ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[เอ๊พ]

เขาว่าคนแต่งกลอนนั้นอ้อนนัก
จะทายทักมั่นคงยากตรงหนา
เป็นคนสุนทรีรสอารมณ์พา
จินตนาคารมพรมฤทัย

วันเวลาฝันเฝ้าเอาแต่จด
จารกำหนดอักษรสรรค์ถึงขั้นไหน
ร้อยเรียงแต่งจารึกคำอยู่ร่ำไป
อรรถรสพจน์ไกลคำจำเรียง

บันดาลผูกถ้อยคำทั้งหวานขม
ทั้งระดมศัพท์สารและกานท์เสียง
เร่งวจีถึ่ถ้อยร้อยคำเคียง
กล่อมสำเนียงเสนาะเพราะกระเทาะใจ

 

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

เขาว่าคนแต่งกลอนสุนทรโอษฐ์
มีคนโปรดปรานใจนับไม่ถ้วน
เพียงถักถ้อยร้อยเรียงเคียงสำนวน
เข้ากระบวนชวนจิตพินิจกลอน

ดั่งบทรักจักจารผ่านคำหวาน
บทเศร้าจารผ่านโศกวิโยคหลอน
บทซึ้งจารผ่านคำร่ำอาวรณ์
บทโกรธกลอนสอนเพียงเสียงดุดัน

หลากสำนวนหลากรสกำหนดวาด
ชวนคนคิดพิศวาสปราชญ์สร้างสรรค์
นักกลอนเอยเคยกรำร่ำรำพัน
ดุจตะวันส่องแสงให้แรงใจ

บัณฑิตเมืองสิงห์

[[Love]]

คนแต่งกลอน  ตอนไหน  ได้อย่างนั้น
เศร้า,เศร้าพลัน  ฝัน,ฝัน   หวั่น,หวั่นไหว
ขื่น,ขื่นขม ตรม,ตรมตรอม  ย้อมฤทัย
ย่อมเป็นไป   ตามอารมณ์   บ่มเพาะมา

อารมณ์ดี  มีจิต   คิดแต่งเศร้า
คงไม่เข้า  กับกลอน  สะท้อนหา
อารมณ์หม่น  แต่งขำ   งำวาจา
กลอนนำพา  ไม่สม   อารมณ์พลัน

เมื่อมีรัก  มักแต่ง  แฝงความรัก
ไม่อกหัก  แต่งมา  ออกน่าขัน
มันเหมือนคน  บ่นพรำ  เที่ยวรำพัน
ไม่รังสรรค์  จิตใจ  ให้ชื่นเชย

ต้องซื่อตรง  คงดี  ถึงทีเหมาะ
กลอนจำเพาะ  บรรเจิด  ด้วยเปิดเผย
ไร้อารมณ์  ข่มแต่ง  แปลงภิเปรย
ไม่งามเลย  เป็นแท้  แน่จริงเชียว

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

คนแต่งกลอน นอนไม่หลับ กลับมาต่อ
นั่งหน้าจอ คอมพิวเตอร์ เหมือนเพ้อคลั่ง
คนแต่งกลอน นอนไม่ลง คงมึนจัง
สมองสั่ง ประสาทตา พาตื่นตัว

คนแต่งกลอน นอนมิได้ เหมือนใครปลุก
เดี๋ยวก็ลุก เดี๋ยวก็นั่ง ช่างเวียนหัว
คนแต่งกลอน นอนมิได้ ใจเต้นรัว
รอบกายทั่ว กวาดมองไป ไร้ผู้คน

คนแต่งกลอน นอนหัวพิง อิงคีย์บอร์ด
สองมือสอด กอดแนบไว้ มิให้หล่น
คนแต่งกลอน นอนทุกข์ใจ เหมือนไฟลน
จึงมาบ่น เป็นบทกลอน ในตอนนี้

คนเขียนกลอน นอนทอดร่าง เหมือนอย่างเขียด
ถ้อยคำเหยียด หยันดังก้อง ฆ้องรัวถี่
คนเขียนกลอน นอนตาค้าง คางเกยคีย์(บอร์ด)
คงหลับดี เจ้าของคำ ที่ซ้ำเติม

 

"กานต์ฑิตา"
๒๒ พฤษภาคม ๒๕๕๔

[[Love]]

