักกันอยู่ไหม?"
หัวข้อใหม่  เชิญคับ

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

วันนี้เรายังรักกันอยู่ไหม?
หรืออย่างไรใคร่รู้รักอยู่ไหม
วันนี้เรายังรักสลักใจ
หรือว่าเปลี่ยนแปรไปจากใจเดิม

วันนี้เรายังรักกันอยู่ไหม?
เป็นคำถามอยากให้เข้าใจเพิ่ม
วันนี้เรารักดีไม่มีเติม
หรือแอบเริ่มมีใครมาใกล้ชิด

 

"กานต์ฑิตา"
๓ มิถุนายน ๒๕๕๔

หัวข้อต่อไป....รอคอย.....ค่ะ

[tanapok]

emo_

"รอคอย"

รอคอยเธอหันมามองหน้า
อยากให้เธอหันมามองตาฉัน
หวั่น ๆ รู้ไหม  เมื่อเธอเริ่มไม่ค่อยมองกัน
แม้เป็นแค่ความรู้สึกสั้น ๆ  ฉันก็ไม่อยากให้เธอเป็น

รอคอยเธอบอกเหตุผล
หรือที่เกิดขึ้น แค่หัวใจเธอซุกซน ทำเล่น ๆ
ลองใจกันอีกหรือไร  ขอเธอช่วยไขประเด็น
เหตุผล อะไร มาทำให้เธอกลายเป็น  อื่นไป

รอคอยเธอให้คำตอบ
ยังรักกันเหมือนวันที่มอบหัวใจให้ ใช่ไหม
บอกคนรอคนนี้ที   ช่วยชี้แจงความนัย
รู้ไหม ไม่ว่าจะนานแสนนานเท่าใด  หัวใจยังรอคอย


พี่ไม่รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา........ทำไมรับสายแล้วไม่พูด.....ทดสอบอะไรพี่อีกหรือเปล่า .......
ขอร้อง........อย่าทำให้พี่รู้สึกว่าไร้ค่าที่ไม่สามารถช่วยอะไร หรือปลอบใจ เวลาที่ตัวเองมีปัญหา........
............เห้อ................


หัวข้อต่อไปครับ..........เห็นหัว(ใจ) กันบ้าง    ช่วยระบายทีครับ

 

[กาญจนธโร]

...เห็น(หัว)ใจกันบ้าง...

...บางครั้งสงสัย...
...โทรทีไร..คุณไม่เคยว่าง...
...ความเหงา..คลี่ม่านบางบาง...
...เห็นใจกันบ้าง..อย่าห่างเหินเกินไปนักเลย...

...โทรแค่วันละสี่เวลา...
...ข้อความส่งมา..ชั่วโมงละห้าครั้งคุณยังเฉย...
...เห็นบ้างไหม..หัวใจคนคุ้นเคย...
...คนที่คุณเอ่ย..ว่ารักสุดใจ...

...หรือคุณไม่ต้องการ...
...ถ้าหากรำคาญ..บอกกันตรงๆก็ได้...
...อย่าใช้วิธีเย็นชาเข้าใส่...
...มันโหดร้ายเกินไป..หรือคุณว่าไง...

...ผมแค่ทำตามความรู้สึก...
...ไม่ได้นึกถึงคุณเท่าไหร่...
...ก็มันสุขเวลาที่ทำตามเสียงสั่งจากหัวใจ...
...บอกมาเอาไง..จะเย็นชาต่อไปหรือจะใส่ใจดูแลกัน..หืม!..


เหอะเหอะ!เค้าไม่ทิ้งก็บุญเท่าไหร่แล้ว555+
หัวข้อต่อไปครับ"รอย"เชิญครับ

[พรายม่าน]

“รอย”

แพรพับยับย่นแล้ว         เป็นรอย
อบรีดขีดก็พลอย          ผาดรื้น
ทางเกวียนกดดินดอย   ดาลร่อง
ฝนผ่านลบคมพื้น         กลบพร้อยรอยทาง

แก้วบางพบว่าร้าว         รอยราน
กาวต่อพอใช้งาน          รั่วซ้ำ
ใจคนยิ่งเปราะปาน      ฟองสบู่
เพียงหล่นบนซากช้ำ     ใช่ร้าวแตกเลย ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๓.๐๖.๕๔

หัวข้อต่อไป “จะเก็บไว้นานไหม”

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~“จะเก็บไว้นานไหม”~


กว่าสองเราจะเข้าใจในความรัก
เราต้องผ่านอุปสรรคหนักเพียงไหน
หนึ่งเส้นทางความฝันนั้นทอดไกล
เราต้องใช้ศรัทธาอีกมากมาย

กับเหตุผลใดใดที่ใจคิด
เรามีสิทธิ์เปิดอกยกทอดถ่าย
หนึ่งอารมณ์สีดำจากน้ำลาย
มันทำร้ายรักกร่อนคลอนสัมพันธ์

หนักหรือเบาเรารับมาปรับใช้
เปิดหัวใจใยเยื่อเอื้อแรงฝัน
สุขหรือทุกข์ปลุกใจไว้ผลักดัน
เพื่อเธอฉันวันหน้า..สู่ฟ้างาม

"เธอจะเก็บรักเรานานเท่าไหร่?"
ก็เกินใจฉันจะท้วงหรือทวงถาม
แต่วันนี้...มีเราอยู่คู่นิยาม
เราจะข้ามมันไป..ด้วยรักจริง


  ...ซ้ำใครก็อภัยนะครับ ผมชอบแต่งช้า เฮ้อ

หัวข้อต่อไปคือ"เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม?" (ถ้าผมตั้งหัวข้อยากไปเปลี่ยนเป็นอะไรก็ได้ครับ แค่เกี่ยวกับ"ฟ้า" ก็พอ อิอิ)



บอม ซอง ดุ๊ก

[ไพร พนาวัลย์]

เธอเห็นท้องฟ้านั่นไหม?

