ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[hathaichanok]

***

[ไพร พนาวัลย์]

ศาสนาคือแหล่งกำแพงขวาง
สิ้นหนทางต่อต้านจะทานไหว
"มุสลิม"นี่หนอท้อหทัย
มิมีใครเดินผ่านแห่งม่านดำ

ต้องระทมขมเจ็บเฝ้าเก็บรัก
สะอื้นฮักหนักจิตไม่คิดคร่ำ
หักใจกันเถิดหนอมิก่อกรรม
กำแพงค้ำสูงเกินจะเดินเคียง

คิดเสียว่าชาตินี้ต้องชี้ขาด
มิเอื้อมอาจหมายปองให้ต้องเสี่ยง
ขออยู่เดียวเดี่ยวโดดเป็นโสดเพียง
เลิกมองเมียงเลี่ยงหลบ พบ "ยาวี"

 

"ปรางค์  สามยอด"

[ทอฝัน]

๐ จรดปากกา มาหมาย เรียงรายร้อย
สลักถ้อย รอยร้าว ของสาวหนึ่ง
เคยผูกพัน ฝันรัก สลักตรึง
ดำเนินถึง ครึ่งทาง ก็ร้างไป

๐ ปัญหารัก หนักเหลือ เรื่องเชื้อชาติ
ต้องตัดขาด พลาดกัน สุดหวั่นไหว
ศาสนา มาขวาง หนทางใจ
หนึ่งหนุ่มไทย ใฝ่หา สาวยาวี

๐ สองหญิงชาย หมายรัก สมัครมั่น
หมายร่วมกัน ปันรัก แห่งศักดิ์ศรี
เฝ้าฟูมฟัก รักบาน มานานปี
ประเพณี กลับขวาง หนทางเรา

๐ เพราะคำ “พุทธ” “มุสลิม” คือลิ่มตอก
ไร้ทางออก ชอกช้ำ ระกำเศร้า
ความรักเคลื่อน เลือนราง จนบางเบา
เหลือเพียงเงา เศร้าสร้อย บนรอยใจ....(หทัยฯ)
...........................................................

...เห็นน้องครวญพี่คลั่งเกินยั้งจิต
โอ้ยอดมิตรหนาวเหน็บเจ็บแค่ไหน
กำแพงรักหนักแน่นเหนือแก่นใด
กั้นเจ้าไว้จากเขาแสนเศร้าทรวง

...ค่าแห่งความรักแท้ต้องแพ้กฏ
หากฝ่าฝืนคือกบฏคดต่อสรวง
ต่างกันเพียงเชื้อชาติอำนาจลวง
ต้องตกห้วงทุกข์ถมจนตรมตรอม

...ศักดิ์ศรีของหัวใจแม้ไกลห่าง
มิอาจจางดวงจิตคิดถนอม
ประเพณียึดถือดื้อหรือยอม
หากเจ้าพร้อมรับผลไม่จนทาง…
………………………..//ทอฝัน

[บ้านริมโขง]

ในทุกศาสน์ปรารถนาพาความรัก
ให้ประจักษ์มวลชนคนสรรเสริญ
มีเยื่อใยไมตรีมิกล้ำเกิน
ต่างพาเดินสู่สุขไร้ทุกข์พาล

ความรักในหัวใจใครคนหนึ่ง
ที่บ่งถึงพิสุทธิ์สุดสถาน
จริงใจมอบต่อใครใสพิมาน
ไยเป็นการก่อจิตผิดวินัย

รักเพราะรักผิดหรือคือกล่าวอ้าง
รักถูกทางรักแท้แน่ไฉน
รักจริงนั้นฟันฝ่ากล้าเกินใคร
อยู่แดนไหนไม่หวั่นเมื่อมั่นคง

แยกความรักออกถือคือรักข้า
ศาสนาคือบ้านอย่าพาลหลง
เข้าอาศัยก่อสุขรุกดำรง
ยิ่งอ่าองค์ทั้งรักหลักศาสดา

ไม่อาจแยกหมู่ชนพ้นจากรัก
ต้องรู้จักปรับถ่ายหมายรักษา
จรรโลงไว้ได้หลักรักนำพา
ร้องต่อฟ้า...รักใช่ไหม...ไร้พรมแดน.