คนแต่งกลอน  อ้อนใคร  มิใคร่คล่อง
จังหวะย่อง  ตามทำนอง  ร้อยกรองเพิ่ม
ริจีบใคร  ไร้รส  อดเหมือนเดิม
สิ้นเห่อเหิม  เสริมส่ง   คงไม่ลอย

อยู่หน้าจอ  พอหาย  แค่คลายเหงา
แต่ดึกเข้า   บางที   ก็มีหงอย
ดวงคู่ครอง  มองอยู่  เป็นคู่คอย
นึกใจน้อย  ปล่อยรัก  ให้หักเละ

นึกสนุก   ทุกข์ถนัด  ซัดสนั่น
หวิวไหวหวั่น  โหวงเหวง  เก้งก้างเกะ
แต่งกลอนให้  ใต้โต๊ะ  ไม่โป๊ะเชะ
แถมซ้ำเอะอะอึงคะนึงอล

เป็นนักกลอน  อ่อนใจ  ในยามแต่ง
ด้วยแอบแฝง  ฝ่าฝืน  คืนฝึกฝน
ไม่ช่ำชอง  คล่องแคล่ว คล้ายแวววน
ถ้าอับจน  หนนี้   ทีต้องลา

[jatanin]

คนแต่งกลอน  อ้อนใคร  มิใคร่คล่อง
จังหวะย่อง  ตามทำนอง  ร้อยกรองเพิ่ม
ริจีบใคร  ไร้รส  อดเหมือนเดิม
สิ้นเห่อเหิม  เสริมส่ง   คงไม่ลอย

อยู่หน้าจอ  พอหาย  แค่คลายเหงา
แต่ดึกเข้า   บางที   ก็มีหงอย
ดวงคู่ครอง  มองอยู่  เป็นคู่คอย
นึกใจน้อย  ปล่อยรัก  ให้หักเละ

นึกสนุก   ทุกข์ถนัด  ซัดสนั่น
หวิวไหวหวั่น  โหวงเหวง  เก้งก้างเกะ
แต่งกลอนให้  ใต้โต๊ะ  ไม่โป๊ะเชะ
แถมซ้ำเอะอะอึงคะนึงอล

เป็นนักกลอน  อ่อนใจ  ในยามแต่ง
ด้วยแอบแฝง  ฝ่าฝืน  คืนฝึกฝน
ไม่ช่ำชอง  คล่องแคล่ว คล้ายแวววน
ถ้าอับจน  หนนี้   ทีต้องลา

คนแต่งกลอนอ้อนคำมักช้ำหม่น
เพราะไร้คนสนใจใคร่คบหา
ใครประสบพบเห็นต่างเย็นชา
คงจะบ้าถ้ารักพวกนักกลอน

วันทั้งวันฝันเฟื่องหาเรื่องแต่ง
ค่ำยันแจ้งแข่งกันกลั่นอักษร
มัวหลงปลื้มลืมสิ้นทั้งกิน-นอน
ไม่หยุดหย่อนผ่อนพักเลยสักที

๐ หนุ่มเขียนกลอนอ้อนสาวจนพราวพร่าง
สุดท้ายนางห่างเหินแล้วเมินหนี
สาวนักกลอนอ้อนคำย้ำวจี
สุดท้ายมีทีท่าว่าค้างคาน

๐ คนแต่งกลอนอ้อนคำมักช้ำหม่น
ต้องเวียนวนค้นหายาสมาน
คนแต่งกลอนอ้อนคำมักช้ำนาน
เพราะหลงใหลในกานท์คานจึงเกย๚ะ๛

[เฮยอิง]

คนแต่งกลอน อ้อนใคร ใช้วลี

อักษรา พาที มีอยู่บ้าง

คนแต่งกลอน รอนใจ ในหนทาง

จึงแฝงร่าง วางไว้ ในนามลวง(นามปากกา)

คนแต่งกลอน สอนใคร ใช้สำนวน

คนฟังชวน ครวญคิด ไม่ปิดหวง

ใช้อักษร กลอนสรรค์ สำคัญปวง

แล้วหลบลง ตรงห้วง บ่วงภวังค์

คนแต่งกลอน ย้อนหยอก เหมือนกลอกกลิ้ง

คล้ายกับสิ่ง วิ่งไปมา ทั้งหน้าหลัง

คนแต่งกลอน แรมรอนไป ไม่จีรัง

บางคนฟัง ยังติด คิด"โบราณ"

สมัยใหม่ ไฉไล ในโลกา

ล้วนเต็มเปี่ยม เยี่ยมวิชา ภาษาสาร(หลากหลายภาษา)

กลายเป็นเชย หากเอ่ยไป ในวิทยาทาน

จึงเขียนสาร งานกลอน ซ่อนนามจริง...

