ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ทอฝัน]

...บางวันในเวลาที่ว้าเหว่
อยากเกะกะเกเรกันบ้างไหม?
ว้าวุ่นไม่รู้จะทำอะไร
เคยสดใสกลับเศร้าเหงาอุรา

...มองฟ้าสีมอซอที่ห่อเมฆ
ก้อนใหญ่โยกเยกซ้ายขวา
เกาะกลุ่มสีคล้ำลอยต่ำมา
อีกไม่ช้าคงหล่นเป็นฝนริน

...อบอ้าวอึดอัดอากาศอับ
สัญญาณโทรศัพท์ดับดิ้น
เสียงเรียกเข้าตั้งไว้ไม่ได้ยิน
บอกใจเริ่มชินกับความเซ็ง

...แกล้งลองเขียนกลอนอ่อนสัมผัส
ปลดความเคร่งครัดเหมาะเหม็ง
รู้สึกผ่อนคลายหายเกร็ง
ลองเล็งอีกคราวอ้าว!เหมือนเดิม

...กาแฟชงไว้ไม่ได้ดื่ม
เรื่องขี้ลืมนับวันจะยิ่งเพิ่ม
คว้าแก้วสีอ่อนน้ำร้อนเติม
แล้วจึงเริ่มร่ายเรียงเพียงระบาย

...ดอกบัวยังไม่บานก้านชูตั้ง
ผีเสื้อระแวดระวังกระสับกระส่าย
แมลงปอซานซมดูงมงาย
บินกรายเกาะกิ่งนิ่งงัน

...แค่เบื่ออยากบอกว่าเบื่อ
พูดไปใครจะเชื่อเล่านั่น
ชีวิตวุ่นวายทุกวี่วัน
แล้วก็มันจะเบื่อได้ยังไง?

...ระบงระบายไปเรื่อยเปื่อย
ปล่อยจิตให้เอื่อยล่องไหล
ไม่รับไม่รู้เรื่องราวใด
อีกเดี๋ยวคงได้ไปโรง'บาล...ศรีธัญญา 555+++
 

[Music]

     



รับอารมณ์เจ้าตีส..ผิดสังเกต
ด้วยสาเหตุหมู่ดาวพรั่งพราวฟ้า
เกิดโยกย้ายทายทักลักขณา
ถึงเวลาร้อนหนาว...ให้สาวครวญ

"จะมีคู่..รู้ตัว..กลัวหรือเปล่า?"
รีบบอกกล่าว...ตั้งรับนับให้ถ้วน
มีหนุ่มใด?บอกรักหรือชักชวน
ให้เนื้อนวลอ่อนไหว....มีไหมเอย?

 

เรื่องจริงนะฮะ...คุณทอฝัน...ราหูโยกย้ายเมื่อคืน คุณจะเจอเนื้อคู่..ฟัน-เฟอริ์ม   

[ทอฝัน]

...เปิดทักษาพยากรณ์ตอนเช้าตรู่
ก็พอรู้เค้าบ้างอย่างที่เอ่ย
แต่คนแรกที่เห็นน่ะเป็นกระเทย
มาเทียบเกยหน้าร้านตั้งนานแน่ะ

...หล่อนบอกเหงาอยากชวนไปกินเตี๋ยว
แสร้งไม่ว่างก็เทียวอยู่นั่นแหละ
เรายิ่งไม่ถนัดเรื่องนัดแนะ
เจอกระแซะหนักหนักเลยชักอิน

...ชะมดชะม้อยช้อยตามาหลายรอบ
ความมั่นใจเต็มหอบละลายสิ้น
คงไม่แคล้วทักษาพามลทิน
ให้เจอคู่คนถิ่นอยุธยา

...จึงเอ่ยคำทักทายหมายจะบอก
พี่ไม่ใช่ชายดอกนะน้องจ๋า
เพียงจบคำเธออึ้งถลึงตา
ไยพึ่งบอกล่ะ"ไอ้บ้า"เสียเวลา...เซ็ง...!!!
 