ฟ้าเอ๋ยฟ้าแหล่แหล่แลลับหาย(ฟ้าขมุกขมัว)
หัวใจชายแสนเก้อเผลอรักหญิง
รู้ก็รู้ใจภักดิ์สมัครพิง
แต่เกรงกริ่งใจนางจะจางจร

มองฟากฟ้าคราใดจิตใจเศร้า
ความเงียบเหงาเข้าครองจนกองก้อน
มันเกาะกินกายใจให้อาวรณ์
ยังอาทรห่วงหาสุดาดวง

ฟ้าเอ๋ยฟ้าแหล้แหล่ก็แค่นั้น
รอคืนวันผันเปลี่ยนวนเวียนช่วง
แม้ฟ้ามืดเพียงใดดั่งใจลวง
น้ำตาร่วงสั่งฟ้า..อย่าลืมกัน

 

"ปรางค์  สามยอด"

"ขอถ้อยคำสั่งฟ้า..อย่าลืมกัน" เน้อ

[ไม่รู้ใจ]

"ขอถ้อยคำสั่งฟ้า..อย่าลืมกัน"

ฝากดวงดาว พราวฟ้า ว่าคิดถึง
ฝากคะนึง จึงถาม ยามห่วงหา
ฝากคำกลอน วอนเว้า เคล้าลมพา
ฝากสัญญา คราเอ่ย เผยวจี

ฝากแรงใจ ไปเยือน เหมือนดังก่อน
ฝากอวยพร อ้อนฟ้า มาสบศรี
ฝากสัมพันธ์ ฉันท์มิตร จิตเปรมปรีด์
ฝากไมตรี มีมั่น นั้นคงเดิม

ไม่รู้ใจ

ต่อเลย ค่ะ  "ไม่ใช่เรื่องบังเอิญ"

[สุวรรณ]

กอปรศรัทธาพาฝันจากวันก่อน
ด้วยอาทรกลอนกาพย์ภาพเราเสริม
มธุรสจรดคำตามแต่งเติม
สนุกเริ่มกระโน้นเป็นต้นมา


คงไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่ได้พบ
ได้ประสบเกลอกลอนป้อนภาษา
อาจเพราะบุญหนุนสร้างร่วมนำพา
ให้เรามาร้อยเรียงอยู่เคียงกัน


ร่วมด้วยนะคะ "ลิขิตฟ้า" ค่ะ

[[Love]]

 

  ลิขิตฟ้า

ประกาศิต   ลิขิตฟ้า   ให้อาภัพ
ก้มหน้ารับ  ชะตากรรม  นำทุกข์เข็ญ
ไร้ที่ยืน   ฝืนอยู่     สู้ลำเค็ญ
ยังไม่เห็น   จุดหมาย   ที่ปลายทาง

หรือบุญทำ  กรรมเก่า  ของเราก่อ
จึงทุกข์ท้อ   เหลือทน  หรือคนสร้าง
โชคชะตา   ชี้นำ   หรืออำพราง
ให้อยู่อย่าง  สิ้นหวัง  ดั่งลอยแพ


หัวข้อต่อไป  "ความสิ้นหวังค่ะ"

[ไม่รู้ใจ]

"ความสิ้นหวัง"

เหนื่อยและท้อมากมาย
เรื่องหลากหลาย....ทำไมถึงไร้เหตุผล
ช่างเข้าใจยากจริง....นะคน
ใจมันเลยอับจน....ไม่อยากทน....แล้วสิเรา

เมื่อทุกอย่างสิ้นหวัง
ปล่อยมันพัง....ไปเถอะ....ถึงแม้จะเหงา
คิดไปก็เท่านั้น....จากกันด้วยดี....เถิดเรา
แค่คำว่าเพื่อน ยังรู้สึกเศร้า....ความรู้สึกดีๆระหว่างเรา....คงเกิดขึ้นได้ยากเต็มที

ไม่รู้ใจ

ต่อด้วย  "สับสน"   ค่ะ

[รพีกาญจน์]

ความสิ้นหวัง 2

ฉันเคยคาด วาดหวัง ชั่งดวงจิต
ด้วยจริต คิดชม จะสมหวัง
ผลปรากฎ หมดสิ้น เพราะภินพัง
ท้ายทุกครั้ง นั่งหมอง ครองน้ำตา

ขอลิขิต ชีวิตเอง ไม่เกรงกริ่ง
ไม่พึ่งพิง อิงอำนาจ วาสนา
ไม่ง้อก้ม ซมโศก โชคชะตา
ทั้งดินฟ้า ไม่ล้ารอ ขอทำดี

รพีกาญจน์ 59

ต่อด้วย  " สับสน  "  ครับ