[masapaer]

เขาว่าคนแต่งกลอนนั้นอ้อนนัก
จะทายทักมั่นคงยากตรงหนา
เป็นคนสุนทรีรสอารมณ์พา
จินตนาคารมพรมฤทัย

วันเวลาฝันเฝ้าเอาแต่จด
จารกำหนดอักษรสรรค์ถึงขั้นไหน
ร้อยเรียงแต่งจารึกคำอยู่ร่ำไป
อรรถรสพจน์ไกลคำจำเรียง

บันดาลผูกถ้อยคำทั้งหวานขม
ทั้งระดมศัพท์สารและกานท์เสียง
เร่งวจีถึ่ถ้อยร้อยคำเคียง
กล่อมสำเนียงเสนาะเพราะกระเทาะใจ

 

สำนวนกานท์งานใจคล้ายมีบ้าง
คนเขียนอ้างรำพันสิ่งฝันใฝ่
หรือแต่งเติมเสริมเรื่องคุยเฟื่องไป
ตามวิสัยนักศิลป์จินตนา

ใส่อารมณ์พื้นฐานอันมีอยู่
รักหลงชู้หวังวาดปรารถนา
โกรธหึงเกลียดเบียดชังต่างพ่วงมา
ตามตำรานิสัยในตัวคน

จะออดอ้อนอ่อนแอใดแท้เที่ยง
หรือคนอ่านกานท์เบี่ยงเสี่ยงสับสน
ไหวเอนลู่สู่กลอนอักษรดล
หลงกมลกลบทพจน์ประพันธ์

คนเขียนกลอนอ่อนไหวคล้ายสายน้ำ
คนอ่านคำอ่อนไหวคล้ายช่างฝัน
ต่างประสบพบซึ้งสื่อถึงกัน
ร่วมแบ่งปันสรรสร้างทางพาที

สื่อสิ่งซ่อนย้อนมานส่งกานท์ไข
ส่งสู่ใจคนอ่านผ่านวิถี
ศิลปะจำนรรจ์อันสุนทรี
ก็ล้วนคลี่ลีลาภาษาไทย

คนแต่งกลอนย่อมรู้สิ่งอยู่ลึก
ของรู้สึกห้วงมานอยากขานไข
แต่ยังห่างรู้สึกส่วนลึกใน
ของคนอ่านอย่างไร?...นะใจเธอ



มะสะแป

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

แค่แต่งกลอน  อ้อนไป  ให้สนุก
ให้ลืมทุกข์  สุขนี้  หาที่ไหน
เข้าวิ่งเล่น หน้าเป็น  บ้านกลอนไทย
หามีไหม  ที่ไหน  มันไม่มี

หากบางกลอน  อ้อนไป  ทำใจสั่น
อย่าไหวหวั่น  นั่นน้อง  ต้องเรียกพี่
หากผิดพลาด  ประการใด  ขอโทษที
ขอคนดี  โปรดอภัย  ได้ล่วงเกิน

จะว่าไป  กลอนน้อง  มันไม่หวาน
ก็คำกานต์  ออกห่าม  ยามขัดเขิน
มีกวนบ้าง  ปากกล้า  บ้างท้าเชิญ
ก็มันเพลิน  บังเอิญ  กลอนพาไป

มีคนตั้ง  กระทู้  ดูเหมาะเจาะ
"ดง"เลยเสาะ  เหมาะมา  กว่าคำไหน
อยากจะบอก  ออกปาก  จากหัวใจ
แค่กลอนไซร์  ใส่ใจ  ทำไมกัน

ใครจะอิน  อินไป  หาใช่ว่า
แค่มายา  อักษร  กลอนชวนฝัน
อัสดง  ไม่หลง  แค่เอามัน
มาตอบพลัน  ให้เข้าใจ  ในตัว"ดง"

พระอาทิตย์อัสดง

[tina]

เขาบอกว่า คนแต่งกลอน ในตอนเช้า
สมองเค้า จะเบาโล่ง แลโปร่งใส
ให้เร่งร้อย ถ้อยคำ นำมาใส่
ไม่สนใจ ข้าวปลา อย่าได้กิน

