14 พฤษภาคม 2011, 09:21:AM |
robozo
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 22
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 58
|
|
« เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2011, 09:21:AM » |
ชุมชน
|
กี่วันคืนฝืนไปใจห่อเหี่ยว นิ้วก้อยเกี่ยวข้างซ้ายขวาพาขบขัน เราไร้คู่อยู่ไปแค่วันวัน อาทิตย์จันทร์พลันทุกข์สุขห่างไกล
เหลียวแลมองจ้องน้องมานานแล้ว อยู่ที่แถวแนวไหนให้สงสัย แย้มพบพักตร์รักแรกแปลกดวงใจ ยิ้มละไมใจเจ้าเฝ้าต้องการ
ไม่อยากเป็นเช่นฝันในวันเก่า กายอยากเข้าเฝ้าแนบแบบสืบสาน คิดเอาไว้ไม่ใช่ให้วันวาน คือมาพานบอกลาพาใจหวั่น
เวลารอท้อตรมข่มฤทัย ด้วยกลัวใจเธอเสมอรู้เราทัน คิดแย้งกันกับเราเศร้าขึ้นพลัน อกจาบันปั้นปึงขึงใส่เรา
วาจาพากมลคนปั่นป่วน อาจจะยวนเย้าใจหรือไฟเผา หากรักพี่มีใจให้นานเนา จงบอกออกคำรักปักดวงใจ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : tina, masapaer, บัณฑิตเมืองสิงห์, ปุถุชน ฅนธรรมดา, กาญจนธโร, รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ, บ้านริมโขง, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รัตติกาล, สะเลเต, ดอกกระเจียว
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
14 พฤษภาคม 2011, 09:49:AM |
tina
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2011, 09:49:AM » |
ชุมชน
|
ให้รอเลิก หรือรอรัก มิยักรู้ หากแค่ดู อยู่ห่างๆ อย่างสงสัย ไม่เอ่ยบอก ออกตาม ในความนัย ว่าหัวใจ ให้มั่นคง ตรงที่เธอ
เธอมิใช่ ให้รู้ดี มีตาทิพย์ อย่าได้อิ๊บ เหมาไปเอง เกรงพลั้งเผลอ พลาดโอกาส หากปล่อยไป อาจไม่เจอ คงรอเก่อ เพ้อไป กับสายลม
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : masapaer, robozo, บัณฑิตเมืองสิงห์, ปุถุชน ฅนธรรมดา, กาญจนธโร, รพีกาญจน์, ไม่รู้ใจ, บ้านริมโขง, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รัตติกาล, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
แซวๆ ขำๆ กันเองนะคะ
|
|
|
14 พฤษภาคม 2011, 05:51:PM |
|
|
14 พฤษภาคม 2011, 07:54:PM |
กระรอกขาว
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 36
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 108
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 14 พฤษภาคม 2011, 07:54:PM » |
ชุมชน
|
รอแล้วรอ รอไป อย่าได้ท้อ รอแล้วรอ รอไป ดั่งใจหวัง รอแล้วรอ ท้อใจ ใคร่ประทัง รอแล้วรอ รอหวัง วังวนใจ อยากเกาะเกี่ยว เกี่ยวใจ ให้เกี่ยวเกาะ เพราะว่าเพราะ ว่าใจ ไม่ไปไหน รอแล้วรอ รอไป ได้อะไร เลิกรอไป หาใจ หาให้เจอ โอกาสเสี่ยง ลองเสี่ยง อย่าเบี่ยงหลบ โอกาสรบ โอกาสดี มีเสมอ ศึกนี้ไม่-ใช่ไม่นาน กาลคงเจอ อย่าเผลอเลอ เผลอโอกาส ปล่อยพลาดไป
กระรอกขาว
|
|
|
|
14 พฤษภาคม 2011, 09:13:PM |
|
|
15 พฤษภาคม 2011, 01:34:AM |
tina
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2011, 01:34:AM » |
ชุมชน
|
