ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[jatanin]

๐ อารมณ์กลอนอ่อนไหว.....ตามใจซุก
กลอนจะสุข-ทุกข์ไป...........ตามใจซ่อน
ความหมายจะละมุน............ตามสุนทร
ทุกบทตอนกลอนงาม..........ตามสุนทรี

๐ เป็นเสมือนเพื่อนใจ..........คราไกลถิ่น
ได้ยลยินถวิลหา.................คราไกลที่
สานสลักอักษรา.................แทนมาลี
ร้อยวจีมีค่า........................แทนมาลัย

๐ มาทอถักสลักพจน์...........เป็นบทสาน
ร้อยคำกานท์จารจรด...........เป็นบทใส
มิหมายมาดวาดฝัน..............นิรันดร์ใด
เพียงหมายใจในกัน.............นิรันดร์ดล

๐ นำอักษรา-มาร้อย............เป็นสร้อยสาย
วางเรียงรายร่ายเห็น............เป็นสร้อยสน
เฝ้าศึกษามานะ..................ตอนประพนธ์
แม้เวียนวนด้นกลอน...........ตอนประพันธ์

๐ กลั่นจากห้วงดวงใจ..........ที่ใฝ่เฝ้า
มาคลุกเคล้าเหล่าวจี............ที่ใฝ่ฝัน
แม้บทกลอนอ่อนด้อย..........ร้อยรำพัน
ยังหมายมั่นสรรคำ...............ร้อยรำพึง๚ะ๛

[ทอฝัน]

...เหมือนมีมนต์ดลใจ      จึงไหวหวาม
เฝ้าติดตามมาไกล      จึงไหวหวัง
หนึ่งวลีซ่อนซึ้ง      ตรึงใจจัง
ช่างคมขลังแสนทึ่ง      ตรึงใจจริง

...ขอพากเพียรเรียนลอง      ประคองหลัก
เพียงครูพักลักปอง       ประคองสิง
หวังสักน้อยพลอยแนบ     ได้แอบอิง
เคียงลำนำใหญ่ยิ่ง      ได้อุ่นไอ...

 

[สายใย]

จาตนินจินตนาว่ากลอนสวย
ทอฝันช่วยเว้าวอนว่ากลอนใส
ร่ายอักษรอ่อนหวานซ่านซึ้งใจ
ดลฤทัยถวิลถึงซ่านซึ้งทรวง

กรองพจน์แทน มาลัย จากใจนี้
มอบคนดี ได้ไหม จากใจห่วง
พร้อมคำนั้น มั่นเสมอ หากเธอทวง
ใจทั้งดวง พร้อมเก้อ หากเธอลา


คุ้นคารม คมงาม จึงถามทัก
คล้ายรู้จัก  ใจความ จึงถามหา
ลำนำกานท์ หวานซึ้ง ติดตรึงตรา
ให้โหยหา ใครหนึ่ง ติดตรึงจินต์

 

[jatanin]

จาตนินจินตนาว่ากลอนสวย
ทอฝันช่วยเว้าวอนว่ากลอนใส
ร่ายอักษรอ่อนหวานซ่านซึ้งใจ
ดลฤทัยถวิลถึงซ่านซึ้งทรวง

กรองพจน์แทน มาลัย จากใจนี้
มอบคนดี ได้ไหม จากใจห่วง
พร้อมคำนั้น มั่นเสมอ หากเธอทวง
ใจทั้งดวง พร้อมเก้อ หากเธอลา


คุ้นคารม คมงาม จึงถามทัก
คล้ายรู้จัก  ใจความ จึงถามหา
ลำนำกานท์ หวานซึ้ง ติดตรึงตรา
ให้โหยหา ใครหนึ่ง ติดตรึงจินต์

 


๐ เรียงลำนำคำวาง............หมายสร้างสรรค์
ร้อยรำพันบรรยาย..............หมายสร้างศิลป์
เพราะหลงใหลในมนต์........กลกวิน
"จาตนิน" ริน-ด้น...............กลกวี

๐ เพียงปลอบห้วงดวงใจ.....ให้สุขสม
คลายระทมตรมทุกข์...........ให้สุขศรี
นั่งเขียนกลอนตอนเหงา......เศร้าชีวี
ปลอบฤดีที่เรา....................เศร้าชีวัน

๐ ใช่สิ้นสุดจุดหมาย............ที่ปลายฝั่ง
เก็บความหลังฝังกาย...........ที่ปลายฝัน
ได้สลักถักถ้อย....................รอยจำนรรจ์
ก็สุขสันต์พัน-ร้อย................รอยจำนง๚ะ๛

คนคุ้นเคยเอ่ยคำมาย้ำถาม
ทุกถ้อยความหวามไหวจนใหลหลง
อันชนักปักหลังนั้นยังคง
ให้ตอบตรงคงยากเอ่ยปากไป...

[[Love]]

อยากแต่งกลอน  อ้อนเธอ  ให้เผลอรัก
คงยากนัก   เพราะเธอ  ไม่เผลอหลง
ก็เธอหล่อ  เลือกได้  ตามใจจง
เธอก็คง  เลือกได้  ตามใจจินต์

มีสาวสวย  มากมาย  มุ่งหมายมั่น
ผิดกับฉัน  มากมาย  มุ่งหมายหมิ่น
ตัวฉันคง  โชคร้าย  ไม่ได้กิน
งานนี้หิน  เราสองคล้าย ไม่ได้กัน

..........หมดเลวาค่่ะ............

