ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[--ณัชชา--]

ตะวันเดือนพฤษภาลับฟ้าแล้ว
เหลือเพียงแนวเขาเสียดเหยียดตรงหน้า
หริ่งเรไรกรีดเสียงสำเนียงพา
กล่อมวนาที่สงบให้ซบนอน

เหมือนดาวจรร่อนเร่ซัดเซบ้าน
เพลงป่าขานคราใดสุดไถ่ถอน
ภาพอดีตผ่านมายังอาวรณ์
ยังคอยหลอนหลอกเราจนเศร้าครอง

ดาวกำลังยิ้มกริ่มที่ริมฟ้า
แต่อุราของเรากลับเศร้าหมอง
ฝันถึงใครคนหนึ่งซึ่งหมายปอง
แต่กลับต้องพลัดพรากจากกันไกล

ตะวันเดือนพฤษภาจวนลาลับ
อีกไม่นานคงกลับขึ้นมาใหม่
แต่ทำไมคนที่รักมาจากไป
เหตุไฉนไม่กลับมาเหมือนตะวัน

[sugarplus]

ใจคนคอยเปลี่ยวเหงาแสนเศร้าสร้อย
ประทับรอยอาลัยจากใจฉัน
ฝากสำเนียงถ้อยคำร้องรำพัน
จากวันนั้นถึงวันนี้พี่ยังคอย

[บ้านริมโขง]

คนที่ไปใจเค็มเต็มพิกัด
ไม่อาจขัดร้องขอรอสุขสันต์
คนที่ไปไม่ไปเปล่าเขาสำคัญ
หัวใจฉันติดเขาไป..ทำไงดี

ฝากไว้ก่อนได้ไหมใจดวงน้อย
ฝากไว้คอยเป็นเพื่อนอย่าเบือนหนี
ฝากไว้คอยรับใช้หมายมั่นมี
ฝากไว้จนสิ้นชีวี..ดีไหมเอย.

[กริชอักษร]

ตะวันลาฟ้าหม่นคนนั่งหมอง
เฝ้าแต่มองหมู่ดาวที่พราวแสง
กับดวงใจที่อ่อนไหวใกล้อ่อนแรง
กลเขาแกล้งแบ่งใจไปจากเรา

เพียงเขาห่างต่างไกลใจเริ่มท้อ
เริ่มหดห่อต่อฝันคืนวันเศร้า
หวังจะฝากรากอุราชีวาเนา
แต่ด้วยเราโฉดเขลาเฝ้าแต่คอย

[สายลมสีขาว]

ครั้งใจเฝ้า จิตคอย ลอยฝันหา
ถึงแก้วตา ผู้เคย เคียงข้างฉัน
ณ ตอนนี้ ที่เรา ไกลห่างกัน
ผูกสัมพันธ์ ด้วยรัก ถักสายใย

แม้กี่จันทร์ ล้านดาว ที่วาวผ่าน
มิอาจต้าน ห้วงคิด จิตหวั่นไหว
ได้แต่รอ รุ่งวัน ผันผ่านไป
ด้วยดวงใจ อ่อนล้า ลงทุกที

อยากได้ข่าว สักนิด ว่ายังอยู่
ให้ฉันรู้ ว่าเธอ ไม่หน่ายหนี
ให้เข้าใจ ว่าเธอ สบายดี
ไม่ใช่มี แต่ลม ห่มน้ำตา

ทุกคืนค่ำ พร่ำบอก ใจเสมอ
อีกเดี๋ยวเธอ ก็คง กลับมาหา
ให้อิงแอบ ไออุ่น กรุ่นอุรา
และลบความ เหว่ว้า ที่ทักทาย

[ไม่รู้ใจ]

คอยมองเมียง เมียงมอง ครองเคียงอยู่
คอยแลดู ดูแล แม้ยามเหงา
คอยคลอเคล้า เคล้าคลอ รอรักเรา
คอยจนเศร้า เศร้าจน หม่นร้าวราน