เขาบอกว่า ถ้าแต่งกลอน ถึงตอนสาย
ไม่มีอะไร ให้ถึงท้อง ร้องถวิล
ก็เพื่อความ งามงด ต้องอดกิน
แม้แดดิ้น เพราะยินมา เขาว่ากัน

สายจะหิว สายจะหิว สิวจะหาย
ทำไปได้ ใครหลอก บอกหละนั้น
เอ๊ย!ไม่ได้แกล้ง คนแต่งกลอน เค้าคิดกัน
เพราะแค่นั้น มันเล็กน้อย คอยดูให้ดี...555+

เขาบอกว่า คนแต่งได้ ให้คิดแปลก...!@?#$
คือต่างแตก แปลกดี มีสร้างสรรค์
ร้อยเรียงความ ล่ามเป็นโคลง โยงคล้องกัน
เป็นกาพย์ฉันท์ โคลงกลอน สุนทรวจี

เรื่องลีลา พาเล่น เป็นเหมาะเจาะ
คงเฉพาะ แต่คนใด ให้ขัดสี
โดยผสม อารมณ์ผสาน ประสบการณ์ที่มี
กลั่นกลอนบท อรรถรสดี ให้มีชม



 

[คันไถ]

เขาว่าคนแต่งกลอนอ่อนไหวนัก
ยากจะรักจริงใจให้เสมอ
ลมพัดเหนือลองใต้ให้พร่ำเพ้อ
อย่าหวังเจอความจริงใจในคนกลอน

แม้ว่ากลอนออดอ้อนดูอ่อนหวาน
ดังเปรียบปานน้ำตาลหยดทุกบทตอน
คติธรรมเลิศล้ำคำสั่งสอน
รวมสะท้อนสติตั้งให้มั่นคง

ถึงคนกลอนอ่อนไหวในความคิด
หากเป็นมิตรมั่นแท้และซื่อตรง
แม้นความรักมิยักจะดำรงค์
แต่ยืนยงค์ด้วยภักดิ์เพื่อนนักกลอน

 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ว่ากันว่า ว่านั่น ว่ากันว่า
แม้นธาราไหลล่วงปวงอักษร
ลินลาดเลื่อนงามชมคารมวอน
แต่นักกลอนมักใบ้ในพูดจา

พูดไม่ออก บอกให้พูดไม่ออก
มิได้หลอกหลอนให้ถูกใครด่า
ที่พากเพียรมาสลักอักขรา
เพียงเพราะว่าเธอนั้นอาจหันมอง


กามนิต
๒๔ พ.ค.๕๔

ว่าให้ว่า ว่าไป ว่าให้ว่า
มีจันทรา พาใจ ให้ลอยล่อง
ก็ใจนี้ เพียงอยาก จะจับจอง
ให้หมายปอง ครองจันทร์ ฝันเกินใจ

อยากจะบอก นะค่ะ อยากจะบอก
มิอยากหลอก ลอกลาย คล้ายคนไหน
แต่ที่เหมือน เตือนจิต ขอชิดใกล้
อยากบอกให้ ใครมิเหมือน ไม่เหมือนคุณ

พระอาทิตย์อัสดง

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

อะฮั่นแน่ แม่จันทร์อะฮั่นแน่
จะมาแหย่เสียงหวานให้มานวุ่น
แล้วเริงร่าหาใหม่ทิ้งใจพรุน
น้ำตาอุ่นอาบแก้มแซมโศกา

อย่ามาหวาน เธอจ๋าอย่ามาหวาน
หลายวันผ่านคงขมอารมณ์ปร่า
มากหัวใจคงเวียนเปลี่ยนเวลา
ปรารถนาคงยากจะสมใจ ฯ

กามนิต
๒๔ พ.ค.๕๔

เค้าไม่หวาน  มิได้  เค้าไม่หวาน
มิกล้าหว่าน  กานท์กลอน  อ้อนหวั่นไหว
มิอาจทำ  ช้ำขุ่น  วุ่นฤทัย
เพียงเอาใจ  ใสใจ  ใครหนึ่งคน

พี่อย่ากลัว  วอนว่า  พี่อย่ากลัว
น้องไม่มั่ว  ชัวร์แท้  แน่ทุกหน
หากรักใคร  รักจริง  ที่ตัวตน
ใช่เล่นกล  ดลใจ  ให้ลังเล

พระอาทิตย์อัดสง

[tina]

