ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ธาตรี รติกานท์]

พริบพราวดาวพร่างแพร้ว....อัมพร
จรดร่างวางอักษร...................ส่งฟ้า
ดาราอ่านคำกลอน.................ทุกบท จากแด
ฝังฝากจากใจข้า.....................ผ่านถ้อย รำพัน

แลจันทร์งามไม่น้อย.............สมจินต์
ดื่มด่ำค่ำคืนถวิล.....................สุขล้น
กระต่ายเล่นเพลงพิณ...........ขับกล่อม
ปีติมิอยากพ้น.........................ชื่นฟ้า ราตรี

[ธาตรี รติกานท์]

ดวงแขแลเด่นเสี้ยว...............จับนภา
ดุจดั่งเคียวชาวนา.................เกี่ยวข้าว
ของสวรรค์ที่ปรารถนา........ฝันใฝ่
ปลิดอตีตอันรวดร้าว.............ตัดเจ้า จากใจ

ความหลังรักครั้งเก่า.............หลอกหลอน
ทุกบทจรดกลอน....................ร่ำไห้
แม้มิอาจเหมือนก่อน.............ชมชื่น ชิดแด
ดีกว่าเก็บเอาไว้......................กลัดกลุ้ม สุมทรวง

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

ดาราระยิบจ้า     จอมดาว
เคียงพระจันทร์สกาว     ก่อนแจ้ง
ดวงเคราะห์,ฤกษ์กลางหาว     หนหาศ
ลอยละล่องส่องแสร้ง     เสียดฟ้าเวหน ฯ

ยลโสมกระจ่างเพี้ยง     พลอยใส
เฉกรพีอำไพ     เพชรพร้อย
มณีวิสุทธิ์ไฉไล     ลอยเด่น
ระยิบระยับคล้อย     คู่ฟ้ามหาสวรรค์ ฯ

บัณฑิตเมืองสิงห์

[ธาตรี รติกานท์]

ครวญอุราฟ้าร่ำร้อง...............ครืนครืน
ดุจดั่งเสียงสะอื้น......................อกช้ำ
ดวงใจไม่อาจฝืน....................หมองหม่น
เจ็บปวดจนเกินกล้ำ...............ร่วมน้ำ ตาริน

ถวิลหาคราพร่ำพรอด...........กอดพธู
ฝนหลั่งพรายพรั่งพรู.............เปียกหน้า
ยินเพลงผ่านซ่านหู................สุดโศก จริงแฮ
ร้องร่ำ'น้ำตาฟ้า'......................ผ่านอ้าย สามโทน

โดนใจใครนั้นเปิด..................ตรงทรวง
เพลงเอ่ยถึงพุ่มพวง.................เจ็บแท้
ตัดพ้อต่อบนสรวง...................ดลผิด พลาดฤๅ
รู้ว่าสายเกินแก้.........................จึ่งไห้ เป็นฝน

[ธาตรี รติกานท์]

ฉงนใจใคร่อยากรู้..................บุหลัน
โดดเดี่ยวหนอดวงจันทร์.......ฟากฟ้า
คงว้าเหว่เหมือนฉัน................สุดอนาถ
ถึงสาดแสงเจิดจ้า....................แต่ครึ้ม กลางดวง

ปวงมิตรชิดฟากฟ้า.................แพรวพราว
หายหมดจากห้วงหาว.............แห่งนี้
เพียงเพราะเมฆในคราว.........นภาหม่น
กลบเกลื่อนดาวหลีกลี้.............ปล่อยให้ จันทร์เหงา

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

ศศิธรห่อนยั้ง     ยังหาว
ลอยวิไลสกาว     กิ่งฟ้า
มวลเมฆบดบังดาว     ดาดาษ นภาแฮ
ลอยล่องลมเล่นล้า     ลดแสร้งแรงโพยม ฯ

โฉมตรูดูพิศสร้อย     โสภา
นวลผ่องท้องเวหา     หาศค้ำ
เสมือนเทียบเปรียบพา     เพชรห่อ มณีเอย
สวยเด่นมิกล้าล้ำ     ลั่นโน้มดึงนาง ฯ

บัณฑิตเมืองสิงห์

[ธาตรี รติกานท์]

กลางคืนใจจับจ้อง...................แจ่มจันทร์
เนืองนิจพิศบุหลัน....................เล่นฟ้า
ดาวพรายพร่างพร้อมพลัน....พลุกพล่าน จริงเอย
เจิดจรัสรัศมีจ้า..........................จรดไว้ ในหาว

คราวใดได้สู่ห้วง......................แห่งจินต์
คงสุขสมถวิล.............................วาดไว้
ลอยล่องท่องสุบิน....................โบยโบก
ดาวพร่างพร้อมเดือนใกล้......กล่อมข้า หายเหงา

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

พายุกระหน่ำซ้ำ     ซัดเซ
มวลเมฆปัจเจกเห     ห่างชั้น
สวรรค์ ณ ชั้นเอ-     กภพส่อง ทมิฬเฮย
วิบัติอุบัตินั้น     เนื่องด้วยมนุษา ฯ

สมญาหาวพร่างฟ้า     ฟังมา
เลือนหมดร้างวิมา-     นพบเศร้า
กระแทกบั่นดาษดา     ดาวหมด แสงแฮ
ธรรมชาติพินาศเคล้า     คลุกเส้นเวรกรรม ฯ

จำใจรอรุ่งแจ้ง     จวบเลือน อุบาทว์เฮย
วายุละอุเดือน     ดั่งสิ้น
ราตรีระทดเหมือน     ไหม้มอด ม้วยแฮ
อาทิตย์ชิดหาศปลิ้น     เปล่งจ้าแสงวิไล ฯ

บัณฑิตเมืองสิงห์