"บ้านริมโขง"

[สมนึก นพ]

มาแลนี้มีบุหลันพลันทอแสง
มีแอบแฝงใดหนาจึงมาเศร้า
อาแบรู้ความต่างระหว่างเรา
เปรียบเหมือนเงากำแพงแสร้งกั้นกลาง

มาตอต่อดวงตาเคยประสาน
เป็นสะพานฮาตีใจไม่ขัดขวาง
ประเพณีเตาะซูปอส่อเลือนลาง
ความฝันค้างอาเด๊ะน้องจึงหมองตรม

บังกาเซ่ะซูโง่ะนะจะขอบอก
ใช่กลับกลอกหลอกแมะไว้ให้ขื่นขม
เต๊าะลามอรอเวลามาชื่นชม
แม่ตาคมจงซูกอแบขอมา

ให้แบได้แทนคุณหนุนแม่พ่อ
ท่านหวังรอประเพณีมีเก่าหนา
ต่อจากนั้นนาตีมีเวลา
แบสัญญาสู่พิธีที่เด๊ะรอ.

นพ
19เม.ย.54

มาแล-ค่ำคืน,บุหลัน-ดวงจันทร์,อาแบ บัง-พี่(ชาย),มาตอ-ดวงตา,ฮาตี-หัวใจ,
เตาะซูปอ-ไม่เหมือน,อาเด๊ะ แมะ-น้อง(สาว),กาเซ่ะ-รัก,ซูโง่ะ-จริงๆ,เตาะลามอ-ไม่นาน,
ซูกอ-ยิ้ม,นาตี-รอ

[หมากสีสุก]

“........๐ ค่ำคินนั้น.......
คืนที่แสง แห่งจันทร์ อำพันฉาย
ทอแสงงาม ท่ามฟ้า ดาราราย
หนึ่ง “หญิง-ชาย” หมายมั่น สานฝัน “เรา”

๐ สัญญาใจ ให้กัน ผูกพันคล้อง
จะประคอง สองใจ มิให้เฉา
สานรักอยู่ คู่กาล ตราบนานเนา
จะเป็นเงา เฝ้าเคียง เพียงกมล

........๐ ค่ำคืนนี้.......
ในราตรี ที่ฟ้า นภาหม่น
จันทร์สลัว มัวไป พร้อมใจคน
ที่ทุกข์ทน วนคว้าง สิ้นทางจร

๐ ทุกความฝัน พลันหาย มลายสิ้น
ทุกความหวัง พังภิณฑ์ จนจินต์หลอน
ทุกนิยาม ความหมาย ก็คลายคลอน
สิ้นอาวรณ์ ก่อนใจ มีให้กัน

๐ ทิ้งให้เรา เศร้าโศก ในโลกเหงา
ทิ้งให้เรา เศร้าใจ ในโลกฝัน
ทิ้งให้เรา เฝ้าหา ด้วยจาบัลย์
ทิ้งให้เรา เศร้าศัลย์ เกินบรรเทา

๐ รอยอาลัย ในยาม สิ้นความหมาย
บทสุดท้าย คล้ายอยู่ เคียงคู่เหงา
ถึงอยู่ใกล้ ได้เคียง ก็เพียงเงา
กับความเศร้า เร้ารุม เข้าสุมใจ

๐ เหมือนตอกย้ำ ค่ำคืน อันขื่นนัก
เธอตัดรัก หักจน ใจหม่นไหม้
สิ่งสวยงาม ความหลัง กลบฝังไป
ทิ้งฉันไว้ ให้รับ ซึมซับลวง......”

๐ จวบรุ่งสาง พร่างพราย แดดฉายสาด
ยังหมายมาด วาดหวัง ถึงฝั่งสรวง
จึงบนบาน สานคำ มาบำบวง
ปลุกปลอบห้วง ดวงมาน อันรานร้าว

๐ อย่าทิ้งใจ ให้คว้าง บนทางฝัน
อย่าผลักไส ในวัน อันเหน็บหนาว
ให้รักบาน สานก่อ เป็นช่อพราว
นำรักสร้าง ทางยาว ให้ก้าวเดิน..........(หทัยชนก)

มิยากเลยสองใจสานใยรัก
แต่ยากนักยังหวานผ่านภูเถิน
ด้วยเที่ยวทางขวางขวากยากเหลือเกิน
จนห่างเหินสุดใจเอื้อมไขว่คว้า

กาลเวลาพาให้มาได้พบ
เวียนบรรจบผูกชาติวาสนา
แล้วหมุนเวียนเปลี่ยนวันจนผันลา
ทิ้งชีวาเปล่าร้างบนทางลวง

เหลือรอยจำย้ำใจเพื่อให้เจ็บ
ต้องหนาวเหน็บดวงจิตด้วยพิษหวง
ที่แผ่ซ่านแทรกซับอยู่กับทรวง
แม้วันล่วงเดือนลายังอาลัย

มิยากเลยสองใจสานใยรัก
แต่ยากนักตรึงจิตพิศมัย
เมื่อต้องพรากยากแท้ด้วยแพ้ใจ
ราวตรึงไว้ด้วยตรวนทุกส่วนจินต์

รับฝากไว้ร่วมแจม..ตอน เอาคืน..อิอิ