คอยนานมา มานาน ซ่านทรวงเจ็บ
คอยย้ำเก็บ เก็บย้ำ ถ้อยคำหวาน
คอยท้อทุกข์ ทุกข์ท้อ ทรมาน
คอยพ้นผ่าน ผ่านพ้น จะทนคอย

ไม่รู้ใจ

[เศษเหล็ก//]

คอยมองเมียง เมียงมอง ครองเคียงอยู่
คอยแลดู ดูแล แม้ยามเหงา
คอยคลอเคล้า เคล้าคลอ รอรักเรา
คอยจนเศร้า เศร้าจน หม่นร้าวราน

คอยนานมา มานาน ซ่านทรวงเจ็บ
คอยย้ำเก็บ เก็บย้ำ ถ้อยคำหวาน
คอยท้อทุกข์ ทุกข์ท้อ ทรมาน
คอยพ้นผ่าน ผ่านพ้น จะทนคอย

ไม่รู้ใจ

คอยนั่งนิ่ง นิ่งนั่งคอย รอเธออยู่
ไยไม่รู้ รู้ไม่ไย ใครคิดถึง
สู้อดทน ทนอดสู้ เฝ้ารำพึง
เจ้าคือหนึ่ง หนึ่งคือเจ้า คนสำคัญ
ทรมานใจ ใจทรมาน ทุกข์แสนเข็ญ
เช้าจรดเย็น เย็นจรดเช้า อยู่ทุกวัน
ตายหรือเป็น เป็นหรือตาย คล้ายๆกัน
ผิดที่ฉัน ฉันที่ผิด คิดไปเอง
เขาว่าหวัง หวังว่าเขา จะมีใจ
ช้ำอกให้ ให้อกช้ำ นึกหน่ายเหน่ง
ไปจากเขา เขาจากไป ให้วังเวง
คร่ำครวญเครง เครงคร่ำครวญ นวลจากลา

................................เศษเหล็ก.

[สะเลเต]

อยากจะพบรักแท้แค่สักหน
หวังเจอใครสักคน... คอยจนฝ่า
เมื่อพบเจอเธอนั้นฉันต้องตา
จึงคิดว่ารักแท้แต่เจอลวง

นึกว่าเจอเจ้าชายปลายทางฝัน
ที่สวรรค์ส่งแทนจากแดนสรวง
เจอซาตานผลาญล่าพาช้ำทรวง
หล่นลงบ่วงบาศช้ำเพราะคำชาย

มือที่ยืนส่งไปหมายซึมซับ
แต่พบกับเปลี่ยนแปลงและแหนงหน่าย
รักงดงามความหวังพังทลาย
ต้องแพ้พ่ายซาตานผู้หว่านรัก

สิ่งที่ได้จากคอย..คือรอยช้ำ
เพราะหลงคำหวานซึ้งจึงอกหัก
เขียนป้ายปิดหัวใจห้ามใครทัก
ขอหยุดพักรักษา....เยียวยาใจ

--- สะเรเต ---

[sugarplus]

ใจที่เพ้อห่วงหาอุราหวั่น
เฝ้าคอยวันชิดใกล้ใจใฝ่หา
คิดถึงเอยดิดถึงนักอยากสบตา
โปรดรู้ว่าใจนี้มีเพียงเธอ

[sugarplus]

[ใจก็อยู่ใก้ลใกล้ใช่กล่าวอ้าง
หันมองบ้างว่าพี่นี้ฝันใฝ่
ยังเฝ้ารักเฝ้าหวงคอยห่วงใย
รู้หรือไม่ใจพี่ภักดิ์รักเพียงเธอ/color]

[สล่าผิน]

คำแสนหวานผ่านฟ้าส่งมาบอก
มิได้หลอกจากใจใคร่เสนอ
ยังมีคนสนใจใฝ่เจอะเจอ
หวังปรนเปรอคำรักอีกสักคน