[สะเลเต]

เฝ้าพากเพียรเขียนไปเพียงใจรัก
ร้อยทอถักสลักเรียงเพียงใจหมาย
ได้พิงพักอักษรช่วยผ่อนคลาย
ยามเดียวดายใช้กลอนช่วยผ่อนปรน

กลอนเมื่อมองต้องตาดูน่าเขียน
เมื่อฝึกเรียนเพียรรู้ดูน่าสน
กลอนคือมิตรจิตใจไร้เล่ห์กล
คราได้ยลยิ่งใช่ไร้เล่ห์ลวง

--- สะเรเต ---

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

บทขยายความ

กลบท สร้อยคู่สคราญ
ลักษณะคำประพันธ์   แต่งแบบกลอนแปดทั่วไป
ฉันทลักษณ์
1. คำที่ 6,7 ของกลอนสดับ  กับคำที่ 6,7  ของกลอนรับ  ต้องเป็นคำเดียวกัน  ส่วนคำที่ 8  ใช้พยัญชนะเดียวกัน แต่เปลี่ยนสระได้
2. คำที่ 6,7  ของกลอนรอง  กับคำที่ 6,7  ของกลอนส่ง   ต้องเป็นคำเดียวกัน   ส่วนคำที่ 8  ใช้พยัญชนะเดียวกัน แต่เปลี่ยนสระได้
3.  นอกนั้นใช้หลักการเช่นเดียวกับการแต่งกลอนแปดทั่วๆไป


ขอขอบคุณ คุณ MONDAY1  ไว้ ณ  ที่นี้ด้วย(บทขยายความนี้ได้จากการอ่านและสังเกตตัวอย่างกลอนเพื่อชีวิตที่คุณMONDAY1 นำมาเผยแพร่
ผิดพลาดประการใดต้องขออภัยเป็นอย่างสูง)
แต่ก็ขอบคุณจาตนินเจ้าของกระทู้ด้วยเช่นกันที่เน้นให้เพื่อนสมาชิกสังเกตเห็นได้ง่ายขึ้นแม้ว่าจะไม่ได้บอกหลักในการแต่งออกมาตรงๆก็ตามแต่การทำให้ดูก็ถือเป็นตัวอย่าง
ที่ดียิ่งกว่าคำพูดยิ่งนัก



 

[สายใย]

ขอขอบคุณ คุณGYVER เสนอกฎ
ของกลบท สายใยเอ๋อ เสนอแก้
ฉันทลักษณ์ หลักกลอน เราอ่อนแอ
ถึงรักแท้ แพ้เขา เราอ่อนเอง   

[tina]

ดูชอบกล คนที่ใช่..... เขาก็ไม่รัก
ดูแปลกนัก คนที่รัก..... เขาก็ไม่ใช่
ให้ป่วยการ หาญหวัง..... รั้งเขาทำไม
ให้ปวดใจ ได้ตัวเปล่า..... รั้งเขาร้าวเอง


โอ๊ย ยากจริงหนอ...ขอลาก่อน 

 

[สมนึก นพ]

เจออีกแล้วหนึ่งแบบ แอบลองเขียน
เฝ้าแวะเวียนจดจ้อง แอบลองนั่น
ขอขอบคุณมากนี้  ที่แบ่งปัน
อารมณ์ขันกลอนมี ที่แบ่งไป

ขึ้นบทสองต้องขอ ต่อจนครบ
กว่าจะจบต้องรอ ต่อจนไม่
เริ่มจะยากแล้วหนา หาคำใด
มาเสริมใส่บังคับ หาคำลง

ชักจะเพลินแล้วนา มาบทสาม
หากผลีผลามขัดขา มาบทหลง
กลอนสุภาพยังได้ ไม่มั่นคง
เจตจำนงแค่ฝัน ไม่มั่นใจ

เบรคไม่อยู่แล้วนี่ บทสี่ต่อ
ยังไม่พอขอจด บทสี่ใหม่
กรุณาอ่านด้วย ช่วยกันไง
ผิดที่ใดแก้ทัน ช่วยกันทาน.

นพ
31 พ.ค.54

[บ้านริมโขง]

เพียงแต่ย้ำคำเก่า....เจ้าก็เห็น
หากกระเด็นไปเล่า....เจ้าก็หา
เหมือนว่าแฟนคนเก่า...เจ้ายิ้มมา
ได้สบตากรุ้มกริ่ม...เจ้ายิ้มมี

สั่งสาวรักคนเก่า.....เฝ้าสุขา
กลับเสาะหาโฉมเฉลา....เฝ้าสุขี
เขียนวิมานในอากาศ.....วาดรักมี
ช่างพอดีเมียตวาด....วาดรักมอม

อาภัพนักมีรักเดียว.....เกี่ยวรักหลง
ให้มั่นคงลงสลัก...เกี่ยวรักหลอม
ให้มุ่งมั่นไม่ผันไป....ใจต้องยอม
รักเพียบพร้อมยอมให้...ใจต้องเย็น

เพียงเขียนเล่าเอาใจ.....ให้แลหา
จับภาษามาแผ่....ให้แลเห็น
ฆ่าเวลาที่ฉันแย่.....แม้รำเค็ญ
ขอให้เป็นขำขำ...แม้รำคาญ..

จบนะ   

"บ้านริมโขง"