" อย่าน้อยใจ "
อย่าน้อยใจไปเลย..คนเคยรัก
มีงานหนักเช้าสาย..จนบ่ายค่ำ
ถึงแม้อยู่หน้าคอมฯกล่อมประจำ
งานที่ทำ..ก่อร่างเพื่อสร้างตัว
มิได้เมินเหินห่าง..ต่างอาชีพ
มิได้นอน...ได้งีบเมื่อฟ้าหลัว
มิได้เพลิน..เดินทางเหมือนวางทัวส์
มิได้กลัวแต่เกรงเจ้า..ไม่เข้าใจ
สักวันหนึ่ง..มีเงินทองจะลองรัก
เขียนสมัครถึงเจ้า..ให้เข้าไส้
ด้วยถ้อยหวานสาร์นเผื่อให้เหนือใคร?
อย่าเพิ่งไปจากพี่....เท่านี้พอ 
อย่าเพิ่งหนีพี่ไปได้ไหมเล่า
ขอให้เจ้าจงคอยหน่อยพี่ขอ
จะตั้งหน้าหาเงินเชิญน้องรอ
พี่จะก่อเสริมสร้างไว้อย่างดี
อยากจะให้น้องอยู่อย่างหรูหรา
เพื่อเชิดหน้าน้องนางอย่างเศรษฐี
ให้เพรียบพร้อมล้อมด้วยผู้ช่วยมี
อยู่กับพี่น้องยาอย่ากลัวจน......
กลอนพาไปเด้อ.........
