ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สะเลเต]

เพราะอกหักรักพลาดอนาถนัก
จะหยุดพักพับเก็บเจ็บนะสิ
จิตวิตกคิดหนักรักชิมิ
พลาดเพราะริรักผลักอกหักนะ

กักเก็บจิตคิดหนักรักวิบัต
พิษโรครักถูกสลัดพลัดพรากผละ
หยุดจิตคิดรักทุกข์สุขลดละ
ทุกข์เพราะรักหยุดซะจะหมดเคราะห์

สะดุดรักแรกพบจบอนาถ
ดุจมีดบาดหากเปรียบเทียบแหละเหมาะ
ฤทธิ์รักแทรกเจ็บลึกหากนึกเนาะ
เจ็บกระเสาะทรุดหนักเหตุรักคุด
 
วิปโยคโศกจิตคิดและหวาด
รักมิอาจกักเก็บเจ็บมิหยุด
เพราะพิษรักเจ็บแสบอกแทบทรุด
มิอาจฉุดรักตลอดจอดเพราะรัก
 
หากจิรักจิหลอกโปรดบอกนะ
จะสละเพิกสิทธิ์คิดตระหนัก
เจอะรักคุดผุดเดือดเลือดกระอัก
จะหยุดพักเพราะรักปักอกลึก
 
--- สะเรเต ---

[Lจ้าVojกaoนบทนี้*]

เคยลุ่มหลง  ส่งใจ  ให้กับเขา
กลับต้องเศร้า  หดหู่  เริ่มรู้สึก
รักเขามาก  เราเอ๋ย  ไม่เคยนึก
เหมือนตกตึก  เจ็บตน จนใจเละ

เขามีคู่  อยู่แล้ว  หมดแววหวัง
ส่วนเรานั่ง  ช้ำทรวง  ใจร่วงเผละ
รักติดลบ  จบโละ  ไม่โป๊ะเชะ
จึงเริ่มเอะ  ใจขึ้น  หายมึนตึ๊บ

คงมิใช่  เนื้อคู่  ผู้สร้างสม
ถึงหมายชม  ยังชวด  ให้ปวดหนึบ
คิดลืมรัก  ลองถอง  ซักสองกรึ๊บ
ไม่ได้อึ๊บ  เป็นไร  ใช่ตายชัก

มาแต่งกลอน  วอนสาว  ว่าหนาวหนอ
ใคร่อยากขอ  พักยก  เรื่องอกหัก
ริรักใหม่   ไม่เสร็จ  ด้วยเข็ดนัก
เจอแต่รัก  ลวงร้าย  ให้ตายทรุด

เลิกสนสาว  สวยใส  ที่ใครหวง
เธอมีชาย  หมายควง  เดี๋ยวดวงกุด
เมื่อรักร้าย  หมายย้ำ  ให้ชำรุด
เลยขอหยุด  เรื่องรัก  ไม่อยากริ....

[พรายม่าน]

จะเลิกรักหักคู่ไม่ดูฤทธิ์
ก็คิดผิดติดช้ำแต่ดำริ
จะเชี่ยวช่ำช้ำคานชาญชำนิ
เตือนอย่าริปริร่ำจะซ้ำซัด

เขามีคู่อยู่เชียวยังเที่ยวเลาะ
เลยอกเดาะเพราะเคล้าเอาแต่หวัด
ไม่บรรจงวงป้อกอขอคัด
ตาไม่พลัดหมัดรุ่นก็บุญนัก

ยังมาบ่นด้นกลอนวอนหน้าสาม
หรือที่ดามล่ามไว้ยังไม่หัก
เห็นเข็ดมั่งหวังมั่งนั่งรอรัก
ไม่ยอมพักดักได้ไม้ตะพด

จะอ่อยชานผ่านใช้ให้เชยชิด
พรหมลิขิตมิตรคู้ของงูขด
เคลือบกากอ้อยน้อยหยิบว่าทิพย์รส
หลงเสพซดหมดฉ่ำก็สำนึก

ขอเตือนสาวชาววงอย่าหลงซึ้ง
จะวัยบ่ายสายทึ้งถึงดื่นดึก
อย่าหลงรอยคล้อยห่ามตามโคคึก
ถ้าเหิมฮึกห้อมฮืดเดี๋ยวหืดฮัด ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๑๓.๐๕.๕๔

[บ้านริมโขง]

