| 19 พฤษภาคม 2011, 04:35:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,472
|
 |
« เมื่อ: 19 พฤษภาคม 2011, 04:35:PM » |
 ชุมชน
|
เมื่อเธอกราบขอพรกับหมอนน้อย
ส่งใจลอยเร้นหลีกซีกโลกไหน
อยากจะพบเพื่อถามความเป็นไป
ร่วมเดินในจุดหมายปลายทางรัก
ก็เป็นเพียงส่วนหนึ่งซึ่งส่วนน้อย
จากใจค่อยซาบซ่านหวานประจักษ์
ได้ครึ่งทางแล้วหนาเธออย่าพัก
ค่อยค่อยถักทอฝันวันต่อวัน
ฉันอยู่นี่ฝันถึงเธอเพ้อไกลโพ้น
เธออยู่โน่นจงชื่นในคืนฝัน
เหมือนสื่อกลางทางใจให้พบกัน
ถึงฟ้าคั่นจะแคบจนแนบใจ
ดวงดาวเอยอย่าละเลยอยู่ลิบลิบ
ช่วยกระซิบความลับกับเธอได้ไหม
ว่าอยากเห็นรอยยิ้มพริ้มละไม
เห็นดวงตาสดใสงามเลิศเลอ
อยากเห็นสิ่งละเอียดอ่อนซ่อนพรางเร้น
ซึ่งโดดเด่นอยู่ในใจเธอเสมอ
เผยให้เห็นสิ่งนั้นฉันอยากเจอ
จะเก็บเธอในหัวใจไว้พะนอ
ยามเธอนอนแก้มนิ่มแนบริมหมอน
ได้ยินกลอนจากใจใครไหมหนอ
วานหมอนจูบเบาเบาแอบเคล้าคลอ
หากหน้างอจูบซ้ำให้หนำใจ
ดาว อาชาไนย
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆา..., บัณฑิตเมืองสิงห์, คนเผาถ่าน, สล่าผิน, hathaichanok, จ้อง เจรียงคำ, กาญจนธโร, สะเลเต, รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ, บ้านริมโขง, ช่ออักษราลี, ทอฝัน, ♥ กานต์ฑิตา ♥, ภู กวินท์, Lจ้าVojกaoนบทนี้*, นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, มหาซัง, Music, ∞
ข้อความนี้ มี 20 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
| 19 พฤษภาคม 2011, 06:13:PM |
|
คนเผาถ่าน
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 19 พฤษภาคม 2011, 06:13:PM » |
ชุมชน
|
ด้วยคิดถึงเธอมากจึงฝากหมอน
เป็นบทกลอนเหงาจินต์ได้ยินไหม
พร่ำเพ้อพกยกหมอนอ้อนเธอไป
หวังฤทัยผ่อนคลายก่อนวายปราณ
อยู่ทางโน้นหากเหงาเจ้าคงเห็น
หมอนที่เป็นเช่นใจได้ประสาน
แรกเปลี่ยนกันก่อนจากพรากกันนาน
ทุกวันวานได้เห็นเช่นตัวแทน
เฝ้าพูดคุย จูบกอดพลอดคำรัก
หลายวันชักส่งกลิ่นสิ้นหวงแหน
ทั้งขึ้นราเป็นหย่อมล้อมเป็นแดน
ถ้าหากแม้นไม่ซักจักเป็นลม....
กัลปาวสาน |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เมฆา..., ทอฝัน, ไม่รู้ใจ, ♥ กานต์ฑิตา ♥, ภู กวินท์, ช่ออักษราลี, Lจ้าVojกaoนบทนี้*, นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, บัณฑิตเมืองสิงห์, มหาซัง, กาญจนธโร, ดาว อาชาไนย, รพีกาญจน์, สะเลเต, Music, ∞
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ด้วยฤทธิ์แรงแห่งรักสลักจิต จึงลิขิตบทกลอนอักษรศิลป์
|
|
|
| 19 พฤษภาคม 2011, 07:43:PM |
|
ภู กวินท์
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 19 พฤษภาคม 2011, 07:43:PM » |
ชุมชน
|
เมื่อเธอเก็บหัวใจไว้ใต้หมอน
ล้มตัวนอนปลอดภัยรับไออุ่น
พร้อมกับความหวังดีที่การุญ
คอยเจือจุนให้เธอ, เสมอมา
ความคิดถึงส่งไปอยู่ไม่ห่าง
ปิดหน้าต่างประตูนอนดูหน้า
ฟังเสียงคลื่นลมรับแล้วหลับตา
จะรู้ว่าคนหนึ่ง, คิดถึงจัง
คิดถึงกันไหมนะเกินจะบอก
อย่าให้ฉันช้ำชอกหลอกมีหวัง
เล่าความสุขทุกวันสู่กันฟัง
หากเธอยังต้องการ, เนิ่นนานคอย
เปิดประตูมองหาใต้ผ้าห่ม
ก่อนจะล้มตัวนอนวานหมอนน้อย
ให้คืนนี้หลับฝัน-ฝันล่องลอย
และอีกร้อยเรื่องราว, คราวฝันดี
.........
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥ กานต์ฑิตา ♥, ช่ออักษราลี, Lจ้าVojกaoนบทนี้*, เมฆา..., นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง, บัณฑิตเมืองสิงห์, มหาซัง, ไม่รู้ใจ, กาญจนธโร, ดาว อาชาไนย, รพีกาญจน์, คนเผาถ่าน, สะเลเต, Music, ∞
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 21 พฤษภาคม 2011, 08:29:PM |
|
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 21 พฤษภาคม 2011, 08:29:PM » |
ชุมชน
|
ยามคิดถึงคนไกลใจเหว่าว้า
ต้องซบหนาร้องไห้โอ้ใจเอ๋ย
ได้หมอนอิงใบเก่าเฝ้ากอดเกย
รักเหลือเอ่ยหมอนหนุนอุ่นฤดี [/b] |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ♥ กานต์ฑิตา ♥, มหาซัง, ไม่รู้ใจ, กาญจนธโร, บัณฑิตเมืองสิงห์, ดาว อาชาไนย, เมฆา..., รพีกาญจน์, ทอฝัน, คนเผาถ่าน, สะเลเต, Music, ∞
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 25 พฤษภาคม 2011, 04:07:PM |
|
สะเลเต
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 25 พฤษภาคม 2011, 04:07:PM » |
ชุมชน
|
ความรู้สึกอบอุ่นยามหนุนหมอน
แทรกห่วงหาอาทรซ่อนอยู่นั่น
หรือบางใครคนหนึ่งซึ่งไกลกัน
วานหมอนนั้นนำส่งตรงถึงใจ
พบฝันดีงดงามยามนอนหลับ
พลิกหมอนกลับอีกด้านวานส่งให้
ฝันถึงกันก็พอขอคนไกล
หวังเคียงใกล้ในฝันทุกวันคืน
--- สะเรเต --- |
|
|
|
|
| 25 พฤษภาคม 2011, 06:12:PM |
|
|
|
| 25 พฤษภาคม 2011, 06:42:PM |
|
|
|
| 25 พฤษภาคม 2011, 08:36:PM |
|
|
|
|
