ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[(ฟ้า) มารสุรา]

อันกลอนกานท์หวานชื่นระรื่นรส
ทุกบาทบทรจนาภาษาสาส์น
สะท้อนตนบนจินตนาการ
เขียนขับขานผ่านถ้อยร้อยประพันธ์

แฝงวิญญาณจารลงตรงในวรรค
ปรัชญารักทุกข์เศร้าเหงาโศกศัลย์
อ้อนวอนเสริมเติมใจมอบให้กัน
จึงจำนรรจ์พรรณนามาจากใจ

(ฟ้า) มารสุรา

[บ้านริมโขง]

จับอักษรามาเรียงส่งเสียงขับ
วางส่งรับออดอ้อนแสนอ่อนไหว
ดุจคำขานสานตอบมอบรักไป
กรุ่นอยู่ในห้วงจินต์ด้วยยินดี

ดุจมาลาล้อลมคราพรมโบก
ก้านไหวโยกเอียงอ้อนผ่อนฉวี
เบียดประชิดติดสะท้านซ่านฤดี
รสกวีฉ่ำลึกผนึกทรวง..

"บ้านริมโขง"

[รพีกาญจน์]

อยากนำดาวพราวพร่างกลางเวหา
นำจันทรามาจากขอบฝากสรวง
มวลผกาปาริฉัตรลัดดาพวง
ประดับดวงแก้วกัณฐ์กำนัลเธอ

จนใจยิ่งสิ่งนี้เป็นที่สุด
เพียงมนุษย์อย่างฉันฝันเสนอ
จึงเรียงรสพจน์คำล้ำเลิศเลอ
ว่าแรกเจอรักซึ้งจนถึงทรวง

รพีกาญจน์ 59

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~เฮ้อ!!~


เริ่มวรรคแรกแหวกถ้อยร้อยนำร่อง
เพื่อวรรคสองคล้องคลึงซึ่งวิถี
กลั่นวรรคสามงามพจน์บทวจี
วางวรรคสี่ชี้สวย..ด้วยคำคม

ต่อวรรคห้าจาระไนใคร่ครวญยก
ตรองวรรคหกพิเคราะพ์ควรเหมาะสม
สานวรรคเจ็ดเผ็ดเปรี้ยวเกี่ยวอารมณ์
แต่วรรคแปด..สุดขื่นขม..ผมกลอนตัน!!


    จบ   


บอม ซอง ดุ๊ก

[(ฟ้า) มารสุรา]

จะกี่บาทขาดบทพจน์คำหวาน
ฟ้าจอมมารวานว่าอย่าหุนหัน
ตามถนัดจัดมาไม่ว่ากัน
ที่สำคัญนั้นเพียรเขียนจากใจ

คนคนคน...คนไหนใคร่สมัคร
รักรักรัก...รักกานท์งานยิ่งใหญ่
แต่งแต่งแต่ง...แต่งมาอย่าช้าไว
กลอนกลอนกลอน...กลอนไทยให้สำราญ

(ฟ้า) มารสุรา

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

เริ่มวรรคแรก แจกไมตรี ไม่มีหมด
เขียนกี่บท รสหลากหลาย คล้ายเปะปะ
บางครั้งงง หลงจนเพ้อ โชว์เฟอะฟะ
สัมผัสละ รับส่งทอด ตลอดแนว

หากใครเจอ เผลอที่ใด แล้วไม่บอก
ให้ผิดพอก หางหมูอ้วน ล้วนไม่แจ๋ว
ขอน้ำใจ ไมตรีกลับ ระยับแวว
ปล่อยผิดแล้ว เลยผ่านไป ดูใจดำ 

"กานต์ฑิตา"
๓  พฤษภาคม ๒๕๕๔

[กระรอกขาว]

แต่งกลอนบทพจน์คำล้ำความหมาย
ด้วยหลากหลายมากมายตามความคิดเห็น
พจนาร้อยพันล้านประเด็น
จะคิดเห็นว่าไว้ในกลอนกานท์
แต่งเติมถ้อยร้อยรสบทรังสรรค์
แต่งประพันธ์แต้มเติมเสริมผสาน
แต่งด้วยศาสตร์วาดด้วยศิลป์จินตนาการ
แต่งคำสานจารย์เรียงเคียงบทกลอน