เพราะอกหักรักพลาดอนาถนัก
จะหยุดพักพับเก็บเจ็บนะสิ
จิตวิตกคิดหนักรักชิมิ
พลาดเพราะริรักผลักอกหักนะ

กักเก็บจิตคิดหนักรักวิบัต
พิษโรครักถูกสลัดพลัดพรากผละ
หยุดจิตคิดรักทุกข์สุขลดละ
ทุกข์เพราะรักหยุดซะจะหมดเคราะห์

สะดุดรักแรกพบจบอนาถ
ดุจมีดบาดหากเปรียบเทียบแหละเหมาะ
ฤทธิ์รักแทรกเจ็บลึกหากนึกเนาะ
เจ็บกระเสาะทรุดหนักเหตุรักคุด
 
วิปโยคโศกจิตคิดและหวาด
รักมิอาจกักเก็บเจ็บมิหยุด
เพราะพิษรักเจ็บแสบอกแทบทรุด
มิอาจฉุดรักตลอดจอดเพราะรัก
 
หากจิรักจิหลอกโปรดบอกนะ
จะสละเพิกสิทธิ์คิดตระหนัก
เจอะรักคุดผุดเดือดเลือดกระอัก
จะหยุดพักเพราะรักปักอกลึก
 
--- สะเรเต ---

มีรักฝากมากแล้วแก้วหยุดเถอะ
ไม่อยากเจอะรักล้นจนตกผลึก
เสียวสันหลังครั้งใดเมื่อได้นึก
กลัวปักฉึกด้วยหอกจึงบอกลา

แวะมาดูอาการใช่สานหวัง
คนรักพังยังหวานสานภาษา
อ้อนวอนใครให้ห่างทางสายตา
ขอโปรดอย่าวางรักปักอีกเลย

นี่แหละนะอยากรักไม่ยักบอก
คนไม่หลอกอยู่นี่ที่เฉลย
หากบอกมาซักคำนำรักเอย
จะไม่เฉยให้ช้ำระกำทรวง

แต่นี่พออกหักพักฉอเลาะ....
กลัวยิ้มเยาะใช่ไหมเรื่องใหญ่หลวง
ไม่ซ้ำใครที่ตรมจากลมลวง
มีแต่ดวงใจนี้...ซิเจ็บแทน.

"บ้านริมโขง"

[ไม่รู้ใจ]

ขอเตือนสาวชาววงอย่าหลงซึ้ง
จะวัยบ่ายสายทึ้งถึงดื่นดึก
อย่าหลงรอยคล้อยห่ามตามโคคึก
ถ้าเหิมฮึกห้อมฮืดเดี๋ยวหืดฮัด ฯ

พรายม่าน

ยินคำเตือน เพื่อนดั่ง หวังดีนะ
คิดว่าจะ เชื่อไง ให้อึดอัด
ท่านทั้งสอง คงอกช้ำ กระหน่ำซัด
เห็นชัดชัด สักที คงดีเนาะ

ปากบอกไม่ ใคร่สน ทำคนซึ้ง
แค่รำพึง จึงเน้น เป็นมั่นเหมาะ
ใช่โดนสาว เจ้าเอ่ย เผยคำเพราะ
แล้วส่งเยาะ แทนยิ้ม ลองชิมซะ

ไม่รู้ใจ

ผิดพลาด ขออภัย นะ (คะ)

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

เพาะพิษรักหนักจิตเพาะพิษรัก
พิษจะถักทุกข์มัดทุกผัสสะ
จักกัดลึกตรึกตริมิลดละ
คิดสละยากนิดเพราะพิษรัก

ถึงเป็นตายหมายควรว่าถ้วนถี่
ในชีวีวันไหนที่ไม่หนัก
ยอมใส่บ่าหามแห่ว่าแย่นัก
แต่ใจภักดิ์พาดองให้หนองลาม

ถอนทรวงไหมใครห่วงถอนทรวงไหม
ถอนที่ใจตรอมตรมควรข่มถาม
ถอนจาบัลย์วันคืนกล้ำกลืนกาม
ถอนเพียงนามฤๅถึงก้นบึ้งใจ

กามนิต
๑๓ พ.ค.๕๔

โดนพิษรัก ปักอก ให้รกจิต
เพียงแค่คิด ติดรส พจน์หวามไหว
อยากจะเอ่ย เผยออก บอกความนัย
คิดอย่างไร ใจพี่ จงบอกมา

