ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Kotchanan]

หวังได้เห็น การมา อีกคราหนึ่ง
ส่งคำซึ้ง ไถ่ถาม ด้วยความห่วง
คิดถึง.. วันที่รุ้ง พุ่งรางรวง
เชื่อมใจดวง ห่างไกล จนใกล้กัน

แดดทอสี- ทองรอบ ริมขอบฟ้า
สุขอุรา สองใจ แม้ในฝัน
ชีวิต.. ที่่ร้าวราน เนิ่นนานวัน
แค่เธอปัน รอยยิ้ม ก็อิ่มเอม

หัวใจเธอ หวานฉ่ำ เหมือนน้ำผึ้ง
เพียงคิดถึง ดลให้ ใจเกษม
หยาดหยดแห่ง ไมตรี แสนปรีดิ์, เปรม
ตาคมเข้ม คู่นั้น ฉันแสนรัก
...                 ...

แต่หัวใจ ของฉัน นั้นมืดมิด
ถูกลิขิต ให้ต้อง หม่นหมองหนัก
เมื่อดวงตา คู่นั้น ที่ฉันภักดิ์
มิรู้จัก ประสบ พบเมื่อใด?
...                ...

หวังแค่เห็น การมา อีกคราหนึ่ง
แม้คำซึ้ง มิรู้ มีอยู่ไหม?
แต่ยิ่งก้าว เราต่าง ยิ่งห่างไกล
จึงบอกใจ ทุกครั้ง.. อย่าหวังเลย.

[ภู กวินท์]

เมื่อได้เห็นการมาอีกคราหนึ่ง
หัวใจจึงเดียวดายทักทายหา
ยังคิดถึงซึ่งกันวันเวลา
ส่งสายตามายิ้ม, อิ่มนิรันดร์

ฝากข้อความถึงกันรำพันเศร้า
ท่ามความเหงาเปล่าดายจนหายสั่น
รอความรักมาปลอบมอบแก่กัน
เพียงแบ่งปันไม่ท้อ, ความพอดี

ย้ำคำถามตามรอยว่าคอยห่วง
ระหว่างดวงตะวันฝันที่นี่
ปรารถนาไออุ่นกรุ่นราตรี
ทุกนาทีมีหวัง, อย่างตั้งใจ

เหม่อมองฟ้าเบื้องบนจนพ้นผ่าน
อีกไม่นานเมฆหมดจะสดใส
อาบสีทองละอองฟุ้งของรุ้งไกล
เพื่อส่งไปถึงเธอ, เสมอมา

หากเธอมีเวลาอีกคราหนึ่ง
ความคิดถึงยังอุ่นทรงคุณค่า
คอยกระซิบตอบรับกับเวลา
ให้รู้ว่าทุกครั้ง, ที่ยังคอย


 

[ดอกกระเจียว]

แดดตะวันทอประกายเมื่อสายโด่ง
ไก่ไอ้โต้งยังไม่ท้อโก่งคอขัน
ฉันผู้เศร้าเหงาเดียวดายไปวันวัน
ไม่ท้อหวั่นเมื่อรักใครก็ใจเดียว

จึงรำพึงนานเท่าใดเมื่อไรหนอ
ที่ต้องรอเพื่อพบพานพลันเฉลียว
หรือไร้ใครใฝ่ฝันถึงดอกกระเจียว
พาห่อเหี่ยวอ่อนล้าอกอาทร

มีเสียงหนึ่งกระซิบมาอยู่ใกล้ใกล้
"อย่าหวังเลย"นั้นให้นึกสังหรณ์
เสียงใครกันนั่นหว่านึกอาวรณ์
อาจแฟนเราแน่นอนที่คร่ำครวญ


 

[~ นายใบชา ~]

ไม่ได้หวังอะไรจากเธอนัก

ไม่ต้องถึงกับรัก เหลือล้น

แค่คนแอบรักหนึ่งคน

มีสุขทุกข์ปะปน ก็พอใจ

******************

ไม่ได้หวังอะไรจากเธอมาก

ไม่ต้องลำบากเจียดความรัก มาให้

ขอเพียงมีสิทธิ์ชื่นชม ไม่ห่างใจ

แค่คำว่าเพื่อนที่ได้  ก็ไม่อยากหวังอะไร  ที่เกินตัว

[สายใย]

 

เพราะรู้เราห่างเหินไกลเกินหวัง
แต่ใจยังอยากรอไม่ท้อถอย
เพียงเห็นก็หายกลุ้มคุ้มการคอย
ขอคำน้อยฝากถึงก็ซึ้งพอ

[กาแฟดำ]

เพียงหนึ่งน้อยดวงจิตที่คิดถึง
ยังคะนึงตรึงอยู่ไม่รู้หาย
ความรู้สึกลึกล้ำย้ำไม่คลาย
ไมตรีคล้ายทางขาดที่บาดใจ

