สะกัดไว้ดวงใจห้ามคิดถึง
ร้อยคำนึงหยุดไว้อย่าไปหา
บอกตัวเองเสมอ...อย่าเผลอมา
หลุดคำว่า "คิดถึง" เพื่อหนึ่งใคร
และเก็บใจของตนบนฟากฝัน
อย่าปล่อยมันถึงใคร จนหวั่นไหว
อันความรักมันหลอกลวง แต่ดวงใจ
จำเอาไว้ใครก็ตาม อย่าเผลอเชียว
ความรู้สึก รัก,หวง ในห้วงจิต
จำต้องปลิดอย่าให้ใจแลเหลียว
หากไม่อยากต้องช้ำอยู่ฝ่ายเดียว
จงทำให้ใจเปลี่ยว..."เดี๋ยวก็ชิน"..........สายลมสีขาว
จะห้ามน้ำห้ามไฟยังไงอยู่
ห้ามโฉมตรูหยุดสวยรวยถวิล
ห้ามหัวใจหยุดไว้ไม่ยลยิน
ห้ามยุพินไม่งอนวอนอย่างไร
ปล่อยมันเถอะนะคุณแม่บุญปลูก
ความพันผูกที่เกิดเลิศไฉน
เกิดกับเขาเรารู้เขาอยู่ไง
เขาก็ไปตามแรงแห่งสัมพันธ์
อย่าไปห้ามเลยนะ..จะคิดถึง
จะรำพึงถึงใครให้สุขสันต์
ปล่อยให้สุดเชือกป่านสานใจกัน
มีสักวันที่ล้าค่อยลาลง
อย่าไปอั้นคั่นใจให้ขยัก
เมื่อมีรักบอกเขาเราอย่าหลง
บอกไปเลยเชยนะจะยืนงง
บอกตรงตรง..ว่า “รัก” มันปักมาน.
"บ้านริมโขง"
