ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[masapaer]

“ หนึ่งเม็ดทราย “

หนึ่งเม็ดทรายคลื่นสาดซัดเข้าฝั่ง
ชะตาตั้งกำหนดบทให้หรือ?
เป็นเม็ดหินดินทรายในกำมือ
คนหยิบรื้อถือเล่นด้วยเย็นใจ

หากการพบคล้ายทรายเรียบชายหาด
พรพรหมวาดฉันเธอเจอกันได้
ลุ้นเธอเลือกทรายแก้วอันแววไว
ประดับไว้ใจกลางระหว่างเรา

ทรายนิ่งเรียบเทียบหาดด้วยหวาดหวั่น
ตั้งความฝันเธอคัดใช้ปัดเหงา
หากเธอเลือนเบือนใจไม่อยากเอา
คลื่นคงเข้าซัดหาดทรายคลาดคลา

สิ้นโอกาสเป็นทรายใช้ทำแก้ว
ประกายแววแผ่วล้าอนาถา
มิตรภาพหล่นหายใต้ชะตา
ของเวลาผู้เปลี่ยนเวียนรอบเดิน

เราต่างเพลินเดินก้าวเท่าใจฝัน
ผ่านกาลเดือนเคลื่อนวันอันผิวเผิน
จวบพบทรายเม็ดใหม่ให้ประเมิน
คัดทรายเพลินฉายแววเป็นแก้วงาม

ฤาเราเพียงธุลีที่แหวกว่าย
พลิ้วรำบายมวลธาตุอากาศหาม
พรหมอุ้มสม? ลมพัดระบัดตาม
สร้างนิยามการพบแล้วจบลง

ผ่านวันแล้ววันเล่าเราต่างพบ
เพียงเพื่อจบสัมพันธ์อันประสงค์
ไม่มีความผูกพันที่มั่นคง
หรือสิ่งใดยืนยงให้คงนาน

แค่เศษหินดินทรายในอากาศ
หรือบนพื้นคลื่นสาดมิอาจหาญ
คลื่นซัดสาดลาดลู่สู่บาดาล
สิ้นสัญญาณการพบก็จบพลัน

เมื่อหนึ่งเม็ดเกล็ดทรายรอใครคัด
ใช้บำบัดความเหงาเขาหรือฉัน
หากมิใสแววค่าคุณานันท์
อย่าขว้างกัน..แค่ปล่อย..ขอถอยเอง


ตามคลื่นทะเล....

~ ขอขอบคุณแนวคิดดี ๆ จาก พี่กุ๊กไก่นะคะ~
 

~มะสะแป~

[my smile]

หาก เปรียบ ความ คิด ถึง หนึ่ง
เป็นหนึ่งเม็ดทราย
ทั้งหมดชายหาด
คือความคิดถึงของฉัน
หากถามว่า..มากแค่ไหนที่รักกัน
ฉันคงตอบไม่ได้
เพราะความรักที่มอบให้เธอนั้น
มากกว่าล้านพัน
“เ ม็ ด ท ร า ย”

[เมฆา...]

๐ ทรายเม็ดหนึ่ง ๐

 

๐ ทรายเม็ดหนึ่ง บนฝั่งที่ยังฝัน
มิเคยกั้นคั่นกักหักความเก่ง
ที่แม้พลาดขาดพลั้งดั่งบทเพลง
ครั้งบรรเลงโลดละจังหวะเลือน

๐ น้ำหนักเบา บอบบางบ้างบิดเบี้ยว
ไร้คนเหลียวยลแลแม้คล้อยเคลื่อน
ชีพมิเด่นเช่นด้อยเทียบรอยเดือน
บ้างแชเชือนเกลียดชังมิหวังชิง

๐ หาใช่เพชร เม็ดพราวสกาวพร่าง
แม้นอยู่กลางวางกลัดยังปัดกลิ้ง
จึงต้องจำตรำจากฉากความจริง
แสวงวิ่งวุ่นวนค้นวันวาน

๐ อะไรคือ คุณค่าเที่ยวคว้าไขว่
แผ่นฟ้าใสหรือสุขทุกข์สังสาร
ที่เพียงพอหลบพ้นหม่นแผ้วพาน
ตราบชั่วกาลเกินกัปดับฝังกาย