ไม่ได้กวน ป่วนใคร ไม่ได้กวน
ไม่ได้คิด หลอกป่วน ชวนไฉเฉ
คนแต่งกลอน ให้ใจกว้าง อย่างทะเล
มิรวนเร เหมือนอย่างคลื่น อย่าตื่นตัว

แค่หลงเอ๋อ เผลอดู กระทู้นี้
เห็น(เค้า)จิ๊กกรี่ จิ๊กกรู่ ดูใคร่หัว
"อังดง"คึก นึกเล่น เป็นออกตัว
กามไม่นิด เอ๊ย! กามนิต คิดนึกกลัว รัวตอบเลย

+555+

พี่มาแซว แถวนี้ พี่มาแซว
ดงฟังแล้ว อย่างโทษ นึกโกรธเฉย
คนน่ารัก มักถูกแซว อย่าแป๋วเลย
ว่าแล้วเอ่ย ต้องขอตัว กลัวโดนรุม..55

พี่ทีน่าไปหล่ะ จิ๊กกริ่วววว....ฟิ่วว ~~
 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ไม่ได้กวน ป่วนใคร ไม่ได้กวน
ไม่ได้คิด หลอกป่วน ชวนไฉเฉ
คนแต่งกลอน ให้ใจกว้าง อย่างทะเล
มิรวนเร เหมือนอย่างคลื่น อย่าตื่นตัว

แค่หลงเอ๋อ เผลอดู กระทู้นี้
เห็น(เค้า)จิ๊กกรี่ จิ๊กกรู่ ดูใคร่หัว
"อังดง"คึก นึกเล่น เป็นออกตัว
กามไม่นิด เอ๊ย! กามนิต คิดนึกกลัว รัวตอบเลย

+555+

พี่มาแซว แถวนี้ พี่มาแซว
ดงฟังแล้ว อย่างโทษ นึกโกรธเฉย
คนน่ารัก มักถูกแซว อย่าแป๋วเลย
ว่าแล้วเอ่ย ต้องขอตัว กลัวโดนรุม..55

พี่ทีน่าไปหล่ะ จิ๊กกริ่วววว....ฟิ่วว ~~
 

รีบมากวน ป่วนมา รีบมากวน
น้องจะชวน  กวนใจ  ไม่ให้กลุ้ม
เรียกพี่"กาม"..มานิต  ติดประชุม
เอาเป็นกลุ่ม  สุมไฟ  แล้วไปกัน

นี่แค่หลง  หรือตรงมา  พาตามใจ
จัดโดยไว  ใคร่ชอบ  ตอบหุนหัน
อัสดง  ออกตัว  พัลวัน
พี่กามนั้น  เค้ารู้  อยู่แก่ใจ

หากมาแซว  แล้วพี่  อย่าตีจาก
เอารักฝาก  พรากกัน  ผันไปไหน
อย่าได้กลัว  ถูกรุม  เพราะสุมไฟ
น้องชอบใจ  เอาใหม่  ได้ไหมเออ

พระอาทิตย์อัสดง

น้องดงวิ่งตามไปติดๆ .....ฮิ้วววววววววววววว ~~~~ 

[tina]

รีบมากวน ป่วนมา รีบมากวน
น้องจะชวน  กวนใจ  ไม่ให้กลุ้ม
เรียกพี่"กาม"..มานิต  ติดประชุม
เอาเป็นกลุ่ม  สุมไฟ  แล้วไปกัน

นี่แค่หลง  หรือตรงมา  พาตามใจ
จัดโดยไว  ใคร่ชอบ  ตอบหุนหัน
อัสดง  ออกตัว  พัลวัน
พี่กามนั้น  เค้ารู้  อยู่แก่ใจ

หากมาแซว  แล้วพี่  อย่าตีจาก
เอารักฝาก  พรากกัน  ผันไปไหน
อย่าได้กลัว  ถูกรุม  เพราะสุมไฟ
น้องชอบใจ  เอาใหม่  ได้ไหมเออ

พระอาทิตย์อัสดง

น้องดงวิ่งตามไปติดๆ .....ฮิ้วววววววววววววว ~~~~ 

ใช่โรคจิต หรือไม่ ใช่โรคจิต
ด้วยกามนิต คิดน้อยใจ จนให้เอ๋อ
เพราะว่าน้อย ด้อยกว่า ถ้าเทียบเธอ
อ้าว!น้องดงเหรอ สวัสดี พี่เพิ่งมา.....รีบเปลี่ยนเรื่องเลยซะงั้น555