คงหนาวเหน็บ เจ็บแผล แย่เลยเน๊อะ ถ้าได้เจอะ อีกที ไม่ตีหัว (...รู้สึกผิดเลย 55) ด้วยตระหนก ตกใจ ให้ตื่นกลัว จึงลืมตัว นึกว่า โจรบ้าบอ หายหรือยัง หมอสั่งยา มาให้ไหม กินอะไร ได้หรือไม่ ให้ร้องขอ หรือหยอดน้ำ ข้าวต้มลง ก็คงพอ ไม่นานรอ ก็ดีขึ้น ฟื้นคืนตัว "คันไถ"หนอ พอได้ที รี่แซวตอบ ก็เค้าชอบ พูดทะเล้น ทำเ่ล่นหัว เผลอจิ๊กกรี่ มีจักกรู่ ไม่รู้ตัว ที่ชัวร์ๆ ใครแกล้งเล่น เป็นโดนคืน ยาแดงใส่ ให้พอดี แผลที่หัว อย่าได้กลัว แสบนิดนะ อย่าขัดขืน คาถาเสก เขกตามหัว ให้ตื่น..ตื่น อย่าได้ตื้น ปลื้มใจไป ฉันให้ฟรี....555 กร๊าก ๆ [/size]
|
แซวๆ ขำๆ กันเองนะคะ
|
|
|
15 พฤษภาคม 2011, 01:49:AM |
|
|
15 พฤษภาคม 2011, 11:00:AM |
pan
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 0
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 2
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2011, 11:00:AM » |
ชุมชน
|
แม้ไม่อาจ..แนบชิด..สนิทนัก ..แต่ก็รักเกินทนจนหม่นหมอง.. แม้ไม่อาจ..เคียงข้าง..อย่างใจปอง แต่ ก็คอยแอบมองเหมือนต้องใจ
แม้วันนี้..ความฝัน..ถึงวันลบ ..รักเราจบไปแล้วคงแคล้วไหว.. แต่ ยังคิดถึงเธอเผลอห่วงใย ไม่รู้เลยว่าเมื่อไหร่..ใจ..จะลืม
// ผู้หญิงลืมยาก //
|
|
|
|
15 พฤษภาคม 2011, 12:02:PM |
คันไถ
Special Class LV1 นักกลอนผู้เร่ร่อน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 38
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 94
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2011, 12:02:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
|
15 พฤษภาคม 2011, 12:54:PM |
tina
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2011, 12:54:PM » |
ชุมชน
|
เล่นเอางง ตรงนี้ ทีน่าเอ๋อ เป็นเพราะเธอ เบลอไป ไข้พิษหนัก ร่มคงแรง เกินไป ให้ชะงัก หรือเธอจัก ตากฝน จนไม่สบาย
คงต้องให้ จับหาม ตามหาหมอ ไม่ต้องรอ วินิจฉัย เดี๋ยวไม่หาย หรือเคาะซ้ำ ด้วยด้ามร่ม ให้จมปลาย อาจกลับกลาย หายคืน ฟื้นเหมือนเดิม
ล่วงอะไร เกินไป ให้สับสน จำผิดคน ใช่ไหม ให้ถามเสริม อุ๊บอิ๊บเอง เกรงจะโดน มากกว่าเดิม แล้วแกล้งเติม เขียนหน้า เป็นวานร .....555
|
แซวๆ ขำๆ กันเองนะคะ
|
|
|
15 พฤษภาคม 2011, 08:49:PM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 15 พฤษภาคม 2011, 08:49:PM » |
ชุมชน
|
นั่งรอรักรอหวังนั่งอ่อยเหยื่อ วางเบ็ดเผื่อเป็นราวยาวหลายหลัก นำเหยื่อโปรยโรยหวานเป็นการหนัก คอยมานักไม่เห็นเป็นตัวปลา
เหยื่อก็หายคนก็โหยเริ่มโรยร่วง ไม่เห็นดวงสุริยันจันทร์ห่วงหา มาฉายแห่ง..แสงใสให้อุรา โถ..เจ้าข้า..อาภัพ จนยับเยิน
สุดสงสารบางใครไยอาภัพ ไม่เหมือนกับบางใครไร้ขัดเขิน มีมากนักรักล้นจนเพลิดเพลิน เกี่ยวแขนเดินเคียงคู่สู่ฉิมพลี
ต้องบนบานต่อศาลด้วยงานเข้า ไยพรหมเจ้าไม่เห็นเช่นหน่ายหนี ไม่อาทรวอนหายร้ายเหลือดี ศาลสั่งทีให้พรหมล้มลำเอียง
ขอรักหนึ่งซึ้งใจในคำหวาน ผูกดวงมานสองซึ้งอื้ออึงเสียง ไม่เงียบหายกลายกลับสรรพสำเนียง จะขออยู่คู่เคียงเพียงนางเดียว
เถอะ..จะรอ รอรักมาปักจิต จะรอชิด รอชม ข่มใจเหลียว จะรอเช้า รอเย็น เป็นทางเทียว จะรอเจ้า จริงเจียว...โปรดเลี้ยวมา.
"บ้านริมโขง" ๑๕ พฤษภาคม ๒๕๕๔
|
|
|
|
15 พฤษภาคม 2011, 10:21:PM |
|
|
15 พฤษภาคม 2011, 11:06:PM |
|
|
|