บทกวีเพื่อชีวิต พระยาพิชัยดาบหัก ภาคพิเศษ บทที่ 10 เรื่องเล่า ตีเมืองจันทร

บทกวีเพื่อชีวิต
พระยาพิชัยดาบหัก ภาคพิเศษ บทที่ 10 เรื่องเล่า ตีเมืองจันทร์
พระยาตากหนึ่งนี้    ตำนาน
(พ.ศ.2309) พระบรมราชโองการ   โปรดเกล้า
   พระวิเชียรประทาน      วชิร ปราการ
   กำแพงเพชรเรียกเข้า      เพื่อให้ พร้อมพลัน
   กรุงศรี อยุธยา      ช่วยรักษา ว่ายืนยัน
   พม่า ซ่าโรมรัน      บอกหมูมัน ขั้นหลักลอย
   จ้องตี ชี้ว่าไทย      อธิปไตยได้ล่าถอย
   ล้อมกรุง มุ่งรอคอย      ออกหัวก้อย ปล่อยเต่าคลาน
(พระยาตากสิน) ไม่ยอม พร้อมคำเผย   อย่าเยาะเย้ย เลยพ้นผ่าน
   หงสา ว่าแหลกลาน      ทัพแตกซ่าน ขานกล่าวลา
   แล้วชวน ก๊วนสดใส      หลวงพิชัย ให้หรรษา
   ยวนยี ตีฝ่ามา      บอกยายย่า ว่ามากมาย
   จะกลับ นับแต่นี้      หอกากี ชี้แหน่งหน่าย
   แบ่งข้าง สร้างลวดลาย   เข้าเครือข่าย หมายร่ำรวย
   คนไทย ไม่ขายชาติ      ตกเป็นทาส มาดฉาบฉวย
   แผนปู หมูในอวย      โรคเจ็บป่วย ถ้วยบาปเอา
   (หลวงพิชัย) ตื่นเถิด เกิดงมงาย   ถึงท้าทาย หมายงี่เง่า
   บ้านเมือง เรื่องของเรา   อย่ามัวเมา เผาร่ำไร
   (หลวงพิชัย) ห้าร้อยคน ทนคิด พิษเคืองแค้น
ทุกข์หมื่นแสน แล่นสื่อ ถือผลักไส
อ้ายพม่า ว่ามี ชี้ทำไม
ราวีไทย ไปทั่ว ตัวการทำ
เมืองระยอง ต้องแย่ แฉทำใหญ่
หลวงพิชัย ได้ชอบ ตอบชื่นฉ่ำ
ตัดหัวจ่า (ขุนจ่า) ฆ่าจริง ยิ่งจดจำ
แล้วจึงนำ ย้ำนาน งานแน่นอน
(พระยาตาก) ยอดจริงสวย ช่วยไส ชัยอาสา
ทหารกล้า ว่าเกิน เอิ้นคำก่อน
ไอ้ขุนจ่า ว่าเจอ เซ่อจากจร
ต้องรานรอน อ่อนลด หมดเรื่องราว
แล้วส่งสานส์ ผ่านสื่อ ถือศักดิ์ศรี
คำชวนชี้ จี้ไช ไม่อื้อฉาว
เพื่อนพระยา (จันทร์) ว่าแย้ม แถมยืนยาว
ให้สกาว ข่าวกัน ฝันก่ายกอง
(พระยาจันทร์) ส่งสาสน์ตอบ ชอบต่อ ข้อแตกต่าง
ไม่อำพราง อ้างเพื่อน เหมือนบกพร่อง
เจ้าเมืองจันทร์ นั้นจริง ยิ่งจับจอง
ขอปรองดอง ร้องดู อยู่พอดี
(ขุนรามหมื่นซ้อง) พูดยุยง ส่งใหญ่ ให้ย่ำแย่
เป็นพื้นแผล แค่พิษ ศิษย์ผู้พี่
พระยาตาก ฝากเตือน เหมือนต่อตี
หักหลังมี ที่มา ว่าหมูแมว
(พระยาจันทร์) อย่างนี้เลย เผยลอง ต้องการร่าย
หลวงชัยอาย ขายอัน ฉันขอแอ่ว
กลับบ้านก่อน ร้อนเกิน เอิ้นมันแกว
ป่นแน่แล้ว แห้วเลย เผยลงรู