............ก็เลยต้องระบาย...//ดรีม

[บ้านริมโขง]

เห็นหัวข้อนึกอายว่าถ่ายขัด
หวังจะจัดยาให้ได้รักษา
พออ่านต่อ..อ๋ออึ้ง ถลึงตา
ว่ากานดาอยากระบายเหมือนชายไทย

เลยอึดอัดจัดวางอย่างอิดออด
สาวมาตอดออดอ้อนวอนหวิวไหว
ตัวเองอยากจัดการอย่างใครใคร
แต่ก็ไร้อาวุธสุดระทม

อึดอัดหนักยิ่งนักอยากเททิ้ง
จะเป็นหญิงหรือชายให้หายสม
ก็ไม่ได้ซักอย่างสร้างตรอมตรม
อกเหี่ยวห่ม..ขมปาก..อยากระบาย.

"บ้านริมโขง"

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

แต่งกลอนกานท์  อ่านได้   สบายจิต
แต่งถูกผิด  พอได้   ช่วยคลายเหงา
แต่แต่งงาน  นานหน่อย  ต้องคอยเอา
เพราะเจ้าบ่าว  ยังไม่มี  เป็นที่มา

แต่งหนังสือ สื่อคำ  ช่วยย้ำคิด
แต่งชีวิต  ให้งาม  ตามยะถา
หรือแต่งตัว  มัวสวย  ด้วยมายา
หรือแต่งหน้า  แต่งไป  พอได้เป็น

จะแต่งเรื่อง  เคืองแค้น  ไม่แล่นคิด
จึงหมดสิทธิ์  แต่งได้   เข้าข่ายเข็ญ
ถึงเอ่ยบ่น  ทนเหงา  อยู่เช้า-เย็น
ใครจะเห็น  ใจบ้าง  ช่างเดียวดาย

[ทอฝัน]

...บ่ายจัด  พลัดหลง  ดงกานท์
รอยจาร  จารึก  ผนึกหมาย
เพื่อนพ้อง  คนจริง  หญิงชาย
เรียงร้อย  รำบาย  เริงรมณ์

...ลมแผ่วแว่วเสียง  สำเนียงนก
ผ่อนคลายวิตก  ในอกขม
เพียงใบหูกวาง  ที่พร่างพรม
ก็จมเข้าสู่  จินตนา

...จวบเย็นย่ำด่ำลึก  ผนึกแน่น
กีตาร์แทนสำเนียง  ซ่อนเดียงสา
ระบายเบาเคล้าคำ  ลำนำพา
สื่อภาษาแห่งเพลง  บรรเลงริน

...ตะวันรอนคล้ายอ่อนแรง  แสงสุดท้าย
ทอประกายสีส้มแสด  แผดไม่สิ้น
วิหคเหินเคียงฝูงแฝง  เพิ่มแรงบิน
หลบชีวินในรวงรัง  อีกครั้งครา

...ระบายคำทำสะออน  สะท้อนสะเทิ้น
ปล่อยดวงจิตสถิตเพลิน  จนเกินจนกล้า
ดุ่มด่ำด้นจนลืมหลง  เวลงเวลา
จึงแผ่นฟ้าครอบคลุมคลี่  ด้วยสีดำ...โอ!

............................//ทอฝัน

[ทอฝัน]

...รินระบายยามบ่ายจัด
กาแฟขมปี๋...ไม่มีที่เททิ้ง
เดินผ่านตรงนี้...สักนิด...เพื่อระบาย

นั่งลงที่เก่า
แล้วเริ่มเล่าเรื่องราวอันมีความหมาย
กับดอกไม้ในกระถางข้างกาย
แดดบ่ายอ่อนแรงแสงเรียว

โมกพวงดอกร่วงลงพื้น
กลบกลืนผืนหญ้าสีเขียว
บินปราดผ่านลอดกระหลอดเปรียว
โฉบเฉี่ยวกลุ่มก้อนกระท้อนเครือ

รินสายระบายสมอารมณ์ซัด
เริ่มระบัดเริงร่ายได้เหลือเชื่อ
กลอนสีซีดเริ่มสดมีรสเจือ
แค่หยุดเฝือฝนบ้างบางเวลา

...ลมกรรโชก
ฟ้าครึ้มทันควัน
เมฆดำลอยต่ำ ฝนจะตกในไม่ช้า...


....................//ดรีม