ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[(ฟ้า) มารสุรา]

คนละบทโปรดตอบมานั้นน่าคิด
แจงมวลมิตรจิตกานท์มารขอไข
ค่ำคืนหนึ่งซึ่งเงียบฉี่ไม่มีใคร
นานเหลือใจใคร่โพสท์ซักบทกลอน

ตั้งกระทู้ครูท่านมาขานทัก
สนุกนักจักคลายมลายผ่อน
ต่อกานท์ไปได้รสแม้นอดนอน
ชั้นเชิงสอนต้อนรู้ขับสู้กัน

ผ่านคืนวันฟันแทงแข่งเลยสู่
เอ้ากระทู้ลู่ไหลไกลเสียนั่น
ลุกลามต่อล่อความติดตามพลัน
เงียบหลายวันดันโผล่โถซวยเรา

ขอรับผิดติดโทษโปรดรับรู้
คุกเข่าคู่กราบขมาว่าวอนเว้า
โปรดอภัยในจิตติดวัยเยาว์
ก่อนหลังเล่าเขลาไปมิได้ตรอง

เมื่อได้เริ่มเติมต่อจึงขอลบ
หากประสบกระทู้นี้มิมีข้อง
จะไม่โผล่โชว์หน้ามารฟ้ายอง
คือเรื่องต้องรับผิดชอบขอขอบคุณ(ครับ)

(ฟ้า) ยองหละปูน

[อัศจรรย์จิต]

อยากมีวรรคคำวาวแพรวพราวพจน์
สรรสะกดจดจารสานราศี
กล่อมบรรเลงเพลงกลอนวอนวลี
ตามวิถีถี่ห่างจับวางคำ

ทอดเสียงสร้อยร้อยเร้นบนเส้นสม
ตามนิยมชมชอบระบอบร่ำ
ฝากคำคลายหายขุ่นฝุ่นระกำ
ด้วยเสียงต่ำกล้ำสูงสู่ฝูงชน

อาจด้อยบ้างสร้างศัพท์ได้คับแคบ
เพราะเพียงแกลบแนบกลอนเพียงตอนต้น
ใช่เชี่ยวชาญด้านคำเลยจำนน
ต้องอดทนฝนฝึกใช้หมึกเปลือง

ไม่เกี่ยวกันกับกระทู้ลงได้ไหมคะกระทู้นั้นไม่กล้าลงอ่ะ

อัศจรรย์จิต

[ไพร พนาวัลย์]

มันผิดไร นักหนา หรือฟ้าฯน้อง
จึงรีบจ้อง จากลา พาหุนหัน
ฟ้ากระหน่ำ ซ้ำซ้อน ดั่งค้อนตำ
ใครหนอช่าง ใจดำ ทำฟ้าฯลง

อยู่เป็นเพื่อน กันก่อน คนนอนดึก
อย่าไปนึก น้อยใจ ให้ใหลหลง
อย่ารีบไป ไหนหนา ใช่ป่าดง
มานั่งก๊ง กับลุง ให้พุงบาน

 

ลุงปรางค์

    

[ดาวระดา]

ให้กลอนกรุ่นฝุ่นคำมากำเกาะ
พริ้งไพเราะเหมาะแล้วน้องแก้วเอ๋ย
ชูเพียงสร้อยร้อยเสียงสำเนียงเชย
มีคนเอ่ยชื่นชมก็คมพอ

อย่ารีบร้อนย้อนทวนทุกส่วนถ้อย
พิศคำร้อยค่อยรินคำศิลป์หนอ
ให้ทำนองคล่องเคลื่อนเหล่าเพื่อนยอ
ก่อนหยิบห่อขอให้ใช้เวลา

พวงคำพราววาววาดไม่ขาดหาย
ใจพี่ชายหมายเห็นเป็นหนักหนา
คำน้องครวญพรวนพจน์เจียรจดมา
พี่ยิ้มร่าเริงรื่นแสนชื่นใจ

เขียนดีขึ้นเยอะเลย ครีม
แต่พยายามเป็นตัวเองให้มากที่สุด
เพราะพี่ว่าครีมทำได้ดีกว่าพี่ในบางอย่าง

[อัศจรรย์จิต]

คิดว่าหลับขับฝันสวรรค์เขต
แสนวิเศษพี่ชายไม่ส่ายหน้า
ยังชื่นชมแสนฉ่ำด้วยน้ำตา
อุ่นอุราหน้าบานโถ....หวานจัง

จะทบทวนส่วนผิดพินิจเพิ่ม
ก่อนจะเจิมเติมศัพท์จะปรับผัง
ให้คนอ่านขานขับรับดังดัง
ไม่ผิดหวังดั่งพจน์เพียรจดจาร

ด้วยคำสัตย์อัศจรรย์จะสรรค์สร้าง
ตามแบบอย่างพี่ชายผู้หมายสาน
สื่อกลกลอนสอนเรามาเนานาน
จาก"ต้นข้าวเงาตาล"บนบ้านกลอน

อัศจรรย์จิต

[~ploy pim~]

                  
                *..ว่าจะไม่ รบกวน ทวนคำนี้              รอคนดี  อภัย ให้กับฉัน
            อยากขอโทษ ถ้าโกรธ คงจบกัน              โถ! รำพัน อ้อนวอน จนอ่อนใจ
                    ไม่เคยคิด ล่วงล้ำ กล่ำเกินสิทธิ์       ขอเพียงพิศ พินิจ จิตแจ่มใส
            อยากเป็นเพื่อน อย่างนี้ ด้วยห่วงใย           จักขับไส ให้ไกล ไม่เคยมี..*
                                       
                  .....จาก  คนละบท..โปรดต่อมา.....ขอดูว่า ผิดหรือ แต่งสองบท....
                 
                              
                          ...ไม่เคยคิด ถือโทษ โกรธฟ้าใส   
                                  ให้ห่วงใย คนดี  นี้เสมอ
                             อย่าไปไกล จากนี้ เพื่อนรอเธอ                      
                        อย่าได้เผลอ ห่างหาย  ไปจากกลอน...                                    
                                           (ขอบคุณมากค่ะ...จาก..พลอย..)