ผ่าหัวใจ ออกมา เพื่อพิสูจน์
เพราะแค่เพียง คำพูด คงเหลวใหล
ควักมาแล้ว ก็ยื่นส่ง ให้เธอไป
อ้าว เป็นลม ทำไม กันเล่าเธอ
ก็หัวใจ สดสด เลือดหยดติ๋ง
มอบกับหญิง คนรัก ยอดใฝ่ฝัน
ไหงกลับชัก ตาตั้ง เสียกลางคัน
หรือเธอนั้น มีใคร ที่ไหนควง
นึกแล้วเจ็บ เสียจริง เธอรังเกียจ
มันจุกเสียด หัวใจ จนร้ายเหลือ
ตัดใจฝืน ใส่โหล แล้วโรยเกลือ
เก็บไว้เผื่อ วันหนึ่ง เธอเปลี่ยนใจ
ควักยาดม ออกมา จ่อจมูก
คงทำถูก คราวนี้ นะฉันหนา
พอสักพัก เธอนั้น ก็ลืมตา
โอ้เธอจ๋า เป็นอะไร มากไหมเธอ
นี่จ้ะเธอ ที่รัก หัวใจฉัน
ฉันควักมัน มอบให้ เธอรักษา
นี่ขนาด แล่เนื้อ เอาเกลือทา
เพราะหวังว่า เธอนั้น จะเห็นใจ
ฉันพิสูจน์ ไปแล้ว แก้วตาฉัน
ก็ถึงที เธอนั้น ต้องทำได้
กรีดหัวใจ ออกมา ช้าทำไม
อย่ายึกยัก ได้ไหม เร็วๆเลย 
เมื่อเธอผ่าฉันผ่าบ้างอย่าสร้างภาพ
เลือดไหลอาบก็เลือดเล่นเห็นเฉยเฉย
หัวใจฉันสี่ห้องต้องชื่นเชย
ผ่าแยกเผยสี่ชิ้นด้วยยินดี
จะมอบนางทั้งสี่ที่พี่รัก (ขออนุญาตชิงสัมผัส เพราะกำลังมัน !)
ให้ประจักษ์รักแน่แก่โฉมศรี
เพื่อยืนยันต่อไปจะไม่มี
หยุดแค่สี่เท่านี้ที่พี่ปอง
คนที่ห้าเป็นใครอย่าได้หวัง
ได้มานั่งห้องใจได้สุขสอง
หากยังรั้นปั้นปึงขึ้งเครียดครอง
จะให้น้องนั่งตักพักอารมณ์
ไม่เคยกลัวคนไหนใครมาท้า
เจาะกายาแลกใจเที่ยวไล่ข่ม
แลกกินตัวยังได้ไม่ปรารมภ์
เพราะว่าผมหนังเหนียว...แก่เลี้ยวเอย.
"บ้านริมโขง"
