ณ ทุกที่มีรักประจักษ์แจ้ง
จึงแถลงแต่งเรื่องประเทืองขวัญ
เปิดตำนานขานไขหัวใจพลัน
แต่สำคัญนั้นคือความซื่อตรง
ยามบุพเพเห่กล่อมเข้าล้อมทัก
ป้อนความรักสักคราอย่าลุ่มหลง
เพราะหัวใจไว้รักใช่กักกรง
ควรทะนงปลงบ้างหากร้างลา
เมื่ออ่อนเยาว์เฝ้าถามถึงความรัก
อยากรู้จักอยากเคียงด้วยเดียงสา
พอลิ้มลองต้องฝันดื้อดันพา
รีบไขว่คว้ามาครองสนองใจ
บ้างโชคดีมีสุขอยู่ทุกหน
บ้างหมองหม่นทนฝืนสะอื้นไห้
บ้างแย่งชิงดิ่งเหวลงเปลวไฟ
บ้างสงสัยในรักมากหลักการ...
เมื่อความรักทักทายก็คล้ายกับ
พบขุมทรัพย์นับค่ามหาศาล
เมื่อรักคลายคล้ายว่าพญามาร
มาประหารผลาญทั้งที่ยังเป็น
เมื่อความรักทักทายก็คล้ายว่า
สิ่งมายาพาสุขไร้ทุกข์เข็ญ
เมื่อรักกลายคล้ายล่วงบ่วงลำเค็ญ
เปลี่ยนจากเย็นเป็นร้อนเข้าชอนไช
เมื่อความรักทักทายก็คล้ายดั่ง
ทุกความหวังรังรองแสนผ่องใส
เมื่อรักกลายคล้ายห้วงแห่งดวงใจ
ทุกผลักไสใส่เหวแห่งเปลวเพลิง
เมื่อความรักทักทายก็คล้ายเหมือน
ทั้งดาวเดือนเกลื่อนฟ้ามาเถลิง
เมื่อรักกลายคล้ายขวัญพลันกระเจิง
หากมัวเหลิงเริงรักก็มักตรม....