เกินขว้าไขว่ใจเธอจึงเก้อเขิน
ขอเผชิญความเหงาเข้าชิดใกล้
วาสนาทำมาคงน้อยไป
ด้วยเจียมใจขอเก็บงำช้ำคนเดียว

กาแฟดำ

[Kotchanan]

ตอบคุณทำมะดา
.
.
เหม่อมองฟ้าเบื้องบนจนพ้นผ่าน
อีกไม่นานเมฆหมดจะสดใส
อาบสีทองละอองฟุ้งของรุ้งไกล
เพื่อส่งไปถึงเธอ, เสมอมา

หากเธอมีเวลาอีกคราหนึ่ง
ความคิดถึงยังอุ่นทรงคุณค่า
คอยกระซิบตอบรับกับเวลา
ให้รู้ว่าทุกครั้ง, ที่ยังคอย

ทำมะดา

เมื่อมีเยือนเหมือนกัน มีวันพราก
พร้อมคำฝากก่อนลาอย่าท้อถอย
กาลเวลาเดินเคลื่อนอย่างเลื่อนลอย
ขอเพียงปล่อยเป็นไปคงไม่นาน-

จะได้พบอีกครั้งถ้ายังเชื่อ-
ว่าทุกเมื่อราตรีที่ล่วงผ่าน
แค่กฎเกณฑ์พันธะแห่งจักรวาล
มิอาจต้านแรงสื่อ.. คือผูกพัน.

 
กชนันท์

ตอบคุณดอกกระเจียว
.
.
มีเสียงหนึ่งกระซิบมาอยู่ใกล้ใกล้
"อย่าหวังเลย"นั้นให้นึกสังหรณ์
เสียงใครกันนั่นหว่านึกอาวรณ์
อาจแฟนเราแน่นอนที่คร่ำครวญ

 
ดอกกระเจียว

พอแดดตกอกคล้อยชม้อยหา
เหล่านกกาจากรังยังบินหวน
แต่อกชายถ่ายเทกลับเซ, ซวน
ยิ่งชักชวนเรียกกลับ.. ยิ่งลับตา

ปลูกต้นรักมิงามตามใจคิด
แต่ปลูกมิตรทุกครั้งยังทรงค่า
หวังให้รักออกช่อรอเวลา
แต่ไอ๋หย๋า.. กลับออก เป็นดอกกระเจียว.

   
กชนันท์

 

ตอบสายใย

.
.

เพราะรู้เราห่างเหินไกลเกินหวัง
แต่ใจยังอยากรอไม่ท้อถอย
เพียงเห็นก็หายกลุ้มคุ้มการคอย
ขอคำน้อยฝากถึงก็ซึ้งพอ

สายใย

หากคำน้อยคำนี้ไม่มีค่า
อ่านผ่านตาอย่าขำคือคำขอ
หากขุ่นเคืองเรื่องหม่นเพราะทนรอ
อย่าหน้างอบ่อยนะ.. จะแก่เร็ว.

   
แซว.. หุหุ
กชนันท์

[Kotchanan]

ตอบคุณใบชา...ที่ไร้หนอน


ไม่ได้หวังอะไรจากเธอนัก

ไม่ต้องถึงกับรัก เหลือล้น

แค่คนแอบรักหนึ่งคน

มีสุขทุกข์ปะปน ก็พอใจ

******************

ไม่ได้หวังอะไรจากเธอมาก

ไม่ต้องลำบากเจียดความรัก มาให้

ขอเพียงมีสิทธิ์ชื่นชม ไม่ห่างใจ

แค่คำว่าเพื่อนที่ได้  ก็ไม่อยากหวังอะไร  ที่เกินตัว

แค่อยาก รั ก เ ธ อ แบบพอดี.. พอดี
ถึงความหวังที่มีจะเล็กน้อยเหมือนแวมไฟในคืนสลัว
แวบหนึ่งที่เห็นก็ทำให้หายหวาดกลัว
ไม่ต้องลำบากถึงกับลดตัว ม า ห่ ว ง ใ ย.
 
กลอนเพราะมากค่ะ.. คุณใบชา
กชนันท์

ตอบคุณกามนิต
.
.
ใช่ลาลับ ดาราใช่ลาลับ
คืนพรุ่งกลับตระการฟ้าเวหาหวน
การจากลาฤๅลับกับกระบวน
อาจได้สรวลสังสรรค์ในวันคืน

ไม่สิ้นหวังยังถวิลไม่สิ้นหวัง
ปลุกพลังใจมั่นให้พลันตื่น
ฝังความเศร้าเหงาจำเคยกล้ำกลืน
พรุ่งนี้ชื่นย้อมชนม์ฉ่ำมนต์ชัย

กามนิต
๑ พ.ค.๕๔
 

แต่ชาวดินใช่ดาวถึงคราวจาก
ฝืนลำบากต้องร้าวถึงคราวไหน
ถึงพรุ่งนี้มาเยือนเหมือนไม่ไกล
แต่ความหวังใดใดเหมือนไม่มี.