กระรอกขาว

[กาแฟดำ]

เรียงร้อยกลอนก่อนวางอย่างขลาดขลาด
เราจะพลาดอีกไหมใจระส่ำ
ชอบเฟอะฟะละแบบแทบประจำ
บางทีขำตัวเองครื้นเครงดี

นักเรียนโข่งโล่งเลี่ยนไม่เพียรฝึก
เขียนตามนึกตรึกตรองไม่ถ้วนถี่
ผิดพลาดไปอภัยให้สักที
โปรดปราณีมีคำแนะนำกัน

กาแฟดำ

ปล.โดนแซงไปหนึ่งกระทู้ อิ อิ

[(ฟ้า) มารสุรา]

เรียงร้อยกลอนก่อนวางอย่างขลาดขลาด
เราจะพลาดอีกไหมใจระส่ำ
ชอบเฟอะฟะละแบบแทบประจำ
บางทีขำตัวเองครื้นเครงดี

นักเรียนโข่งโล่งเลี่ยนไม่เพียรฝึก
เขียนตามนึกตรึกตรองไม่ถ้วนถี่
ผิดพลาดไปอภัยนะน้องพี่
โปรดปราณีมีคำแนะนำกัน

กาแฟดำ

ปล.โดนแซงไปหนึ่งกระทู้ อิ อิ

จะเรียงร้อยถ้อยใดไม่ต้องขลาด
ท่านก็ปราชญ์กาจเก่งไยเกรงหวั่น
จะเลอะเทอะเฟอะไปไม่สำคัญ
ยิ่งขำขันหรรษาว่าเข้าที

จะรุ่นเล็กเด็กเรียนเพียรฝนฝึก
ฝังผนึกลึกล้นจนถ้วนถี่
ก็มีผิดติดบ้างทางกวี
เราน้องพี่มีแต่ดูแลกัน


(ฟ้า) มารสุรา

ปล.เริ่มง่วงแล้วขอสักแก้วสิอาเฮีย

[สมนึก นพ]

วรรคหนึ่งพึงนึกได้ใช้เรื่องเขียน
วรรคสองเพียรหาคำกล้ำสัมผัส
วรรคสามมุ่งเน้นความเด่นชัด
วรรคสี่คัดอ่านไปได้บทลง

วรรคห้าตั้งมาอย่างันงก
วรรคที่หกท้ายคำอย่าทำหลง
วรรคเจ็ดเหมือนสามนะจะงุนงง
วรรคแปดคงสองบทหมดข้อความ.

นพ

[กาญจนธโร]

เกลารำลึก ผนึกถ้อย ร้อยอักษร
อุทาหรณ์ กลอนผ่าน งานภาษา
ทั้งดีร้าย สุขทุกข์เหงา เคล้าน้ำตา
ถ่ายทอดมา จากเบื้องลึก รู้สึกใจ

เรื่องซึ้งซึ้ง ตรึงใจ ใคร่ตอกย้ำ
เรื่องเจ็บช้ำ เกินจะหยุด สุดทนไหว
แม้นไม่มี คำปลอบโยน ให้แรงใจ
ขอจารไว้ ไช้อ่านเตือน กันเลือนลีม

 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

วรรคหนึ่งพึงนึกได้ใช้เรื่องเขียน
วรรคสองเพียรหาคำกล้ำสัมผัส
วรรคสามมุ่งเน้นความเด่นชัด
วรรคสี่คัดอ่านไปได้บทลง

วรรคห้าตั้งมาอย่างันงก
วรรคที่หกท้ายคำอย่าทำหลง
วรรคเจ็ดเหมือนสามนะจะงุนงง
วรรคแปดคงสองบทหมดข้อความ.

