ผมเคยอ่านบทสัมภาษณ์เจ้าของค่ายละครผู้หนึ่ง
ที่เป็นทั้งเจ้าของค่ายละคร และก็เป็นเจ้าของบทประพันธ์ละครทีวีหลายเรื่อง
พูดง่ายๆก็คือเป็นทั้งผู้แต่งนิยายและก็เป็นทั้งผู้สร้างละครทีวีนั่นแหละ
แต่จะเป็นใครก็อย่าให้ผมต้องเอ่ยนามเลย เพราะผมเองก็ไม่ชัดเจนนัก คร้านที่จะไปจดจำ
แต่เนื้อหาใจความสำคัญของบทสัมภาษณ์ที่พอจะจำได้คร่าวๆก็คือ
เขามีความประสงค์ที่จะทำบทละครของไทยให้เป็นอมตะเช่นเดียวกับไซอิ๋ว(ละครอมตะของจีน)
ด้วยเหตุนั้นทุกๆ 5 ปี เขาจึงพยายามนำเอาละครเก่าๆที่เคยฉายไปแล้วย้อนกลับมาสร้างใหม่อีก
ครั้งอาทิ บ้านทรายทอง ทัดดาว บุษยา จำเลยรัก เป็นต้น
(ฉะนั้นอย่าไปเข้าใจว่าละครบางเรื่อง
ที่ถูกนำมาสร้างใหม่เป็นหลายๆสิบครั้ง อย่างเช่น บ้านทรายทอง นั้น เป็นเพราะคนดูเขาชอบ)
สำหรับผู้จัดบางค่ายนั้น ถึงขั้นเคยบอกว่าละครยิ่งเน่ายิ่งดี คนดูยิ่งชอบ โฆษณายิ่งเข้า
เขาไม่ได้คำนึงหรอกว่าคนดูจะรู้สึกเป็นยังไง จะอยากดูละครของเค้ามั้ย แล้วสังคมจะเป็นยังไง
เขาคิดแค่ โฆษณา เรตติ้ง และก็ให้ดาราในสังกัดของเขาแจ้งเกิดได้เท่านั้น ส่วนละครของเขาจะ
ทำลายสังคมยังไง สภาพจิตใจคนดูจะเป็นยังไงเขาไม่เคยคิดหร็อก
ความจริงผมมีเรื่องที่จะพูดอีกเยอะ แต่การพิมพ์กับการพูดมันไม่เหมือนกัน จึงขอพูดย่อๆแค่นี้แหละ
ส่วนใครจะรักยังไงชอบยังไง ผมไม่มีสิทธิ์ไปบังคับเขาอยู่แล้ว
สิ่งที่ผมพูดไปมันก็แค่เสียงสะท้อนในมุมมองของผมเท่านั้นแหละ ส่วนใครจะรับฟังหรือไม่ ผมคงไปบังคับเขาไม่ได้
