ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[แม่ค้าหน้าหวาน]

๏ ครวญเอย...ครวญบอก
ผ่านเมฆหมอกตรึงฝันมั่นเสมอ
จะกี่กาลดวงจิตเฝ้าพิศเจอ
พร้อมเสนอเคียงใจผู้ใฝ่ปอง

๏ ฟังคำครวญครานี้ยากหนีจาก
รำพึงพากย์รำพันมั่นสนอง
อุระไหวยินยอมพร้อมประคอง
อุราสองผูกปมห่มเรียวจินต์

๏ ครวญเอย...ครวญเอ่ย
ร่ำเฉลย-วาจาว่าถวิล
พจีร่ายความนัยให้ยลยิน
มิจบสิ้นหวานล้ำในคำครวญ

๏ จักเป็นไปตามฝันอันบรรจบ
ประสานสบฤทัยแลใฝ่หวน
สุดระงับถูกขึงต้องตรึงตรวน
ตามหยอกยวนออดอ้อนบัญชรใจ

~แม่ค้าหน้าหวาน~

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

ครวญเอย..ครวญคร่ำระส่ำร้อง
น้ำตานองสองปรางสร้างหวั่นไหว
ทั้งโศกศัลย์รันทดหมดจิตใจ
เทวษคร่าอาลัยหทัยลวง

ฝืนเบ้าตาอาเพศเศษหมองหม่น
เป็นเพียงคนหม่นจิตคิดใหญ่หลวง
ว่าความเศร้าเข้ามาหาทั้งปวง
คือผลพวงพอกกรรมเคยทำมา

รำพันโศกโศกาประหม่าหัว
ดวงใจตัวกลัวบาปย้อนสาปหา
เฉลยเศร้าเมารักประจักษ์ตา
โดนกานดาอาฆาตมิอาจทน

ทั้งกุญแจแบมือคอยถืออยู่
โดยไม่รู้ลู่ทางระหว่างผล
ที่จะไขให้ปลอดยอดกมล
เลยทำตนยลกรรมระยำกาย

เป็นเศษเดนเวรรักที่ปักอก
คอยระทกวกวนประจญหมาย
ร้าวอุรายาใจพี่ใกล้ตาย
อย่ากำจายวายชนม์พี่บ่นครวญ

บัณฑิตเมืองสิงห์

[ปุถุชน ฅนธรรมดา]

คราครวญผ่านแผ่วเผยเอ่ยพจี
ดวงฤดีซ่านระส่ำย้ำหวิวไหว
เมื่อม่านหมอกบางเบาเคล้าคลุมใจ
พร้อมเพลงนัยเผยครวญทวนสายลม

ให้แช่มชื่นรื่นจินต์ด้วยยินดี
คราววจีจู่จับสดับสม
เมื่อหมายมองปองเคียงเพียงภิรมย์
จึ่งซึ้งสมชมนวลดังครวญคำ

วาจาเอ่ยเผยผ่านม่านบางหมอก
มิลวงหลอกดวงใจให้ถลำ
เฝ้าสบสานผ่านถ้อยที่ร้อยคำ
ให้จดจำซ่านซึ้งยังตรึงทรวง

จึงประจงส่งสร้อยแห่งร้อยรส
ที่ปรากฎจากนวลให้สรวญสรวง
สองฤทัยอิงแอบแนบนิจห้วง
สถิตล่วงบ่วงนั้นดังบัญชร ฯ


~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~