หากจะตาย ขอตาย หมายที่อก
ยามพี่กก กอดนอน ตอนโหยหา
หากพี่เจ็บ เหน็บหนาว ให้รู้ว่า
มีน้องหนา ทายา รักษาใจ

รักแนบทรวง ห่วงพี่ ที่ลวงน้อง
เพียงขอร้อง อย่าถอน ก่อนหวั่นไหว
น้องรักพี่ กามนิต ติดฤทัย
ก้นบึ้งใจ ให้น้องปอง ครองคนดี (นะค่ะ)

พระอาทิตย์อัสดง

["สายธารศรัทธาธรรม"]

มีเพียงใจกับกายในคืนหนึ่ง
รักเคยซึ้งตรึงมั่นเฝ้าห่วงหา
เดินเคียงคู่เกี่ยวก้อยประสบตา
ชื่นอุราอิ่มเอิมเติมหัวใจ

หากวันนี้ผิดหวังทำฝันหยุด
ต้องสะดุดชีวิตแสนหวั่นไหว
เพราะความจริงแพ้พ่ายรักห่างไกล
จำจากไปพลาดช้ำอย่างจำนน

เหลือเพียงชื่อศรัทธาเมื่อครั้งก่อน
ไม่อาจย้อนอดีตทุกแห่งหน
คงเหลือเพียงความทรงจำฉ่ำกมล
คงต้องจนมุนรักสลักทรวง

[สล่าผิน]

.......

หากจิรักจิหลอกโปรดบอกนะ
จะสละเพิกสิทธิ์คิดตระหนัก
เจอะรักคุดผุดเดือดเลือดกระอัก
จะหยุดพักเพราะรักปักอกลึก
 
--- สะเรเต ---

เรื่องหัวใจให้คิดพินิจไว้
หากรักใครควรคิดพินิจนึก
สุขหรือเหงาเศร้าหมองให้ตรองตรึก
มักสะอึกใจนักหากรักละ

รักพาใจให้สุขหมดทุกข์โศก
หากมีโชครักภิรมย์สมลักษณะ
มอบจริงใจให้กันหมั่นจ๋าจ๊ะ
สุขนักหละสดใสในชีวิต

หากรักพลาดอาจพาให้น่าห่วง
เป็นรักลวงบ่วงกรรมนำลิขิต
พาใจเศร้าเคล้าตรมขมเนืองนิจ
พาให้จิตอ่อนล้าพาใจทรุด

หากกลัวหมองต้องคิดพินิจก่อน
อย่ารีบร้อนรักใครให้พิสุจน์
ควรคิดพิจารณาอย่ารีบรุด
รักจะฉุดใจเราเศร้ายิ่งนัก

สล่าผิน

14พค.2554

[กระรอกขาว]

กระรอกขาวหนาวใจโดดไล่ล่า  เห็นพี่ยาเศร้าใจน้องใจหมอง
หากชายนั้นที่ฝันกกันหมายปอง  ไม่แลมองแล้วเจ็บทรวงดวงฤดี
ก็มาซบอกกระรอกซิที่รัก    มาหยุดพักผ่อนกายใจให้สุขขี 
จะได้ซุกอุ่นไอไม่รอรี     กอดเอวพี่ซุกซบอกพี่แกง


กระรอกขาว

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

กลอน "คำตาย" หมายจำกลอนคำตาย
จึงลวดลาย "คำเป็น" ให้เห็นนี่
กลอนน้องดงลงมาชวนพาที
ทำเอาพี่เขินเขินกลัวเกินเลย

อย่าเสียงดังวังเวียงอย่าเสียงดัง
คนเขายังดูดำในคำเผย
ถ้อยพาทีที่น้องมาลองเปรย
ดวงใจเอ๋ยพี่ซึ้งก้นบึ้งใจ

กามนิต
 

น้องไม่รู้ กลอน"คำตาย" น้องไม่รู้
แต่น้องดู กลอนพี่ มีหวั่นไหว
หมายต้องต่อ ก่อรัก ปักฤทัย
แม้ข้างใน ใจพี่ มีใครยืน

อยากตะโกน ดังดัง อยากตะโกน
อยากจะโอน หัวใจ ไม่อยากฝืน
อยากบอกว่า รักคุณ ทุกค่ำคืน
มีหัวใจ ได้ระรื่น ชื่นเพราะคุณ

พระอาทิตย์อัสดง