14 พฤษภาคม 2011, 12:21:PM |
masapaer
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 457
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 601
ร้อยยิ้มและเสียงหัวเราะของคุณคือรางวัลอันยิ่งใหญ่
|
|
« เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2011, 12:21:PM » |
ชุมชน
|
“ ฉันเป็นดวงใจ “
ฉันอาจแค่มนุษย์ผู้ผุดว่าย ใกล้ความตายกรายย่างทางบางแห่ง มิใช่เอกเทพไทใดจำแลง สิ่งแสดงออกไปไม่ชวนมอง
อาจแค่คนคอยสร้างทางความรัก ด้วยตระหนักเนื้อแท้แก่เจ้าของ เธออยู่เหนือใจเป็นเช่นผู้ครอง พร้อมสนองแก่เธอเสมอไป
อาจเป็นแค่ก้อนเนื้อคอยเจือรัก คอยพิทักษ์รู้สึกส่วนลึกให้ คอยปลอบขวัญวันล้มขมทรวงใน คอยเป็นใจไว้เผื่อเพื่อเติมรัก
เป็นได้เพียงเท่านี้ที่ทำได้ เป็นอะไหล่ใจพลีที่แน่นหนัก เถอะจงใช้ให้พอต่อการพัก ผ่อนความหักอ่อนล้าคราอ่อนมาน
ให้ฉันเป็นดวงใจไว้ทดเทิด เป็นหุ่นเชิดตัวไหนได้ทุกฐาน เป็นตัวแทนของใครได้ทุกกาล เป็นตำนานวันเก่าแม้เงากลืน
เก็บไว้นะต่อเติมเพื่อเพิ่มหวัง เป็นพลังต่อใจในครั้งฝืน เมื่อเธอแกร่งผงาดและหยัดยืน เธอจะคืนก็ได้ไม่เป็นไร
~มะสะแป~
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, บ้านริมโขง, ฉันเอง, สะเลเต, กาญจนธโร, รัตติกาล, ∞, จ้อง เจรียงคำ, รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ, เมฆา..., คนแบกไมค์, พี.พูนสุข, ทอฝัน, ♥ กานต์ฑิตา ♥, สายใย, katay
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
14 พฤษภาคม 2011, 01:54:PM |
ฉันเอง
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 182
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 685
เป็นตัวเองดีกว่า..วุ้ย
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2011, 01:54:PM » |
ชุมชน
|
หากชีวิตบิดเบือนไป ไกลความหวัง ใกล้ภินท์พังฝังไว้ ในจิตใส ลองถอยมากลับมาจ้อง มองออกไป จะเห็นใครคนหนึ่ง ซึ่งมองดู
หากจิตใจในวันนี้ ที่ท้อแท้ มันอ่อนแอแลไป ให้อดสู ผิดพลาดไปใจเหน็บ เก็บเป็นครู เธอจะรู้หรือไม่ ใครเจ็บตาม
หากวิญญาณอ่อนระโหย ยังโรยร่วง ด้วยเป็นห่วงอนาคต หมดทั้งสาม ทิ้งอดีตปัจจุบัน มันรุกลาม ทั่วเขตคามตามเจอ ไม่เผลอไกล
ฉันขอเป็นกระจกใส ให้เธอส่อง ยามเธอมองอนาคต ให้สดใส ฉันขอเป็นเช่นก้อนเนื้อ เผื่อแผ่ใจ ส่งมือเธอเก็บเอาไว้ ใส่ใจเดิม
ฉันเอง..
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สะเลเต, รัตติกาล, ∞, จ้อง เจรียงคำ, รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ, masapaer, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เมฆา..., คนแบกไมค์, พี.พูนสุข, ทอฝัน, ♥ กานต์ฑิตา ♥, กาญจนธโร, สายใย
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
ขอแต่งโลกสวย ด้วยคำกลอน
|
|
|
07 มิถุนายน 2011, 12:59:PM |
เมฆา...
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 07 มิถุนายน 2011, 12:59:PM » |
ชุมชน
|
๐ ขอเป็นใจ ๐
๐ ขอเป็นใจให้เธอวันเผลอทุกข์ หมายปลอบปลุกลุกล้างเพื่อสร้างเสริม พลังใจในหวังนั่งต่อเติม ถักแรงเพิ่มให้เธอเจอสิ่งดี ๐ ด้วยสองมือถือมั่นกำขวัญยื่น หยิบยิ้มชื่นสำแดงมิแหน่งหนี เพียงแค่รอย..ลักยิ้มที่ปริ่มมี จากเธอนี้เท่านั้นที่ฉันปอง ๐ ฉันจะอยู่เคียงข้างทุกย่างก้าว กั้นร้อนหนาวร้าวรุกสุขสนอง ให้เธออุ่นสุนทรีย์ศรีเรืองรอง ห่มแสงทองแห่งธรรมประจำไป ๐ แม้นขวากหนามขวางหน้ากี่คราครั้ง น้ำตาหลั่งพรั่งพรันกี่หวั่นไหว ผ้าเช็ดหน้าลายถักอักษรใจ จะซับให้เธอเองอย่าเกรงเลย ๐ ขอเพียงสู้ผู้หาญทะยานกล้า แม้แต่ฟ้ายังใฝ่ไอระเหย เฝ้าคลอเคียงเยี่ยงกรุ่นความคุ้นเคย นั่นเล่าเอย..ความดีที่ฟ้าพึง ๐ ก้าวเถอะน่ะ..อย่าท้อต่อสรรพสิ่ง ชีวิตจริงมีได้ในคราหนึ่ง แม้นหากละ..ดะปลงจงคำนึง อย่าให้ถึง เพราะท้อ..ขอเป็นใจ... ๐
ให้เธอ..
***เมฆา...***
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อัศจรรย์จิต, คนแบกไมค์, พี.พูนสุข, คนเผาถ่าน, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, ทอฝัน, บ้านริมโขง, ♥ กานต์ฑิตา ♥, masapaer, กาญจนธโร, สายใย
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
..สัมผัสทิพย์ปรารถนาอารมณ์แล้ว..
|
|
|
07 มิถุนายน 2011, 01:15:PM |
อัศจรรย์จิต
LV0 ทารก2 (Pls..update E-mail)
คะแนนกลอนของผู้นี้ 118
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 222
พี่ชายมาเองจำ รหัสเข้าตัวเองไม่ได้555
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 07 มิถุนายน 2011, 01:15:PM » |
ชุมชน
|
ขอเป็นจานฐานรองในห้องรัก เพื่อให้ตักตวงง่ายสบายแสน รองความหวังรองใจให้กับแฟน ถึงรองแขนรองขาก็น่าลอง
รองความช้ำร่ำร้องก็รองรับ รองความคับขุ่นเคืองในเรื่องหมอง รองความเจ็บร้าวใจฉันใฝ่ปอง จึงกู่ก้องร้องลั่นฉันรักเธอ
|
|
|
|
07 มิถุนายน 2011, 03:54:PM |
|
|
07 มิถุนายน 2011, 07:51:PM |
|
|
|