องครักษ์เฝ้าบาทราชคช
จตุบทยศศรีคนมีศักดิ์
คุกเข่าลงคงหน้าสง่าพักตร์
มเหศรักษ์หักหาญพระผ่านชัยฯ
ก่อนโรมรันฟันฟาดผงาดท่า
เคืองวาจารามัญลั่นสาไถย
จึงสาบานเบื้องเนตรนเรศไนย
ว่าจักใช้ฝีมือถือต่อกร
ครั้นแล้วจึงทำนุจตุบาท
คชราชชา-ติมหิศร
ป้องกันคู่ภูเบศเดชกุญชร
รบราญรอนสอนสั่งฝั่งรามัญ
สักครู่หนึ่งร่างฟุบอุปราช
โดนง้าวฟาดอังสาพม่าหัน
ไร้แม่ทัพดับสูญอาดูรบรรพ์
กระเจิงขวัญนั้นหายสลายลง
ทัพหลวงแตกแบกพ่ายฝ่ายพม่า
ทหารไทยได้มาอานิสงส์
สยามแคว้นแดนทองครองดำรง
ด้วยยังคงธงคาดว่าชาติไทย
ความจริงตั้งใจจะเขียนต่อจาก "...อภิบาลกรุงศรี..ให้มีชัย" ของคุณ sriyatra แต่หาเสียง ไอ ลงไม่ได้ซักที ขออภัยนะครับ
บัณฑิตเมืองสิงห์