นพ

โดนคนแซงปาดหน้าก็ตั้งเยอะ
ยังมาเจอะคุณนพคนที่สาม
เอาอย่างนี้แล้วกันน้องดงตาม
จะกี่ยามจะอยู่เพื่อส่งสาร

เริ่มวรรคแรกพี่แจกคำว่ารัก
วรรคสองปักคาใจด้วยคำหวาน
พอวรรคสามทำหลงในกลอนกานท์
ขอให้นานวรรคสี่ที่เฝ้ารอ

เสร็จจบบทวรรคห้าตามติดติด
เขยิบชิดวรรคหกเลยเอาต่อ
เริ่มวรรคเจ็ดเข็ดไหมหรือว่าพอ
รีบเออ-ออก่อรักปักฤดี

ครบแปดวรรคแต่ใจยังใคร่อยาก
ขอเอ่ยปากจากใจในน้องนี้
ว่าน้อง"รัก"กามนิตติดคนดี
แม้ใครเลี่ยนวจีที่พูดมา(ไม่สน) 

พระอาทิตย์อัสดง

เกลารำลึก ผนึกถ้อย ร้อยอักษร
อุทาหรณ์ กลอนผ่าน จารภาษา
ทั้งดีร้าย สุขทุกข์เหงา เคล้าน้ำตา
ถ่ายทอดมา จากเบื้องลึก รู้สึกใจ

เรื่องซึ้งซึ้ง ตรึงใจ ใคร่ตอกย้ำ
เรื่องเจ็บช้ำ เกินจะหยุด สุดทนไหว
แม้นไม่มี คำปลอบโยน ให้แรงใจ
เขียนระบาย ใว้อ่านเตือน กันเลือนลีม

ปภัสร์

ปล.ขอโทษนะค่ะ อัสดง ขออยู่ระหว่างกลางสองท่านนะค่ะ อบอุ่นดี อิอิ โดนปาดหน้าจนเซ็งเอามันแบบนี้แล้วกัน
คนที่จะต่อ ต่อจากคุณ ปภัทร์ นะค่ะ อิอิ น้องดงต่อไม่ได้ ยากมากค่ะ 

[พรายม่าน]

ถึงบทเดียวเคี่ยวคร่ำแปดคำวรรค
ก็อิ่มเอมเปรมนักเมื่อตักดื่ม
ดั่งหยิบฟ้ามาปั้นสวรรค์ยืม
ล้นปิติผลิปลื้ม จนลืมปลง ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๐๔.๐๕.๕๔

[บอม ซอง ดุ๊ก]

~คมภาษา..บอกค่าเรา~


หนึ่งเรื่องราวกล่าวขานผ่านภาษา
สองสายตาควรเวทย์เหตุเหมาะสม
สามหาวถ่อยถ้อยบทคดอารมณ์
สี่วรรคขมคมศิลป์สิ้นค่าลง

ห้าพยางค์"สร้างงานผ่านสำนึก"
หกน้ำหมึกส่ายพู่รู้ประสงค์
เจ็ดวันเตือนเดือนย้ำคำมั่นคง
แปดเปื้อนหมอง..ตรองบ่งอย่าหลงเพลิน


 


บอม ซอง ดุ๊ก

[รพีกาญจน์]

คงทักทอ ต่อไป ไม่รู้จบ
ว่ากลอนครบ หนึ่งวรรค สักเท่าไหร่
บ้างต้องแปด แฝดเก้า เว้ากันไป
เอาอะไร กำหนด เป็นกฎเกณฑ์

แปดก็ดี มีคำ แจ้งจำกัด
เก้าถนัด จัดความ งามโดดเด่น
แปดปนเก้า เคล้าคัด แรกหัดเป็น
ลองแต่งเล่น ตามสบาย สหายกลอน

รพีกาญจน์ 59

[รัตติกาล]

วาง "เธอ" ของคุณกามนิตลงเรียบร้อย หันมาเจอ น้อง "เพลิน" ของคุณบอมยืนยิ้มหวานให้อีกคน 
ขอเป็นคราวหน้านะจ๊ะ ต้องขอโทษจริงๆ รับไม่ทันจ้ะ 


รักดนตรี กวีกานท์ งานศิลปะ
ไร้สาระ คละไป ยามใจเผลอ
เหนื่อยงานนัก พักผ่อน บ้านกลอนเกลอ
เพียงพบเจอมิตรจาร งานจากใจ