ไมไม่อยู่ คู่เถียง เคียง"กิตนาม"
มาวิ่งตาม เร็วรี แกล้งทีน่า
ไม่ไปเล่น เน้นรุม สุมพี่ยา
ปล่อยหนีมา ถ้าเค้าโกรธ อย่าโทษกัน..555+

หนีไปอีกตามเคย ...ฟิ่ว~

 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

รีบมากวน ป่วนมา รีบมากวน
น้องจะชวน  กวนใจ  ไม่ให้กลุ้ม
เรียกพี่"กาม"..มานิต  ติดประชุม
เอาเป็นกลุ่ม  สุมไฟ  แล้วไปกัน

นี่แค่หลง  หรือตรงมา  พาตามใจ
จัดโดยไว  ใคร่ชอบ  ตอบหุนหัน
อัสดง  ออกตัว  พัลวัน
พี่กามนั้น  เค้ารู้  อยู่แก่ใจ

หากมาแซว  แล้วพี่  อย่าตีจาก
เอารักฝาก  พรากกัน  ผันไปไหน
อย่าได้กลัว  ถูกรุม  เพราะสุมไฟ
น้องชอบใจ  เอาใหม่  ได้ไหมเออ

พระอาทิตย์อัสดง

น้องดงวิ่งตามไปติดๆ .....ฮิ้วววววววววววววว ~~~~ 

ใช่โรคจิต หรือไม่ ใช่โรคจิต
ด้วยกามนิต คิดน้อยใจ จนให้เอ๋อ
เพราะว่าน้อย ด้อยกว่า ถ้าเทียบเธอ
อ้าว!น้องดงเหรอ สวัสดี พี่เพิ่งมา.....รีบเปลี่ยนเรื่องเลยซะงั้น555

ไมไม่อยู่ คู่เถียง เคียง"กิตนาม"
มาวิ่งตาม เร็วรี แกล้งทีน่า
ไม่ไปเล่น เน้นรุม สุมพี่ยา
ปล่อยหนีมา ถ้าเค้าโกรธ อย่าโทษกัน..555+

หนีไปอีกตามเคย ...ฟิ่ว~

 

แหมเปลี่ยนเรือง  ซะเร็ว  พี่ทูน่า 
ที่พูดมา  วาจา  ช่างหุนหัน
พี่"กิตนาม" "กามนิต"  ชิดทุกวัน
ก็รู้กัน  นั้นเรา  เข้าใจดี

"กิตนาม"เอ๋อ  เออ-ออ  ให้ห่อหมก 
น้องเลยจก  ตากัน  ทั้งวันพี่
อย่าได้หวง  ห่วงน้อง  ช้ำชีวี
ว่าแต่พี่  ที่น่า  อย่าหนีเลย
 
น้องไม่โทษ  โปรดทราบ  น้องไม่โทษ
ไม่คิดโกรธ  โทษพี่  น้องเฉยเฉย
แต่น้องนี้  มีรัก  เหมือนอย่างเคย
มาเฉลย  เผยใจ  ให้"กิตนาม" 

พระอาทิตย์อัสดง
 

[tina]

หากพี่เป็น "กิตนาม" คงจามหนัก
มีคนทัก เหมือนลักหลับ ตอนลับหลัง
แต่"กิตนาม" ตามความจริง ยิ่งเซโรงัง
ถ่ายบ้างยัง กระหังท่าน มันไม่ดี

คงได้กลุ้ม กุมหัว ตัวสะท้าน
ที่พบพาน เด็กดง คงเหมือนผี
จกกินตา พากินตับ กลับตีสี่
บ้างก็มี ถอดคอหัว ยั่วเย้าไป..

อาจเรียกกิต ...ติดเป็นกระหัง เพราะยังเหตุ
ด้วยประเภท ติดกระด้ง คงสงสัย
เพราะกระด้ง เรียกเพี้ยนลง เป็นดงไง
เหตุจึ่งให้ กระหังติดใจ ให้ติดดง....

ด้วยหวังที่ พี่กระหัง มิหยั่งรู้
แอบนินทา อยู่ๆ กลัวลูกหลง
โกรธอะไร ทำไม่ดี ลงที่ดง
ทีน่าคง มาทักทาย ...ไปก่อนนา...

ชิ่งทุกทีเลย ....แว๊กๆ ๆ ~~~