(ขุนรามหมื่นซ้อง) หลวงพิชัย ได้ชอบ ตอบชั่วช้า
สุดแสนซ่า ว่าสื่อ ถือนักสู้
พระยาตาก อยากติง ยิ่งพันตู
แผนการปู ชูป้อง ร้องเปลี่ยนแปลง
(พระยาจันทร์) รามหมื่นซ้อง ร้องชวน ล้วนแต่ชื่น
ขอเอาคืน ยื่นคำ นำคู่แข่ง
พระยาจันทร์ ฝันเจอ เพ้อจัดแจง
ให้ร้ายแรง แฝงร้อน ซ่อนเล่ห์ลวง
สำนึก ศึกนี้ให้    แน่นอนใน ได้เป็นห่วง
หลวงชัย ไม่ดูดวง   ความโชคช่วง บ่วงบาทเดียว
เมืองจันทร์ นั้นแกร่งกล้า หลวงชัยจ๋า ว่าไม่เกี่ยว
คิดตี ชี้บอกเชียว    นุ่งผ้าเตียว เสียวแย่ชัง
(ขุนรามหมื่นซ้อง) บ้านเก่า เน่าแน่น้อง มากก่ายกอง ร้องนอนนั่ง
ชัยเผย เคยเด่นดัง หอกผุพัง ยังต้องโดน
(พระยาตาก) หลวงพิชัย ได้ชวน ล้วนไม่ชื่น
ดูขมขื่น ยื่นคำ ย้ำดั่งโขน
เจ้าเมืองจันทร์ นั้นจอง ต้องกระโจน
ไม่คิดโยน โหนยาว ข่าวยินยอม
ทุบหม้อข้าว หนาวแค้น แสนขุ่นข้อง
จันทร์บกพร่อง ต้องพัง ดั่งผ่ายผอม
แล้วชวนเชิญ เอิ้นชัย ไม่ออมชอม
จันทร์ต้องตรอม น้อมเตือน เหมือนติติง
มื้อเช้ากิน สินก้าว ข้าวในก่อน
เมืองจันทร์ป้อน อ้อนปาก อยากปลาปิ้ง
เล่นหลอกล่อ ข้อลวง บ่วงหลอกลิง
ชัยช่วงชิง ยิ่งชม สมชื่นชวน
(หลวงพิชัย)ชัยอาสา ว่าสวย ด้วยศิลปศาสตร์
เล่นรุกฆาต วาดคิด พิษขีดข่วน
ความยาวถี่ มีธรรม ย้ำทบทวน
ตีก่อกวน ป่วนกัน หยันพวกแก
ต้องตัดหัว คั่วหั่น จันทร์ส่อง..ให้
ความสดใส ไม่ซื่อ ถือกระแส
คิดจะลอง ต้องร่าย สายตาแล
ปล่อยลอยแพ แก้โพล โชว์เพียงพอ
(พระยาตาก) ตีสาม งามสุดแสน แผนสร้าง
ขึ้นขี่ช้าง บัญชร (คิรีกุญชร) อ่อนช่อ
โห่ร้อง ต้องไล่ ไม่รีรอ
ต้นตอ ข้อแตกต่าง อ้างเตือน
(หลวงพิชัย) โลกมันกลม กลมเกลียว เลี้ยวกลั่นแกล้ง
ยืนยิ้มแช่ง แช่งซ้อง ต้องเชือดเฉือน
เอ็งคนเลว เลวร้าย หมายลางเลือน
ใครมาเยือน เยือนแย้ม แถมยลยิน
หัวของแก แกเกิน เอิ้นบอกก่อน
พูดสั่งสอน สอนศาสน์ ขาดสูญสิ้น
แล้วตัดคอ คอคน พ้นราคิน
หนักแผ่นดิน ดินดำ ย้ำหมดดวง

นายตุ้ม คลองสามวา
ประธาน / ชมรมนักกวีเพื่อชีวิตคลองสามวามหากล
ที่ปรึกษา / ชมรมนักกลอนบึงกุ่มวรรณศิลป์

[ไฟล์แนบถูกลบโดยผู้ดำเนินการ]

	ผู้เขียน	หัวข้อ: บทกวีเพื่อชีวิต พระยาพิชัยดาบหัก ภาคพิเศษ บทที่ 10 เรื่องเล่า ตีเมืองจันทร (อ่าน 3341 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้