กลอน,เพลง เศร้า เหงาช้ำ ระกำอก
เจอเป็นตกหลุมซึ้ง ซึ่งความหมาย
เจ็บปวดนัก รักนี้ ชี้เป็นตาย
ทั้งที่กลายเรื่องจริง วิ่งหนีมัน   




รัตติกาล


ก็ไม่เคยอกหักรักคุด ตุ๊ดเมิน อุ้ย อันหลังไม่ใช่   
แต่ไม่รู้เป็นยังไงค่ะ ชอบจัง กับเพลงเศร้ากลอนโศกโลกดับ อะไรเนี่ย อินจริงๆ   
ที่แน่คือมีความรู้สึกดีๆ ให้กับทุกคนเสมอนะคะ  

[(ฟ้า) มารสุรา]

หนึ่งดวงใจใคร่ขานกานท์อักษร
สองบทกลอนอ้อนจิตลิขิตฝัน
สามรักเศร้าเร้ารุมกลุ้มจาบัลย์
สี่ตานั้นพลันจ้องมองชัดเจน

ห้าค่ำเสาร์เอาฤกษ์เบิกคาถา
หกคะเมนตีลังกาท่าทีเล่น
เจ็ดย่านน้ำลุยหมดจรดชายเลน
แปดมรรคเด่นเน้นทำในสัมมา

จะกี่บทรจนาว่าใจรัก
จะกีวรรคทักทายร่ายภาษา
จะกีบาทวาดเขียนเพียรวิชา
จะกี่หน้ายาวสั้นประพันธ์..เชิญ


(ฟ้า) มารสุรา

[(ฟ้า) มารสุรา]

แต่งอย่างเร็วเดี๋ยวใครจะมาแย่ง
มาเปลี่ยนแปลงใจเธอให้เคอะเขิน
ถ้ารีรอลังเลไม่ล่วงเกิน
จะอดเดินเคียงกันนิรันดร

Azure

เย็นๆไว้ใครเล่าเขาจะแข่ง
เป็นคู่แก่งแย่งควงดวงสมร
อย่าได้ห่วงช่วงชิงวิ่งบาทจร
รีบมาก่อนอ้อนออดแม่ยอดใจ

อะซูเร่เท่ห์หล่อหนุ่มฟ้อเฟี้ยว
สาวคงไม่แลเหลียวเกี่ยวชายไหน
ค่อยๆกอดพรอดๆพร่ำร่ำๆไร
ไม่นานได้ไชยโยโห่วิวาห์

(ฟ้า) มารสุรา

[darkness_hero]

เปรียบกลอนเฉกเช่นวาดเขียนในภาพศิลป์
แต่ละวรรคล้วนประทินด้วยสีสัน
เทคนิคมีมากมายนับเป็นอนันต์
เพื่อเขียนภาพแห่งฝันด้วยคำกวี

ใช้คีย์บอร์ดปากกาแทนพู่กัน
ภาษาทั้งหลายนั้นคือผสมสี
ปาดพู่กันคือเขียนคำให้พอดี
ฉันทลักษณ์มีไว้เสมือนผืนผ้าใบ

darkness_hero

[รพีกาญจน์]

เปรียบชายหนุ่ม ภุมริน บินสอดเสาะ
เกี่ยวกอดเกาะ เชยชิม ลิ้มรสหวาน
กลีบเกสร ร่อนถลา ผกามาน
วันคืนคลาน ผ่านพ้น มิสนใจ

เปรียบชายแก่ แลภมร ชมกลอนสวย
เจือจานด้วย คีตพจน์ สุตสดใส
หวานเอิบอาบ ซาบซึ้ง ถึงทรวงใน
เลยหลงใหล ลืมตัว ไปชั่วคราว

หนุ่มหรือแก่ แก่หนุ่ม หนุ่มหรือแก่
ที่แน่แน่ แลเหลียว เกี้ยวสาวสาว
ชายแก่แก่ แลรีบ ชีพยาวยาว
แก่ราวราว ห้าสิบ หยิบยำยำ

อ้างอิงกระทู้ อายุ..ใคร..เท่าไร (ฟ้า)ยองหละปูน

รพีกาญจน์ 59