¤ กาพย์ร่ายแห่งสายฝน ¤
เสียงฟ้า คำรามร้อง.....ครืนครืนก้อง ดังคำครวญ
ซ้องสั่ง ดังโซ่ตรวน.....ที่ตรึงติด สนิทนาน
น้ำฝน หล่นจากฟ้า.....ครั้งเมฆา น้ำตาหว่าน
รินใหล เป็นสายธาร.....ที่รดผ่าน ล้างดวงใจ
ร่ำเอย ที่เคยร้อง.....คนึงน้อง อยู่หนใหน
มาเติม เพิ่มแรงใจ.....ให้คนล้า ได้ฝ่าฟัน
ช่วยหน่อย นะคนดี.....อยู่ตรงนี้ คอยร่วมฝัน
ร่วมเรียง อยู่เคียงกัน.....ให้สุดสาย ปลายรักเรา
ซึมเซา เศร้าตรมจิต.....ด้วยหมายชิด เคียงยามเหงา
ฝนผ่าน ที่แผ่วเบา.....กระซิบสั่ง ดังคำครวญ
ดวงใจ หมายเพียงหนึ่ง.....ที่ลึกซึ้ง ดึงใจผวน
หมายตรึง ดังโซ่ตรวน.....ที่ตราติด สนิทใจ
ฟ้าเอย เผยใจสั่ง.....ร่ำไห้ดั่ง น้ำตาใหล
คอยคน ที่ห่วงใย.....มาแนบทรวง ดวงกมล
คือนาง เป็นที่หนึ่ง.....หมายมาดดึง ผ่านเวหน
พรายพร่าง กลางสายชล.....สถิตแอบ แนบชิดเชย
§ ปุถุชน ฅนธรรมดา §
[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]