ยังจะคอยคอยหาเธอมาตอบ
เธอจะชอบหรือไม่ใจสับสน
เจียมเสมอกลัวเธอเห็นเป็นคนจน
แต่เกินทนห้ามใจไม่บอกมา

ขอคนดีมีใจให้พี่บ้าง
อย่าเมินหมางพาใจให้โหยหา
ฝากคำชายหมายปองน้องณัชชา
แม้สล่าแก่ไปอย่าได้ชัง

สล่าผิน
27พค.2554

[sugarplus]

เตือนณัชชาคนดีฟังพี่หน่อย
สล่าอ่อยคำหวานหว่าความหวัง
น้องณัชชาอย่าได้เห็นเป็นจริงจัง
จงยับยั้งชั่งใจให้ดีดี

พี่นี้เป็นคนซื่อไม่ดื้อด้าน
ไม่ประจานผู้ใดไม่เสียดสี
มีเงินทองมากมายใช้ทั้งปี
แถมนามีเป็นร้อยน้อยเมื่อไร

[ไผ่เดียวดาย]

... บางเวลา ทรมาณ วิญญาณรัก
เจ็บปวดนัก ใจพะนอ รอความหวัง
จากคนไกล ไม่เคยรู้ สู้อยากฟัง
พูดดังดัง คำว่ารัก สักหนึ่งที

รอคนไกล ด้วยหัวใจ แสนไหวหวั่น
กลัวเธอนั้น รักจืดจาง ร้างราหนี
คำว่าช้ำ อย่าได้ทำ ย้ำทุกที
เธอคนดี คงไม่หัก คนรักกัน

อย่าให้คอย ด้วยใจท้อ รออย่างนี้
อยู่เป็นปี จนเนิ่นนาน ผ่านเหมือนฝัน
จำเอาไว้ ใครคนท้อ รอทุกวัน
หัวใจฉัน มันแทบคลั่ง ที่นั่งคอย ...

[รพีกาญจน์]

๏ มือที่สามตามไปอย่างใกล้ชิด
อาจมีสิทธ์พิชิตฝันยามหวั่นไหว
อาจเลิกมองสองหนุ่มเร้ารุมใจ
เปิดทางไว้ให้แหวกเข้าแทรกกลาง

๏ แค่เฝ้าเพียรเวียนมาเป็นตาอยู่
รักสามเส้าเฝ้าดูอยูห่างห่าง
ทั้งสองตานา-อินเมื่อสิ้นทาง
รีบปลอบนางพลางมัดใจณัชชา๚ะ๛

๐มือสี่ห้า ท่าคอย ถอยห่างห่าง
ยืนเยื้องย่าง กลางลาน คลานช้าช้า
ปล่อยหนุ่มฉะ ทะเลาะ เฉาะนานา
ได้เวลา ฟ้าสลัว มัวรีรี

๐สบโอกาส ปราดชิด สะกิดร่าง
โฉบน้องนาง กางปีก บินหลีกหนี
ทิ้งสามตา นา อิน อยู่ คู่แจ๊คกี้
นกรพีฯ ลี้ลัด พร้อมณัชชา...

ช่วงนี้..ชอบเป็นนก..จริ๊ง..    

[ตะวันฉาย]

...จากนาทีนี้ไปใจฉันคงเป็นคนที่เฝ้าแต่รอ...รอเธอกลับ
ปิดฉากรับความหวังดีที่ฉันให้ไปแล้วหนอ
เสียงกระซิบยังคงชัด กับภาพเราที่เคล้าคลอ
ไม่มีค่ามากพอที่จะรั้งให้กลับคืน

...นับจากนาทีนี้ไป...ถึงจะไกลกันแล้ว
แต่หัวใจทุกห้องแถวยังรอคอยไม่อาจฝืน
เพราะว่าเธอมีค่าสำหรับฉันทุกวันคืน
แม้จะหลับหรือตื่นฉันก็ยังรอ...คอย...

ตะวันฉาย