 
กชนันท์

[รพีกาญจน์]

ทุกครั้งจิต คิดคาด วาดหวังไว้
สิ่งที่ได้ เบือนบิด คือผิดหวัง
ประเดี๋ยว ดี หนี หัก รัก ชิงชัง
สุดจะหยั่ง รู้ได้ ความในคน

ต่อนี้ไป ไม่คิด ใช้สิทธิ์หวัง
เพราะความหลัง ฝังใจ ให้ปี้ป่น
เท่าไรหนอ พอรัก แล้วหักตน
เรามันจน ไม่ดัง อย่าหวังเลย

รพีกาญจน์ 59

[ดอกกระเจียว]

เพราะทุกกลอน..

เปิดหนังเชอร์ล๊อค โฮล์ม ไปดูดีก่า

[ตะวันฉาย]

...เพียงเศษเสี้ยว เวลาน้อย คอยมาพบ
ยากบรรจบเส้นรอบขอบวกหา
ขนานทางสองเราเป็นเงาพา
มิอาจมา สบพักตร์จ้อง คล้องกมล

...ให้หวนไห้อาลัยหนักประจักษ์จิต
เหมือนลิขิต ถูกตัดรอน ทอนอีกหน
อุปสรรคขวางกั้น,ปั้นหนามปน
รอยข่วนท้นเกินนับมิลับลา

...แค่ได้เห็นการมาคราคิดถึง
ขอได้ซึ้งถึงกานท์จารภาษา
ก็ดีแล้วหนอเล่า,เจ้าแก้วตา
สุขอุราเพียงครู่ได้อยู่เนาว์

...ส่วนลึก ลึก ในใจใคร่แอบหวัง
อยากเหนี่ยวรั้งสักหน่อยค่อยปล่อยเหงา
ฟ้าคงแสร้งเสกห่างระหว่างเรา
มีแต่เงาที่พอเหลือให้เจือกลอน...

...เมื่อความไกลไสส่งปลงแล้วหนอ
ใส่ใจรอ เหมือนยิ่งห่าง ทางอักษร
เก็บเอาคำนำกล่าวข่าวอาวรณ์
มาฉาบทอนยามคิดถึง,ให้ตรึงตรา

...หัวใจเคยหวานฉ่ำมาดำด่าง
แผลก็สร้างเข้าทรวงกลวงแล้วหนา
ขอชิดชม,ห่มกลอนตอนอำลา
สิ้นทิวา อย่าหวังเลย เปรยใจตัว...


"ตะวันฉาย"

[มหาซัง]

ท่ามรู้สึก นึกฝัน อันสับสน   
หมุนเวียนวน วุ่นวาย อยู่ปลายหัว
เพราะความหวัง พลั้งพลาด จึงหวาดกลัว   
จนตามัว เหมือนไก่ ถูกไข้แรง

แม้ไร้สิทธิ์ คิดหวัง ยังคิดห่วง   
ไร้กลลวง มนตรา มาแอบแฝง   
เลือดในกาย ไหลหลั่ง ยังสีแดง   
ใช่เสแสร้ง แกล้งหลอก ขอบอกเธอ

สัญญาใด ไหนหนา เคยว่าเอ่ย   
ไม่ลืมเลย เผยคำ ย้ำเสนอ
รักแรกพบ สบตา คราแรกเจอ   
หลอกเราเก้อ เพ้อหวัง นั่งรอคอย


มหาซัง..งงไม่ได้เขียนนานครับ

[แป้งน้ำ]

. .. ที่คุณเคยบอกว่า . ..
คนเรามีชีวิตเกิดมา . . เพื่อไขว่คว้า . .. สิ่งที่หวัง
ต้องยอมแลกชีวิตด้วยศรัทธา . .. เต็มกำลัง
ถึงจะล้มลุกคลุกคลานบ้าง .. . ก็ไม่เป็นไร

. . . . . . . .
 
 
เหมือนที่คุณทุ่มเทความรักให้เขา
ปรารถนาเดินเคียงเงา . .. ไปถึงชาติไหน ~ ไหน
แล้วคุณจะเสียเวลา . . ถามถึงความปรารถนาของฉัน . . อีกทำไม?
เพราะถึงบอกไป . .. คุณก็ไม่เหลือหัวใจให้ฉันอยู่ดี~*

[กระรอกขาว]

ทุกเวลาหาใจคอยใฝ่หา    คอยตั้งตารอใครสักคนหนอ
ได้แต่รอรอไปได้แค่รอ    แม้ย่อท้อรอวันฝันสักวันเจอ
ฝันที่หวานปานใดหัวใจฝัน   จะรอวันผันใจคล้อยไผลเผลอ
ได้แต่คอยคอยไปคงได้เจอ  เฝ้ารอเธอรอวันฝันเป็นจริง

กระรอกขาว