๐๐ หากวันหนึ่ง ทรายน้อยเม็ดด้อยนี้
เปล่งราศีส่องแสงสำแดงสาย
กระดอนพ้นโดนพัดซัดพระพาย
เข้าจุดตายที่ตาจะพาตรม...๐๐

 

ปล.แม้เป็นเพียงเม็ดทรายน้อยๆแต่ถ้าเข้าตาหล่ะก็..เรื่องใหญ่เด้อ
อิอิ..ต้องมาลำบากถ่างตาเขี่ยออกอีก..ฮ่าๆ
เล่นน้ำสงกรานต์กรุณาใช้น้ำสะอาดกันนะครับ
ด้วยความปรารถนาดี...อิอิ


***เมฆา...***

[บ้านริมโขง]

หนึ่งเม็ดทรายชายหาดสาดกระทบ
ระยิบยับซับซบพบแสงเปล่ง
เหมือนพบแววแก้วใสใจครื้นเครง
เก็บไว้เองหวังล้างสร้างแก้วใจ

อย่าช้าเกินเชิญคว้าถ้ามุ่งหวัง
หนึ่งเม็ดทรายชายฝั่งปลั่งแสงใส
ส่องประกายดุจเพชรเก็จวาวไว
หวังส่งให้เปิดเปลือกคนเลือกชม

แต่...คนงามยามกรายผายผ่านหน้า
เธอมองฟ้าใช่ทรายที่หมายสม
ลมพัดตามรอยเท้าก้าวย่างจม
เธอเหยียบข่มถมลึกตรึกคร่ำครวญ

อย่าหวังเลยทรายต่ำถูกนำสู่..
บ้านงามหรูอยู่ชื่นไม่คืนหวน
เขากำโปรยโรยเล่นเช่นลามลวน
ไม่นานนวลก็ผ่านหวานชั่วคราว.

"บ้านริมโขง"

[ไพร พนาวัลย์]

แม้เพียงหนึ่งเม็ดทรายที่กรายผ่าน
ก็ยังซ่านซึ้งทรวงความห่วงหา
ทุกสิ่งสรรค์เล็กโตในโลกา
ย่อมมีค่าในตัวมีชั่วดี

สิ่งก่อสร้างมากมายทรายผสม
เข้าเกลียวกลมซีเมนต์เป็นสักขี
ล้วนแข็งแกร่งแรงกล้าประดามี
ชุบชีวีคนเมืองให้เฟื่องฟู

แม้แอ่งห้วยหุบผาในป่าเขา
ก็มีเงาเม็ดทรายมิคลายคู่
น้ำกับทรายพรายพร่างช่างน่าดู
แม้ไม่หรูเลิศล้ำยังฉ่ำใจ

เจ้าจงภูมิใจตัวอย่ามัวท้อ
มีคนรอรับเจ้าเข้าเคียงใกล้
ผสมผสานผ่านฝันทุกวันไป
ด้วยรู้ในคุณค่าสง่างาม

แม้เพียงหนึ่งเม็ดทรายอยู่ปลายฝัน
ยังสุขสันต์ซ่านซาบวะวาบหวาม
อบอุ่นในใยโยงทุกโมงยาม
ขอทาบทามเม็ดทรายมารายเรียง

 

"ปรางค์  สามยอด"

อย่าให้เข้าตาเหมือน เมฆา ก็แล้วกัน
รีบเอาน้ำสะอาดๆ มาลืมตาใส่ไวๆเน้อ   

[ฉันเอง]

ดั่งเม็ดทรายกาลเวลา พัดเลยผ่าน
สู่ห้วงกาลมืดดับ  ลับลวงเฉย
ไม่อาจพ้นสู่พื้น  ที่กลืนเลย
มิอาจเผยต่อใคร  ให้หมายปอง

เป็นเศษเสี้ยววัฎจักร  สุดสับสน
แล้งผู้คนสนใจ  ใฝ่สนอง
เป็นฝุ่นผงธุลีดิน  สิ้นคนครอง
บังอาจต้องร้องเรียกหา  พาสนใจ

.....................................

ฉันเอง..