ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[กาแฟดำ]

กลัวไหม...
หากรวมใจไล่ตามฝัน
เกี่ยวก้อยถ้อยทีกัน
ร่วมฝ่าฟันไม่หวั่นใด

ขอเพียง...
มีเธอเคียงคู่ฤทัย
ชีวีแม้พลีไป
รักที่ให้ไม่คลายคลอน

หวังว่า...
ด้วยศรัทธามิล้าอ่อน
รักจริงมิ่งบวร
อย่าถ่ายถอนรอนรักลง

ขอเธอ...
มั่นเสมออย่าเผลอหลง
ก้าวไปใจซื่อตรง
รักนี้คงคือนิรันดร์

กาแฟดำ

[(ฟ้า) มารสุรา]

เราก็พบคบกันวันเดือนผ่าน
คงพอนานอ่านใจใครเสนอ
สิ่งดีๆมีไว้ให้นะเออ
ฝันละเมอเพ้อพกอกรำพัน

ฟังให้ดีที่ฉันนั้นจะบอก
มันกลั่นออกจากจิตความคิดฉัน
ว่ารักสุดเอื้อนเอ่ยเผยจำนรรจ์
จะรับรักหรือไม่นั้น "อยู่ที่เธอ"

(ฟ้า) มารสุรา

[ไม่รู้ใจ]

ยังพร่ำยังเพ้อ
มีเธอมีฉัน
โลกจริงหรือฝัน
ทุกวันทุกคืน

เสียงเพลงคลอเคล้า
สองเราสดชื่น
หวังรักยั่งยืน
ระรื่นทรวงใน

ดั่งดวงดารา
นำพาสดใส
ได้ชิดสนิทใกล้
มั่นไว้ในจินต์

ไม่รู้ใจ

แต่งไม่ค่อยจะรอด....ยังโดน น้องฟ้า ปาดหน้า  อีก  อ่ะ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

อยู่ที่เธอ ใจนี้ อยู่ที่เธอ
คอยละเมอ เพ้อพร่ำ ร่ำโหยหา
คอยนับวัน นับคืน คอยตั้งตา
รอเวลา พาเรา มาพบกัน

ยังละเมอ ทุกวัน ยังละเมอ
ยังคิดถึง เสมอ แม้ในฝัน
อยากเคียงกาย หมายรัก ในนิรันดร์
ขอแค่นั้น ได้ไหม อยู่ที่เธอ

พระอาทิตย์อัสดง

[ฉันเอง]

สำหรับฉันมันละเมอ  แต่เพ้อหา
ถึงกานดาทุกห้วง  ในช่วงฝัน
ความเป็นจริงมักวิ่ง  สวนทางกัน
เธอกับฉันนั้นมันเพียง  แค่เพื่อนรัก


ยามเธอเหงาเราใกล้ชิด  สนิทแนบ
ยามเธอแอบโศกเศร้า  เราประจักษ์
ยามเธอท้อเราก็รอ  พ้อยิ่งนัก
ยามเธอผลักไสเรา  ให้เศร้าตรม


อยากอิงแอบแนบไว้  ในกอดมั่น
แล้วจะหมั่นดูแลใจ  ให้สาสม
"อยู่ที่เธอ"จะให้รัก  มาปักปม
หายขื่นขมเมื่อไหร่...ใจยังรอ



ฉันเอง..

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

จะยังไงทั้งหมดนี้"อยู่ที่เธอ"
หากเสนอน้องเองคงสนอง
หากว่ากลัวตัวพี่จะเป็นลอง
เคยถามน้องหรือยังคิดอย่างไร

"อยู่ที่เธอ"แม้เหงา"อยู่ที่เธอ"
เพียงออเออแค่นี้ทำได้ไหม
หากสวนทางทำกันต้องห่างไกล
ขอหัวใจใกล้กันคงเกินพอ

อยู่อย่างห่วงในใจอยู่อย่างห่วง
เพียงแค่หวงดวงใจเฝ้าร้องขอ
อย่าตัดรักสัมพันธ์ฉันจะรอ
เพียงเธอต่อก่อรักจักดวงใจ

พระอาทิตย์อัสดง

[กาญจนธโร]

...เธอเคยบ้างไหม...
...เวลาคิดถึงใคร..แล้วใจมันเหงา...
...มองเหม่อ..เพ้อฝากลมเบาๆ...
...ฝากฟากฟ้าพราว..ล้านดาวหนึ่งจันทร์...

...รู้สึกนาน..กับกาลเวลา...
...กับปราถนา..ที่จะไขว่คว้านั้น...
...บางครั้ง..ฉันเองก็หวั่น...
...ว่าอาจเชื่อมั่น..ต่อเธอเกินไป...

...มีบ้าง..บางครั้งท้อ...
...แต่ก็ง้อใจตัวเองจนยอม..เชื่อไหม...
...เพราะฉัน..ยังมั่นต่อหนึ่งใจ...
...มีบ้างหวั่นไหว..ก็ไช่ว่าหมายจะทิ้งกัน...

...อยากให้รู้ไว้...
...หนึ่งใจอ่อนไหวของฉัน...
...เปรียบได้กับเพียงหนึ่งจันทร์...
...ที่เฝ้ารอวัน..ล้านดาวพราวใจ...

...ก็อยู่กับเธอแล้วหละ...
...ว่าจะ..เป็นดาวดวงไหน...
...ดวงที่หล่นลงกลางหัวใจ...
...หรือเป็นดวงใสๆ..ในคืนห่างจันทร์...

ปภัสร์